|
วันสุดท้ายของชีวิต
หายไปหลายวันกับที่บล็อกของตัวเอง ด้วยเพราะมีเหตุทำให้ต้องได้เดินทางกลับบ้านที่ลำปางอีกครั้ง ทั้งๆที่เพิ่งไปเมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา ไปคราวนี้คนละบรรยากาศ เพราะไปร่วมงานศพญาติผู้ใหญ่ซึ่งก็คือ คุณอาของเราเอง ตั้งแต่ทราบข่าวจนถึงวันนี้เรายังไม่อยากเชื่อ....ท่านจากไปรวดเร็วเสียเหลือเกิน...ไม่ได้มีโอกาสแม้จะสั่งเสียลูกหลานที่รัก
คุณอาที่เคารพรัก
คุณอาเป็นคนที่น่ารักมากๆ เป็นเสมือนแม่อีกคนของพวกเรา ท่านมีน้ำใจดี มีจิตใจที่ดีมากๆเสมอๆ .... รัก และห่วงใยพวกเราเสมอๆ วันนี้ท่านจากไปแต่เพียงกาย แต่ในใจของเรายังมีท่านอยู่ตลอดไป... ขอให้คุณอาไปสู่ปรโลกด้วยจิตใจที่สงบสุข .... ด้วยความรักและเคารพคุณอา
ชีวิตคนเรา.... ไม่มีใครรู้ตัวเองได้ว่าจะมีอายุเท่าไร... จะมีชีวิตถึงวันใด.... ถึงตอนนี้ทำให้ฉันคิดนะ.. คนเราเกิดมาเพื่ออะไร.... คนเราอยู่เพื่ออะไร... สิ่งที่เราต้องทำในระหว่างช่วงชีวิตคืออะไร... เพียงแค่เรารู้ว่าเมื่อใดถึงเวลาจากไปของเรา.... เราคงไม่ทำอะไรหลายๆอย่าง และคงรีบทำอะไรๆอีกหลายอย่าง
สุดท้าย..วาระสุดท้ายของชีวิต... ไม่มีใครหนี้พ้น...
...คือความตาย...
หมั่นสร้างสมความดี... ฉันเตือนใจตัวเองเสมอๆ...
ความดีงามคงเป็นสิ่งเดียวที่จะติดตามตัวเราได้แม้วันที่เราต้องจากโลกนี้ไป
Create Date : 10 พฤษภาคม 2554 | | |
Last Update : 10 พฤษภาคม 2554 10:53:17 น. |
Counter : 944 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ความสุขอยู่รอบๆตัวเรานี่เอง
ความสุขคืออะไร.... ความสุขอยู่ที่ไหน.... แท้ที่จริงแล้วความสุขกับความทุกข์ก็อยู่ใกล้ๆรอบๆตัวของเรานี่เอง
วันนี้ตื่นขึ้นมาพร้อมอารมณ์ที่แจ่มใส... วันนี้ฉันขอเลือกความสุขนะ... วันนี้ยิ้มหวานให้ตัวเองในกระจกหนึ่งครั้งก่อนออกจากบ้านไปร้าน เปิดร้าน จัดร้านยังยิ้มกะตัวเองอีก... มาแล้วลูกค้ารายแรกมาตั้งแต่จัดร้านไม่เสร็จ... ยิ้มรับลูกค้า..วันนี้ท่าทางจะขายดีนะเนี่ย..
เพียงแค่รอยยิ้ม...แค่นั้นก็สร้างความสุขให้ทั้งเจ้าของรอยยิ้มทั้งผู้รับ
วันนี้คุณยิ้มแล้วหรือยัง?
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554 | | |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2554 10:24:47 น. |
Counter : 858 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
ครู อาชีพที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
"น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู กตัญญูกตเวที"
เพลง : แม่พิมพ์ของชาติ ศิลปิน : วงจันทร์ ไพโรจน์
เนื้อเพลง :
แสงเรือง ๆ ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่ โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง เหนื่อยยากอย่างไร ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง ครูนั้นยังลำพอง ในเกียรติของตนเสมอมา
ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้ เร่งรุดไปให้ทันเวลา กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไปอาศัยหลวงตา ครอบครัวคอยท่า ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า ต้องรีบมาทำการสอน ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน โรงเรียนในดงป่าดอน ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่ สร้างชาติไทยให้วัฒนา ฐานะของครูใคร ๆ ก็รู้ว่าด้อยหนักหนา ยังสู้ทนอุตส่าห์สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย หวังสิ่งเดียวคือขอให้เด็กของไทยในผืนธานี ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตรำมา...
เนื่องด้วยวันนี้เป็นวันครู... ขอใช้โอกาสนี้รำลึกถึงพระคุณครู... ทุกคนในโลก ไม่ว่าอาชีพใดใด ล้วนถูกสร้างมาด้วยครูทั้งนั้น.... ฉันเป็นคนหนึ่งที่แม้ไม่ได้มีโอกาสไปไหว้ครู แต่ก็ยังน้อมก้มกราบท่านทุกครั้งหลังไหว้พระก่อนนอน กราบ 5 ครั้ง กราบหนึ่ง พระพุทธ กราบสอง พระธรรม กราบสาม พระสงฆ์ กราบสี่ พ่อแม่ กราบห้า ครู
ทุกวันนี้เราเติบโตได้ มีหน้าที่ การงาน มีสติ ปัญญา ล้วนมาจากวิชาความรู้ ที่ครูได้ถ่ายทอด พร่ำสอน ทั้งวิชาความรู้ คุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม ด้วยทั้งหน้าที่ และความรักต่อศิษย์
และพร้อมกันนี้ฉันขอกราบขอพรสิ่งศักดิ์สิทธ์ทั้งหลายในสากลโลก จงดลบันดาลให้คุณครูทุกท่าน พร้อมทั้งครอบครัว จงมีแต่ความสุข ความเจริญ ยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ
Create Date : 16 มกราคม 2554 | | |
Last Update : 16 มกราคม 2554 14:11:47 น. |
Counter : 592 Pageviews. |
| |
|
|
|
|
| |
|
|