All Blog
๑๐+๑๕ = สุขใจ
วันนี้มาอยู่บ้านลูกสาวที่ เมือง Hickory NC ได้ ๒๕ วันแล้ว

เมื่อ ๑๐วันแรก ก็มีโอกาสกระเตงออกไปข้างนอกบ้านกะลูกสาว ที่ท้องโย้มากแล้ว เพื่อไปหาของสด ของแห้ง มาเก็บไว้รอวันระทึกใจ และบางวันของช่วง นั้น ธรรมชาติก็แปรปรวน บางวันหิมะตก บางวันฝนตก บางวันแดดออก บางวันลมแรง และบางวัน ฝนน้ำแข็งตก (ตกลงครบ ๑๐ วันยังเนี่ย)

กิจวัตรของแต่ละวัน คือ เช้าออกมาเปิดคอมส่วนตัวที่อุตส่าห์หอบหิ้วมาด้วย แล้วเดินไปชงกาแฟ หาอาหารเช้ากิน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นขนมปัง นานาประเภทแตกต่างกันไปแต่ละวัน
(ที่ชอบมากได้แก่ขนมปังกระเทียม ที่ซื้อมาทีท่อนยาวเกือบเท่าแขน แล้วหั่นปิ้งกินกะกาแฟบ้าง กินกะสลัดหมูอบบ้าง อร่อยมาก อยากให้โอมทำขายจัง แม่จะได้พลอยกินด้วยบ่อยๆ แต่ถ้าบ่อยก็คงเบื่อเสียก่อนแน่แท้)

กลับมานั่งจ้องจอคอม ว่ามีใครในเมืองไทยออนไลน์บ้าง พลางก็กินอาหารเช้าไป ชิวชิว ..... เอาหนังสือนิยายไทยของลูกสาว ที่เค้าสะสมไว้เมื่อเวลากลับไปไทยทีก็ขนมามากมาย เอามาอ่านสลับ ด้วย และบางทีก็หันไปหารายการไทยๆดูจากยูทูป.... มีความสุขเจรงๆๆๆๆ

พอสายๆ ก็ทำอาหาร "ไทย" สิคะ เวลาทำอาหารที่นี่ก็ต้องวางแผนว่าจะทำอะไรบ้าง ทำทีละหลายอย่างอยู่ เพราะหม้อไหเตาตู้ จะได้คว้า และเมื่อเสร็จก็ล้างเก็บงำทำเสียทีเดียว กินไปได้หลายมื้ออยู่

ยกตัวอย่างเช่น เปิดกะทิ ๑ กระป๋องก็ต้องเอามาทำฉู่ฉี่ปลาแซลมอน แล้วที่เหลืออีกค่อนข้างเยอะ ก็เอาไปทำต้มข่าไก่ใส่เห็ด และกระหล่ำปลี

บางครั้ง ลูกสาว ลูกเขยก็ทำอาหารบ้านเค้าสลับให้เรากินบ้าง อร่อยจัง ตังก็ไม่ต้องจ่าย.........

แต่เราก็เป็นคนดีอยู่อย่าง (ความจริงดีหลายอย่าง จริงๆนะ) ที่ที่เขียนตรงนี้จะบอกว่าดี ที่เป็นคน ไม่ค่อยสนิทกับความเหงา ที่หนุ่มสาวๆ เค้าเป็นกัน ทั้งๆที่ เมื่ออยู่วัยสาวก็เหงาไม่ค่อยเป็น ชอบอยู่เงียบๆ อ่านหนังสือ ฟังเพลง ดูทีวี เก็บของ จัดตู้ ๆๆๆๆตู้หลายอย่าง เสื้อผ้า หนังสือ จานชาม ของที่ระลึก ยิ่งเดี๋ยวนี้มีท่องโลกกว้างด้วยอินเทอร์ก็ไม่ต้องรู้จักกันใหญ่เลยกะความเหงามันคืออะไร

และอีกอย่าง (ที่นึกได้) คือกินอาหารซ้ำๆได้ กินอาหารได้หลายประเภท ไม่ค่อยโหยหาอาทรมาก เคยมีเพื่อนคนนึงไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกัน ไม่ถึง ๑๐ วัน แต่ปวดหัวเกือบทุกวัน เพราะไม่ได้กินส้มตำ ฮา..... อันที่จริง อิฉันก็ช็อปชอบส้มตำเนี่ย แต่ก็นะ จะไปนึกถึงทำไม ฮ่า.....น้ำยายหยัย...เห็นมะบอกแล้วอย่านึกถึงมานนนน......

บางวันที่มาอยู่นี่คึกจัดมาก อ๊อฟซื้อเครื่องเครามาให้ทำขนมจีนน้ำยาทูน่า โอ้ววววว...อยู่บ้านอิฉันไม่เคยทำ เพราะออกจากบ้าน ไม่ถึง ๕ นาทีก็ได้กินแล่ว...ตื่นเต้นมาก ได้กินขนมจีนน้ำยา ที่ทำเองเมื่อมาอยู่ต่างประเทศ จำได้แต่เมื่อสัก ๕๐ปีเคยแต่เผาแป้งจี่กินข้างเตาไฟ เมื่อพวกผู้ใหญ่ทำขนมจีนกันตามฤดูกาลงานบุญแบบไทยๆ

แต่อิฉันก็ไม่ได้นั่งกินๆนอนๆ ให้เปลืองขนมปังเค้าหรอกนะคะ บางวันอิฉันเมื่อยล้ากับการนั่งหน้าคอมกะอ่านหนังสือมากๆ อิฉันก็ลุกไปหยิบไม้กวาด กวาดพื้นดูดฝุ่น ปัดฝุ่น ไปเรื่อย บ้านเรือนเค้าไม่มีฝุ่นมาใกล้กรายเหมือนบ้านเรานี่คะ มันจะกรายได้ไงบ้านปิดซะสนิท อยู่กะฮีตเตอร์ มา ๒๕ วันแล้วเนี่ย นอกจากนั้นก็ซักผ้าของตัวเองอาทิตย์ละครั้ง


พอ ๑๐ วันต่อมา หลานน้อยหอยหลอด คลอดออกมาชมโลก อิฉันก็เพิ่มงานอีก ๒ อย่าง คือนั่งเฝ้าเปลหลานสาว แล้วคอยแอบหอมแก้มบ้างเป็นระยะๆ แอบถ่ายรูปเล่นหลายๆท่า พอเธอตื่นมาออดแอด ๆ ก็คอยเปิดดูว่าผ้าอ้อมมีเส้นสีฟ้าหรือยัง คืออิฉันก็บ้านน๊อกบ้านนอก นี่แหละค่ะ ผ้าอ้อมนี่นะคะมีเส้นสีเหลืองจางๆอยู่ด้านนอก ถ้ามีสิ่งแปลกปลอมไม่ว่าจะเป็นฉี่หรืออึ เส้นสีเหลืองนี้ก็จะกลายมาเป็นสีฟ้าให้เราเห็นด้านนอก โดยไม่ต้องไปเปิดแหวกดูให้เสียเวลามากนัก
เฮ้อ ...เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นตาตื่นใจของคนแก่อย่างอิฉันเหลือเกินค่ะ






ส่วนใหญ่ตอนเช้า หลังจากน้องดีกินนมรอบเช้ามืด สัก๖ โมงเช้า เราก็จะรับน้องดี ออกมานอนในเปลข้างนอกห้องแม่เขา แล้วให้อ๊อฟได้นอนต่ออีกสักพัก ระหว่างนี้ ถ้าน้องดีตื่นมาออดๆแอดๆ เราก็จะอุ้มเดินไปมาและคุยด้วย และเป็นเวลาตรงกับไทยสัก สองสามทุ่ม คุณตาก็จะมา สไกป์ เพื่อถ่ายทอดสดกะหลานดีใจ ให้ชุ่มชื่นหัวใจคนแก่สักหน่อย บางทีก็ถ่ายทอดสด กะพี่มะเดี่ยวและป้าแอ้ม ที่กรุงเทพฯ เพื่อให้หายคิดถึงกัน โอ้วววว.....ขอบคุณโลกอินเทอร์เน็ทเหลือเกิน ไม่นึกว่าจะมีวาสนาได้พบเห็นสิ่งมหัศจรรย์แบบนี้




