เดือนที่ไฝอยู่ที่ตีน
๑.เดือนที่ผ่านมา ถือเปนเดือนของการเดินทางโดยแท้ต้นเดือนไปงานหนังสือเด็ก ไปออกงานกับร้านเล่างานนี้ทำให้รู้จักสามชุกด้วยปลายเดือนไปทัวร์ วัดอยุธยา ล่องไปเขาใหญ่ที่ไม่เหมือนสมัยสาวๆแล้วแวะกลับแบบแฟมิลี้ แฟมิลี่ที่ฟาร์มโชคชัย แบบอยากมีที่ทำแบบนี้สักร้อยเอเคอร์ไล่ไปถึงเพชรบุรี พาลิงไปลงทะเล แล้วขึ้นมาอย่างยากเย็นขากลับมาเที่ยวตามหารากเหง้าอดีตแบบดูดดื่มที่สามชุกตลาดร้อยปี รู้สึกอิ่มหนำสำราญมากๆ(โดยเฉพาะแม่มัน สนองตันหาตัวเองสุดๆ)๒. ลูกหย่าหน่มน้มอย่างเปนทางการแล้ว๕๙๒ วันของการดูดดื่มพลังแห่งร๊ากบทจะเลิกก็เลิกกันไปเลย ไม่ห่วงหา อาวรณ์กันมั่งใจเด็ดและมาดแมนมาก งานนี้มีคนโห่ร้องยินดีเพียบมีแต่แม่ที่แอบเศร้าสร้อย อ้อยสร้อยนิดหน่อย ทริก คือ แม่เจ็บภูก็ไม่ดูด มันล่ะมันยอดมากลูก๓.กำลังแพคกระเป๋าเตรียมเดินทางต่อหนนี้ไปแบบครอบครัวอีกแล้ว(ทำไงได้วะ มีลูกแล้วนี่หว่า)จะพาลูกและฝาชี ไปล่องปายฮั่นแน่มิตรสหายเก่าๆ ตาร้อนแถบๆหย่านมแล้วนี่ เอาละเว้ยมีคนเลี้ยงลูกแล้วแม่มันจะซดช้างกะไอ่หมามด ณ ปาย ซะให้ชุ่มฉ่ำ งดเหล้าเข้าพรรษานี่หว่าหอบเบียร์ไปสักลัง ถ้าจะดีว่าไง สหายเมิ้งๆๆๆๆๆแจสเฟสติวอลใช่มะ แก่งกระจานใช่แมะ หัวหินใช่แมะ ภูกระดึงใช่แมะ ถึงตากรูเอาคืน สามทริปรวดละว้อยยยยฝากดูรูปซะหน่อย ฮั่นแน่ะ เขียนโปสการ์ดถึงพ่อที่พิพทธภัณฑ์ในสามชุกเล่นน้ำทะเล ที่เพชรบุรีไปเปนคาวบอยที่ฟาร์มโชคชัยไหว้พระที่อยุธยาสามชุก อยากเอารูปลงอีกเยอะๆ แต่ขี้เกียจวุ้ยโฮ่ๆ