เล่าเรื่องให้มิ้วฟัง.....ตอนบ้านหลังแรกของเรา

วันอังคารที่ 10 ก.ค. 55 เวลา 16.40 น. ณ.โต๊ะทำงาน
อายุครรภ์ 30 สัปดาห์ 3 วัน

อัพเดทอาการ วันนี้มิ้วของแม่ดิ้นเยอะ สะอึกมากขึ้น เมื่อคืนอยู่ดีๆแม่ก็เป็นลมทั้งๆที่นอนอยู่บนที่นอน หน้ามืดเวียนหัว หายใจไม่ทัน
ดีว่าแม่อยู่กับพ่อบนที่นอน เอายาดมมาให้แม่ดม และบีบเนื้อบีบตัวให้ แม่เป็น 2 รอบติดกัน ก่อนที่จะเป็นลม แม่กับพ่อและคุณตา
เราแฮปปี้เบิร์ธเดย์ กันอยู่ข้างล่าง คุณตาซื้อเค้กแสนอร่อยของ S&P มาให้แม่ และของขวัญวันเกิดที่แม่ชอบมากๆ คือกระเป๋าตังใบใหม่
สีแดงเหลืองหนังแข็ง รูปแมวของ Jacob (ใบที่ใช้อยู่คุณตาก็ซื้อให้ เป็นลายแมวรุ่นคล้ายกันแต่หนังนิ่มกว่า สีม่วง ชมพู)
แต่แม่ยังไม่ใช่หรอกนะจ๊ะ เพราะใบเก่าที่ใช้ก็ยังสวยงามและน่ารักมากอยู่ แม่จะยังไม่ใช้เด็ดขาดจนกว่ามันจะขาดไปกว่านี้
ใบที่ให้มาแม่ก็ยังเก็บใส่กล่องและไปไว้ในที่ที่ไม่โดนแดด เพื่อที่จะถนอนกระเป๋าใบใหม่ให้ดีที่สุด แม่ล่ะปลาบปลื้มและรักคุณตาสุดหัวใจ
และคุณตาเองก็คงจะรักมิ้วมากมายไม่ต่างกับพ่อกับแม่เช่นกัน เพราะดูจากความบ้าเห่อ คุณตานี่ล่ะไม่เห่อออกเสียง แต่เห่อเก็บเงียบ 555
เมื่อคืนพอกินเค้กไป แม่ก็มัวแต่ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆ ที่เข้ามาอวยพรวันเกิดให้แม่ ทางเฟซบุ๊คอย่างล้นหลามและขึ้นนอนตามปกติ
แล้วก็มีอาการตามที่เล่าไป หลังจากแม่เป็นลม แม่ก็นอนไม่หลับ เพราะกลัวมิ้วจะเป็นอะไรไป แม่นอนจับพุงตลอด แถมมิ้วของแม่ก็ดันไม่ดิ้น
แม่เครียดนอนไม่หลับเลย แถมยังมีอาการหวัด ทั้งเจ็บคอและน้ำมูกไหลร่วม คราวนี้เป็นกันไปใหญ่เลย พอเช้ามามิ้วของแม่ก้กลับมาดิ้น
และวันนี้ก็ดิ้นเยอะ จนเป็นปกติ แม่ล่ะกังวลไปหมดใกล้คลอดเข้าไปทุกวันๆ พรุ่งนี้แม่ต้องไปหาหมอต้องโดนดุเรื่องน้ำหนักตัวแน่ๆ
แถมยังมีเรื่องปทุมแก้วที่ต้องเริ่มใส่พรุ่งนี้ แม่ยอมรับว่าแม่กังวลเรื่องนมให้มิ้วมากๆ เพราะว่าแม่คิดว่านมแม่เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูก
และนมแม่เป็นอาหารที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย แม่จะทำทุกวิถีทางเพื่อให้น้ำนมเยอะๆๆ และมีสต็อกมากมายจนเก็บไม่หวาดไม่ไหว
เพราะแม่จะมีวินัยในการปั้มนมมากที่สุดในสามโลก เพื่อให้มิ้วของแม่เติบโตด้วนมแม่อย่างน้อยที่สุด 1 ปีเต็มที่แม่จะปั้มให้มิ้วกิน....

เรื่องที่แม่จะเล่าให้ฟังวันนี้เป็นเรื่องบ้านของเราจ่ะ บ้านของเราเป็นบ้านที่แม่ใช้สวัสดิการพนักงานธนาคารซื้อมาโดยแม่กู้เงินมาเต็มวงเงิน
1.5 ล้านบาท แต่ราคาบ้านอยู่ที่ 1.25 ล้าน ที่เหลือแม่ได้ใช้เป็นเงินค่าโอนที่ดิน และค่าทาสี รวมถึงซื้อเฟอร์นิเจอร์เข้ามาในบ้าน ซึ่งบอกได้เลยว่า
เงินมันหายไปง่ายมาก หลักแสนเนี่ย 555 บ้านของเราเป็นทาวน์เฮ้าส์หลังเล็กๆ หลังหัวมุม (แม่เลือกหลังนี้เพราะเป็นหัวมุม) อยู่ในซอบย่อย
ไม่ใช่ถนนหลักของโครงการ จึงไม่มีเสียงรถขับไปมาทั้งคืน (ถึงแม้ช่วงนี้จะมีแว้นสองสามตัวที่มาขับให้น่ารำคาญหัวใจบ้าง) ขนาดที่ดินของบ้านเรา
อยู่ที่ 21.9 3/4 ตารางวา หรือ 22 ตารางวานั่นล่ะจ่ะ โดยปกติทาวน์เฮ้าส์ในหมู่บ้านของเราจะมีขนาดแค่ 18 ตารางวา แต่แม่ได้พื้นที่เล็กน้อยนี้มาด้วยความสุข
เหมือนรู้สึกเล็กๆว่าบ้านเราใหญ่กว่าคนอื่นตั้ง 4 ตารางวา 555 แถมมองไปข้างๆซอยตรงข้ามเป็นบ้านเดี่ยวอีกต่างหาก เหมือนเป็นบ้านเดี่ยวเลยเพราะมีหน้าต่าง
บ้านของเราอยู่ในหมู่บ้านที่มีอายุประมาณ 10+ ปีแล้ว แม่เคยมาดูกับคุณตาสมัยที่หมู่บ้านพึ่งสร้างไม่กี่ปี ก็ชอบใจเพราะมีทั้งบ้านเดี่ยว บ้านแฝด และทาวน์เฮ้าส์
ตอนนั้นถนนในซอยยังเป็นลูกรังและเข้ามาลำบากมาก ปัจจุบันถนนดีมากแล้ว แต่รถติดตรงทางออกเทพารักษ์เพราะว่าหมู่บ้านในซอยเยอะมาก 555
บ้านของเราเป็นบ้านมือสองนะจ๊ะ ไม่ได้ใหม่เอี่ยมมา แม่ไม่มีปัญญาซื้อบ้านมือหนึ่ง ตอนแรกสุดเลยแม่ก็กะว่าจะซื้อบ้านมือ 1 นะ แต่ป้าแม้วแนะนำแม่ว่า
การซื้อบ้านมือ 1 มันมีเรื่องเยอะ แม่ต้องติดตั้งมุ้งลวดเหล็กดัดเอง และมีค่าใช้จ่ายมากมายสำหรับบ้านมือ 1 แม่เลยมองเห็นข้อเสียตรงนี้
และอีกอย่างหนึ่ง บ้านแถวที่พวกเราอยู่เป็นพื้นที่ที่เป็นดินนิ่มและทรุดตัวตลอดเวลา บ้านเก่าจึงเป็นตัวเลือกที่เห็นได้ชัดว่าผ่านมา 10+ ปีแลวสภาพหมู่บ้านเป็นอย่างไร
และบ้านเป็นอย่างไร แม่เริ่มหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ตเพื่อเลือกหาหมู่บ้านที่ต้องการ แต่ในใจแม่ระบุลงไปเลยว่าจะเอาหมู่บ้านนี้เท่านั้น
เหตุผลคือแม่ขอบหมู่บ้านนี้มาก เพราะต้นไม้ร่มรื่น บ้านในแต่ละซอยถูกแบ่งเป็นซอยย่อย มีไม่เกิน 20 หลังต่อ 1 ซอย การจัดวางหมู่บ้านไม่เป็นเส้นเดี่ยว
มียามดูและตลอดเวลา มีสระของส่วนกลาง มีสวน มีร้านขายของในหมู่บ้าน มีสโมสร มีสระว่ายน้ำ แม่มองแล้วว่านี่คือที่ที่เราควรมาตั้งรกรากกัน
แม่เจอบ้านหลังนี้ในช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมมาก เจ้าของบ้านเป็นผู้หญิงแม่โทรไปหาเข้า และขอต่อรองราคา เค้าลดลงมาให้แม่จากเดิม 1.3 ล้านเป็น 1.25 ล้าน
อายุบ้านหลังนี้คือ 7 ปี (ตอนแม่ซื้อ) เพราะเป็นบ้านที่เค้ามาสร้างเป็นลอตสุดท้าย หลังจากบ้านหลังอื่นสร้างไปแล้ว ที่ดินจึงอัดแน่นกว่าที่อื่น
วันที่แม่นัดไปดูบ้าน แม่มีความสุขมาก บ้านสวย และเจ้าของบ้านเค้ารักบ้านมาก เค้าอยากให้ได้คนที่รักบ้านไปดูแล แม่ถูกชะตากับบ้านมากๆ
อาจเป็นเพราะที่เค้าตกแต่งด้วยต้นไม้สวยงาม และการจัดวางมุมต่างๆนอกบ้าน เจ้าของบ้านเก่าเป็นคนชอบแต่งสวน บ้านเลยดูสวยตลอดเวลา
(แอบสงสารบ้านปัจจุบัน เพราะแม่ พ่อ และคุณตา ไม่สนใจเรื่องสวนเละเทะ และวุ่นวายไปหมด ตั้งใจว่าจะทำให้สวยก่อนมิ้วจะออกมาดูโลก
ไม่รู้ว่าจะเสร็จก่อนมั้ย และจะถมดินใหม่ด้วย ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอย่างไรเหมือนกัน แต่แม่จะพยายามไม่ให้มิ้วต้องอายใครเวลาพามาบ้านนะจ๊ะ)
