Bloggang.com : : ป้าหนอน : วันครบรอบแต่งงาน ^

วันครบรอบแต่งงาน ^_^

เวียนมาอีกแล้วค่ะ อิอิ

วันครบรอบแต่งงาน เป็นวันที่ทำให้หลายชีวิตคู่ทะเลาะเบาะแว้งกันบ่อยๆ ข้อหาก็คือคุณสามีมักจำวันสำคัญเหล่านี้ไม่ได้
แต่เมียๆ....แม่นค่ะ แม่นโคตร ขอบอก
ประมาณ... "วันที่ตัวไปอัญเชิญเค้ามาจากบ้าน" (มาเป็นนางมารในบ้านไงว๊อย ทำเป็นลืม) เป็นวันสำคัญ (มาก) นะยะ

ดังนั้น เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาพื้นฐานในครัวเรือนของคุณ อย่าอายค่ะ อย่าเหนียม บอกไปตรงๆจะดีกว่า ป้ามักทำตัวเป็นระบบสัญญาณเตือนภัยสึนามิ (ถ้าจำไม่ได้ พายุจะถล่มในบ้านนี่นา) ล่วงหน้าเสมอๆ

วันสำคัญของเราสอง เริ่มจากที่ป้าเริ่มเดินวนไปรอบๆตัวยศจัง แต่ดันเป็นวันที่เขากำลังทำงาน จะเอ่ยปากบอกก็ไม่ได้ เพราะถ้าเรียกปั๊บ จะโดนข้อหา "ชวนคุย ทำลายสมาธิ" จากอีตานี่ทันที

การเดินวนๆ จะได้ผลกว่า เพราะกะเดี๋ยว เค้าต้องหันมาสนใจอยู่ดี อิอิ
ไม่เกิน รอบที่ห้า ได้ผล เขาละสายตาจากพิมพ์ดีดรุ่นโบราณ หันมาถามเหนื่อยๆ (ชินกะมุกเรียกร้องความสนใจแล้ว รู้ว่ามันต้องมีอะไรแน่)
"จะเอาอะไร"
(โห...สามีชั้น ถามแบบไม่อ้อมเลย ดี...หุหุ)

ป้าทำตาเหมือนหมาได้กระดูก ปั้นเสียงนิ่มสุดชีวิต
"วันพุธไปไหนป่าวจ๊ะ"
ยศจังหันไปมองปฏิทิน แล้วตอบทันควัน
"ถ่ายรูป...ทำงาน"
เจ๊ยยยยยยยยยย~ ได้ไงว๊อย วันครบรอบแต่งงาน กล้าไปทำงานเรอะ

อยากตายใช่มะ ไม่รู้วันเดือนปีเลย เด๋วแม่...
นั่นแค่ "อารมณ์ชั่ววูบ" ค่ะ แหะ แหะ

เพราะชินแล้วกับการ "ไม่จำ" อะไรเลยของเค้า...
ซึ่งจริงๆแล้ว ยศจังไม่จำวันสำคัญอะไรเลย นอกจากวันเกิดตัวเอง ซึ่งจำได้ เพราะมันคือวันปีใหม่ อิอิ (ไม่งั้นเชื่อว่าลืมแหงๆ)

แต่งงานกันมานานแล้ว ป้าจึงไม่อ้อมค้อมละค่ะ แง๊วๆกลับไปทันที
"ทำงาน...ได้ไงอ่ะ วันฉลองครบรอบแต่งงานนะ(โว้ย)"
โว้ย...นี่แค่ในใจนะ เพราะเสียงนั้นอ่อนๆ เหมือนหมาถูกเจ้าของทิ้ง ชวนให้สงสาร ฮี่ ฮี่ สตรีย่อมมีมารยาหลายร้อยเล่มเกวียน เอ๊ยไม่ใช่ ไม้นวมย่อมดีกว่าไม้แข็ง (กับคนอย่างยศจัง) อิอิ

