Group Blog All Blog
|
เล่าเรื่องให้มิ้วฟัง.....ตอนความฝันของเรา วันพุธ 20 มิ.ย. 55 เวลา 17.05 น. ณ.โต๊ะทำงาน อายุครรภ์ 27 สัปดาห์ 4 วัน หายไปหลายวันเลย ที่แม่ไม่พิมพ์ไดอารี่ให้มิ้ว แม่งานยุ่งมากกกกกกก แต่ไม่ได้ว่าแม่ลืมนะจ๊ะ แต่แม่ไม่มีเวลาจริงๆเลยอ่ะ T_T อัพเดทอาการกันก่อน มิ้วน้อยของแม่วันนี้ดิ้นแรงขึ้นทุกวันๆ แม่รู้สึกถึงการโก่งตัวของมิ้วตลอด แต่แม่ชอบมากนะจ๊ะที่รู้ว่ามิ้วน้อยของแม่ยังแข็งแรง และมีเรี่ยวแรงมหาศาลที่จะดิ้น จะถีบแม่ เรื่องที่แม่จะเล่าให้มิ้วฟังวันนี้คือเรื่องความฝันของแม่... ความฝันในที่นี้ ไม่ใช่ฝันแบบนอนหลับ แต่เป็นความหวังและความใฝ่ฝันที่แม่อยากจะทำให้สำเร็จ ตอนเป็นเด็กเล็กๆ แม่หวังมากจะเป็นวิศวกรเหมือนคุณตา คุณตาเป็นวิสวกรที่เก่งมาก และฉลาดสุดๆ แม่หวังมาตลอดเวลาว่าโตขึ้นจะต้องเป็นเหมือนคุณตา แต่พอเรียนไปเรียนมาแม่ดันขี้เกียจ ไม่ชอบเรียนเชข ไม่ชอบเรียนฟิสิกส์ แม่ชอบเรียนชีวะมาก เลยมีความฝันใหม่อยากเป็นหมอ แต่ก็ไม่ฉลาดพอจะสอบผ่านหมอ เพราะขี้เกียจสมัย ม.ปลายมากๆ แม่ดันสอบติดวิศวะ โยธา ของ มศว แต่ก็ไม่ได้เรียน เพราะกลัวว่าจะเถื่อน (ทั้งคณะมีแต่ผู้ชาย เห็นหน้าแม่นี่กระดี๊กระด๊ามาก 555) จริงๆถ้าจะเถื่อนเนี่ย แม่เถื่อนกว่าทั้งคณะวิศวะ โยธา ของทุกที่อีก เพราะนิสัยแม่เถื่อน ดิย ซาดิสม์ มากกกกกกก ตอนที่ AF (Academy Fantasia) ออก แม่ก็อยากจะไปสมัครเป็นนักร้องเป็นดารานะ เพราะอายุเข้าเกณแต่แม่กลัวเข้ารอบ 555 ไม่ได้กลัวตกรอบ เพราะโอกาสตกรอบมีมากกว่า แต่ถ้าเข้ารอบล่ะ แม่จะทำตัวยังไง คิดไร้สาระไปเรื่อยๆเลยไม่ไปสมัคร 555 อยากออกเทฟ อยากเป็นนักร้อง ถึงขนาดเคยแต่งเพลงเองด้วยนะ ร้องมั่วๆ แต่งไปเรื่อยๆ ไม่เคยอัดไว้นะ เพราะแม่ว่ามันไม่มีความเพราะเลย แต่แบบดูหนังมาก อ่านการ์ตูนมาก เรื่องอยากเป็นนักร้อง นักแต่งเพลง แม่ก็ตามกระแสไป 555 ตอนเล่นไอซ์ก็อยากเข้าแข่งขัน อยากเรียน เป็นจริงเป็นจัง แต่เอาเข้าจริงๆก็ไม่อยากทำละ แบบเมหือนเป็นความฮิตชั่วขณะของแม่ทั้งนั้น พอเริ่มทำเว็บไซต์ได้ เริ่มออกแบบเป็นก็หวังว่าจะทำอาชีพออกแบบเว็บไซต์ และเป็นเว็บมาสเตอร์ แต่เอาเข้าจริงๆแม่ทนลูกค้าไม่ค่อยได้อีก เพราะเรื่องมากและเปลี่ยนไปเรื่อยๆทั้งๆที่แม่เห็นว่าอันแรกสวยกว่า พูดมากก็ไม่ได้ แม่เลยเลิกทำ (จริงๆนิสัยไม่ดีนะจ๊ะ อย่าเอาไปลอกเลียนแบบ) แม่ทำงานเป็นโปรแกรมเมอร์ ในภาษาที่แทบจะไม่มีใครบนโลกนี้เค้าเขียนอีกแล้ว เป็นภาษาที่ตายแล้วและหยุดการพัฒนาไปเป็น 20 