All Blog
กันยาพาที
อืมมม...ห่างหายจากหน้านี้ไปเดือนกว่า มัวไปขุดหนังสือเก่า ๆ มาอ่าน

ในช่วงเดียวกัน ก็เป็นเทศกาลเดือนสุดท้ายของข้าราชการเกษียณ
เลยมีกิจกรรมสั่งลา และสังสรรค์กันถี่ ทั้งในสถานที่ นอกสถานที่ และต่างจังหวัด

ดูซิ อีก 12 วัน ก็ครบรอบปีที่เราเกษียณอายุราชการมาละ เคยมีแผนงานรองรับช่วงหยุดงานราชการออกมาเยอะ แต่ลำดับไม่ได้ว่า อะไรควรทำก่อนหลัง

ดีเหมือนกัน เมื่อก่อนทำงานอยู่ ต้องลำดับว่างานไหน ก่อนหลัง ที่ต้องทำ แต่ตอนนี้ เอาเป็นว่าอยากทำอะไร ทันทีทันด่วนก็ควรทำ

ที่รู้ๆ เช้าขึ้นมา ก็ไปเดินรอบๆบ้านที่ไม่ใหญ่โตนัก แล้วพูดกะต้นไม้ใบหญ้าว่า " ทำไมดอกเธอเหี่ยวเร็วจัง"..."ทำไม เธอไม่เห็นออกดอก ดูซิ คอยดูอยู่กลายเป็นใบอ่อนไปอีก"...."ว้า...แล้วนี่มีหนอนมากินใบอีกละ..." "ว้าวพริกขี้หนู กะกระเพรา ได้ที่ละ เก็บเอาไปให้แม่ครัวร้าน ลูกชายเอาไว้ประกอบอาหารดีกว่า...."

แล้ว 2-3 วัน ก็ถือโอกาสไปนั่งอ่านหนังสือร้านกาแฟ ของลูกชาย พร้อมกับดื่มกาแฟ กินขนม แวะดูเรือกสวนไร่นา (ว่าไปเรื่อย) ของลูกสาว ที่อยู่ใกล้ๆกัน เพราะ จัดสรร แล้วก็ต้องเพาะปลูก แทนที่จะปล่อยรกร้างว่างเปล่า ( เอ..ทำไมคำสร้อย มันเยอะจริงวันนี้)

อ้อ รายงานว่าทำงานใหญ่เสร็จไปเรื่องหนึ่ง คือ ตั้งแต่พกกล้อง ดิจิตอล มานี่ก็เก็บภาพ คนใกล้ไกล ไว้เยอะ และกำกับว่าที่ไหนเมื่อไร พอมาปีนี้เพื่อนฝูงร่วมคณะเดียวกันเกษียณ ตั้ง 7 คน เลยริเริ่มว่า นำภาพถ่ายเพื่อน เหล่านั้น มาจัดกลุ่ม แล้วบันทึก อัด จัดใส่อัลบั้ม เพื่อให้เป็นของขวัญ 7 ชุดด้วยกัน


อ้อ..มีอีกกิจกรรมหนึ่ง ที่ต้องขมักเขม้นมาก คือการไปออกกำลังขา เนื่องจากว่า ลูกชายและลูกสะใภ้ จะพาแม่เที่ยว ญี่ปุ่น ระหว่าง 1-8 ตุลา นี้ เดิมที เธอบอกว่าจะเป็นสปอนเซอร์ พาพ่อกะแม่เที่ยว แต่ไป ๆ มาๆ พ่อไม่ไปด้วย เพราะห่วง บ้าน ห่วงร้าน (ที่ไม่ใช่ของตัวเองสักหน่อย เจ้าของมันยังไม่ห่วงเลย ) เลยมีนักเสียบ ขนานแท้ เข้าเสียบ ตำแหน่ง เลยเชียว (ลูกสาวคนกลาง) มันอ้างว่า เผื่อ พี่โอมมัน เดินทิ้งห่างแม่ เป็นห่วง แม่ กร๊ากกกก

จึงเป็นที่มาของการเข้าฟิตเนส ของค่ายทหาร ใกล้ๆ บ้าน (ครั้งละ 10 บาท ใคร อยากมาบ้าง มาได้เลย)



Create Date : 18 กันยายน 2551
Last Update : 18 กันยายน 2551 12:34:54 น.
Counter : 734 Pageviews.

4 comments
  
แวะมาทักทายค่ะ

แม่เป็นครูเหมือนกัน แต่ยังไม่เกษียณ

ยังเหนื่อยอยู่ เฮ้อ...
โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:12:53:44 น.
  
อ่านแล้ว ไม่เหงาเลยนะคะ มีอะไรให้ทำเยอะแยะเลย คุณพ่อก็รุ่นเดียวกับคุณอาเลยค่ะ แต่วันๆ บ่นว่าไม่มีอะไรทำ เพราะไม่ยอมทำอะไร ฮ่าๆ (นินทาพ่อซะงั้น)
โดย: nanida วันที่: 18 กันยายน 2551 เวลา:13:07:43 น.
  
อิจฉาเจรงงงงงงง ทั้งเรื่องไม่ต้องทำงานและเรื่องได้เที่ยว อยากไปด้วยยย
โดย: offita วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:10:14:14 น.
  
ขอเเอบเข้ามาดูด้วยนะคะ
จะได้เรียนรู้เเละเริ่มวางเเผนของตัวเองบ้าง

คุณครูเเนวดีจังค่ะ
โดย: ajarnmodabac วันที่: 24 กันยายน 2551 เวลา:18:53:22 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

วันจัน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11

งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว)
งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10
งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา)
ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน
และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน

สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้
เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว