~ ประเมินตนเอง...ด้วยมาตรฐานของตัวเอง ไม่ใช่ด้วยมาตรฐานของคนอื่น ~
Group Blog
 
All blogs
 
~ ขอความสุข ... จงคืนกลับมา ~

มีเรื่องมาเล่าค่ะ ส่วนตัวแล้วตั้งใจจะไปร่วมทำความสะอาดกรุงเทพฯ ในวันนั้น
แต่พอดีมีงานเข้า เลยต้องไปสัมภาษณ์(เรียกให้หรูนิดส์ ที่จริงก็ไปคุยแหละ)
กับรองผู้นำชุมชนบ่อนไก่พัฒนา ซึ่งเป็นชุมชนที่อยู่ในเหตุการณ์ปะทะที่ผ่านมาค่ะ


เมื่อวันอาทิตย์ที่ 23 พ.ค.2010 เลยขอใช้สิทธิพิเศษนิดนึง
ขอพี่ตำรวจขับรถตัดเลนที่ถ.พระราม 4 ฝั่งมุ่งหน้าไปงามดูพลี
เนื่องจากรถติดมาเป็นชั่วโมง ๆ โดยวิ่งตัดเลนผ่ากลางถนนตรงใต้ทางด่วนค่ะ
เพื่อจะเข้าไปจอดรถตรงใต้ทางด่วน เพื่อไปยังชุมชนบ่อนไก่พัฒนา



แต่ก่อนที่จะไปถึงชุมชน ทางไปก็จะเห็นสภาพการไฟฟ้าคลองเตยที่มอดไหม้
เห็นแล้วพูดไม่ออก ตึกเสียหายเกลี้ยงเตียนโล่ง ที่น่าสงสารคือต้นไม้ค่ะ
ยืนดำเป็นตอตะโก ทั้ง ๆ ที่ไม่มีรู้เห็นอะไรเลย แต่ต้องมารับโทษทัณฑ์



ชุมชนที่ไปคุยด้วยนี้ จะอยู่ฝั่งตรงข้ามเยื้ยงกับธ.กสิกรไทย งามดูพลี
ซึ่งเป็นฝั่งตรงข้ามกับจุดปะทะที่ 1 และ 2 โดยอยู่ฝั่งเดียวกับปั๊มปตท.ที่ในวันเกิดเหตุ
รถน้ำมันถูกเข็นออกมาจากปั๊มนี้

ชุมชนบ่อนไก่พัฒนานี้ไม่ได้โดนไฟไหม้นะคะ ฝั่งธ.กสิกรไทยจะโดนไฟไหม้
แต่ชุมชนนี้จะได้รับผลกระทบจากการยิงปะทะ การเผายาง
ซึ่งฝุ่นควันและเสียงดังที่มีอยู่ตลอดเวลาหลายวัน ก็ทำให้...
สภาพจิตใจและสุขภาพด้านร่างกายของคนในชุมชน ย่ำแย่ไ้ด้เหมือนกัน

จากการเดินดูในชุมชน และการได้พูดคุยกับหลาย ๆ ท่าน
จะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า วันนั้นมีลูกปืนเฉี่ยวไปมา ว่อนเต็มไปหมด
ต้องคอยหลบกัน ลูกปืนทะลุเข้าทางหน้าต่าง เข้าทางฝาบ้านหลายลูก

โดยก่อนหน้านั้นชุมชนจะอพยพเด็ก ผู้หญิง ผู้สูงอายุออกจากชุมชน
จะเหลือก็แต่เพียงผู้ชาย และคนหนุ่มที่สามารถช่วยป้องกันเหตุได้

พวกเขาต้องคอยระมัดระวังไม่ให้ชุมชนโดนเผา ด้วยการจัดตั้งเวรยาม
คอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมง คอยเดินดูปิดทางเข้าออกชุมชนทุกด้าน
ป้องกันคนแปลกหน้าเข้ามา

พอเห็นตรงไหนโดนเผา พวกชาวชุมชนก็จะไปช่วยดับไฟ
มีโดนฟันด้วยมีดมาบ้าง โดนทำร้ายบ้าง แต่พวกเขาก็ไม่ท้อ
เพื่อช่วยกันรักษาชุมชน ซึ่งเป็นถิ่นอาศัยให้รอดเผาจากการโดนเผา

สำหรับส่วนชุมชนบ่อนไก่ด้านนอก ของโดนขโมย โดนทำลาย
โดนเอาไปใช้เป็นเกราะป้องกันแบบไม่มีการขอ
ของทำมาหากินเสียหาย ของกินของใช้แทบไม่มีให้ตั้งตัวกันอีก

การงานไม่มีให้ทำ อาชีพหดหาย รายได้ไม่เหลือ เนื่องจากต้องหยุดงาน
มาก่อนหน้าที่จะมีการปะทะ ทำให้เงินที่ปกติหาเช้ากินค่ำ ก็หดหายไป
ตอนนี้ทางคนในชุมชนจึงเข้าสู่ภาวะเดือดร้อนด้านอาชีพ ด้านเงินทุน
และด้านระบบทางเดินหายใจ เนื่องจากสูดเอาควันพิษไปสะสมไว้มากเกิน

ทางชุมชนเล่าว่าตอนที่มีการเผายางกันนั้น ทุกอย่างในบ้าน ทุกจุด ทุกมุม
กลายเป็นเขม่าสีดำ เป็นคราบหนาเกาะไปทั่ว ซึ่งกว่าพวกเขาจะจัดการทุกอย่าง
ให้สะอาดเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นนั้น ใช้เวลาหลายวันอยู่

ซึ่งลักษณะทางเดินในชุมชนนั้น กว้างเพียงแค่เดินคนเดียว สวนทางกันไม่ได้
และในบางจุดแม้แต่คนที่ไม่อ้วน ก็ยังต้องเดินตะแคง ๆ เพื่อให้เข้าห้องได้
คิดดูว่าทางเดินแคบขนาดนี้ ตอนยังไม่มีการเผาอะไร อากาศในนั้นจะเป็นอย่างไร
แล้วเมื่อมีการเผา กลุ่มควันปกคลุมหนาทึบ ไฟฟ้าไม่มีให้ใช้ น้ำประปาหยุดไหล
พวกเขาลำบากขนาดไหน

แม้แต่ในวันที่มีการทำความสะอาดใหญ่กรุงเทพฯ นั่นก็ไม่ได้หมายความว่า
สิ่งสกปรกที่ทิ้งคราบไว้จะหายไปในทุกจุด ในส่วนของส่วนรวมอาจดูสะอาดขึ้น
แต่ในส่วนของที่อยู่อาศัย ผู้ที่อยู่อาศัยแถบนั้นยังคงต้องทำความสะอาด
ด้วยความอดทน ด้วยคราบน้ำตาแห่งการสูญเสีย

สิ่งที่พวกเขาฝากไว้คือ อย่าให้คนไทยไม่รักกันแบบนี้อีกเลย
ความสามัคคีเท่านั้นที่จะรักษาชาติเราให้รอด เหมือนกับที่พวกเขา
สามัคคีกันป้องกันทุกทางของชุมชนให้อยู่รอดจากเหตุการณ์นี้ไปได้

การสูญเสียไม่ได้ทำให้ชาติไทยเจริญขึ้น แทนที่่จะเอาเงินไปพัฒนาประเทศ
กลับต้องเสียไปกลับการฟื้นฟู เหมือนเราเดินย่ำอยู่กับที่


เอาภาพบางส่วนมาฝากให้ดูกันค่ะ เป็นภาพที่ถ่ายด้วยกล้องและมือถือ
ทั้งในวันที่ 22 พ.ค. และ 23 พ.ค.2010 นะคะ

22 พ.ค.2010



23 พ.ค.2010


Big Cleaning Day - 23 พ.ค.2010 เห็นฝูงชนมากมายจริง ๆ



และสุดท้าย ขอให้เหตุการณ์เลวร้ายทุกอย่าง จบไปเหมือนอาทิตย์อัสดงแล้วกัน





~ รักเธอประเทศไทย ~



Create Date : 26 พฤษภาคม 2553
Last Update : 26 พฤษภาคม 2553 16:19:25 น. 10 comments
Counter : 899 Pageviews.

 


โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:44:29 น.  

 
5555+ .. วันนี้ว่างจัด






โดย: relaxontheweb วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:44:36 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณหาแฟนตัวเป็นเกลียว


เย็นนี้ยังไม่รู้ว่าจะหม่ำอะไรเลยค่ะ
เบื่อบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปเต็มทีแล้ว หยึ๋ยยยย์ ~


มีอะไรเหลือ ๆ อร่อย ๆ ส่งมามั้งมั้ยคะ แฮ่!




กลับบ้านดี ๆ นะคะ อย่าให้เกินเวลาเคอร์ฟิวส์น๊า


โดย: relaxontheweb วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:47:12 น.  

 
ไม่ว่าจะอ่านเรื่องราว หรือ ชมภาพ ของเหตุการณ์นี้ทุกครั้ง..ก็ทำให้รู้สึกว่า..คงยากนัก..ที่ความเจ็บปวดครั้งนี้จะเลือนหายไปจากใจคนไทยนะคะ...แวะมาทักทายค่ะ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:48:19 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณในความอ่อนไหว

เห็นด้วยค่ะ ... สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผ่านมา
ยากที่จะเลือนหายไปจากใจคนไทย ...
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับผู้ที่ประสบกับตัวตรง ๆ

แต่ยังไงซะ ก็ขอให้เหตุการณ์เหล่านั้น
เป็นอุทาหรณ์เตือนใจถึงความไม่สามัคคีของคนไทย
และคนไทยทุกคน ต้องไม่ให้เหตุการณ์แบบนี้
เกิดขึ้นอีก ..

ความสามัคคีสำคัญมาก โดยเฉพาะกับชาติที่กำลังพัฒนา
หากเราแตกแยกกัน ประเทศเราคงย่ำต๊อกอยู่กับที่เป็นแน่



......



ว่าแต่คุณในความอ่อนไหว ตอนนี้โอเคขึ้นรึยังคะ
สู้ ๆ นะคะ กำลังใจมีให้เพียบ

เอามาฝากค่ะ

การอยู่รอดเป็นเรื่องทางกาย แต่การอยู่อย่างมีความหมายเป็นเรื่องของหัวใจ


โดย: relaxontheweb วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:2:54:18 น.  

 
ขอบคุณนะคะ..ดีขึ้นมากเเล้วค่ะ..หลังจากพักรักษาตัวใน รพ.มา 1 คืน ตอนนี้ก็พร้อมลุยค่ะ..ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่มีให้คนบ้านเดียวกัน อิอิ


โดย: ในความอ่อนไหว วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:10:38:27 น.  

 
ช่วงที่ไปบวชไม่ได้ตามข่าวทางโลกเลยครับ เลยไม่ค่อยรู้ว่าบ้านเราเกิดอะไรขึ้น นี้ก็เพิ่งจะมารู้ก่อนลาสิกขา2-3วันเอง ก็ตกใจน่ะ อืม....



กลับมาเเล้ว โดนท่านเจ้าอาวาสจับสึกเพราะไปแอบฉัน
มาม่าบนหลังคาหอสวดมนต์ ก็ข้างบนลมมันเย็นนิ
จะบ้าเรอะ ด้วยหน้าที่การงานทำให้บวชนานไม่ได้
กะว่าถ้าไม่ได้เป็นมหาจะไม่สึกเลยน่ะ หึหึ

เอาบุญมาฝากครับ


โดย: Don't try this at home. วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:07:15 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณยู

ดีแล้วค่ะ เป็นช่วงเวลาที่ดีที่ได้ใช้เวลาสงบ
เพราะหากรู้และเห็นมากก่อนบวช คงไม่เป็นสุขเนาะ

อ้าว... โดนจับสึกซะงั้น นี่่ล่ะน๊าไม่ยอมฉันไวไว
ไปฉันมาม่า ท่านเ้่จ้าอาวาสเลยเห็นก่อน

ขอบคุณค่ะสำหรับเอาบุญมาฝาก
(ปกติเวลามีคนมาบอกแบบนี้ ต้องตอบไงไม่รู้)


ปล.เปล่าลืม : ขอต้อนรับสู่โลกไซเบอร์อีกครั้งค่ะ


โดย: relaxontheweb วันที่: 27 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:28:57 น.  

 
อยากไห้ทุกคนคิดเป็นกลาง อยู่ตรงกลาง ปฎิบัติให้เป็นกลาง เข้าจัยในผู้ถูกกระทำ เข้าจัยไห้ได้ว่าใครตกเป็นผู้ถูกกระทำ และใครเป็นฝ่ายกระทำ แล้วคิดต่อไปว่าเราจะกระทำยังไงให้ประเทศ ที่เราเกิด ที่เราอยู่ และที่เรารักอย่างมากมาย ให้มันกลับมาเป็นอย่างเดิม มองไปทางไหนให้มีรอยยิ้มให้กัน คุยกันอย่างสนุกสนานอย่างแต่ก่อน พรอยคิดว่านะคะ ถ้ายังต่างฝ่ายต่างดั้นเผื่อให้ฝ่ายตนชนะในครั้งนี้ ถ้าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ชนะ
แล้วแลกกับคนทั้งประเทศเป็นฝ่ายแผ้ แล้วฝ่ายที่ชนะ
จะอยากชนะไหมคะ อยากให้ทุกคนคิดถึง "พ่อ"เถอะคะ
ให้ท่านกลับมายิ้มอย่างที่ทุกคนอยากเห็นเถอะคะ


โดย: Plittyploy IP: 125.26.197.218 วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:40:30 น.  

 
ได้อ่านเรื่องราวนึงค่ะ เลยขอนำมาฝากกัน
อ่านทีไร ร้องไห้ทุกที ..

*****************************************

แพทย์ผู้ที่รับใช้ใกล้ชิดได้เล่าให้ฟังว่า

ภาพที่พ่อนั่งเหม่อลอย อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา
เป็นเวลานานเหมือนจะร้องไห้นั้น

ณ ที่ตรงนั้นกับเวลาที่ยาวนาน
พ่อพูดออกมาประโยคเดียวว่า


"เราไปทำอะไรให้เขาเจ็บช้ำหรือ?
คนไทยเหล่านั้นถึงได้โกรธเกลียดเราขนาดนี้"


ผู้อยู่ใกล้ชิดพ่อ น้ำตาไหลพราก
เพราะสงสารพ่อที่ทำทุกอย่างทั้งชีวิต
พ่อเพื่อคนไทยมาตลอด



แพทย์ที่ถวายการรักษาบอกว่า
ในหลวงท่านทรงทราบข่าวระเบิดเมื่่อคืนแล้ว
พระองค์น้ำตาคลอ ไม่มีรับสั่งอะไร ท่านดูเป็นกังวล

"ในหลวงทรงร้องไห้ พระองค์ท่านทรงท้อ
และตรัสเสมอว่า "ระบบราชาธิปไตยคงจบลง
ที่รัชกาลที่9 ของพระองค์เอง ซึ่งปกครอง
ประเทศไทยมา 600 ปี

แต่น่าใจหายที่จะสิ้นลงที่รัชกาลของพระองค์
เพราะคนไทยลืมหน้าที่ของตัวเอง
ลืมหน้าที่ที่ต้องทำในฐานะประชาชนคนไทย
ปล่อยให้อำนาจเงินและข่าวที่ผิด ๆ มาชักจูง
โดยอาศัยความเชื่อส่วนตนเป็นตัวตัดสิน"



~ รักในหลวงค่ะ ไม่อยากให้พระองค์ร้องไห้เลย ~


โดย: relaxontheweb วันที่: 28 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:37:48 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ย่องเงียบ สีหน้าเรียบเฉย
Location :
นนทบุรี Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เรียนโรงเรียนสตรีอยู่ช่วงนึง
ไม่ชอบใส่กระโปรงที่สุด
ไม่ชอบไว้ผมยาว ไม่หญิงจ๋า

ชอบรองเท้าแตะ รองเ้ท้าผ้าใบ
กระเป๋าผ้าอีกมากมาย แล้วก็พวกเป้
หรือกระเป๋าใบใหญ่ ๆ ของโปรดอีก

ในนั้นมีสมบัติทุกอย่าง โอ้วววว ~
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่า ....จะแบก
ไปไหน มาไหนมากมายเพื่ออะไร ?

