ความหลัง กับสถานที่เรียนพิเศษ

ช่วงนี้เป็นช่วงที่ไกลนั้นพยายามอ่านภาษาอังกฤษ เพราะจะต้องมีสอบตอนปลายเดือนนี้ค่ะ เลยพยายามบิ้วอารมณ์ตัวเองให้รักภาษานี้ขึ้นมา ว่างๆ ก็เลยเข้าไปนั่งโหลดพวก conversation ต่างๆ มาฟัง รวมถึงเข้าไปเรียน Overview ภาษาอังกฤษด้วยค่ะ


บ่อยครั้งที่ไกลนั้นนั่งฟังแบบเรียนภาษาอังกฤษบนรถเมล์ จะมีแทรกด้วยบทเพลงจาก memolody ที่ตัวเองได้มาโดยบังเอิญค่ะ อธิบายหน่อยว่า มันคืออัลบั้มที่ประกอบด้วยเพลงต่างๆ จัดกลุ่มตามความคล้ายกันของความหมาย อันนี้เป็นเทปของสถาบันกวดวิชา enconcept ที่ได้ฝึกร้องมาตั้งแต่สมัยเรียนม.ปลายแล้ว


ช่วงเวลาที่ได้ฟังเพลงเหล่านี้อีกครั้ง เป็นช่วงที่บอกไม่ถูกนะคะ เหมือนเราได้ย้อนเวลาขึ้นไทม์แมชชีนของโดราเอมอน กลับไปฟังเสียงพี่ต้อง พี่แนน พี่เบสต์ และพี่ๆ คนอื่นๆ อีกครั้ง สมัยก่อน ตอนไกลนั้นเรียนพิเศษ วิชาที่เรียนเยอะสุด และเรียนได้แย่สุด ก็คือภาษาอังกฤษนี่แหละ หัวสมองมันเหมือนไม่รับเลย จนกระทั่งได้เจอระบบการเรียนแบบที่เรียกว่า แต่งเพลงมาท่องศัพท์ จึงทำให้ตัวเองจำศัพท์ได้มากขึ้น และเชื่อไหมว่า ไกลนั้นจำมาได้จนถึงทุกวันนี้เลยนะคะ โดยเฉพาะเพลงแรกที่ได้ร้อง คือเพลงที่มีความหมายเกี่ยวกับ "เหตุผล"


เขาว่ากันว่า การท่องศัพท์ตะพึดตะพือ ไม่ได้ช่วยให้เราจำมันได้หรอก นานไปเราก็จะลืมถ้าเราไม่ได้ใช้ แต่การร้องเพลง เหมือนกับการท่องจำชนิดหนึ่ง แต่มันเหมือนได้ใช้กันตลอดเวลา ถ้าเราจำเพลงนี้ได้ เราก็จะจำศัพท์ในเพลงได้เช่นกัน คนอื่นที่มาฟัง มักจะบอกกับไกลนั้นว่า "โอ๊ย เราว่าเสียเวลาท่องเองไม่ง่ายกว่าฟังเหรอโณ" อึม มันก็แล้วแต่สไตล์คนนะคะ เพราะหากจะคิดอย่างที่เขาว่า มันก็จริงแหละ ท่องเองอาจจะจำได้เร็วกว่าร้องเพลง แต่ถ้าเราจำเพลงนี้ได้ตลอดชีวิต เราก็จะจำศัพท์ในกลุ่มนั้นได้เช่นกัน ไกลนั้นชอบวิธีที่ไม่ใช่การข่มโคเขาขืนให้กลืนหญ้านะ ไอ้จะมาบอกให้ไกลนั้นนั่งท่องศัพท์แบบเด็กๆ เนี่ย เราไม่ทำหรอก (ถ้าทำป่านนี้เราคงเก่งอังกฤษไปแล้วล่ะ ^^)


ที่นี่ เป็นอีกทีนึงที่ไกลนั้นชอบนะ ไอเดียในการสอนเขาแปลกดี รวมถึงเพลงก็เพราะด้วยค่ะ เห็นถึงความพยายามจะปรับปรุงการสอนการเรียนตลอดเวลา


อึม จะว่าไป เราก็คล้ายๆ กับเป็นเด็กเรียนพิเศษนะคะ ที่ไหนที่เขาว่าดี ที่เขาว่าเก่ง เราก็จะไปเรียนด้วยอ่ะ แต่มีที่นึงค่ะ ที่ไกลนั้นจำได้ นั่นคือ เดอะเบรนด์ ที่ไกลนั้นได้เข้าไปเรียนคณิตศาสตร์ สาเหตุเพราะมีอาจารย์ท่านหนึ่งในเดอะเบรนด์ เป็นอาจารย์ที่เคยสอนคณิตศาสตร์ในห้องเรียนให้ไกลนั้น ตอนสมัยเรียนมัธยมปีที่ 5


