CMMI กับนิยายที่อ่านไป
ระยะนี้อากาศเหมือนกำลังแปรปรวนนะคะ วันก่อนไกลนั้นออกจากบ้าน จู่ๆ ฝนก็ตกตอนเช้าซะงั้น ยังไงต้องรักษาสุขภาพกันด้วยนะคะ


วันนี้แวะมาบอกเล่าความเป็นไปของชีวิตก่อน สัปดาห์หน้าที่บริษัทที่ไกลนั้นทำงานอยู่ กำลังจะสอบ CMMI Level 2 ซึ่งในฐานะที่ไกลนั้นทำตำแหน่ง ATM ก็ต้องรับผิดชอบในการดูแล Process Area ของ Measurement and Analysis (MA) ค่ะ


แหะๆ คงไม่ได้มาอธิบายวิชาการหรอกนะคะ แต่จะมาเล่าถึงเรื่องห้องสอบ CMMI นี่สักหน่อย มันเป็นการสอบที่ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องซีเรียสขนาดนี้ เพราะห้องที่ใช้สอบ จะต้องปิดหน้าต่างหมด และห้องไหนที่มีกระจกใสๆ ก็เอากระดาษมาปิดด้วย สาเหตุคือ ไม่ต้องการให้คนภายนอกมองเห็นบรรยากาศในการสอบ โอ้ว พระเจ้าจอร์จ


ในฐานะที่ไกลนั้นต้องเข้าไปนั่งทำงานในห้องปิดตาย(ขอเรียกอย่างนี้เหอะ เพราะมันไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวันจริงๆ) เมื่อเย็นวันศุกร์เข้าไปนั่งเซ็ทระบบค่ะ รู้สึกอยากร้องเพลงนึงจัง


กักขังฉันเถิด กักขังไป....(เพลงจำเลยรักค่ะ)


เฮ้อ ไม่ว่าใครมาเห็นห้องนี้ ต่างก็รู้สึกไม่ต่างกัน ฮาตรงที่พี่โก้ ซึ่งเป็นระดับ Senier Manager เข้ามาในห้องยังมีสีหน้าสยดสยอง พร้อมกับบอกว่า "เฮ้ย ทำไมห้องนี้มันน่ากลัวอย่างงี้วะ" ไอ้เราก็อดคิดในใจไม่ได้ ...ใช่ค่ะพี่ ขนาดพี่แค่เฉียดกรายเข้ามายังออกปากแบบนี้ แล้วหนูที่ต้องนั่งทำงานในห้องนี้ 1 อาทิตย์แบบไม่เห็นแสงเดือนแสงตะวัน มันจะขนาดไหน โฮๆๆๆ T_______T


แต่อ่ะนะ ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นมันต่อไป สวดมนต์พลางๆ ดีกว่า เง้อ ด้านหัวหน้าน่ะเหรอ ครั้นเห็นหน้ามุ่ยๆ ของลูกน้อง แทนที่จะให้กำลังใจ กลับบอกว่า "รู้สึกแกยิ่งทำงานก็ยิ่งโทรมลงนะ" ไอ้เราตอนนี้เป็นรองทุกอย่างแล้วนี่ ได้แต่คำรามกรอดๆ "อึม มันยังไม่ถึงทีของโณมั่งก็แล้วไป ไว้คราวพี่โดนแบบนี้เมื่อไหร่แล้วจะรู้สึก"


ช่วงนี้เลยเป็นช่วงหนักๆ อีกช่วงนึงของไกลนั้นค่ะ วันก่อนกลับบ้านเหนื่อยๆ จู่ๆ มีพัสดุส่งตรงมาถึงที่บ้าน เป็นหนังสือนิยายที่พี่ธาราฝันส่งมาให้ลองอ่านแนวกันดู เปิดกล่องมาถึงกับอึ้ง เพราะหนังสือเยอะมากๆ มีเกือบทุกสนพ.เลยทีเดียว ต้องขอบคุณพี่ก้อย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ


จากนั้น เราก็เริ่มตะลุยอ่านนิยายคลายเครียดค่ะ แต่ไหง เรายิ่งอ่านยิ่งเครียดนะ เล่มแรกที่หยิบออกมาอ่าน คือเล่มที่เป็นของสนพ.ที่ผลิตหนังสือที่ตัวเองว่าเป็นแนวโรมานซ์ค่ะ(แต่เราว่าไม่ใช่นะ โรมานซ์เราเคยอ่านบางเล่มของฝรั่ง เขียนดีค่ะ) มีด้วยกันสองเล่มค่ะ ขอไม่บอกนะคะว่าเป็นเรื่องอะไร ที่หยิบอ่านเป็นสนพ.แรกเพราะไกลนั้นเคยอ่านของนักเขียนคนนึงที่ได้รับการวิจารณ์รุนแรงในบล็อก และเป็นนักเขียนในสนพ.นี้ด้วย และหนังสือของนักเขียนคนนั้นก็เคยเอามารีวิวด้วย (ขอไม่ใช้คำว่าแนะนำให้อ่านนะคะ เพราะส่วนตัวไม่ชอบค่ะ) เล่มที่หยิบมาอ่าน ไม่ใช่ของนักเขียนคนนั้นค่ะ แต่เป็นนักเขียนคนอื่น เลยทำให้อยากรู้ว่า ถ้าเป็นคนอื่นเขียน มันจะมาแนวไหนน้อ


อึม อ่านไปๆ รู้สึกแย่มากๆ เลยอ่ะ พล็อตนอกจากอ่อนแบบไม่สร้างสรรค์แล้ว อ่านจบยังรู้สึกเสียเวลาอ่านอีกต่างหาก ไม่จรรโลงใจ ไม่มีความประทับใจ ไม่มีอะไรด้านสังคม ไม่มีแม้แต่ความรู้สึกรักซาบซึ้งของนางเอกพระเอก ทั้งสองเรื่องมีพล็อตที่นางเอกโดนข่มขืนโดยปราศจากความเต็มใจ เจอหน้ากันไม่ถึงสามครั้งก็มีฉากแบบนั้นซะแล้ว แถมสุดท้ายดันรักพระเอกได้ (ทั้งๆ ที่มันไม่น่าจะรักเลย ผู้ชายห่วยๆ แบบนี้ -_-") ภาษาก็เฉยๆ แย่สุดคือมีแต่เรื่องพรรค์นั้นแทรกเข้ามาเกือบทุกบททุกตอน นับถือนะ หาที่ลงให้เกิดเรื่องพรรค์นั้นได้เก่งมากๆ จนคนอ่านอย่างเราอึ้ง มันเกือบทุกบทจริงๆ ทั้งๆ ที่สองเรื่องนี้ก็เล่มเล็กๆ ไม่ได้เล่มหนาเลย อ่านไปเหนื่อยใจแทนนางเอก และไม่เข้าใจว่าทำไมพระเอกต้องหื่นตลอดเวลา มันคืออะไรฟร่ะเนี่ย จุดที่แข็งที่สุดของหนังสือแนวนี้ก็พอเข้าใจนะว่าต้องเป็นบทหฤหรรษ์ แต่อ่านแล้วมันไม่ใช่เลยอ่ะ เพราะไม่รู้สึกสวยงามกับตรงนั้นและกับความรักที่ทั้งคู่มีเล้ย มีแต่ตัณหาและราคะ เรื่องแรกพระเอกซื้อนางเอกมาแล้วก็ข่มขืน นางเอกจำยอมเป็นนางบำเรอชดใช้หนี้ เราเกลียดผู้หญิงที่ยอมเรื่องแบบนี้มากๆเลยอ่ะ และเราเกลียดผู้ชายที่ใช้เงินซื้อผู้หญิงด้วย ทำให้รู้สึกว่า ผู้ชายมันไม่แน่จริง ไม่มีความคิด ไร้สมอง เพราะเปิดเรื่องคือ พระเอกเห็นนางเอกปุ๊บ ก็สั่งลูกน้องว่า เขาจะเอาผู้หญิงคนนี้ จัดมาให้ด้วย ราคาเท่าไหร่ไม่สน ตัวนางเอก ในเรื่องได้เกียรตินิยม แต่ไม่เคยคิดจะต่อรองหรือไปทำงานเพื่อใช้หนี้ที่ครอบครัวสร้างขึ้น เรื่องที่สองพระเอกเป็นชีค แค้นพี่ชายนางเอกเลยจับนางเอกมาและข่มขืน O_o" กำลังคิดว่าถ้าพี่เขามีส่งมาสามเล่ม อยากจะลองเปิดดูว่าพล็อตมันจะเป็นยังไง แนวนี้รึเปล่าน้อ ขอถอนใจแรงๆ สักหน่อยนะคะ ไกลนั้นว่าตัวเองอย่าพูดต่อเลยค่ะ ค่อนข้างอคติรุนแรง เง้อ แถมยังรู้สึกเสียดายค่าจัดส่งพัสดุน้ำหนักของหนังสือเล่มนี้แทนพี่เขาอีก


