รักย่าเหมือนกันนะ ย่าเป็นคนที่รักมากที่สุดในโลกแล้วอ่ะ(อันดับ1 ร่วมกับปู่)
เพราะเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก ๆ

รักย่ามาก ๆ เลย โทร.ไปได้ยินเสียงทุกครั้งน้ำตาจะไหล

โห นัง คห ข้างบนนี่ น่าเกลียดมากอ้ะแก เม้นอันนี้ ชั้นโคตรคุ้นเลย เหมือนในบลอคที่แล้ว แกก็เม้นท์งี้

ทั้งย่าทั้งปู่ไปอยู่รวมกันในสถูปเล็กๆที่เรียกว่าโกศหมดแล้วอ่ะ...

เหลือแค่ความทรงจำเล็กน้อยที่ยังติดตรึงผ่านกาลเวลาที่ล่วงไป

+ เอ่อ ... น้องแจนจ๋า ... ช่วยเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกพี่เป็น 'พี่วิน' แทนได้มั้ยจ๊ะ อ่านกันมาก็พักนึง จนถึงขั้นแอ๊ดบล็อกกันไปแล้น แต่ยังเรียกซะเต็มยศล็อกอินนี่ มานรู้สึกจั๊กจี้ไงมะรุอ่ะจ้า

+ แหม! พี่ก็ไม่ใช่พวกวิชาเกินอะไรขนาดนั้นหรอกน้า เพียงแต่ตอนอัพบล็อก ถ้าให้เขียนเล่นๆ บางทีมันเขียนไม่ออกอ่า ก็เลยต้องเขียนแบบที่เป็นอย่างทุกวันนี้แหละ ... แต่นานๆ ก็จะมี 'เก๊กหลุด' ซะที อย่างที่เห็นในหน้าล่าสุด 555

+ ส่วนเรื่องคุณย่า พี่เขียนไว้ตั้งแต่หน้าที่แล้วไปแล้ว ก็ขอรวบยอดไว้ ณ ที่โน้นเลยแล้วกันเน้อ

หมั่นไส้พี่วินง่ะ

เอ๊ยเข้าเรื่องย่าดีก่า ซาหรุบว่า โคโคเมร่อนดิแอชจะเขียนเรื่องย้อนหลังวันผู้อาวุโสที่ผ่ามาใช่ปะ อย่าเลิมเขีนเรื่องพี่วินนะก๊ะ

เฮลโหล

เพราะย่านี่เอง ทำให้แจนเป็นกุลสตรี ที่เหมือนผ้าพับไว้

555555+ ล้อเร่นนะ

ปล.เม้นเป๊กโกะโคตรคุ้นฟร่ะ

ก็จะเอาไง หรือจะไห้ลงไปรอที่ออส เมลมาบอกด้วย

ต่อไปก็ตากะยายปะ?

แวะมาเยี่ยมน้องแจน อิอิ
อืมม อ่านแล้วพี่นึกถึงย่าตัวเองไม่ออกอ่ะ มีแต่ยาย ฮ่าๆๆๆๆ

อืมม ขอบใจสำหรับวิธีลดนน.นะจ๊ะแจน (ถ้ามีหักห้ามใจตัวเองได้ พี่จะลองทำดู แต่คาดว่าคงจะไม่สำเร็จ 55+) ปูนนี้แล้วน้องแจน ลดยากโคดๆๆ แล้วก็นะ นานๆน้องจะแวะไปบล๊อคพี่ มาทีก็ปากหวานชมซะงั้น (อ่านแล้วคนแก่ชื่นใจเอิ๊กๆ)

+ ป้าม่า!!! ตามมาแซวข้ามบล็อกเชียวเร้อ! ... ถ้าเค้าเป็นผู้ ส.ว. ตะเองก็เป็นด้วยแหละ เด่ออออ ชิส์สส แซวมั่กๆ เด๊วพัดแปลงร่างเป็นคาวี สวรรค์เบี่ยงซะนี่ กร๊ากกก

ย่องมาเยี่ยมอ่ะค่ะ

คิดถึงคุณย่าเช่นกัน
ว่าจะยกพวกไปกราบที่ฐานพระรอบเจดีย์สักกะหน่อย แต่ติดแหง็กอยู่บ้านเพราะเฉดพี่เลี้ยงออกไป(อีก)แล้วค่ะ เพิ่งได้คนใหม่จากศูนย์ใหม่มาเมื่อวานนี้เอง
น้องแจนไปเที่ยวสงกรานต์ที่ไหนเอ่ย

ปล. ข้างบนนั้นเขาวิวาทอะไรกันฤา

ย่า อาจ๊าก..ก็ไม่มีแร้วหงะ...

ตอนนี้ รู้จักแต่ ยาย่าหญิง...นะน้องแจน....

ปล..ทอดทีไม่ได้เข้ามานาน..ธุรการบัณฑิต ธุรกิจบันเทิง เยอะไปหน่อย...

ปล..สอง...อืม..ถ้าไม่มีย่า ก็คงไม่มีเราจริงๆด้วยน้า...

น่ารักจังเลยค่ะ

คุณย่าพี่เสียไปนานแล้วล่ะค่ะ

เรื่องพี่เลี้ยงเอามาอัพเล่าแล้วค่ะ
แต่ไม่ตั้งเป็นหน้าหลักนะคะ ไม่มีตกแต่งอะไรค่ะ
เรื่องมันหนักนะคะ มีสองตอน
อยู่หมวดก็คิดฯ

หน้าหลักยังคงเป็นเพลงครื้นเครงอารมณ์ค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบล็อกนะคะ ดิฉันไม่ค่อยผูกพันกับย่าค่ะ

โคโค่ ไหนล่ะบ๊อกนั่นหายจ้อยไปแร่ว

หวาดเดวันเสาร์เหงาระป่าว

สวัสดีวันเสาร์ค่ะน้องแจน
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจค่ะ
พี่ก็ได้แต่หวังค่ะ ว่าอะไรอะไรจะดีขึ้นสักที

เรื่องมันยาว ย๊าว ยาว ชิมิเคอะ

ปู่ ย่า ตา ยาย...

พี่ไปสวรรค์กันหมดละ

อยู่ตรงนั้นเธอคงสบายดี

เข้ามาติดตามครับ ^^ เพลงเพราะดีนะครับ

แง๊วๆๆ ได้หลังไมค์แย๊วน๊า ขอบคุณที่เปนห่วงค่ะ
พอดีกลับทยนานไปหน่อย พอมาญี่ปุ่นก็ มหาลัยเปิดพอดีเลยวุ่นๆน่ะค่ะ

แล้วสบายดีใช่มะคะ ยังไงก้อไปเชคหลังไมมั่งน๊า พีทิ้งเมล์ไว้ให้อ่ะค่ะ

ซึ้งจัง แต่ก็ยังดีที่มีคนที่เรารักให้ได้เขียนถึง!