|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
คืนต่าง
๐ฉันเดินทางเลียบห้วง.....สิเนหะ คืนหม่นอันกักขฬะ.....ขื่นแท้ โสมมจ่อมอัสสะ.........ยอมแผ่ว ลมนอ เพียงเศษสนองแปล้....อิ่มท้องพยุงวัน ฯ
๐ฉันเดินผ่านค่ำร้อน.....คืนหนาว ทุกข์หยัดยืนสุขคราว.....แค่นั้น ใดเล่าจักยืนยาว.....จวบโลก สลายแฮ สังวาสฤเพียงสั้น....สืบแสร้งสันดาน ฯ
๐ฉันผ่านคฤหัสถ์นี้....ขุ่นใจ คืนต่างมิเหมือนใน.....นึกคร้าม หฤหรรษ์มิเสมอไป.....ด้วยบาท เบี้ยนอ จุ่งตัดกิเลสข้าม..........เทวษท้นทะนานหาย ฯ
๐คืนต่างจึ่งเกิดบ้าง.......ใจเบียน ฉันผ่านแล้ววังเวียน......ว่ายพ้น ทุกข์แห่งโลกดับเทียน....ขัยขาด สู่มรรคคาเพียรด้น.......ดุ่มด้วยนิพพาน ฯ
ชีวิต ความคิด จิตใจ เป็นเรื่องที่ซับซ้อน ไม่มีคำอธิบาย และแน่นอน ไม่มีคำจำกัดความ..
โคลงสี่บทนี้ขออุทิศให้หญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งตัดสินใจแก้ไขทางเดินของตัวเองด้วยความตาย
ขอให้เธอจงพบโลกใหม่ที่สวยงามกว่าโลกใบเล็กใบนี้
Create Date : 13 กันยายน 2548 |
|
0 comments |
Last Update : 12 ตุลาคม 2548 17:10:28 น. |
Counter : 374 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
|