ความทรงจำช่วงสงกรานต์



ผมชอบสงกรานต์ สงกรานต์ได้หยุด สงกรานต์ได้เล่นน้ำ สงกรานต์ได้ปะแป้งสาวๆ
หยุดยาวอาทิตย์นี้ผมมีความสุขมากมาย มากมายจริงๆนะ ได้กลับไปเจอเพื่อนเก่า ได้กลับไปเดินที่เก่าๆ แม้อาจจะเหงาบ้าง แต่ก็มีรอยยิ้มบางๆทะลุออกจากแป้งที่ปกคลุมใบหน้าผม

ทุกสงกรานต์ผมต้องกลับไปขอนแก่น มันกลายเป็นสัญญาใจระหว่างผมกับจังหวัดขอนแก่นไปแล้ว
ผมคิดว่าผมหลงรักจังหวัดนี้เข้าเต็มๆแล้วหละ เหมือนมันมีอะไรบางสิ่งที่ผูกพันธ์ อาจจะเป็นเพราะเราเจอกันมาตั้งแต่ผมอยู่มัธยม 1 หมายความว่าเราเจอกันมานานแล้ว
หรืออาจจะเป็นเพราะความทรงจำหลายๆอย่างของผมเกิดที่นี่

ได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง ทุกอย่างก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากซักเท่าไหร่ ที่เปลี่ยนไปก็คงเป็นตัวผมซะมากกว่า
เรื่องราวต่างๆในวันวานยังลอยอบอวลอยู่ในอากาศ มองไปทางไหนก็เห็นภาพเหล่านั้น ภาพที่แสนสนุกสนาน
"ขอนแก่น เราสัญญา ปีหน้าเราก็จะกลับมาเจอนายอีกให้ได้"

สงกรานต์ทำให้ผมได้คิด ชีวิตได้หยุดพัก ช่วงที่ผ่านมาผมกำลังเดินตามหาอะไร ตัวผมเองก็ไม่ค่อยแน่ใจซักเท่าไหร่
ผมแค่เดินไปเรื่อยๆ เฉื่อยๆ เหนื่อยก็หยุดพัก และผมเองก็ใช้เวลาในช่วงที่หยุดพักนานเกินความจำเป็น จนพอผมมองเข็มนาฬิกาอีกครั้งนึงเวลาก็ล่วงเลยมานานแล้ว
ใช่ ผมไม่สามารถย้อนกลับไปเก็บเวลาคืนมาได้ สิ่งที่ผมทำได้คือ ผมคงต้องบริหารเวลาที่ผมมีอยู่ให้คุ้มค่าที่สุด
แล้วทำอย่างไร ผมจึงจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่าหละ?

ผมใช้ชีวิตมาบนโลกใบนี้ไม่มากแต่ก็ไม่น้อยจนเกินไป เจอมาทั้งเรื่องดีๆร้ายๆ แต่สุดท้ายผมก็ผ่านจนสามารถมายืนตรงนี้ได้
หลายครั้งมองย้อนกลับไป บางช่วงเวลาที่เราคิดว่ามันเลวร้ายสุดๆของชีวิต ผมกลับหัวเราะได้ในตอนนี้ บางทีเรื่องราวที่ว่าดีมากๆก็เพิ่งมาเข้าใจตอนหลังนี่เองว่ามันเป็นแค่ส่วนนึงของเรื่องร้ายๆ
ใช่ สุดท้ายเราทุกคนจะผ่านมันได้

ที่ขอนแก่น ผมใช้เวลาทุกวินาทีคุ้มค่า ที่ผมสามารถบอกได้ว่าผมใช้คุ้มค่าก็เพราะว่าผมสัมผัสได้ถึงคุณค่าของแต่ละวินาที
เวลาที่เราทำอะไรแล้วเรามีความสุขเราจะเต็มที่กับมัน เช่นกัน เวลาที่เราอยู่ที่ไหนแล้วมีความสุขเราจะรู็สึกว่าถึงความพิเศษที่เกิดในที่นั้นๆ
สงกรานต์นอกจากได้สาดน้ำแล้ว ผมยังได้เติมพลังให้ตัวเอง เพื่อจะใช้เป็นพลังงานในการกลับมาเดินทางในทางสายเก่า สายที่ผมออกจากมันมานาน
ผมว่าผมค้นพบแล้วนะ ว่าที่ใดผมมีความสุข และผมก็จะพยายามกลับมาเติมความสุข เติมคุณค่า เพื่อเอาไปบริหารช่วงเลาที่เหลืออยู่ให้คุ้มค่า

