วันหนึ่ง ที่ข้างลำธาร มันได้พูดกับคนตักน้ำว่า "ข้ารู้สึกอับอายตนเอง เป็นเพราะรอยแตกที่ตัวข้า ทำให้น้ำที่อยู่ข้างในไหลออกมาตลอดเส้นทางที่กลับไปยังบ้านของท่าน"  คนตักน้ำ ตอบว่า "เของจ้าเคยสังเกตุหรือไม่ ว่ามีดอกไม้เบ่งบานตลอดทางในด้านของเจ้า ที่เดินกลับไปยังบ้านของข้า แต่กลับไม่มีดอกไม้ในอีกด้านหนึ่งเลย เพราะข้ารู้ว่า เจ้ามีรอยแตกอยู่ ข้าจึงได้หว่านเมล็ดพันธุ์ดอกไม้ลงไปข้างทาง ด้านของเจ้า และทุกวันที่ข้าเดินกลับ เจ้าก็เป็นผู้รดน้ำต้นไม้เหล่านั้นให้ข้า เป็นเวลาสองปี ที่ข้าสามารถที่จะเก็บดอกไม้สวยๆ ไปแต่งโต๊ะกินข้าว ถ้าปราศจากเจ้าที่เป็นแบบนี้แล้ว เราก็คงไม่อาจได้รับความสวยงามแบบนี้ได้"