เก็บตะวัน วันนี้ 5 ตุลาคม 2551 เดินเล่นทุ่งนาแถวโรงงาน...เห็นดวงอาทิตย์สีหมากสุกกลมโตกำลังจะหย่อนก้นลงกลีบเมฆ.... นาทีนั้นหลังจากหยิบกล้อง..สายตาที่เพ่งมองเข้าไปในเฟรมภาพ คิดถึงอยู่สองอย่าง...หนึ่งคือคำของน้องสาวคนหนึ่งที่บอกว่า ฉันรักการถ่ายภาพเพราะว่า มันเป็นความสุขในโลกส่วนตัวของฉัน ในขณะที่ฉันเพ่งมองไปในเฟรมของภาพที่ฉันเลือก.... สองคือเพลงเก็บตะวัน เพลงแรกในชีวิตที่ร้องบนเวทีโฟล์คซองในบรรยากาศแดดร่มลมตก..บรรยากาศของการเก็บตะวันที่ประทับใจวันหนึ่ง... ..เก็บตะวันที่เคยส่องฟ้า เก็บเอามาเก็บไว้ในใจ เก็บพลังเก็บแรงแห่งแสงยิ่งใหญ่ รวมกันไว้ให้เป็นหนึ่งเดียว ...เก็บเอากาลเวลาผ่านเลย สิ่งที่เคยผิดหวังช่างมัน หนึ่งตัวตนหนึ่งคนชีวิตแสนสั้น เจ็บแค่นั้นก็คงไม่ตาย ...ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้มเมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวันสาดแสงแรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม... ...หากตะวันยังเคียงคู่ฟ้า จะมัวมาสิ้นหวังทำไม เมื่อยังมีพรุ่งนี้ให้เดินเริ่มใหม่ มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน... มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน...มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน...มั่นคงไว้ดังเช่นตะวัน...   Create Date : 28 ตุลาคม 2551     1 comment Last Update : 28 ตุลาคม 2551 10:25:31 น.     Counter : 293 Pageviews.   Share Tweet