Home is where the heart is, รู้สึกหลงใหลในบรรยากาศบนดอยของบ้านหลังน้อยหลังนี้ พ่อ แม่ ลูก สุนัขคู่เรือนเป็นเพื่อนคู่ใจ.... สวนผลไม้พอเก็บกิน... มองไปไกลๆมีแต่สีเขียวของไร่นา อ่างเก็บน้ำสีเงินยวงสะท้อนแสงสวยจากแผ่นฟ้า... ผมอยู่ที่บ้านน่ารักๆบรรยากาศแสนสงบ นั่งแกะลิ้นจี่จักรพรรดิที่คุณพ่อของจิ๋มพาเดินเก็บสดๆจากต้น จิ๋มย้ายจากขอนแก่นมาอยู่ที่เชียงรายนานแล้ว จากสาวมอเธอกลายเป็นสาวดอยเรียบร้อย.... แม้จะห่างเพื่อน แต่เชื่อว่าเพื่อนคนนี้มีความสุขดีที่ได้อยู่ในบ้านที่อบอุ่น หากเชื่อในสำนวน Home is where the heart is, ที่นี่คงเป็น "บ้าน" ที่แท้จริงของเธอ อาจรวมถึงผม...ผมเชื่อในสำนวนนี้สุดใจ บ้านบนดอยหลังเล็กที่ได้นอนหนีบอกอุ่นฟังเสียงจั๊กจั่นเมื่อคืนที่ผ่าน กลายเป็น "บ้าน" ที่ "หัวใจ" ผมนอนหลับฝันหวานอยู่ตรงนั้นอย่างกลมกลืน... ราวกับเป็นบ้านตัวเองก็ปานนั้น..... ที่ไหนล้วนเป็น "บ้าน" หากที่แห่งนั้นเป็นที่ที่หัวใจเรามีความสุขที่ได้อยู่ เคยรู้สึกบ้างไหมว่า ที่บางแห่งแม้เป็นครั้งแรกที่ได้พบเห็น กลับเป็นที่ที่เรารู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เคยรู้สึกบ้างไหมว่า ที่บางแห่งเมื่อได้ไปสัมผัสแล้ว เราอยากที่กลับมาเยี่ยนเยือนทุกครั้งที่มีโอกาส ใช่หรือไม่ว่า การจะเรียกที่ไหนว่า "บ้าน" เราอาจใช้ "หัวใจ" เป็นที่ตั้ง... บ้านไม่ใช่เพียงมีดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่ หรืออะไรต่อมิอะไรที่เราให้นิยามในวงแคบ ไม่ใช่มีเพียงห้องนอน ห้องนั่งเล่น โต๊ะกินข้าว บ้านเจ้าตูบ หรือบ่อเลี้ยงปลา แม้กระทั่งมี "เธอ" เท่านั้น ท้องทะเล ป่าเขาลำเนาไพร ก็สามารถเป็น "บ้าน" หลังใหญ่อีกหลังหนึ่ง ที่เราสามารถกลับไปอิงแอบได้ทุกครั้งที่ "หัวใจ" ต้องการ เราต่างมี "บ้าน" คนละหลายหลังในโลกใบนี้ หากเราไม่มองบ้านเป็นเพียงสิ่งก่อสร้าง หรือเป็นเพียงวัตถุนิยมที่เราต่างดิ้นรนไขว่คว้ากันชั่วชีวิต เพราะในความเป็นจริงอย่างที่สุดแล้ว....   Create Date : 25 ตุลาคม 2551     0 comment Last Update : 25 ตุลาคม 2551 21:33:17 น.     Counter : 181 Pageviews.   Share Tweet

โลกที่หมุนช้าลงทำให้โลกกลม... จะมีสักกี่สถานที่ ที่เมื่อเราได้แวะเข้าไปสัมผัสแล้วรู้สึกประทับใจ รู้สึกอบอุ่น...คุ้นเคย...ถูกจริต-คงสรุปได้อย่างนั้น ที่นี่เป็นหนึ่งในความรู้สึกแบบนั้นสำหรับผม ชื่อร้านไม่ได้จำ...ชื่อเจ้าของไม่ได้จด...ที่ตั้งไม่ได้ใส่ใจ แต่บรรยากาศทุกอย่าง... โดนใจและนอนนิ่งอยู่ในความทรงจำของผมเรียบร้อยตั้งแต่วันนั้น บางทีโลกที่หมุนเร็วอยู่ตลอดเวลา...มันดูหมุนช้าลง เมื่อหยุดอยู่ตรงแค่นั้น... นั่นคงเป็นความประทับใจมากพอแล้ว... "ช็อคโกแล็ตเย็นที่ทำให้โลกหมุนช้าลง" เขียนบล็อคเกี่ยวกับร้านกาแฟน่ารักๆร้านหนึ่งที่บ่อสร้าง เขียนจากความประทับใจส่วนตัว บรรยากาศทุกอย่างที่สัมผัส...นอนแน่นิ่งอยู่ในความทรงจำเรียบร้อยแล้วตั้งแต่วันนั้น เป็นบรรยากาศที่ทำให้รู้สึกได้ว่า โลกเราหมุนช้าลง.. แม้จะเป็นเพียงชั่วเวลาขณะหนึ่ง แต่อย่างน้อยก็ทำให้รู้สึกได้ว่า โลกทุกวันนี้ที่หมุนเร็วอยู่ตลอดเวลา มีบางอย่างทำให้หมุนช้าลงได้ และการที่โลกหมุนช้าลง... ทำให้เราได้มองเห็นสิ่งสวยงามต่างๆอีกตั้งมากมาย หลายเดือนผ่านไป.... ได้รู้จักชื่อร้านที่ไม่ได้จำ ชื่อเจ้าของร้านที่ไม่ได้จด รายละเอียดที่ไม่ได้ใส่ใจ.... ชื่อร้านว่า Coffee Time อยู่ที่บ่อสร้าง... คุณติ๊กเจ้าของร้าน กับลูกชายเชื้อสายโกลเด้น รีทรีฟเวอร์ชื่อเจ้าคอฟฟี่ (Koffie) แนะนำตัวเองผ่าน Space หลังนี้... ด้วยความบังเอิญที่ผ่านมาเห็นเรื่องราวของตัวเองที่ถูกเขียนถึงไว้หลายเดือนแล้ว และให้เกียรติในการนำเรื่องราวเหล่านี้ไปแปะไว้ที่ผนังบ้าน multiply ของตัวเองด้วย คนที่อยากให้โลกหมุนช้าลงกับคนที่มีส่วนทำให้โลกของเขาหมุนช้าลง จึงบังเอิญมาเจอะมาเจอ... ในจังหวะที่โลกคงจะหมุนเชื่องช้าเต็มที ช้าเต็มที่จนโลกกลมและหมุนวนให้ได้มารู้จักกัน.... สวัสดีค่ะ แนะนำตัวเองก่อนเลยนะคะ ชื่อ ติ๊ก เป็นเจ้าของร้านกาแฟ Coffee Time ที่บ่อสร้างค่ะ ต้องยอมรับเลยว่า จำลูกค้าได้ไม่ทั้งหมด โดยเฉพาะช่วงไหนที่ลูกค้าเยอะๆ แล้วเข้ามาพร้อมๆ กัน แต่ถ้าได้เจอกันอีก จำได้แน่นอนค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ที่ชอบบรรยากาศที่ร้าน ตอนนี้ก็เปลี่ยนแปลงนิดหน่อย ตอนนี้สกรีนเสื้อยืด (บ่อสร้าง) ขายด้วยค่ะ บอร์ดที่ใช้แปะโน๊ตที่ลูกค้าเขียน ตอนนี้ก็เปลี่ยนเป็นอันใหญ่ขึ้นแล้วค่ะ อ้อ...กำลังจะมีชากลิ่นหอมๆ ขายด้วยค่ะ (วันนี้ชิมชาจนมึน) ช่วงนี้ลูกค้าเริ่มน้อยลงค่ะ คงเพราะเข้าหน้าฝน เศรษฐกิจ การเมือง ลูกค้าจะเริ่มเยอะอีกที่ก็ช่วงปลายปี อีกอย่างนึง ติ๊กไม่ได้ใช้ spaces นะคะ แต่ใช้ Multiply แวะเข้าไปเที่ยวได้ที่ //angkanain.multiply.com (ล่าสุดมีcopy blog ของคุณไว้ด้วย) Email ก็ angkana_in@hotmail.com นะคะ ขอบคุณอีกครั้งนึง และก็หวังว่าจะได้ต้อนรับคุณด้วยชอคโกแลตเย็นๆ อีกครั้ง ***เห็นรูปน้องหมาโกลเดนท์ใน blog ของคุณด้วย น่ารักมากเลย ชื่ออะไรคะ? ติ๊กก็เลี้ยง1 ตัว ชื่อ คอฟฟี่ (Koffie สะกดแบบภาษาดัตช์คับ) ติ๊ก   Create Date : 25 ตุลาคม 2551     1 comment Last Update : 25 ตุลาคม 2551 21:30:21 น.     Counter : 204 Pageviews.   Share Tweet

