จักรยานคันนั้น, ฉันไม่เห็นวันนี้
ปกติทุกเช้า ฉันมีเพื่อนบ้านชื่อ โทนี่ วัย 50 กว่าปีแล้ว ถ้าเขาออกมาหยิบหนังสือพิมพ์ และฉันออกไปดูต้นไม้ ก็จะได้ say hi ต่อกัน แต่ปกติก็ไม่ค่อยเจอกันจัง ๆ เท่าไหร่
โทนี่เป็นช่างตัดผมที่ขับรถพอร์ชสีดำ สวย
ฉันคุ้นกับภรรยาเขามากกว่า แต่หลังจากภรรยาเค้าเสียชีวิตไป ฉันก็เงียบ ๆ และเขาก็เงียบ ๆ ไป เราต่างเคารพในกัน
จนเริ่มเห็นโทนี่ปั่นจักรยานไปทำงาน เป็นการเปลี่ยนพาหนะจากพอร์ชเป็นสองล้อที่ดูรักษ์โลก ดี ...ถ้าจำไม่ผิด น่าจะ 3-4 ปีแล้ว นาน ๆ ที จะเห็นเขาขับรถไปไหน ๆ
และถ้าวันไหน เขาขับรถออกไป เขาจะลดกระจกลงโบกไม้โบกมือ ตอนเลี้ยวผ่านหน้าบ้านฉัน ...ถ้าเขาเห็นฉันนั่งอยู่แถว ๆ โต๊ะริมหน้าต่าง
โทนี่รักการปั่นจักรยานก่อนที่ "โลก" จะอินเทรนด์
เขาลดการขับรถลงเหลือน้อย ถึงน้อยที่สุด และก็มีจักรยานแค่คันเดียว แม้แต่จะบินไปเที่ยวต่างเมือง หรืออาจจะไปเยี่ยมญาติ ฉันก็ยังเห็นเขาเรียก shuttle มารับ และบางครั้ง ก็เห็นพับจักรยานหนีบไปเที่ยวด้วยกัน
เมื่อวานซืน ไม่แน่ใจว่าเขาออกจากบ้านก่อน หรือหลังฉันออกไปหน้าบ้าน แต่เมื่อวาน เห็นรถตำรวจจอดอยู่หน้าบ้านเขา ประมาณค่ำแล้ว
วันนี้ทั้งวัน บ้านโทนี่เงียบ ประตูโรงรถยังปิดสนิท ไฟหน้าบ้านก็ไม่ได้เปิด คืนนี้ ฉันเหลือบมองหนังสือพิมพ์ 4-5 ฉบับที่ถูกโยนมาตรงหน้าประตู มันยังคงอยู่อย่างนั้น ...
แอบน้ำตาซึม ๆ ไม่รู้สิ ... และแอบบอกตัวเองเงียบ ๆ ว่า "เขาคงไปพักร้อนไกล ๆ นาน.นนน..นนนนน นานละมัง"
... ... ...
ป.ล. ขณะกำลังคิดและเขียน นาริน สาวอิหร่าน บ้านหลังเยื้อง ๆ ไป เดินมาบอกว่า "โทนี่" หัวใจวาย น่าจะที่ริมถนน ขณะกำลังปั่นจักรยานไปทำงาน เมื่อวานนี้
. . .
การสูญเสียเพื่อนบ้านที่ดี ๆ ไป เป็นเหมือนฝันร้ายมาเคาะประตู เพราะเราไม่รู้เลยว่า บ้านหลังนั้นจะ "คงเดิม" หรือไม่! อีกเลย
| Create Date : 03 ตุลาคม 2558 |
| Last Update : 3 ตุลาคม 2558 10:16:19 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 559 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [