Bloggang.com : Organic_D - ทำไมต้อง พูดจาภาษา...เคมีอินทรีย์

ทำไมต้อง พูดจาภาษา...เคมีอินทรีย์

ที่ตั้งชื่อว่า “คุยกัน… ภาษาเคมีอินทรีย์” ก็เพราะไอ้ตัวผมจบ เคมีอินทรีย์ และยังทำงานในด้านนี้ครับ

ในใจลึกๆก็กลัวว่าจะคุยกับคนปรกติไม่รู้เรื่อง คิดแล้วก็เหนื่อยใจ เนื่องจากเรืยนทั้งทำงานในด้านนี้ มันอาจจะเวอร์ไปหน่อย ถ้าผมเรียกว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชิวิตก็ว่าได้ สำหรับคนที่ใช้เวลาเกือบ ครึ่งชีวิต ในการเรียน อย่างผม ในมุมมองหลายคน อาจคิดว่ามันกินเวลาในช่วงวัยรุ่น (ผมก็คิดว่าจริง) เพราะคนที่เคยชอบเที่ยว ทั้งกลางวันและกลางคืนอย่างผม ในบางครั้ง ช่วงที่พวกเพื่อนผมไป RCA กัน ผมต้องอยู่ในห้อง Lab นั่งทำ column อยู่ ในตอนนั้นก็ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองว่าทำไม

แต่มาตอนนี้ผมว่ารู้แล้วสิ่งที่เราหายไปในช่วงนั้น เวลาในช่วงวัยรุ่น ผมกับได้ในเรื่องของความอดทน ขัดเกลาตัวเอง ในเรื่องของงานและความรับผิดชอบ

วิชาที่ผมเรียนก็คือเคมีอินทรีย์ หลายคนคงยังมองภาพไม่ออกว่าเคมีอินทรีย์เป็นอย่างไร แบ่งเป็น สอง หรือสามแขนงย่อยๆ ตามลักษณะงาน

-แขนงแรกก็คือ เกี่ยวสมุนไพร และผลิตภัณท์ธรรมชาติ (รวมทั้งพืชและสัตว์ สิ่งมีชีวิตต่างๆ) งานวิจัยพวกนี้ เน้นการสกัดและแยกสาร และหาสารออกฤทธิ์ ตลอดจนทดสอบ พวกที่สามารถพัฒนาไปเป็น ยา เครื่องสำอางค์ ซึ่งนักเคมีนิยมทำกันมาก เพราะต้นทุนไม่สูงมาก งานวิจัยลักษณะนี้ออกมาเยอะมาก เพราะนอกจากนักเคมีทำ พวกเภสัช เทคนิคการแพทย์ ก็ทำได้

-แขนงที่สอง เกี่ยวกับเรื่องสังเคราะห์ผมเองก็อยู่ อันนี้ และยังแบ่งเป็นสองแบบ แบบที่พัฒนาปฎิกริยาเคมี มีคนทำมากพอสมควรเพราะออก paper ได้ง่ายและเร็ว เงินทุนไม่สูงมาก แม้แต่งานวิจัยใน ม. มหิดล ถ้าเป็นสังเคราะห์จะเป็นงานวิจัยแบบนี้ และสังเคราะห์สารจริงๆ ให้ได้เป็นโมเลกุลที่เราต้องการเรียกว่าเป็น Total synthesis งานนี้หินครับ ถ้าใครได้โปรเจคนี้ยากครับ จะพูดได้ว่างานวิจัยที่เป็นการสังเคราะห์สาร ที่สำคัญงานวิจัยนี้มีคนทำน้อยมากในเมืองไทย อย่าว่าแต่ไทยเลยครับ ต่างประเทศไม่อยากจะทำ และเหลือไม่กี่กลุ่มที่ทำ เพราะใช้ต้นทุนสูงมากและประยุกต์ได้น้อย ไม่เหมือนแขนงที่เกี่ยวกับสมุนไพรครับ แต่งานนี้ให้ความรู้กับผู้ทำและผู้วิจัยมาก

สุดท้ายไม่ว่าจะได้งานไหน หรือทำงานไหน ถ้าเราใช้ใจทำ ผลที่ออกมามันต้องดีผมเชื่ออย่างนั้นครับ

ขอบคุณครับที่ฟังผมบ่นซะยึดยาว

555555