ของที่ระลึกอย่างหนึ่งซึ่งอิชั้นซื้อมาจากลอนดอนเมื่อต้นเดือนกค.ที่ผ่านมาคือ แปรงผมที่มีด้ามเป็นเงินแท้ซึ่งไปพบเจอมาจากร้านจำหน่ายสินค้าเพื่อการกุศล (Charity Shop*) แห่งหนึ่งในย่าน Marylebone (อ่านว่า 'มาร์-เลอ-โบน' นะ อย่าไปปล่อยไก่เรียก 'แมรีเลอโบน' ให้สองหนุ่มอังกฤษหัวเราะกันฟันหลุดอย่างอิชั้น 555)





ทางร้านเอาแปรงด้ามนี้วางใส่ตู้กระจกล็อกกุญแจไว้อย่างแน่นหนา ติดป้ายไว้ว่าเป็นแปรงด้ามเงินปี ค.ศ. 1906 ราคาที่ซื้อมาก็ไม่แพงไม่ถูก (สำหรับอิชั้นอ่ะนะ เพราะตัวเองก็ชอบสะสมเครื่องเงินอยู่) คือ GBP 60 ความจริงทางร้านเขามี 2 ด้าม แต่ด้ามนี้สภาพดีกว่า มีลวดลายสวยงาม ขณะที่อีกด้ามไม่มีลายและเงินก็ค่อนข้างบอบช้ำไปกับกาลเวลาพอสมควร เลยซื้อด้ามนี้มาเพียงด้ามเดียว หอบหิ้วกันมาอย่างทะนุถนอม ใส่กระเป๋าถือขึ้นเครื่องจากอังกฤษ มาฝรั่งเศส มาฮ่องกงโดยไม่บุบสลาย (ไปกว่าเดิม)





หลังจากได้แปรงด้ามนี้มาไว้ในครอบครอบแล้ว ทั้งอิชั้นและคุณสามีก็ค่อนข้างตื่นเต้นกับของดีที่ได้เจอมาในร้านสินค้าเพื่อการกุศลแห่งนี้เป็นอย่างมาก เนื่องจากอิชั้นไม่มีความรู้ทางนี้เลย คุณสามีจึงช่วยกูเกิลหาประวัติความเป็นมา ดูว่าเป็นเงินแท้หรือไม่ ของเก่าจริงหรือเปล่า ราคาที่ซื้อมาโอเคมั้ย? ฯลฯ โดยดูจาก hallmarks หรือเครื่องหมายแสดงคุณภาพของแปรงเงินด้ามนี้ซึ่งจารึกอยู่บริเวณขอบแปรงด้านซ้าย





แล้วเธอก็ไปเจอ เว็บไซต์เกี่ยวกับการสะสมเครื่องเงิน ซึ่งบอกเราทุกอย่างเกี่ยวกับสัญลักษณ์หรือ hallmarks หลังจากนั้นพออิชั้นตั้งใจมาเขียนบล็อกนี้ และต้องการรวบรวมข้อมูลอ้างอิงที่มาที่ไปของแปรงด้ามนี้ ก็ไปเจอเว็บไซต์ของ Birmingham Assay Office (สำนักงานพิสูจน์ตรวจสอบและรับรองคุณภาพของวัตถุมีค่า เช่น เงิน ทอง ทองคำขาว ฯลฯ ประจำเมืองเบอร์มิงแฮม) ซึ่งก็ได้ภาพประกอบและข้อมูลมาเสริมให้บล็อกนี้มีความน่าเชื่อถือขึ้นอีกนิด


มาเริ่มดูกันเลย บริเวณขอบแปรงด้านซ้ายมีเครื่องหมายประกันคุณภาพ (hallmarks) ต่าง ๆ ดังนี้ค่ะ





ภาพไม่ค่อยชัดเนอะ





เริ่มด้วยตัวย่อของผู้ผลิตคือ D & F นั่นคือ Deakin & Francis




ไอคอนสมอเรือ แทนเมือง Birmingham ซึ่งเป็นเมืองที่ผลิต





ไอคอนสิงห์ แทน Sterling Silver หรือเงินแท้ 925





ตัวอักษร G ขนาดเล็กในกรอบแบบมีรอยหยักด้านใต้ (ปี 1906-1907)


แปรงด้ามนี้ยังมีเครื่องหมายตัวสุดท้าย ที่อิชั้นไม่แน่ใจว่าเป็นไอคอนหรืออักษรอะไรกันแน่ พยายามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ เลยขอเดาว่าอาจเป็นไอคอนประจำตัวของช่างเงิน หากว่าง ๆ อาจลองโพสต์กระทู้ถามในฟอรัมของเว็บไซต์แนวนี้ในอังกฤษเขาค่ะ


อิชั้นคิด (ไปเอง) ว่าการที่แปรงด้ามนี้มีปริศนาที่อิชั้นยังไม่สามารถคลี่คลายได้นี่แหละ ทำให้มันมีความน่าสนใจและน่าค้นหาอย่างไม่รู้จบ เปรียบได้กับผู้หญิง หากมีคนรักแล้วปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเข้ามาทำความรู้จักเราอย่างทะลุปรุโปร่งในเวลาอันสั้น ก็จะทำให้เราขาดความน่าสนใจและน่าค้นหาต่ออย่างน่าเสียดาย (ความเห็นส่วนตัวของคนหัวโบราณ และเรียนจบมาจากคณะโบราณคดีน่ะนะ ... เกี่ยวกันมั้ย?? 555)


*หากว่าง ๆ จะมาอัปบล็อกเกี่ยวกับร้านจำหน่ายสินค้าการกุศลในอังกฤษ (Charity Shop) กันค่ะ


หากคุณชอบเนื้อหาในบล็อกและอยากให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ คุณสามารถคลิก Like หรือคลิกแชร์เนื้อหาของบล็อกนี้ให้เพื่อน ๆ ของคุณได้ทราบผ่าน Social Media ที่คุณใช้งานอยู่ หรือคลิกที่แบนเนอร์ Like us on Facebook ซึ่งอยู่ทางขวามือเพื่อติดตามเพจ facebook ขอบคุณค่ะ