it does not matter how slowly you go,
so long as you do not stop.
-- ขงจื้อ
เมื่อวันสิ้นปี ไปเดินร้านหนังสือร้านโปรดประจำ
เดินไปเดินมาว่าจะหา 2013 planner ปรากฏว่าไม่ถูกใจ
ไปสะดุดใจกับปกหนังสือเล่มนี้
หยิบเพราะปก ซื้อเพราะเปิดอ่าน
อ่านแล้วชอบแฮะ เป็นแรงบันดาลใจมากของปีนี้
ตามคำโปรยปกนั่นล่ะ
(จะลองทำตามที่คนเขียน- ได้ทำแล้ว)
✿
✿
✿
✿
เช้าวันนี้ นัดมะเฟืองฝ่าหนาวไปทำบุญ
แต่นัดเจอกันเที่ยงตรง
มะเฟืองมาถึงบ้านประมาณเที่ยงครึ่ง
เลยชวนกันไปร้านอาหารเนปาล-ทิเบต
มีบุฟเฟ่ต์อาหารเที่ยงหัวละ $9.99 + 9%tax + $2tip
กินกันแค่สลัด 1 ขยุ้ม ข้าว 1 ช้อน แกงไก่ 3 ชิ้น
และนานอีก 3 แผ่น (อร่อยดี) แค่นั้นอิ่ม
บอกกับมะเฟืองว่า
คราวหน้า สั่งตามเมนูเหอะ กินแค่เนี๊ยะ!
ออกจากร้านอาหารแวะร้านสินค้าทิเบต-เนปาลข้าง ๆ
ได้กำไลเงินลายดอกไม้ละเอียดยิบ $16.35
สบายใจ
เดินไปเดินมาเล่น ๆ แล้วก็โอเค ไปวัดกัน
มีเรื่องหลงทางอีกแล้ว เพราะให้ siri นำทาง
ฉันบอกมะเฟืองว่า
ความหมายของการเดินทาง อยู่ที่ความงดงามของการหลงทาง
ที่สุดก็ต้องพึ่งคุณนายจำปูนในรถฉันแทน
ขึ้นฟรีเวย์ 5N ไปวัด
เจอคู่ชายหญิงมาถวายสังฆทานพร้อมกัน
กลายเป็น 4 คนถวาย
ปรากฏว่า สองคนนั้นสวดมนต์แบบเร่งรีบมาก
ว่าตามไม่ทัน เลยเลิกสามัคคี
นั่งสวดไปตามปกติ แล้วก็ถวายข้าวของ ถวายปัจจัย
หลวงพี่แจกเชือกฝั้นและปฏิทิน สวยดี
รับมาเก็บไว้ส่งต่อให้เพื่อนคนหนึ่ง
ออกจากวัด มะเฟืองว่าจะเลี้ยงสตาร์บั๊ค
ถาม siri พบว่า ในรอบ 10 ไมล์มีร้านสตาร์บั๊ค 15 แห่ง
โอ้มาย ร้านใกล้สุดคือ 1.6 ไมล์
พอเห็นว่าไปทางไหนเลยเลี้ยวกลับไปสาขาในบ้านเมืองอยู่ดีกว่า
เพราะสาขาที่ใกล้สุด พลุกพล่านมาก
ไปถึงสาขาใกล้บ้าน นั่งนอกร้าน อากาศเย็นมาก
เหลือบมองร้านกาแฟร้านเก่า
ร้านนั้นมีฮีทเตอร์ให้นอกร้านด้วยอะ
แต่เพราะมะเฟืองได้บัตรของขวัญสตาร์บั๊คมาเยอะ
เย็นนี้เลยต้องกินสตาร์บั๊คแหละ
ระหว่างนั่งกินกาแฟ คุยกันเรื่องว่าจะ
"กลับบ้าน"
เหตุเพราะมีหลายอย่างเปลี่ยนแปลงในที่ทำงานมะเฟือง
ก็เลยว่า อืมมมม เดี๋ยวให้เพื่อนเขียนแปลนบ้านให้
แล้วไปสร้างบ้านที่เมืองเกิดเถิด
ก็สรุปว่า อีก 3 ปีเนอะ เรากลับบ้านกัน
ออกจากร้านกาแฟ เดินฝ่าลมหนาวไป trader joe's
ซื้อดอกไม้ 1 ช่อ ซื้อกล้วยไม้ 1 ต้น
ซื้อน้ำส้ม ซื้อไข่
พอไปถึงจุดจ่ายเงิน คนขายหนุ่มยิ้มและทักว่า
egg juice flower
แล้วยิ้ม
ไม่ได้รักสุขภาพขนาดนั้นหรอกค่า
เดินถือของกลับมาที่รถ
ระหว่างผ่านทาง ป้าที่ยืนรอรถริมทางคนหนึ่งทักทาย
happy new year
ยิ้มให้ป้า และกล่าวตอบ
มะเฟืองเอ่ยว่า
เออ วันนี้แปลกเนอะ มีคนถามเราสองคน สองครั้ง
เหมือนกันว่า ภาษาที่เราพูดกันคือภาษาอะไร
วิเคราะห์ให้มะเฟืองฟังว่า
เพราะเราสองคนพูดภาษาไทยแบบร่ำรวยวรรณยุกต์มากละมั้ง
กลับมาถึงบ้าน มะเฟืองเลือกที่มัดผมไปสิบกว่าอัน
พอมะเฟืองกลับก็เลยออกไปร้านเล็บ
แต่ปรากฏว่า ปิด กำลังกลับแนนซี่เปิดประตูร้านออกมา
อาสาจะทำเล็บให้ เพราะคนอื่นกลับหมดแล้ว
เพราะวันนี้เป็นวันคริสต์มาสของอาร์มีเนี่ยนเลยปิดไว
เกรงใจแนนซี่เลยบอกว่า ไม่เป็นไร
เดี๋ยววีคหน้าจะมาใหม่นะ
วีคหน้านะวีคหน้า
✿
✿
✿
✿