ทุกวันนี้.. ช่วยลดโลกร้อน
ขี่จักรยานไปทำงานทุกวี่ ทุกวัน
วันไหนไม่อยากขี่จักรยาน ก็...
เบี้ยวงาน ..

มีคนบอก ... หน้าตาดูหยิ่งนะ
แต่พอได้คบหากัน กลับบอกว่า
ไอนี่จะตลกไปไหน อ้าว ~ ไหงเป็นงั้น

ถนัดซ้าย แต่ที่บ้านไม่ปลื้ม !
จับให้เขียนหนังสือมือขวาแบบคนอื่น
ตอนนี้เลยเขียนซะทั้ง 2 ข้างเลย
แม่บอก.. เอากะมันดิ .. ฮา~

เป็นคนที่กะระยะพลาดประจำ .....
เพราะงั้นการที่จะเดินแล้วตกบันได
ชนกระจก ชนนั่นนี่ ถือเป็นเรื่องปกติ
ของชีวิต ชิล ชิล ^___^

มีความขัดแยังในตัวเองสูง
ชอบงานช่าง แต่ก็ชอบถักนิตติ้งด้วย
ดูขัดกับบุุคคลิกอย่างมาก

ทำอาหารไม่อร่อย แต่ชอบทำ
ชอบทำขนมเค้ก แต่ทำขนมปังไม่สำเร็จ
ว่ายน้ำท่ากบได้ แต่ท่ากรรเชียงไม่เป็น

เน้นความสมบูรณ์แบบมากเกิ้น
ทุกอย่างต้อง ~ เป๊ะ !

ซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง"มาก"
ชอบคือชอบ ไม่ชอบก็แสดงให้รู้
ไม่เก็บ ไม่แคร์ นิสัยแบบเนี้ย~แย่มั้ย

ชอบดูการ์ตูนและหนังตลก
ช่วงหลังดูซีรีย์เกาหลี ก็เพราะพี่สาว
อันยองฮาเซโย ~ โคมับซึมนีดา

ถึงจะเป็นคนฮา ... แต่เรื่องเพลงน่ะไม่ใช่
ชอบฟังเพลงเศร้า เพลงช้า บิ้วท์เข้าไป
เพลงบรรเลงเศร้า ๆ มีเก็บเป็นปี๊บ

ไม่ชอบพึ่งคนอื่น ชอบพึ่งพาตัวเอง
ทำทุกอย่างด้วยตัวเอง เป็นหญิงอึดไง

เล่นเทควันโด... จนสะบ้าหัวเข่าหลุด
อยากซื้อกระสอบทรายมาไว้ที่บ้านจัง
แต่ไม่มีใครเห็นด้วยซักคน ทำไมล่ะ

ไม่ค่อยจะอ่อนหวาน แต่อ่อนโยน ...
โดยเฉพาะกับสัตว์สี่ขา และมีครีบ
โปรดปรานหมี กับหมาเป็นพิเศษ

ชีวิตมีปัญหากับการหลงทิศทางประจำ
เรื่องทิศนี่คือปัญหาในชีวิตอยู่แล้ว แต่...
ตอนนี้ีดันมีปัญหาเรื่องทางเ้ข้ามาอีก
กลุ้มนะ ใครเป็นมั่ง~

มือขึ้นนะเี่นี่ย.. ใคร ๆ ก็บอกอย่างนั้น
... ปลูกต้นไม้งี้ ออกดอกออกผลตรึม
~ ว๊าวววว ~ อะไรมันจะขนาดนั้น

เป็นคริสเตียน เทใจรักพระเจ้าสุด ๆ
ชอบที่จะร้องเพลง แต่ร้องได้....
เฮ้อ... อ่อนเพลียจะพูด !
Friends' blogs
[Add ย่องเงียบ สีหน้าเรียบเฉย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.