รักขอนแก่นมากมาย

ขอบคุณขอนแก่น
ขอบคุณแฟร์รี่พลาซ่า
ขอบคุณถนนหน้าเมือง และถนนข้าวเหนียว หอพักหน้าเมือง




 

Create Date : 15 เมษายน 2553    
Last Update : 15 เมษายน 2553 23:04:38 น.
Counter : 746 Pageviews.  

โอเล่พบโอเล่ ประจำเดือน เมษายน 2553

ผมไม่ได้เจอโอเล่นานแล้ว   ที่ทราบล่าสุดก็ได้ข่าวว่าเขาไปเดินแซวหญิงอยู่ที่นครศรีฯ บ้านแซมมี่เพื่อนเค้า
คนเคยเจอกันทุกวัน   พอไม่เจอกันนานๆก็คิดถึงกันเป็นเรื่องธรรมดา  ว่าแล้วเราก็โทรไปหาโอเล่ดีกว่า
'ตู๊ด............................ตู๊ด........................................ตู๊ด..............................ตู๊ด......................................ตู๊ด......................................
ตู๊ด......................................ตู๊ด......................................ตู๊ด......................................ตู๊ด......................................ตู๊ด.......................................ตื่อ ดื่อ ดื้อๆ'
'ไม่มีการตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก..............'
 นั่นงัย  ผมว่าแล้ว  ผู้ชายคนนี้ชอบทำอะไรแปลกๆ ผมคิดว่าตอนนี้เค้าคงไม่ว่างคุยกับผมมั้ง  เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมค่อยโทรหาเค้าละกัน


"หมดเวลาแล้ว เทอคงต้องไป แต่สิ่งที่เหลือในใจยังอยู่ คือความคิดถึงที่เทอไม่เคยรู้................................."
'โอเล่ หลายยายจัด'
ว่าแล้ว  สงสัยตอนนี้เค้าว่างแล้วหละ เค้าถึงโทรกลับหาผม


สวัสดีคับโอเล่
เออๆ ว่างัยโอเล่


นี่คุณว่างมั๊ย? ผมรบกวนอะไรคุณรึเปล่า?
คิดเอาเองเหอะ  ผมไม่อยากพูดอะไร  ตอนนี้ผมค่อนข้างเบื่อ อะไรๆก็น่าเบื่อไปหมด


อ้าว! คุณเบื่อเรื่องอะไรคับ
การเมือง


โอเค! เราไม่คุยเรื่องนี้กัน ได้ข่าวว่าคุณไปเดินกินลมชมคลื่นทะเลที่เมืองคอนจริงเหรอ
จริง! ไม่อยากจะเซด สนุกมากๆ
 
ไหนลองเล่าให้ฟังหน่อยว่าคุณไปเจออะไรที่น่าประทับใจ
ไม่เอา  ผมไม่มีอารมณ์อยากเล่าเท่าไหร่  เอาไว้วันหลังแล้วกัน


หนึ่งเดือนผ่านไป  อะไรที่เปลี่ยนแปลงบ้างคับ สำหรับคุณ
ก็คงเป็นชีวิตมั้ง  ชีวิตคนเราไม่มีทางหยุดอยู่กับที่ได้หรอกคับ จากเดือนก่อนที่สัมภาษณ์ผมในโอเล่พบโอเล่ มาเดือนนี้ โอเล่คนนั้นกับโอเล่คนนี้ก็ไม่เหมือนกันหรอกคับ โอเคอาจจะงงกันเล็กน้อย เอาเป็นว่า คนเราเปลี่ยนแปลงทุกวันคับ