ได้ผล... เพราะเจ้าตัวมองปฏิทินกลับไป กลับมา กลับมา แล้วก็กลับไปหลายรอบ ก่อนจะว่าด้วยเสียงอ่อนๆพอกัน (เจ๊ย.... ใช้ไม้นวมกะชั้นเรอะ)
"นัดช่างภาพแล้ว...ต้องจองสตูฯ ไง...จะรีบกลับมากินข้าวเย็นด้วยนะ"
นังเมียแปลงร่างทันที
"ไม่อาววววววววววววววว~"
แปลงแค่เบาะๆ เพราะคนอย่างยศจังสามีป้านั้น พอออกจากบ้านแล้ว ยากจะได้กลับ เพื่อนเยอะโคตร ถ้าไม่ได้ไปจ่อมก้นที่ร้านใครแล้วไปชุมนุมคุยกันจนต่างฝ่ายต่างเมียมาตามละก็ไม่มีวันเลิก
แต่ป้าไม่เคยตาม เพราะถือว่าเป็นสังคมส่วนตัวของสามี จะไปทำอะไร เมื่อไหร่ ยังไง ที่ไหน ไม่ซักถาม ปล่อยตามใจชอบ ยศจังจึงฟรีเสมอถ้าไปทำงาน แล้วใครมันจะปล่อยให้กลับมาก่อน ไม่มี๊...ไม่มี

ดังนั้น...เข้าใจ แต่...ต้องไม่ใช่วันนี้ว๊อยยยยยย~

ยังไม่ทันวีน/2 ยศจังรีบแย้งอย่างมีเหตุผล
"ไม่เอาได้ไง วันที่ 4 ตัวไม่ว่าง เค้าเลยเลื่อนวันทำงานมาเป็นวันที่ 3 น่ะสิ"

กะรี๊ดดดดดดดด~ วันที่ 4 ป้าติดถ่ายรูปงานรับปริญญาของน้องเพื่อน แต่ไม่นึกว่ามันจะมากระทบการฉลองนี่
(ความผิดย่อมไม่เคยเกิดจากมือเมีย ฮี่ ฮี่)

"แต่เราต้องฉลองครบรอบแต่งงานนี่จ๊ะ..."
ป้าย้ำเสียงอ่อยลงอีก หน้าละห้อยโหยยิ่งกว่าหมาถูกทิ้งสิบวัน หึหึ รู้ดีว่ายศจังแพ้ลูกอ้อน เมียต้องสำคัญกว่างานสิฟระ... ต้องฉลองเข้าใจป่าว เมียอยากไปกินข้าว ดูหนัง ช็อป(ตัวจ่าย)อ่ะ...

เขาถอนใจ เพราะรู้ว่าไม่ชนะแน่ (ป้าต้องเป็นใหญ่ในเรื่องเล็กๆน้อยๆเสมอ ส่วนเรื่องใหญ่ๆให้เค้าตัดสิน หมายเหตุ : เรื่องใหญ่ไม่เคยมีในครัวเรือนของเราสอง) แย้งเสียงอ่อน มีการยื่นมือมาขยี้หัวกบาลเมีย ประกอบการแย้ง
"งั้นตัวตื่นให้เช้าหน่อย...ไปกินข้าวเที่ยงกัน"

ป้าเงียบไปสักพัก ก็พยักหน้า... ภรรยาต้องแสนดี แยกแยะได้ ว่างานคือเงิน เงินคืองาน บันดาลสุข...จริงมะ
แต่ต้องมีลูกจาก... (ทำยังกะนักมวย)
"งั้นตอนกลับ ตัวต้องแวะเยาวราชซื้อ..... ซื้อ.... ซื้อ...(ของกินล้วนๆ) มาด้วยนะ เอาเกาลัดด้วย ได้ป่าว"
สามีแสนดีพยักหน้า...
เป็นอันว่า รายการวันฉลองครบรอบแต่งงาน (หนที่เท่าไหร่ไม่บอกว๊อย) จบครบถ้วนสมบูรณ์...

"กำขี้ดีกว่ากำตด" สุภาษิตชนชาติไหนไม่รู้... แต่เอามาใช้ได้ ไงๆก็เอาไว้ก่อน ที่ตั้งใจว่าจะไปกินข้าว ดูหนัง ลั๊ลลา~ ช็อปปิ้งกันสองคน ต้องงด เพราะงานก็สำคัญเหมือนกัน

พอได้ตามต้องการ (ถึงจะไม่ตามเป้าก็เหอะ) ป้าเลิกจงกรมรอบตัวยศจัง เลิกทำหน้าหมาถูกทิ้ง ไปหาอะไรกินที่ตู้เย็น หูแว่วได้ยินสามีคุยโทรศัพท์ รีบเงี่ยงหูฟังทันที ประสาเมียที่ดี...อิอิ

"วันพุธเลื่อนช่างภาพเป็นบ่ายสองนะ จะพาเมียไปกินข้าว...อือๆ ได้..."
เขาจะว่าไงต่อป้าไม่รู้ แค่นี้ก็พอแล้ว สำหรับชีวิตแต่งงานที่ผ่านมายาวนานหลายปีของเราทั้งสอง มีสามีที่พอจะแบ่งเวลาให้กับวันสำคัญในครอบครัวสักหน่อยก็ยังดี...อิอิ

วันครบรอบแต่งงาน หรือวันสำคัญอื่นๆในชีวิตคู่ของคุณเป็นไงบ้างคะ
จะได้ฉลองหรือไม่ ไม่สำคัญหรอกค่ะ (พูดให้ดูมีหลักการไปงั้นเอง ถ้าเป็นป้าไม่ได้ฉลองเล็กๆมีวีน อิอิ)
ขอแค่ให้ได้อยู่ด้วยกัน อย่างมีความสุข (หลังเมียเดินวนไปห้ารอบ) ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกัน มีรอยยิ้มให้กันเสมอ...ก็เอาดี...เนอะ

สุขกับความสุขแบบพื้นๆ (มื้อเที่ยง 1 มื้อ

มันต่างกะวัน กินข้าวนอกบ้านด้วยกันตามปกติ ตรงไหนฟระ ฮือ)
แต่ครอบครัวยังยืนยงคงอยู่อย่างสันติสุข...ดีกว่านะคะ

Create Date : 02 สิงหาคม 2548

Last Update : 2 สิงหาคม 2548 22:07:31 น.

15 comments

Counter : 754 Pageviews.

แอบเข้ามาซึ้ง นึกถึงชีวิตรักตัวเองแล้วเศร้า

หนูเป็นฝ่ายที่... ไม่ใส่ใจ "เขา" มากกว่าค่ะ มันก็เลยขึ้นคานอยู่นี่ไง (จริงๆ ไม่กล้าแซงหน้าป้าอ้อนะ ฮี่ๆๆ)

โดย: สายลมโชยเอื่อย

วันที่: 5 สิงหาคม 2548 เวลา:8:40:39 น.

โหยยย อิจฉามากเลยอ่ะ ป้าจ๋า
อยากมีแฟนมั่งอ่ะ
อ้อ เกือบลืม แฮปปี้แอนนิเวอร์ซารี่เน่อ

โดย: m IP: 61.91.116.166 วันที่: 5 สิงหาคม 2548 เวลา:9:23:04 น.

อือม์ นึกว่าการพิมพ์แล้วแปะตอนใกล้ๆเที่ยงคืน
จะทำให้มันไม่โชว์หน้าบน จะได้ไม่มีใครอ่านซะแว้ว
แบบว่ามันเขิลลลล

* * * สายลมโชยเอื่อย
ปกติป้าจะ "เต็มที่" (ในส่วนที่เต็มที่ได้) กับคนพิเศษทุกคน
เพื่อจะไม่เสียใจภายหลัง
ชั้นแซงไปแว้วววว~ อ่ะ อาศัยอาวุโสกว่า โฮ่ โฮ่

* * * m
ขอบคุณจ้า ขอให้ได้หวีดกรี๊ดสยอง เอ๊ย หวีดหวาน
กะแฟน (ถ้ามี) เช่นกันนะ

โดย: ป้าหนอน

วันที่: 5 สิงหาคม 2548 เวลา:17:31:31 น.