แม่ตกลงปลงใจซื้อทันที และแม่ก็ทำเรื่องที่ธนาคารเรื่องใช้เวลาประมาณ 3 อาทิตย์ แม่ก็นัดโอน โอนทุกสิ่งทุกอย่าง โอนน้ำประปา ไฟฟ้า โทรศัพท์บ้าน
แม่ได้บ้านหลังนี้มาด้วยความปลาบปลื้ม นี่คือหนี้ก้อนแรกของแม่ ที่แม่แบกรับ หนี้ราคา 1.5 ล้านบาท บ้านหลังนี้มีเลขที่สวยงามมากคือ 9/898
เป็นเลขมงคลของจีนทั้งหมดทั้งสิ้น เจ้าของบ้านเก่าทำหารแก้ฮวงจุ้ยในบ้านเรื่องประตูตรงกับบันได และประตูตรงกันโดยเอากระจกมาสะท้อน
เอาหินก้อนใหญ่ไว้หลังบ้านเหมือนมีภูเขา สารพัดที่เค้าทำไว้ แม่กับคุณตานำพระเข้าบ้าน วันนั้นเป็นวันมหามงคลเพราะเป็นเสาร์ 5 และเป็นวันที่ดีสุดๆ
คุณตามาอยู่ที่บ้านไม่นานก็มีงานทำ และมีแต่ความสุขความเจริญ โรคภัยไม่เคยย่างกราย แม่มีความสุขมากที่ได้บ้านหลังนี้มา
แม่ออกแบบการวางห้องนอน โดยเอาของใหม่มารวมกับของเก่า อะไรใช้ได้เราก็จะไม่ซื้อใหม่เพราะเราไม่มีเงิน 555 ติดแอร์สองห้อง คือห้องแม่และห้องคุณตา
ห้องคุณตาแม่ถอยเฟอร์นิเจอร์ใหม่ยกชุด งามแงะทีเดียวเชียว 555 แต่ที่แม่ไม่ได้ทำใหม่คือม่าน หวังว่าจะมีเงินทำม่านในเร็ววัน
เพราะอยากทำให้คุณตาใหม่ มันเปื่อยมาก (ได้มากจากเจ้าของเก่า) ส่วนห้องที่จะเป็นห้องของมิ้วในอนาคตเป็นห้องที่ติดกับห้องคุณตา ตอนนี้ยังไม่เป็นรูปเป็นร่าง
เพราะใช้เก็บของจำนวนมหาศาลอยู่ แม่ตั้งใจว่าจะให้มิ้วไปนอนห้องตัวเองตอน 2 ขวบ แต่ก่อนจะให้ไปนอนได้ แต่ต้องเอาของออกจากห้องให้ได้ภายใน 2 ปีนี้ด้วย
ซึ่งเป็นภารกิจที่ใหญ่หลวงมากเพระาบ้านของเราไม่มีห้องเก็บของเพิ่มแล้ว แม่ต้องต่อเติมบ้านเพื่อทำห้องเก็บของใหม่ ไม่อย่างนั้นก็คงไม่มีโอกาสเก็บอะไรอีกต่อไป
บ้านของเรามีการต่อเติมครัว (จากเจ้าของเก่าไว้) และห้องดูหนัง เป็นอะไรที่ทำให้บ้านของเราใหญ่กว่าคนอื่น ในราคาที่ขายมือสองถูกกว่าเค้าอีก
แต่ปัญหาคือครัวของเราทรุด (ซึ่งเป็นกันทุกหลังในหมู่บ้าน) แม่ยังไม่มีเงินทำ เพราะถ้าแม่ทุบทิ้งทำใหม่ อย่างน้อยต้องใช้เงินร่วมๆแสน ซึ่งแม่ก็ไม่มีจะซ่อม ตอนนี้ก็เลย
อยู่ในสภาวะประคับประคองดูอาการ ถ้ามันไม่ดีขึ้นและแย่ลงไป คงจะต้องทำใหม่ อาจจะเป็นช่วงที่มิ้วเข้าอนุบาลไปแล้วก็ได้.....
ต้นไผ่หน้าบ้านของเรา ก็ถูกปลูกไว้โดยเจ้าของเก่าเค้าดูแลสวยงาม แต่พ่อกับแม่และคุณตาไม่มีเวลาดูแลขึ้นรกเลอะเทอะ จนเป็นภาระให้คนในซอย
ล่าสุดเมื่อวันอาทิตย์ คุณตาตัดสินใจตัดๆๆๆๆๆ ออกเหลือจุ๋มจิ๋มมาก แม่ก็เห็นแล้วว่าดี ตอนนี้บ้านเราสดใสซาบซ่า แดดส่องเต็มที่แล้ว 555
ที่ยังเหลือหน้าบ้านคือของของคุณตาที่วางไว้เยอะไปหมด พวกของงานช่างและไม่มีที่เก็บ  กลายเป็นบ้านเราเป็นบ้านเก็บขยะไปซะงั้น -*-
แม่ตั้งใจมากๆจะเก็บบ้านให้เรียบร้อยก่อนมิ้วเกิด พ่อมิ้วก็พยายามอย่างมากให้ของพวกนี้หายไปก่อนมิ้วจะเกิด เพราะจะมีพี่ๆเพื่อนๆมาเยี่ยมมิ้วน้อยของแม่
ที่บ้าน คงจะนึกว่ามาเยี่ยมบ้านรายการคนอวดผีเป็นแน่แท้ แม่จะรีบทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว เพื่อให้ทุกคนเข้ามาเยี่ยมอย่างมีความสุข
ในบ้าน แม่ก็พยายามวางแผนว่าจะเอาอะไรไว้ตรงไหน สุดท้ายก็รก เพราะเราของมันเยอะแยะไปหมด แต่แม่จะพยายามให้มันรกน้อยที่สุดเพื่อมิ้วนะจ๊ะ
ห้องน้ำด้านบนแม่ก็ครีเอทเองสวยงาม ลงมือทำด้วย แต่คุณตาเป็นคนทำความสะอาดจนมันสวยงาม ไม่งั้นก็คงเป็นคราบเละๆเพราะแม่ไม่ยอมขูดออก 555