ดูคุณจริงจังกับชีวิตมากขึ้น
ผมก็จริงจังมาแต่ไหนแต่ไรนะ แต่คนอื่นๆชอบมองว่าผมเป็นคน ขี้เล่น


เหรอออออ!!!!   หลังจากกลับจากภาคใต้คุณไปไหนต่อคับ
ลาดพร้าว ประชาสงเคราะห์ 29 แถวๆ ม.หอกาค้าฯคับ


แถวนั้นเป็นงัยคับ
สาว สวย สุด เซ็กซี่


ขนาดนั้นเลย !
ขนาดไหนผมไม่แน่ใจ


ผมหมายถึงความน่ารักของสาวๆหอการค้า
น่ารักมาก  แต่ส่วนใหญ่ก็เดินมากับแฟนคับ


เสียใจมั๊ย!
อย่างที่สุด


แต่เค้ามีแฟนแล้วนะ
ก็เลิกกันได้


คุณนี่ชั่วมากนะคับ
ขอบคุณคับ


ไหนบอกเป็นคนจริงจังกับชีวิต
จริง! ไม่นานสาวสวยเหล่านั้นคงเลิกกันกับแฟน


คนละอย่างกันแล้ว
อ้าว! ผมขอโทษ อากาศมันร้อน พูดผิดพูดถูกก็อย่าว่ากันเลย


อากาศร้อนๆทำไรดีคับ
ทำน้ำแข็งใสกินที่บ้าน


เอาจริงๆสิคับ
ทำสมาธิ นั่งปฎิบัติธรรม แผ่เมตตา เชื่อว่าไม่นานจิตใจเย็นร่างกายก็คงเย็นตามกันไป


แสดงว่าคุณทำ
เปล่า ผมก็พูดให้มันดูดีไปงั้นแหละ


ช่วงนี้เวลาคุณหายหน้าไปจากบล๊อกแต่ละทีคุณหายไปนานจัง
ก็เรื่อยๆคับ  บางครั้งอยากกลับมาแต่ก็ไม่มีอารมณ์เขียน บางครั้งมีอารมณ์เขียนก็ตรงกับช่วงเวลาที่ไม่ว่าง


ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนในประเทศไทยคับ
ที่ที่ไม่มีการประท้วง ที่ที่มีแต่ความสุข ที่บ้านผมเองคับ


ชีวิตที่บ้านเป็นงัยบ้างคับ เห็นว่าไม่ได้กลับตั้งนาน
................................................


.........เงียบไปซักพัก.......


เดี๋ยวแป๊ปนะคับ มีสายซ้อน
คับได้คับ


..........ผ่านไป 2 ชั่วโมง........


 


สงสัยเค้าคงลืมว่าคุณกับเราค้างไว้


ไหนๆก็ไหนแล้ว  เอาไว้คุยกับเค้าเดือนหน้าเลยละกัน
ถึงแม้โอเล่จะบอกว่าโอเล่เปลี่ยนไป แต่สิ่งที่ผมพอจะสังเกตุได้ก็คือ เค้าเปลี่ยนไปบ้างเล็กน้อย แต่ก็ยังคงแนวทางความเป็นตัวเองไว้
เดือนนี้ถึงไม่ได้ถามอะไรเค้ามากมาย แต่แค่ได้แวะมาเจอซักพัก ได้รู้ว่าเค้าสบายดี ก็ดีมากมายแล้ว
ยังงัย  เดือนหน้าเจอกันใหม่นะคับ







 

Create Date : 10 เมษายน 2553    
Last Update : 10 เมษายน 2553 11:19:00 น.
Counter : 675 Pageviews.  