ปี แม่ต้องทำงานในภาษาที่ไม่สามารถไปถามเพื่อนได้ว่า แก้ยังไง เขียนยังไง อาศัยถามพี่ๆที่ทำงานเอา และหาตามอินเตอร์เน็ท เวลามีใครถามก็จะบอกว่าเขียนภาษานี้ มันดูโก้หรูมาก แต่การที่จะไปทำงานที่อื่นมันยากมากๆ เพราะบริษัทที่รองรับคนที่เขียนภาษานี้ได้ ต้องเป็นองค์กรที่มีขนาดใหญ่มากๆ (มหาชน) และต้องมีเครื่อง เมนเฟรม เป็นของตัวเองซะด้วยสิ ทุกวันนี้แม่มีความฝันเล็กๆ (แต่จริงๆใหญ่โตมโหฬารสำหรับคนไม่มีตัง) แม่อยากทำร้าน Wedding Studio & planning แม่ชอบมาก เวลาเห็นชุดแต่งงาน หรือได้แต่งหน้าให้คนสวยขึ้น รวมถึงการแต่งภาพ การออกแบบต่างๆในงานแต่ง การออกแบบโลโก้ การดีไซน์งานแต่ง แม่ก็พยายามมองหาเพื่อนๆ พี่ๆที่สามารถจะเอามาเข้าร่วมกิจการกันได้ มองไปเรื่อยๆ แต่ก็คุยกันเล่นๆไป ไม่ได้มีนัยยะอะไร แต่มันคือฝันที่แม่อยากทำให้เป็นจริง คนเราต้องเดินตามความฝันเนอะ จริงมะจ๊ะ พ่อของมิ้วก็มีความฝัน ที่อยากจะขายของเป็นเจ้าของธุรกิจ ถึงแม้ตอนนี้จะมีเว็บเป็นของตัวเอง แต่ถามว่าขายดีมั้ย ก็ตอบได้เต็มปากว่าขายไม่ดี และตลาดตันไปหมดแล้ว เพราะเป็นของที่ซื้อมาแล้ว เค้าจะไม่ซื้อซ้ำในสิ่งที่มีแล้วอีกเด็ดขาด ครอบครัวเรามีร้าน ม.แมว ที่เป็นเว็บไซต์ที่ได้ลงหนังสือ SME Thailand แต่ก็ไม่ได้ทำให้ยอดขายของเราเพิ่มซักเท่าไหร่ ตอนนี้พ่อของมิ้วเริ่มทำตามฝันเรื่อง การเปิดร้าน PET SHOP พ่อของมิ้วอยากมีร้านเป็นของตัวเอง อาจจะเริ่มจากบนเว็บไซต์ ร้านม.แมวของเรา ต่อไปอาจจะขายหลายอย่าง แต่ที่แน่ๆ ที่พ่อมิ้วกำลังจะเริ่มทำคือ ของเล่นแมว และ คอนโดแมว ที่กำลงฝึกฝนทำ และอยากออกวางขายในเร็ววัน ซึ่งแม่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เพราะเป็นหนทางที่จะสร้างแนวทางสู่ PET SHOP ได้เป็นอย่างดี ไม่ว่าความฝันจะเป็นอย่างไร แต่ตอนนี้พ่อกับแม่กำลังพยายามสร้างหนทางที่ทำให้ครอบครัวของเรามีธุรกิจที่สามารถสร้างรายได้ อาจจะล้มลุกคลุกคลาน (มากหน่อย) คุณตาก็คอยช่วยเหลือด้านการเงินมาตลอด (รักคุณตามว๊ากกกก) แต่แม่กับพ่อขอสัญญาว่า ความฝันของแม่กับพ่อต้องเป็นจริงให้ได้ อาจจะต้องใช้เวลา 2 ปี 10 ปี แต่แม่ก็จะสร้างมันขึ้นมาให้ได้แน่นอน และมิ้วจะได้อยู่ร่วมฉลองความสำเร็จที่เราก้าวสู่ฝันที่ตั้งหวังไว้ได้แน่นอนจ่ะ วันนี้แม่ขอเล่าแค่นี้นะจ๊ะ รักมิ้วเสมอ จากพ่อทรและแม่กีฟท์ 
|
tungift
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เดือน 9 นี้จะได้เห็นหน้าลูกสาว "น้องมิ้ว" ของแม่แล้ว |
||||||||||||