วันนี้น้องดี อายุได้ ๑๕ วันเต็มแล้ว น้องดีไม่ค่อยงอแงเท่าไร ยกเว้นบางวันหรือบางคืน อาจจะมีแก๊สในกระเพาะมากไปหน่อยเธอก็จะงอแงเอาเรื่องอยู่ แต่ก็ปลอบใจทั้งพ่อแม่และลูก เห่กล่อมกันไป

วันนี้วันเสาร์ ให้โอกาสพ่อแม่น้องดีไปเดทกัน ๒ ต่อ ๒ ไปดูหนัง กินอาหารนอกบ้าน แม่ใหญ่ก็ดูแลน้องดีอยู่บ้าน ฮ่ะ ๆไม่เป็นไรเลย ขอให้มีนมให้หลานกินซะอย่าง ชิว..ชิว..




Create Date : 07 มีนาคม 2553
Last Update : 7 มีนาคม 2553 8:56:26 น.
Counter : 1143 Pageviews.

6 comments
  
สวัสดีค่ะคุณพี่
อ่านกิจวัตรประจำวันของคุณพี่แล้วมีความสุขไปด้วยค่ะ
ได้ทำอะไรที่เราชอบแล้วสบายใจดีนะคะ
เป็นชีวิตที่เราเลือกได้ว่าเราจะทำอะไร มีทุกข์มีสุขอยู่ที่ใจเราเท่านั้นเอง


โดย: addsiripun วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:0:52:20 น.
  
หลานกำลังน่าชังเลยนะคะ
ขอบคุณที่เป็นแฟนของแต่งบล้อค
นะคะ
โดย: ยายกุ๊กไ่ก่ วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:19:16:34 น.
  
กรี๊ดดดด หลานตาเจ้าเล่ห์ดีแท้ครับ แง่บๆ
โดย: itoursab วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:23:00:09 น.
  
มีชีวิตที่มีความสุขดีจังค่ะ เก่งจังเลยค่ะกับการเดินทางไปในต่างแดน
โดย: รัชชี (รัชชี่ ) วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:15:00:07 น.
  
แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
หวังว่าคุณยายและคุณหลานสุดที่รักคงสบายดีนะคะ

โดย: addsiripun วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:14:13:10 น.
  
แวะมาเยี่ยมอีกแล้วค่ะ
คุณยายยังเลี้ยงหลานอยู่หรือเปล่าคะ
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: addsiripun วันที่: 7 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:57:41 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

วันจัน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



อดีต ครูระดับประถมศึกษา 12 ปี ข้ามขั้นมาเป็นครูระดับอุดมศึกษา 29 ปี ปัจจุบัน เป็นผู้เกษียณ อายุราชการ ปีที่11

งานหลัก เป็นผู้อำนวยการดูแลแม่อายุ 90 ปี(ปัจจุบัน2560เสียชีวิตแล้ว)
งานรอง เล่นเกม เล่นกับสัตว์เลี้ยง เดินดูต้นไม้ อ่าน เขียน ทำงานบ้าน ดูหนัง ไปให้คนอื่นนวดตัว ไปนั่งเล่นร้านกาแฟลูกชาย นัดเพื่อนเก่า/ลูกศิษย์เก่ากินข้าว ดูแลสวนกล้วยและต้นไม้อื่นๆตามใจที่อยากปลูก ทำอาหารและช่วยเหลือตนเองได้ในระดับ 9เต็ม10
งาน พิเศษ ช่วยดูแลหลานชายและหลานสาว(ตามที่มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนที่บ้านเขา)
ผลงานดีเด่น มีสามี1 คน และลูกชาย 1 คน ลูกสาว 2 คน
และหลานชาย 2 คน หลานสาว 2คน

สถานะล่าสุด ปี2561 😍😍ชีวิตเลือกได้
เนื่องจากไม่มีภาระใดๆมาให้ต้องห่วงหา ยกเว้นต้องห่วงตัวเองให้มากที่สุด เพราะปีนี้ ขึ้นหลักกิโลเมตรที่70 แล้ว