เรียน+เล่น=ราชบุรี

ไม่เจอกันนานเลยนะคับ........
หลายคนบ่นมา บอกว่า "เฮ้ย โอเล่มันไปสะบัดเห็ดที่ไหน?"
ขอชี้แจงแถลงไขหน่อยนะคับ คือช่วงที่หายไป ติดภารกิจไปเรียนวิชาสำรวจที่ราชบุรีคับ
หลายคนก็จะถามต่ออีก "นี่แกหายไปราชบุรีเป็นเดือนเลยเหรอยะ?"
เปล่าคับ พอไปราชบุรีเสร็จ โอเล่ก็ไปสะบัดเห็ดที่เมืองนครศรีฯ เหมือนที่เค้าได้ตั้งชื่อ msn ไว้ว่า 'โอเล่ คน คอน'

พอดีช่วงนี้มีความสุขกับการเดินทางคับ ว่าแล้วก็เอาบรรยากาศแห้งๆแล้งๆมาฝากพี่น้องกันดีกว่า
"อ้าว โอเล่พร้อมรึยัง รายงานตัวหน่อย"

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

ไม่เจอกันนาน มันก็ปัญญาอ่อนเหมือนเดิมนะคับ

ไปดูกันต่อเลยละกัน ว่าโอเล่ทำงานอะไรกับเค้าบ้าง และบรรยากาศในการทำงานที่ราชบุรีเป็นเยี่ยงไร

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

รูปทั้งหมดขอขอบคุณพี่ยุ้ยด้วยนะคับ ไหนๆก็ไหนแล้ว เอารูปคนหลังเลนต์มาให้ดูเลยละกัน

Photobucket

เพื่อนบางคนบอกมาว่า เห็นหน้าพี่ยุ้ยแล้ว ก็โปรโมตเพื่อนมั้งดิ โอเคคับ โอเล่จัดให้อย่างงามเลยทีเดียวเชียว
สำหรับท่านผู้อ่านท่านใดไม่อยากรู้จักเพื่อนโอเล่ ปิดทิ้งเลยนะคับ
ว่าแล้ว เราก็ไปพบกับพวกเขากันเลยคับ เย้ๆ

ขอแนะนำตัวเองก่อนนะคับ ฮ่าๆๆ เกี่ยวกันมั๊ย และพบกับเหล่าเพื่อนๆของผมได้ ณ บัดนี้
"โอเคซิกะแลต"

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

Photobucket

ก็แนะนำเพื่อนๆกันไปพอหอมดากหอมคอกันแล้วนะคับ ผมมีอะไรอยากจะบอกคับ

Photobucket

ปัญญาอ่อน!!
เอาใหม่ๆๆ

Photobucket

เพื่อนบางคนบอกมาว่าอยากให้เอารูป unseen ลง
โอเค โอเล่จัดให้อย่างสวยงามเลยทีเดียวเชียว

Photobucket

Photobucket




 

Create Date : 04 เมษายน 2553    
Last Update : 4 เมษายน 2553 15:24:44 น.
Counter : 896 Pageviews.  

โอเล่พบโอเล่ ประจำเดือน มีนาคม 2553

เนื่องด้วยกระผม นายศรายุธ (ดุ๊งดูดน้อย ส.ศรายุธยิม) ได้ดำเนินชีวิตในโลกใบใหญ่ใบนี้นานพอสมควรแล้ว  แล้วผมก็พบกับทฤษฎีที่ผมตั้งขึ้นมาเองข้อนึง
"คนเรา ควรมีเวลาอยู่กับตัวเอง นั่งคุยกับตัวเอง ทำความเข้าใจตัวเองให้มากๆ"  จากทฤษฎีที่ได้กล่าวมาทำให้ผมเกิดความคิดขึ้นว่า ผมก็น่าจะลองนั่งคุยกับตัวเองผ่านตัวหนังสือซักครั้ง 
ไหนๆก็พูดมาขนาดนี้แล้ว  topic โอเล่พบโอเล่ประจำเดือนมีนาคม  ก็ขอเชิญทุกท่านพบกับ (ขอเสียงปรบมือประกอบหน่อยคับ)
"โอเล่ หรือที่เรารู้จักเค้าในชื่อดุ๊งดูดน้อย ส.ศรายุธยิม ได้ ณ บัดนี้คร้าฟฟฟฟฟฟฟฟฟ"


หายหน้าไปนานเลยนะคับ ช่วงที่หายไปไปทำอะไรมาคับ
สอบคับสอบ คือ ผมพักเรื่องเล่นๆไว้ชั่วคราวคับ ผมน่าจะหายไปประมาณสองอาทิตย์ได้มั้ง ตอนนี้คิดว่าคงจะกลับเข้ามาเล่าเรื่องสนุกๆในบ้านเหมือนเดิมแล้วคับ


แสดงว่าตอนนี้ก็สอบเสร็จแล้วสิคับ
ยังคับ เหลือสอบอีกสองตัว  คิดว่าอีกไม่นาน ก็คงสอบเสร็จ  เราจะได้ไปสะบัดเห็ดกันซักที


อะไรนะคับ สะบัดเห็ด คุณหมายความว่างัยคับ
อ๋อ เป็นคำที่ผมชอบใช้เวลาจะออกไปทำอะไรสนุกๆคับ ที่จริงมันเป็นวลีเลยนะคับ "สลัดตด เสลดเป็ด สะบัดเห็ด" อะไรประมาณนี้คับ


คุณนี่ชอบคิดคำแปลกๆออกมาใช้จริงๆนะคับ เล่าให้ฟังหน่อยสิคับ คิดคำอะไรออกมาใช้แล้วบ้าง
อืม.......ขมิบรัว , สะบาละฮึ่ม , ทุยเล่ , ประนวยจริงๆเลย , ไม่น่าจะเหลิมว่ะ , ไอ้วัว!! , โอ้ว โย้วโหย้ว ไข่โตกว่าเดิมเลย! , กืก , ฮ่วย จารย์! , ป๊าด!! จ๊าบขนาด , best of บุญเลิศลีลาศเอ้ย! , กระเทยปากช่อง , ปิ๊วแน่ ฯลฯ เยอะคับ เล่าทั้งวันก็ไม่หมด


เปลี่ยนเรื่องดีกว่า คิดยังงัยกับเสื้อแดงคับ
สวยดีคับ ถ้าเป็นแดงสดจะได้อารมณ์มาก แดงแบบจางๆก็ดีดีแบบเรียบๆ แต่แดงสะท้อนแสงต้องให้คนผิวขาวใส่คับ แคงแบบเลือดนกนี่ดูอาท์ตดีคับ แดง.....


ผมหมายถึงแดงเด็กทักกี้คับ
อ๋อ....ไม่มีความคิดเห็นคับ ไหนๆบ้านเมืองมันก็เน่าเละเทะมาตั้งแต่ต้นแล้ว มันจะเผากรุงเทพฯก็ปล่อยให้มันเผาไปเถอะคับ มันจะทำอะไรก็ให้มันทำเถอะคับ 


แสดงว่าคุณเสื้อเหลือง
เฮีย  พอๆกันคับ  ไอ้ที่ออกมาเคลื่อนไหวนี่ก็มีแต่คนที่เสียผลประโยชน์ไม่ใช่เหรอคับ ผมว่า ไม่มีใครรักประเทศไทยจริงหรอก ถ้ารักประเทศไทยจริงๆจะมายิงm79 ยึดสนามบินหาป้ามันเหรอคับ


เอาตรงๆเลยคับ  คิดยังงัยกับการเมืองไทย
ฝนตกขี้หมูไหล คนจัญไรมาพบกัน 


เกี่ยวอะไรกับขี้หมูคับ
ขี้หมูนี่   เหม็นมากคับ ตอนเด็กๆบ้านผมอยู่ใกล้เหล้าหมู ผมต้องตื่นเช้าขึ้นเพื่อที่จะดมกลิ่นขี้หมูตั้งแต่เช้าคับ โตมาเลยกลายเป็นคนแบบนี้แหละคับ


ช่วงนี้เพลงอะไรที่ชอบมากที่สุดคับ
ของพี่เบนชลาทิศ  ดัม  คับ


แสดงว่าชอบของดำ
เพลงชื่อ ดัม คับ ในวงเล็บ (ในที่สุด) 


