ตามหา OBL กับ Zero Dark Thirty

วันนี้ตั้งใจไปดูหนังในวันMovie Day สักหน่อย เล็ง Zero Dark Thirty ไว้เพราะเห็นกระแสทั้งในพันทิป และสื่อต่างๆ แล้วอีกอย่างคือเสียดายโอกาสตั้งแต่ Argoเข้าแล้วไม่มีเวลาไปดูงานนี้เลยไม่พลาดแล้ว อุตส่าห์ขอร้อง และลากน้องชายสุดที่รักที่ไม่ชอบดูหนังแนวนี้เอาซะเลยไปด้วย

บรรยากาศหนังโดยรวมแล้วสำหรับใครที่ไม่ใช่คอหนังแนวสืบสวน สอบสวน หวังว่ามันจะแอ๊คชั่น บู๊แหลก โชว์แสนยานุภาพของอเมริกาในการตามล่าละก็คงต้องผิดหวังสักหน่อย หรือไม่หน่อย เพราะตัวหนังดำเนินเรื่องผ่านการทำงานของ CIAสาวมายาเป็นหลักเริ่มตั้งแต่เธอเข้ามาทำงานตามหา บิน ลาเดน (OBL) หนังแสดงออกมาให้เห็นขั้นตอนการทำงานของมายาในการตามหาตัวบิน ลาเดน ว่าเป็นอย่างไร ทำไมเธอถึงเป็นคนสำคัญที่ได้เป็นตัวหลักของภารกิจนี้

สำหรับตัวอิ๋งได้อ่านเรื่องย่อคร่าวๆของหนังเรื่องนี้มาแล้วเลยไม่ค่อยงงกับคำศัพท์ หรือ คำย่อหน่วยงานต่างๆที่ปรากฏขึ้นในหนังสักเท่าไหร่ใครที่ไม่มีความรู้เรื่องหน่วยงานของอเมริกามาก่อนคงงงไปเหมือนกัน เช่นน้องชายอิ๋งนี่แหละจ้านั่งอึ้งเป็นนาน 555555555 สงสารน้อง แล้วโดยส่วนตัวเห็นว่าหนังค่อยๆปูเรื่อง พื้นฐานตัวละครต่างๆได้ดีคือค่อยๆแสดงพัฒนาการของแต่ละคน ว่าใครทำหน้าที่อะไรแล้วพอเจอเหตุการณ์ต่างๆแล้วส่งผลให้ตัวละครเหล่านั้นเปลี่ยนไปยังไงบ้าง แต่สำหรับบางคนช่วงนี้อาจเป็นช่วงที่เนือยจนทำให้หลับไปได้เลยก็มี ที่น่าใสใจสำหรับอิ๋งในช่วงแรกคือการทรมานนักโทษ ทำไมถึงน่าสนใจ เพราะเรื่องการทรมานนักโทษ เคยได้ยิน ได้ดูข่าวบ้างแต่ไม่เคยได้เห็นวีดีโอการทรมานนักโทษแบบนี้มาก่อนเลย ทำเอาซึมไปเลยทีเดียวคิดในใจว่าทำไมหนอ คนเราถึงได้ทำร้ายกันได้โหดร้ายขนาดนี้คิดในแง่ทั้งผู้ก่อการร้ายและผู้ที่ทำหน้าที่ทรมาน สอบปากคำนักโทษไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตัวละครในฉากนั้นถึงได้ดูเครียด อึดอัดคนดูก็รู้สึกแบบนั้นแหละค่ะ อยากให้การทรมานนี้มันจบลง อยากออกไปนอกห้องนั้น

หนังก็บอกกล่าว เล่าเรื่องเรื่อยมาระหว่างการสืบหาตัวบินลาเดน การพยายามหาเบาะแสเกี่ยวกับการก่อการร้าย และการโจมตีจากผู้ก่อการร้ายในเมืองต่างๆทั่วโลก จนกระทั่งถึงจุดที่ทำให้มายาพบเบาะแสสำคัญจนทำให้เกิดการติดตามทำภารกิจตามหา บิน ลาเดน ได้สำเร็จช่วงลุ้นและน่าติดตามมากที่สุดของหนังคือช่วงท้าย ที่คนดูทุกคนคงรู้หรืออาจไม่รู้หว่า ว่าการเข้าสู้บ้านหลังนี้จะพบกับบิน ลาเดน แต่จะพบได้อย่างไร พบแล้วเป็นแบบไหน รัฐบาลอเมริกาทำอะไรบ้างแล้วทางปากีสถานทำอย่างไร เหล่านี้คือสิ่งที่เราๆ คนทั่วไปอาจเคยได้ดูข่าวได้ฟังแถลงการณ์จากทำเนียบขาวแต่ไม่มีใครจะได้รู้รายละเอียดก้าวต่อก้าวแบบนี้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นในหนังที่อ้างอิงมาจากหนังสือนี้ ความเห็นส่วนตัวมองว่าหนังก็ยังคงเป็นหนังเกิดจากมุมมองของผู้กำกับที่จะตีความจากหนังสือ หรือกำหนดว่าบทจะเป็นอย่างไรส่วนนี้คงต้องลองอ่านหนังสือต้นฉบับที่เอามาทำหนัง และขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของแต่ละคนไป

ส่วนตัว (อีกแล้ว)ดีใจที่หนังไม่ได้นำเสนอภาพออกมาเลือดกระฉูด เลือดสาด หรือโหดร้ายมากนักหนังใช้มุมกล้อง ใช้เสียงและบริบทอื่นๆที่ทำให้คนดูรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และหลังจากดูจบก็ได้คุยกับน้องว่าความรุนแรง ไม่ว่ามาจากใครก็ตาม มันไม่น่าดูเลยสักนิด ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตามหดหู่ทั้งนั้น ถามว่าพอเห็นวินาทีที่บิน ลาเดินตายไปแล้วรู้สึกยังไงจากในหนังอิ๋งรู้สึกว่า ก็เท่านี้ คนเรา ตายแล้วก็จบไป ไม่ได้มีอาการสะใจ สาสมใจคิดแต่ว่า เอาล่ะ จบแล้วภาพของตัวเอกตอนสุดท้าย อิ๋งเลยเข้าใจว่า เธอคงรู้สึกว่าหมดแล้วเธอได้ทำภารกิจที่ทำมากว่าสิบปีสำเร็จแล้ว ประโยคที่นักบินถามว่าจะไปไหนอาจเป็นตัวกระตุ้น หรือตอกย้ำกับเธอว่าต่อไปนี้เธอไม่มีภารกิจที่จะต้องมุ่งหน้าไปทำที่ไหนอีกต่อไปแล้ว และที่อยากชมเรื่องนี้อีกอย่างก็คือการเลือกนักแสดงที่ยังไม่ติดตา มีชื่อเสียงมากนักว่ากันตามจริงทั้งเรื่องคุ้นหน้านักแสดงไม่กี่คนเท่านั้น การเลือกนักแสดงแบบนี้ทำให้คนดูไม่มีภาพจำจากเรื่องอื่น ส่งผลให้เราเชื่อจริงๆว่าเขาเป็นคนๆนั้นในบทบาทที่ได้รับจริงๆ

สุดท้ายจากใจคืออยากจะขอบคุณทุกคนที่ดูหนังเรื่องนี้ รอบ 18.40 น. ทุกคนมีมารยาทของการดูหนังจริงๆไม่มีผีโทรศัพท์ ผีถีบเบาะ ผีสปอยล์ ผีเม้าท์มอยทำให้อิ๋งรู้สึกว่าหนังสนุกขึ้นมากจริงๆค่ะ ทุกคนน่ารักมากกกกกกกก มีความสุขจริงๆบางคนอาจมองว่าเวอร์ไป เรื่องแค่นี้จะดีใจ ปลื้มใจอะไรนักหนาแต่ถ้าเคยเจอผีทั้งหลายที่ยกตัวอย่างมาข้างบนในโรงหนังติดๆกันแบบอิ๋งละก็คุณจะเข้าใจเลยค่ะว่า การที่เราไม่เจอผีใดๆเลย มันทำให้อิ่มใจจริงๆ หวัดถามหาแล้วล่ะค่ะ จามติดๆกันหลายทีแล้ว ที่เขียนมาทั้งหมดนี้เกิดจากความคิดเห็นส่วนตัวของอิ๋ง และเป็นการเขียนลงบล็อกครั้งแรกด้วย ^^ ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ

รักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ

ญาตาวี

Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 1 เมษายน 2556 1:13:29 น.		2 comments
Counter : 551 Pageviews.
Share Tweet