Bloggang.com : น้าต้อมซ่า - แนะนำตัวเจ้าหมาอ้วนน้อย !!

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ในหนึ่งวันเดียวกัน และวันกับเวลาที่ผ่านไปในหนึ่งวัน..ของผม

แนะนำตัวเจ้าหมาอ้วนน้อย !!

สวัสดีครับ ตามด้วย.......(ชื่อบุคคลที่รู้จัก)

ในที่นี้ผมขอกล่าวสวัสดีครับทุกๆท่านที่เข้ามาอ่าน Blog ส่วนตั้ว ส่วนตัวของผมนะครับ งุงุ

คำว่า สวัสดี เป็นคำกล่าวที่ใครต่อใครหลายคนใช้กล่าวกันครับ (แต่โดยส่วนตัวของผมแล้วง่ายกว่านั้นครับ โฮ่ง โง่ง เป็นอันเสร็จ ใครได้ยินเสียงแบบนี้ในบ้านของผมเป็นอันต้องหันไปดูประตูบ้านกันทั้งนั้นละครับ งุงุ) ผมได้ยินมาบ่อยครั้งตั้งแต่ผมจำความได้ก็วันที่เจ้านายตัวอ้วนน่ารักของผมอุ้มผมเข้าบ้านนะเอง วันนั้นเป็นวันที่ผมคาดเดาได้ยากครับ แล้วโดยเฉพาะเจ้านายผมเอง ในตอนนั้นผมเองก็ไม่แน่ใจครับว่าใครจะเป็นเจ้านายผมกันแน่ เพราะดูทุกคนต่างออกมารับผมกันเต็มหน้าบ้านเลยละครับ ดูๆแล้วในแวบแรกพวกเค้าดูน่ากลัวมากครับ ในสายตาหมาอ้วนน้อยที่สื่อสัตย์อย่างผมเนี่ย

...ว่างายยย ! ไอ้ตัวเล็ก... นั้นเป็นคำแรกที่ผมจำได้ครับ เสียงนั้นดังจนผมเกือบตกจายยยย เลยละครับ ผมหันไปมองเจ้าคนตัวอ้วนคนนั้นด้วยสายตาละห้อย (สายตา คล้ายๆเชอร์รี่ ในสงครามน้องฟ้าตอนพบพี่หนิงในงานเต้นรำ งุงุ) แล้วเป็นยังไงต่อเหรอครับ ผมก็ งง ซิครับ ...ครายฟะมาเรียก... แต่ทันใดนั้นเองผมยังไม่ทันจะได้สวัสดีในรูปแบบ หมา หมา ของผมเลย คว้าผมไปกุมซะแน่นเชียวละครับ แต่แปลกนะครับ ท่านผู้อ่าน ผมรู้สึกได้เองเลยครับว่า ความรู้สึกที่พิเศษจากมนุษย์เนี่ยมันเป็นอย่างไร ผมเองก็บอกไม่ถูกหรอกนะครับ ว่า เค้าเรียกกันว่าอะไรกับความรู้สึกแบบนั้น

ยังไม่ทันไรครับ ผมก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันทีครับ แน่นเฟ้ยยยยยยย แน่น ใครก็ได้ช่วยเอาไอ้อ้วนออกไปที มาทำไรก็ไม่รู้อึดอัดชิบเป๋งเลยยยยย

นานเหมือนกันครับกว่าไอ้อ้วนจะปล่อยผม แต่เพื่อความเป็นอิสระกับชีวตอันน้อยนิดของผมครับ ผมจึงกล่าวคำที่สุภาพออกไปว่า ...ขอความกรุณาช่วยปล่อยกระผมเถอะ ผมรู้สึกอึดอัดครับ... อันที่จริงแล้วนั้นเป็นความคิดครับเพราะก่อนหน้านั้น คุณผู้อ่านครับผมไม่อยากจะเซดดดด (Said) เลย ความคิดผมไม่กลั่นกลองไพเราะเท่านี้หรอกคำ งุงุ แต่จะว่าไปแล้วมันก็ไม่ทั้งหมดครับ เพราะเสียงที่แท้จริงมันก็คือ...งู้งู้งู้ อีดดดดดดด...โฮ่ง นั้นเองหละครับ ไอ้อ้วนคนนั้นไม่รู้เรื่องเลยครับว่าผมจะสื่ออะไรให้เจ้าตัวรู้เรื่อง เฮ้อออ ! เหนื่อยซะจริง ชีวิตมนุษย์เนี่ยช่านไม่เข้าใจชีวิต หมา หมา บ้างซะเลย เรื่องง่ายๆแค่นี้ก็ไม่รู้เรื่อง

ไอ้อ้วนก็อุ้มผมจนเดินเข้าบ้านไป ส่วนบ้านหลังนั้นก็เป็นบ้านพักธรรมดาๆละครับ ไม่ได้มีอะไรที่พิเศษไปกว่าบ้านเก่าของผมเลย เอ้ออออ !!! ผมลืมไปครับ ชีวิตหมาอ้วนน้อยของผมเนี่ย ไม่ได้มาเริ่มต้นใช้ชีวิตกับไอ้อ้วนจอมกอดนั้นนะครับ ผมจะเล่าให้ฟังอีกทีนะครับ

เจ้านายผมเรียกซะแล้วละ