แล้วไม่ชอบของดำเหรอคับ
อ๋อไม่คับ ลำพังตัวเองก็ดำพออยู่แล้ว


เมื่อไหร่จะมีแฟนกับเค้าคับ
เจ็บเลยนะประโยคนี้  คือ จริงๆอยากมีนะ แต่มันหาไม่ได้


เลือกเยอะสินะ
เปล่าคับ  ไม่มีใครเอา


ปิดเทอมนี้จะไปเที่ยวไหนคับ
ลงใต้คับ


ใต้อะไรคับ
ปัญญาอ่อนเหรอคับ ลงไปเที่ยวภาคใต้คับ ว่าจะไปเที่ยวทะเล บ้านแซมมี่คับ


แซมมี่เป็นอะไรกับเเทมมี่ คับ
ไม่รู้คับ


มีหนังสืออะไรสนุกๆมาแนะนำมั๊ยคับ
ช่วงนี้สอบคับ อ่านแต่หนังสือเรียน แต่ก็แบ่งเวลามาอ่านหนังสือสนุกๆอยู่นะคับ เล่มเเรกของ let's comic คับ เล่มสองชื่อเรื่องว่า นิยายรัก เด็กมัธยัม


ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะอ่านนิยายรักกับเค้าด้วย
ชื่อมันน่าสนใจคับ อีกอย่างตอนนี้ก็กำลังคิดถึงเรื่องที่เกิดตอนมัธยม


แสดงว่าความรักของคุณเกิดขึ้นตอนมัธยมเหรอคับ
คับ


เล่าให้ฟังหน่อยสิคับ
รักครั้งแรกของผมคับ เทอน่ารักเกินไปที่จะได้มาเจอกับผมคับ


เล่าคับไม่ใช่บ่น
ไม่มีอารมณ์คับ เดือนหน้าค่อยมาถามผมอีกทีนะ


อ้าว  อดเลย  ช่วงนี้คุยประเด็นอะไรกับท่านแม่คับ
ก็คุยเรื่องคนรักคนแรกของโอเล่แหละคับ


ท่านแม่สงสัยเหรอคับ
เปล่า  ไปนินทาเค้าให้ท่านแม่ฟัง


ท่านแม่ว่างัยคับ
ท่านแม่บอกว่า อย่างน้อยมันก็ทำให้เล่โตขึ้น แม้มันจะต้องแลกกับการสูญเสีย


ท่านแม่พูดดีคับ
คับ


ดูบอลมั๊ยคับช่วงนี้
ดูคับ เชียร์อาเซน่อลเหมือนเดิม อยากให้ได้แชมป์อะไรกับเค้าบ้าง  สังเวทคับ


คำถามสุดท้ายแล้วกัน  คิดว่าชีวิตช่วงนี้เป็นงัยคับ
สนุกคับสนุก  แต่บางทีมันก็แอบเหงา ปิดเทอมนี้ก็คงออกเดินทางไปท่องเที่ยว หางานทำในที่แปลกๆ ผมอยากไปเป็นบ๋อยในบาร์เกย์นะ อยากไปเป็นกระเป๋ารถเมย์ด้วย อยากไปเที่ยวพม่าคนเดียว อยากไปตกหมึก อยากไปเป็นพนักงาน108ช๊อปที่พัทยา อยากไปขายซีดีหนังที่ตลาดนัด อยากไปขับรถขนดิน
อยากทำอะไรที่คิดว่า พอเราโตแล้วเราจะไม่ได้ทำ  อยากใช้ชีวิตในวัยยีสิบให้คุ้มที่สุด อยากใช้ชีวิตตามประสาคนโสดให้เต็มที่ อยากเป็นเรื่องธรรมดามาเป็นเรื่องสนุก ปิดเทอมนี้ผมว่าผมต้องสนุกมากๆเลย
อ้าวตอบผิดเเล้วสิเรา ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้เรื่อยๆคับ สนุกทุกวันที่ลืมตา ผมว่าชีวิตผมผ่านช่วงที่เลวร้ายมาแล้วคับ ตอนนี้มีคำสอนของพระนำทางคับ สุขภาพแข็งแรงดีคับ เดือนหน้าก็ต้องเตรียมของขวัญสินะ


แม้ว่าผมจะมีโอกาสได้คุยกับเค้าครั้งแรก แต่สิ่งที่ผมสังเกตเห็นได้จากตัวโอเล่คือ มันบ้า
บ้าแบบไหนระบุไม่ได้คับ แต่ความบ้าของมันยิ่งเข้าใกล้ยิ่งทำให้สับสน เอาเป็นว่าเดือนหน้าเราจะกับมานั่งคุยกับคนบ้าอีกครั้ง
ขอบคุณมากๆสำหรับใครที่ติดตามอ่านมาจนถึงบรรทัดนี้
เดือนหน้ากลับมาพบกับ โอเล่พบโอเล่อีกครั้งคับ
 







 

Create Date : 17 มีนาคม 2553    
Last Update : 17 มีนาคม 2553 7:10:26 น.
Counter : 741 Pageviews.  

กำลังใจในวันสอบ

Photobucket

ผมโชคดี
โชคดีที่ผมมีครอบครัวที่แสนจะอบอุ่น

เสียงโทรศัพท์ในตอนเช้า กระชากเปลือกตาของผมให้เปิดอย่างรวดเร็ว หลังจากจากที่มันหยุดทำงานประมาณ5ชั่วโมง
เมื่อคืนดึกดื่นกว่าจะได้นอน
2 ทุ่มนั่งกลุ้มกับวิชาภาษาอังกฤษที่ต้องสอบวันนี้ 4 ทุ่มเดินดุ่มๆไปเปิดโน๊ตบุ๊ตเพื่ออัพบล๊อก กลอกตาไปมาพบว่านี่ก็ปาเข้าไป 5ทุ่มกว่าแล้ว ไม่แคล้วยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หาชื่อเพื่อนเพื่อขอเลื่อนนัดในพรุ่งนี้ตอนเช้า
เที่ยงคืน ยืนงงกับชีวิต คิดอะไรไม่ออก เอาหนังสือภาษาอังกฤษที่อ่านตอนสองทุ่มออกมานั่งกลุ้มต่อ อ่านไปแล้วท้อชีวิต จิตวิปริต คิดหาวิธีรีแลคดีกว่า หันซ้ายหันขวาเปิดวิทยุฟัง เปิดดังไม่ได้เพื่อนร่วมห้องกำลังนอนหลับ

ในความคิดของผม รายการวิทยุที่เปิดตอนเที่ยงคืนกว่า น่าจะเป็นรายการวิทยุประเภทฟังสบายๆมีแต่เพลงเบาๆเหงาๆเศร้าๆอะไรประมาณนี้
แต่ที่ผมกดไปเจอ คลื่น 107.50 กำลังพูดเรื่อง เคทองลูกน้องเสธ.เเดงอย่างดุเดือด แวะฟังแป๊ปนึง จึงมีประโยคบอกเล่าหลุดออกมาจากปากของผม
"ไร้สาระว่ะ ไม่ไหวๆฟังคลื่นใหม่ดีกว่า"
หลังจากนั้นผมก็กดไปคลื่นข่าวกีฬา fm99 นั่งฟังวิเคราะห์ข่าวกีฬาเพลินๆ มือก็จดศัพท์ที่คิดว่าอาจารย์น่าจะออกพรุ่งนี้ เสร็จอีกที มองไปดูนาฬิกาก็พบว่านี่มัน ตี2 แล้วนะ
ตี2 ตายังสว่าง แต่ต้องนอน
เเต่ก่อน ใครบางคนเคยบอกผมว่า ถ้าวันไหนจะสอบ พยายามอย่านอนเกินตีสอง ต้องรีบนอนให้สมองได้พัก นอนเพื่อให้ร่างกายได้ปรับสมดุล ผมเชื่อ และปฏิบัติตามมาจนทุกวันนี้ แม้ตอนนี้ใครคนนั้นจะไม่อยู่

เปลือกตาปิดลง คงไว้แต่ร่างกายที่หายใจแผ่วเบา

ไม่นานก็เช้า ผมตื่นขึ้นมาเพราะเสียงโทรศัพท์ ขยับตัวนิดหน่อย บิดขี้เกียจเล็กน้อย ค่อยๆดึงผ้าเช็ดตัว
ไม่นาน ผมก็พบร่างเปลือยเปล่าของตัวเองยืนอยู่ในห้องน้ำ
อาบน้ำเสร็จ เช็ดตัว เช็ดหัว เช็ดหว่างขา ต่อด้วยเช็ดหน้า อ้าาาาาาาาาา สดชื่นจริงๆ

8 โมงนั่งลงที่โต๊ะอ่านหนังสือ เบื้องหน้าคือ คำศัพท์ที่เราจดไว้ตั้งแต่เมื่อคืน อ่านไป เช็ดหูไป อ่านไป ถอนหายใจไป เมื่อไหร่จะได้สอบนะ
เสียงโทรศัพย์ดังขึ้น
"คับ........เพิ่งอาบน้ำเสร็จคับ.........ยังคับ.........ไม่รู้เหมือนกันว่าจะกินอะไร.........คับ.......ก็โทรไปบอกเเล้วงัย......คับ.....พอใช้คับ......อืม.........ถามพ่อดูเล่บอกไปตั้งแต่วันพฤหัสก่อนแล้ว..........คับ........แม่อยู่ไหนเนี๊ย........ดีขึ้นยังคับไข้น่ะ.........อย่าลืมกินยานะ.........คับ.........ไม่หรอก.......สอบเสร็จถึงกลับคับ.........คับ.........แม่หวัดดีคับ"
หันหน้าเข้ามาหาคำศัพท์ต่อ ยังไม่ทันได้อ่านคำแรก เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีก
"คับ......ฮ่าๆๆๆ......นึกว่าแม่ลืมแล้ว.......ไม่งัยคือเล่ว่าจะรอตอนเข้าห้องสอบค่อยโทรไป......อ๋อคับ.......งั้นก็มาเลยๆ......อวยพรๆ.......คับ......คับ.....คับ......สมพรคับแม่ "
ตาจ้องไปที่กระดาษสีขาวที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่ทันไรเสียงโทรศัพย์ก็ดังขึ้นอีก
"คับ......เพิ่งคุยกับแม่เสร็จคับ.......อ่าาาาาคับ.........ภาษาอังกฤษคับ......มาเลยมาอวยพร......ตอนบ่ายคับ........คับ........คับ..........คับ......คับ.......สาธุ......ฮ่าๆๆๆ.......คับพ่อคับ....หวัดดีคับ"

ธรรมเนียมที่บ้านผมปฏิบัติกันมาช้านานคือ การโทรไปอวยลูกก่อนเข้าห้องสอบ ทุกครั้งที่มีการสอบ ไม่ว่าจะเป็นผมหรือน้องผม พ่อกับแม่จะโทรมาให้กำลังใจเราเสมอ
แม้จะเป็นคำพูดเดิมๆ แต่ทุกครั้งที่ได้ยินกำลังใจไม่ลดลงไปเลยคับ กลับกัน มันกลับเพิ่มมากขึ้นซะอีก
ผมโชคดีคับ โชคดีที่มีพ่อและแม่น่ารักอย่างนี้

บางที แค่คำพูดสั้นๆ อาจจะกลายเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่ ผมคิดว่าอย่างนั้นนะ
วันนี้ขอตัวไปลุยข้อสอบวิชาภาษาอังกฤษก่อนแล้วกันคับ

ขอบคุณท่านพ่อท่านแม่
ขอบคุณครูบาอาจารย์
ขอบคุณทุกท่าน




 

Create Date : 08 มีนาคม 2553    
Last Update : 8 มีนาคม 2553 19:11:11 น.
Counter : 1001 Pageviews.  

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12  13  14  15  16  17  18  

เบิกทวารแมน
Location :
นครนายก Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เบิกทวารแมน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.