วิธีการสอนของอาจารย์แปลกมากๆ เรียนเลขมาก็เยอะ ไม่เคยเจอใครสอนแบบอาจารย์ท่านนี้เลย ทุกๆ วัน พออาจารย์เข้าห้องมา อาจารย์จะตั้งโจทย์บนกระดานเพียงข้อเดียวเท่านั้น และก็จะถามพวกเราว่า "คุณคิดว่าข้อนี้เป็นยังไง"


โห เจอเข้าไปนี่แทบช็อก แต่ที่ช็อกกว่าคือ อาจารย์เรียกเพื่อนที่เรียนเก่งที่สุดในชั้นออกไปแก้โจทย์ เพื่อนเราทำได้แบบชิวๆมาก ทำให้พวกเราต้องหันมาประเมินตัวเองใหม่ แบบว่าเพื่อนเราทำได้ด้วยเฮ้ย เรานี่มัวไปงมอะไรอยู่หนอ ต้องขยันมากๆ แล้ว ดังนั้นก่อนเข้าเรียนต้องนั่งอ่านทฤษฎีในหนังสือสสวท.มาล่วงหน้า เพราะไม่รู้ว่าใครจะโดนเรียกให้ออกไปแก้โจทย์เป็นรายต่อไป ทุกๆ วันอาจารย์เข้ามาในห้องเรา และตั้งโจทย์ไว้เพียงข้อเดียวเท่านั้น แต่สามารถสอนเราจนจบแต่ละเรื่องของคณิตศาสตร์ได้ ด้วยโจทย์ข้อเดียวนั้นแหละ พอจบโจทย์ข้อเดียว อาจารย์ก็ให้ข้อสอบเอนทรานซ์ 10 ปีย้อนหลัง และบางทีพ่วงข้อสอบโอลิมปิกมาด้วย ให้เวลาระยะนึงกลับไปทำ พอทำเสร็จ เราก็จะมานั่งถกกันถึงข้อสอบพวกนั้น และหากข้อไหนเป็นประเด็น อาจารย์ก็ขึ้นกระดาน เรียกเพื่อนออกไปแก้โจทย์โดยมีพวกเราคอยยกมือถาม


นั่นเป็นจุดแรกที่ทำให้ไกลนั้นเข้าใจ การเรียนพิเศษหนักๆ ไม่ได้ช่วยอะไร ตราบเท่าที่คุณยังไม่มีการฝึกฝนอย่างหนัก เทอมนั้นจะเพราะกลัวโดนเรียกออกไปแก้โจทย์หน้าชั้นหรือไงก็ไม่ทราบ ไกลนั้นสามารถทำคะแนนคณิตศาสตร์ได้ค่อนข้างดีมากเหมือนกัน และวิธีการนี้ มันคือกึ่งๆ วิธีการเรียนในระดับมหาวิทยาลัย ที่เราจะได้เจอต่อไปในอนาคตโดยที่เราไม่รู้ตัวเลยว่าได้ถูกฝึกมาก่อน


แต่สิ่งที่ไกลนั้นรู้สึกประทับใจในการเรียนพิเศษ นอกเหนือจากความรู้ และอื่นๆ แล้ว ยังมีเรื่องเพื่อนด้วยนะคะ


ครั้งหนึ่ง ไกลนั้นเคยได้รู้จักกับเพื่อนๆ ต่างโรงเรียน คุยไปคุยมาถึงได้รู้ว่าพวกเพื่อนๆ เหล่านี้เรียนดนตรีกันมา บางคนเป็นนักดนตรีประจำโรงเรียนด้วยซ้ำ เคยอาจหาญถึงกับว่าเราอยากจะเซ็ตวงดนตรีจัง เราคอยแต่งเพลง อีกคนเรียบเรียงทำนอง อีกคนเป็นมือเบส อีกคนมือกลอง ส่วนนักร้องขอแย่งกันร้องละกัน ฮ่าๆๆ ชีวิตช่วงนั้นนอกจากเรียนหนักๆ แล้ว บางทีการได้นั่งฝันถึงอะไรที่มันไกลๆ ทำให้เรารู้สึกมีแรงใจจะเรียนและค้นหาความฝันกันต่อไป


แปลกดีไหมคะ ที่ฟังเพลงเพียงไม่กี่เพลง กลับทำให้เราหวนระลึกถึงความหลังได้ขนาดนี้ วันนี้อัพบล็อกเหมือนคนแก่เลยแฮะ

Create Date : 11 พฤษภาคม 2551 Last Update : 11 พฤษภาคม 2551 14:07:09 น. Counter : 932 Pageviews.		9 comments
Share Tweet