ปารีส...มหานครโรแมนติค Under Arc de Triomphe Paris 15 เม.ย. 2551, 20:49 น. 17 พฤศ 2549..คืนสุดท้ายสำหรับคณะที่ปารีส..มหานครโรแมนติค เราเลือกเกาะเมโทรจาก Mercure Porte De Versailles Expo ไม่กี่อึดใจก็มาโผล่ที่สถานี George Five - สถานีใจกลางย่านชองป์ เซลีเซ่ ระหว่างการเข้าชมมูแรงลูจกับการชมบรรยากาศค่ำคืนของปารีส เราต่างพร้อมใจเลือกหนีบหัวใจไว้กับอกอุ่นแล้วเกร่อยู่แถวนั้น.. การหลบมาเที่ยวนอกโปรแกรมของกลุ่มขบถ นอกจากเป็นการฝึกขึ้นลงเมโทรที่แสนจะวกวนเป็นจอมปลวกของที่นี่ เนื่องจากผมยังต้องแยกกลุ่มท่องปารีสต่ออีกสองเพลา อีกนัยหนึ่งยังเป็นการยืดเวลาที่จะได้เที่ยวเล่นกับหมู่คณะ.. ซึ่งเป็นธรรมดา- ที่กว่าจะสนิทสนม...ก็ได้เวลาแยกจากกันพอดี ....................... ท่ามกลางอากาศหนาวเหน็บได้แสบสันต์ฤทัย ปารีเชียงผู้หลงรักราตรีกาลยังนั่งสนทนา เป่าควันบุหรี่คลุ้งในคาเฟ่ตามสองข้างทางถนนสวยแห่งนี้ หนุ่มสาวหัวดำจากอุษาคเนย์ได้แต่จ้ำอ้าว.. มุดลงอุโมงค์หลบหนาวมาอยู่ใต้ประตูชัยอาร์คเดอตริยองสพ์ มองตะเกียงที่ไม่มีวันดับ-อนุสรณ์แก่ทหารหาญของนโปเลียน โบนาปาร์ต.. มองจัตุรัสดวงดาวที่มีถนนแยกออกไปถึงสิบสองสาย และเต็มไปด้วยเฉดสีสวยงามเฉกเช่นเดียวกันทั้งเมือง.. สมกับเป็นมหานครที่สวยงามที่สุดในโลกอย่างใครต่อใครว่าไว้.. ใต้อุโมงค์ Arc De Triomphe.. กับภาพแบบพานอรามาที่มีจัตุรัสชาร์ล เดอ โกล เป็นศูนย์กลาง เป็นภาพแห่งความประทับใจ พี่เจ๋ง พี่มด พี่ดาว พี่ตุ๊ พี่ตุ้ง พี่บุ๋มบิ๋ม สำนวนฝรั่งเศสหนึ่งบอกไว้ว่า On recule, pour mieux sauter.. ยอมถอยหลังเพื่อจะได้กระโดดไกลขึ้นและได้สิ่งที่ดีกว่า การหลบหนาวมาตั้งหลักที่นี่... ในความรู้สึกผม... เราได้เจอสิ่งที่ดีกว่า..จริงๆ   Create Date : 03 พฤษภาคม 2551     1 comment Last Update : 25 ตุลาคม 2551 21:25:37 น.     Counter : 216 Pageviews.   Share Tweet

อยู่ใกล้อุ่นใจ-ห่างไกลคิดถึง อยู่ใกล้-อุ่นใจ..ห่างไกล-คิดถึง 29 เม.ย. 2551, 21:43 น. เห็นสองผาผินหน้าเข้าหากัน อัศจรรย์เหมือนจริงใช่อิงอ้าง ประดุจชายหมายคิดจุมพิตนาง ถูกกั้นกลางด้วยสายธารมานานปี... หนาวที่ออบหลวง...มกราคม 2550 เมื่อแรกเห็นมหัศจรรย์ธรรมชาติ วาบแรกของความรู้สึก มันคือ"การเคียงคู่" มากกว่า "ถูกกั้นกลาง" แว่วเสียงเพลง "ที่ว่าง" ...ห่างเพียงนิดเดิยว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา.. มองมุมหนึ่ง มันคือการถูกกั้นกลาง มองอีกมุมหนึ่ง สองผายืนอยู่คู่กันมาเนิ่นนาน โลกนี้จึงอยู่ที่การตีความ ไม่เพียงจากตัวเรา จากตัวเขา หากเป็นการตีความจากบุคคลรอบตัวด้วย เช่นกับที่นี่ เมื่อได้ถามเพื่อนร่วมทาง "เห็นอะไรที่ตรงนั้น?" เพื่อนหนึ่งบอก เห็นสองผาแยกออกจากกัน... อีกเพื่อนหนึ่งบอก เห็นสองผาตั้งอยู่คู่กัน.... ไม่ว่าจะอย่างไร จนถึงทุกวันนี้ ยังไม่สามารถนิยามคำว่า "ใกล้" หรือ "ไกล" ให้กับตัวเอง ต่อเมื่อได้อ่านบทกวีครั้งเยาว์วัย ...อยู่ใกล้ก็อุ่นใจ ห่างไกลก็คิดถึง เพราะใกล้บ้าง-ไกลบ้าง ให้ชีวิตได้เรียนรู้ ให้หัวใจได้ปรับใจ บางที ความ "ใกล้" หรือ "ไกล" อาจอยู่ที่การเรียนรู้และการปรับใจ รวมถึง "การยอมรับ" ในกันและกันมากกว่า   Create Date : 03 พฤษภาคม 2551     0 comment Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 9:42:33 น.     Counter : 227 Pageviews.   Share Tweet

เมื่อแผ่นน้ำสะท้อนผืนฟ้า เมื่อแผ่นน้ำสะท้อนผืนฟ้า 25 เม.ย. 2551, 23:30 น. ความสุขง่ายๆอาจเกิดจากการได้นั่งมองแผ่นน้ำ.... ผมรักและหลงใหลในผืนน้ำที่เรียบนิ่ง แผ่นน้ำจะสะท้อนทุกสิ่ง ตราบที่มีแสงสว่างจากผืนฟ้า.... นึกถึงความงามของผืนน้ำที่รู้สึกผูกพัน สระน้ำตึกศิลป์เตรียมอุดมฯ บึงสีฐานหลังมอขอ. สระ สน.ลาดกระบัง อ่างแก้ว มช. อ่างเกษตร ห้วยตึงเฒ่าที่เชียงใหม่ อ่างตาแดงที่สุรินทร์ แม่น้ำเจ้าพระยาที่ท่าพระจันทร์ แม่น้ำมูลที่วารินฯ แม่น้ำโขงที่เชียงคาน แม่น้ำคานที่หลวงพระบาง แม่น้ำปิงที่ตาก แม่น้ำวังที่ลำปาง แม่น้ำยมที่ศรีสัชณาลัย แม่น้ำน่านที่พิษณุโลก แม่น้ำอาร์โนที่ฟิเรนเซ่ แม่น้ำแซนต์ที่ปารีส... สายน้ำไม่เคยไหลกลับ เหมือนอดีตที่ไม่เคยหวนคืน เป็นแต่เพียงภาพแห่งความทรงจำที่เก็บไว้.... น้ำที่นิ่งจึงดูมีเสน่ห์กว่าน้ำที่เชี่ยวกราก เมื่อแผ่นน้ำนิ่ง...เราจะเห็นภาพสะท้อนเด่นชัด โลกที่หมุนเร็ว อาจทำให้เราต่างหลงลืมความทรงจำ หรืออาจมองเห็นแต่เพียงลางเลือน หรือไม่แม้แต่มีเวลาที่จะหยุดมอง.... ความทรงจำยังอยู่ในสายน้ำ เหมือนผืนฟ้าที่ยังอยู่ในแผ่นน้ำ แผ่นน้ำจะสะท้อนทุกสิ่ง ตราบเท่าที่มีแสงสว่างจากผืนฟ้า.... ใช่หรือไม่ว่า.... ความสุขง่ายๆอาจเกิดจากการย้อนนึกถึงความทรงจำที่ดีเก่าๆ ความสุขง่ายๆอาจเกิดจากการนั่งมองแผ่นน้ำ... หากเชื่อว่า ความทรงจำที่ดี-ยังมีอยู่ เมื่อแผ่นน้ำสะท้อนผืนฟ้า.... เมื่อได้หยุดนั่งเหม่อมองให้เต็มสองตา.... ความสุขในรอยเวลาจะกลับมาอีกครั้ง...   Create Date : 03 พฤษภาคม 2551     0 comment Last Update : 3 พฤษภาคม 2551 9:39:57 น.     Counter : 479 Pageviews.   Share Tweet