อ่านจบเสร็จ ปลงในใจ อันตรายจริงๆ หนังสือสมัยนี้ ไกลนั้นรีบไปคว้า เบื้องบนยังมีแสงดาว ของคุณวินทร์ เลียววาริณ มาอ่านให้ชุ่มชื่นหัวใจ ปิดท้ายด้วยอ่านหนังสือเรียนพวก Data Mining ทำโปรเจคจบต่อดีกว่า





Create Date : 02 มีนาคม 2551
Last Update : 11 เมษายน 2551 16:41:26 น.
Counter : 875 Pageviews.

9 comments
  
ส่วนตัวแล้วไม่ค่อยชอบอ่านแนวนี้ค่ะ เพราะหยิบมาเปิดทีไรชอบใจร้อน เปิดหาแต่บทแบบนั้นก่อนทุกที สุดท้ายก็อ่านไม่เคยจบเล่มเลยอ่าค่ะ แหะๆ
โดย: เบบูญ่า วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:0:03:50 น.
  
รู้สึกบทละครชีวิตช่วงนี้ของน้องโณช่วงนี้ท่าทางจะหนักเอาการอยู่นะครับ ขนาดที่ว่ารำพึงเป็นเป็นจำเลยรักด้วย ขอให้ผ่านบทบาทในบริษัทที่ช่วงนี้ไปไวๆนะครับ
อ่านแล้วรู้สึกเหมือนถูกกักขังอย่างไงอย่างงั้นเลยนะครับเนี่ย
...............สู้ๆ ครับผม ให้ผ่านพ้นวิกฤตช่วงห้าวันนี้ไปเร็วๆด้วยนะครับ เอาใจช่วยครับ emo
โดย: เพกร วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:21:32:53 น.
  
โห...สยองแทนจังเลยค่ะพี่โณ ต้องทำงานในห้องแบบนั้นอ่ะ อึดอัดน่าดูเลยสิท่า อึ๋ยยยย

แต่ไงก็สู้ๆ เนอะ แค่นี้ไม่ท้อหรอกเนอะ ใช่ปะคะพี่โณ

ป.ล. ท่าทางพี่โณจะอินจัดกับจำเลยรักแฮะ ก๊ากกกก
โดย: may IP: 203.155.226.73 วันที่: 4 มีนาคม 2551 เวลา:15:37:57 น.
  
สวัสดีค่ะ พี่โณ

ทำงานอยู่ในห้องแบบนั้น อึดอัดน่าดูเลย แต่ก็ต้องอดทนต่อไป แล้วลองคิดเล่นๆ ว่า เหมือนทำงานอยู่ในองค์กรลับเลย อิอิ

พี่โณรักษาสุขภาพให้แข็งแรงด้วยนะคะ

เดือนนี้เป็นช่วงสอบของนุกเลยไม่ได้คุยกับพี่โณเลย คิดถึงมากเลยค่ะ แล้วเจอกันใหม่ค่ะ
โดย: {NQ_QK} วันที่: 5 มีนาคม 2551 เวลา:13:30:37 น.
  
โห โณ ทำงานให้ห้องแบบนั้นอึดอัดตายเลยเนอะ แต่ อาทิตย์ก็ทนๆเอาแล้วกันว่ะ

เราเพิ่งกลับมาจากไปเที่ยวหลังสอบเสร็จ อิอิ (เรามันเพื่อนที่ดีก็ต้องยั่วแกสักหน่อยเห็นเครียดๆ)

ว่างๆ ไปดูรูปที่บล๊อกนะ กะว่าสองสามวันนี้จะทะยอยเอารูปลงที่ไหนบ้างตามไปดูเองแล้วกันนะ

emo
โดย: กิ๊บ (ริวไผ่ ) วันที่: 6 มีนาคม 2551 เวลา:6:02:03 น.
  
เข้ามาทักเหมือนเคยค่ะ
โดย: ไฟเย็น IP: 202.28.181.200 วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:16:49:37 น.
  
คุณเบบูญ่า
ที่อ่านจบได้ ก็เพราะอยากรู้ค่ะว่าคนเขียนจะจบแบบไหน คือเป็นคนที่อ่านอะไรมักจะพยายามอ่านให้จบค่ะ แต่จะจบแบบไหนมันก็อีกเรื่องนึง สำหรับสองเรื่องที่อ่านไปนี่ อ่านได้ข้ามมากๆ คือไม่ประทับใจเลย ไม่รู้สึกดีกับหนังสือสองเล่มนี้แม้แต่นิดเดียว โทษทีนะคะ อาจจะมีความเห็นค่อนข้างแรง เลยไม่เอาบล็อกนี้มาเป็นรีวิวหนังสือค่ะ เพราะไม่คู่ควรแก่การแนะนำต่อใครด้วยซ้ำ


พี่กร
ขอบคุณสำหรับ sms ที่ส่งมาให้นะนำ ตอนนี้ก็หลุดพ้นไปตัวนึงแล้วล่ะค่ะ เหลือสอบปริญญาโทที่จะเป็นงานหนักๆ ในอีกอาทิตย์ข้างหน้า เฮ้อ แต่ก็พอมีเวลาหายใจหายคอบ้างค่ะ ^^



เมย์
ห้องมันห่วยจริงๆนะ คือบรรยากาศมันชวนอึดอัด เวลาออกมาจากห้องประชุม ถ้าไม่ใช่เป็นตอนเที่ยง ก็จะเป็นตอนค่ำเลย สายตาพี่จะพร่ามากๆ นี่คิดจะไปตัดแว่นกรองรังสีมาใส่แล้วอ่ะจ้า

ว่าแต่จำเลยรักนี่ก็ดูสนุกดีนะ นางเอกสวยจนเราอิจฉาแทน ก๊ากกก



น้องนุก
อึมเนอะ เหมือนอยู่ในองค์กรลับจริงๆด้วยแหละ ^^ สู้ๆ กับการสอบนะคะ เป็นกำลังใจให้จ้า



ริวไผ่(กิ๊บ)
เราแวะไปเยี่ยมที่บล็อกกิ๊บแล้วนะ ภาพสวยมาก อิจฉาสุดๆ ได้ไปเที่ยวที่สวยๆ ตลอดเลย ไว้ขอเราเรียนจบก่อน ถึงตอนนั้นจะแบกเป้ไปเขียนสารคดีแนะนำท่องเที่ยวขึ้นบล็อกแน่นอน


น้องแหวน
เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีรึเปล่า ไม่ได้คุยกันนานมากๆเลย คิดถึงนะคะ

โดย: ไกลนั้น วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:17:08:04 น.
  
สวัสดีค่ะพี่โณ

ส้มหลุดพ้นจากม.4และ แหะๆ ขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดนะคะ วันเกิดที่ตรงกะวันสอบ...ไม่มีใครเค้าสนใจเท่าไหร่ แต่ส้มก็เฉยๆเพราะมันเป็นอย่างนี้มานานและ ^^

ส้มอยากเห็นบรรยกาศห้องจังเลยค่ะ ท่าทางจะน่าลองของ 555

เรื่องหนังสือ ส้มก็ไม่ชอบแนวรุนแรง มันเหมือนเราซาดิสม์ไปรึเปล่า - - แต่ถ้าปัญญาอ่อนก็คิดอีก นักเขียนอายุเท่าไหร่เนี่ย... ก็พอรู้สำนักพิมพ์ที่พี่โณบอกนะคะ ส้มเคยอ่านผ่านๆอยู่เล่มหนึ่งแล้วก็ไม่คิดเปิดอีกเลย เพราะรู้สึกว่ามันไม่ค่อยมีเหตุมีผลยังไงก็ไม่รู้ค่ะ

พี่โณก็รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ

โดย: โทรโพสเฟียร์ วันที่: 7 มีนาคม 2551 เวลา:17:44:57 น.
  
หวัดดีจ้าน้องส้ม

หลุดจากม.4แล้วเนอะ ดีจังเลย ก็เหลืออีกสองปีเอนสะท้าน สู้ๆน้อ เป็นกำลังใจให้จ้า


ส่วนบรรยากาศในห้องนั้นน่ะเหรอ ไม่ต้องเข้าไปอยู่อีกตลอดชีวิตจะดีกว่า


เรื่องนิยายพี่ไม่มีคอมเมนต์เพิ่มแล้วล่ะน้องส้ม เพราะพี่ไม่ค่อยชอบจริงๆ ไม่ค่อยมีหนังสือเรื่องไหนที่โดนพี่ด่านะ แต่สำหรับสองเรื่องนี้พี่ทนไม่ไหวจริงๆอ่ะ


ตอนนี้พี่ป่วยไปแล้วแหละ ก๊ากกกก ขอบคุณที่แวะมาทักทายจ้า
โดย: ไกลนั้น วันที่: 8 มีนาคม 2551 เวลา:15:42:33 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไกลนั้น
Location :
กรุงเทพ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 16 คน [?]



สวัสดีค่ะ ไกลนั้น คือ นามปากกาที่ใช้ในการเขียนนิยายที่ถนนนักเขียนในเวบพันทิพย์ดอทคอมค่ะ หลายๆคนอาจจะเคยได้อ่านงานเขียนของไกลนั้นมาบ้างแล้ว ในนามปากกาว่า อโณทัย



ไกลนั้นขอฝากผลงานเขียนที่ได้ตีพิมพ์ในปัจจุบัน ตรงด้านล่างด้วยนะคะ ^^ อ่านแล้วคิดเห็นยังไง บอกได้เลยนะคะ


เรื่องสั้น


ต้องหนีเท่านั้น

ความฝันที่หายไป

การกลับมาของอากง

หมอดุ

ความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย


รอวันนั้น


สะเตง...อรุณฉายที่ปลายใจ






เรื่องยาว



Believe...สุดปลายฝันนั้นคือเธอ




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 1




คือทุกสิ่งเพื่อเธอ เล่ม 2




เพียงความคิดถึง



ทางกลางใจ เล่ม1




ทางกลางใจ เล่ม2
มีนาคม 2551

 
 
 
 
 
 
1
3
4
5
6
7
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog