โลก

ละครทำไมเหมือนชีวิตเราจัง

ไม่ได้เขียนโคลง ฯ มาซะนาน เพราะเรื่องปัญหาชีวิตพันพัว ตัวและหัวใจไม่อยู่กับร่องกับรอย
เรียนรู้ชีวิตในมุมมองที่ต่างออกไป ชีวิตยากขึ้น เขียนโคลง ฯ ยิ่งลำบากยากยิ่งขึ้น
พอเจอโลก มาก ๆ เหมือนเราทำความฝันของเราหล่นหายตรงที่ไหนก็ไม่รู้
ความเป็นมนุษย์กำลังกลืนความสุนทรียะของชีวิตเราไปหรือเปล่า หรือเราเพ้อเจ้อ ก็ยังเป็นปัญหาที่คิดไม่ตกสักที

๑ อันจริตฤทธิ์ด้วย ภวังค์หวาด
ตกอยู่กลางอากาศ กษะแล้ง
เฉกคอกระหายผาด น้ำดื่ม
เดียวด่อมหาห่อนแห้ง หากได้ดังสม ฯ

๒ ความเสน่หามากล้น มองห็น
จมหนักคิดถึงเป็น อกไข้
เขาแลสุขสุดเข็ญ เรานั่น
บ้าบอดเหมือนอีใบ้ อยู่บ้านสีแดง ฯ

๓รักเอยริรักร้าย เล่ห์หลอก
โลกมนุษย์นึกออก ยากแท้
ผู้คนต่างมิปลอก เปลือกนอก
เห็นเท่าตัวเห็นแล้ ลึกร้ายไป่เห็น ฯ

๔ บลา บลา..........ไว้พักสมองจากประลองงาน แล้วจะมาต่อ

Create Date : 11 กรกฎาคม 2551		1 comments
Last Update : 11 กรกฎาคม 2551 18:09:33 น.
Counter : 978 Pageviews.
Share Tweet