แม่อยากให้มิ้วน้อยรู้ว่า บ้านหลังนี้มีแต่ความสุข ความภาคภูมิใจจากแม่ พ่อ และคุณตา เราพยายามอย่างมากที่จะสร้างบ้านที่สวยงาม ถึงแม้จะไม่มีเวลากัน
ทำเท่าที่ทำได้มากที่สุด ถึงบ้านเราจะหลังเล็ก เป็นแค่ทาวน์เฮ้าส์ แต่มันมีความหมายยิ่งใหญ่ มันคือที่ที่มิ้วจะต้องอาศัยไปจนโตเป็นสาว ที่ที่มิ้วจะพาเพื่อนมาเที่ยว
เป็นสถานที่ๆเราจะสร้างความสุขความทรงจำกันตลอดเวลา แม่ทาสีพร้อมเช็ดล้างให้มิ้วได้ละเลงบ้านเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องกังวลต่อไปเรื่องการลงสีของมิ้วน้อยอีก
แม่ขอให้มิ้วภูมิใจ พอใจในสิ่งที่ตนมี เรามีน้อยเรากอยู่แบบพอเพียงของเรา เมื่อเรามีมากขึ้นเราอาจจะขยับขยายไปที่ที่ดีขึ้น แต่ไม่ได้หมายความว่าเราต้องลืม
ว่าเราเติบโตมาจากที่ไหน และสิ่งใดหล่อหลอมเรามานะจ๊ะ

รักมิ้วเสมอ
จากพ่อทรและแม่กีฟท์

เค้กจากคุณตา




ของขวัญจากคุณตา

Create Date : 10 กรกฎาคม 2555 Last Update : 10 กรกฎาคม 2555 17:51:44 น. Counter : 1117 Pageviews.		5 comments
Share Tweet