• 1. บันทึกความทรงจำ
• ....มุมรีวิวนิยายแปล
• ....มุมรีวิวนิยายไทย
• ....มุมเที่ยวไปตามฝัน
• ......Jordan
• ......Russia
• ....มุมตามใจตัวเอง (รหัส)
• 2. บันทึกงานเขียน
• .....ดั่งพรหมเพรียกหา
• 3. ห้องฟังเพลง
• .....มุมมิวสิควีดีโอ - Playlist
• 4. สวนข้างบ้าน
• 7. ห้องอเนกประสงค์ (รหัส)
• 8. ห้องเก็บของ (รหัส)
• ....ห้องเก็บของ No 2 (รหัส)
• 9. ห้องนิรภัย (รหัส)

จันทร์ยาตรา ภาพจาก สำนักพิมพ์เพื่อนดี เรื่อง : จันทร์ยาตรา ผู้เขียน : กฤษณา อโศกสิน ความสนุก : 3 ดาวครึ่ง ปั้นหยาเป็นหลานสาวของปการกับเยาวนาถ สามีภรรยาวัยเกษียณ ปการมีเพื่อนรุ่นน้องที่สนิทสนมซึ่งเก่งทางด้านโหราศาสตร์อยู่ไม่ไกลบ้านจึงมักไปดูดวงพูดคุยปรับทุกข์ แล้วสนใจขนาดศึกษาด้วยตนเอง และพาหลานสาวติดสอยห้อยตามมาด้วย ทองไทเป็นนักโหราศาสตร์ที่มีลูกค้ามากพอจะยึดเป็นอาชีพได้ จากการที่ปั้นหยามักตามปู่ไปก็พลอยได้ศึกษาความรู้ด้านนี้ และได้รู้จักกับลุ่มน้ำ หลานชายของนรินทร์ ลูกค้าของทองไท ลุ่มน้ำเป็นเด็กหนุ่มรุ่นเดียวกับปั้นหยา พอเห็นเด็กสาวก็สนใจ จากที่ไม่ยอมเรียนหนังสือ ทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพาย ก็ยอมไปสมัครเรียนตามที่เด็กสาวชักชวน แต่แค่ไปลงทะเบียนไว้โดยอ้างว่าจะรอเรียนพร้อมปั้นหยา ลุ่มน้ำเกิดสนใจเรียนโหราศาสตร์ขึ้นมา นอกจากจะหาเหตุมาหาปั้นหยา ซึ่งบ้านอยู่ไม่ไกลจากบ้านของครูโหร ทำให้คุณนรินทร์ผู้เป็นตาก็เลยพลอยสนใจด้านนี้ขึ้นมา จากที่ห่วงเรื่องหลานไม่ยอมเรียนหนังสือ แต่กลับมาเรียนด้านโหราศาสตร์แทน ทำให้คุณนรินทร์ตามหลานชายมาดู และในที่สุดก็สนใจศึกษาจริงๆ จังๆ ยิ่งกว่าหลานตัวเอง ทองไทกำลังจะเขียนหนังสือตำราโหราศาสตร์ว่าด้วยเรื่องของดาวจันทร์ ตั้งชื่อว่าจันทร์ยาตรา โดยรวบรวมจากดาวจันทร์ของแต่ละคนที่ตัวเองรู้จักมาเป็นตัวอย่างในหนังสือ ซึ่งรวมทั้งของปั้นหยาและลุ่มน้ำด้วย บันทึกความรู้สึก เรื่องนี้รีวิวเนื้อเรื่องได้ยากมากๆ เพราะเนื้อหาจะเกี่ยวข้องกับดวงดาวตลอด ในการอธิบายพฤติกรรมและความเป็นไปของตัวละคร ซึ่งผู้เขียนก็สามารถทำได้ดี เพียงแต่ถ้าคนไม่สนใจด้านนี้อาจจะไม่สนุกนัก แต่สำหรับตัวเองอ่านเพราะสนใจเรื่องที่เกี่ยวกับด้านโหราศาสตร์อยู่ก่อน พอรู้ว่าผู้เขียนใช้โหราศาสตร์ในการดำเนินเรื่องเมื่อเพื่อนให้ยืมก็เลยได้อ่านสมใจ หลังจากอ่านรีวิวของคนอื่นมานานแล้ว เรื่องดำเนินไปเรื่อยๆ โดยหยิบยกสถานการณ์บ้านเมือง ณ ขณะนั้นมาเป็นฉากประกอบ ด้วยการนำดวงเมืองมาเป็นตัวอย่างในการอธิบายความเป็นไปต่างๆ ของบ้านเมือง ณ ขณะนั้นว่าทำไมถึงได้มีปัญหา แตกแยก มีแต่คนไร้ความสุข ซึ่งผู้เขียนใช้ดวงดาวมาอธิบายได้อย่างน่าสนใจ สำหรับคนที่คิดจะศึกษาทางด้านนี้ แต่สำหรับผู้ที่ไม่สันทัดค่อนข้างจะอ่านยากพอสมควร นอกจากจะอ่านข้ามๆ ตรงการอธิบายเรื่องดวงดาวต่างๆ ส่วนตัวเองยังสองจิตสองใจอยู่ว่าถ้ามีพื้นฐานด้านโหราศาสตร์มากกว่านี้จะกลับมาอ่านอีกรอบดีไหม เพราะในเรื่องเหมือนมีคำอธิบายเรื่องของการเรียนด้านโหราศาสตร์อยู่ไม่น้อย (สนใจมานานแต่ยังไม่ได้ศึกษาจริงๆ สักที)   Create Date : 10 เมษายน 2555     Last Update : 10 เมษายน 2555 12:42:52 น. Counter : 2521 Pageviews.   14 comment Share Tweet

ปีศาจฆาตกร เรื่อง : ปีศาจฆาตกร ผู้เขียน : พันธุ์ พงศ์นาค ความสนุก : 3 ดาวครึ่ง ร้อยตำรวจโทพลวัต กับลูกน้องอีก 4 คน ช่วยกันล้อมจับฆาตกรจากอเวจี ผู้เป็นฆาตกรโรคจิตที่นอกจากจะใช้วิธีฆ่าเหยื่ออย่างทารุณไม่พอยังข่มขืนศพด้วย ภายในหกเดือนมีหญิงสาวตกเป็นเหยื่อถึง 8 คนและตำรวจก็ไม่มีเบาะแสเลยแม้แต่น้อย แต่คืนที่พลวัตพาลูกน้องไปจับตายฆาตกรโรคจิตที่ตึกร้างได้ เพราะได้รับโทรศัพท์ลึกลับจากผู้หญิงคนหนึ่ง โดยมีข้อแม้ว่าขอให้ไว้ชีวิตฆาตกร แต่สุดท้ายนายตำรวจหนุ่มก็ไม่สามารถรักษาสัญญาไว้ได้เพราะต้องรักษาชีวิตตัวเองและลูกน้องไว้ก่อน เพราะลูกปืนหยุดฆาตกรที่ว่าไม่ได้นอกจากจับตายเท่านั้น และนั่นทำให้เกิดเรื่องราวตามมา เมื่อฆาตกรจากอเวจีไม่ได้ตายจริง 1 ในตำรวจที่ไปล้อมจับตายด้วยฝีมือของฆาตกรที่กลับมาแก้แค้น จากที่ไม่เชื่อเรื่องภูตผีปีศาจ พลวัตต้องยอมเชื่อเมื่อประสบกับตาตัวเอง เมื่อเจอฆาตกรจากอเวจีตามฆ่าด้วยการสิงร่างคนอื่น ก่อนจะเพลี่ยงพล้ำเขาได้รับความช่วยเหลือจากสาวสวยที่มีอาชีพเป็นหมอดูทำให้รอดมาได้ จากที่ก่อนหน้าไม่เคยเชื่อคำพูดของเธียรเธอหมอดูสาว เขาก็ต้องยอมรับความช่วยเหลือจากเธอ เพื่อให้ทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการจับตายฆาตกรจากอเวจีรอดชีวิตจากการแก้แค้นให้ได้ เธียรเธอมีพลังจิตในการมองเห็นอนาคตทำให้รู้ถึงเหตุการณ์ที่ปีศาจร้ายจะฆ่าเหยื่อผู้หญิงรายล่าสุดจึงโทรแจ้งตำรวจและเพราะเหตุนี้ทำให้มันต้องการชีวิตเธอด้วย พลวัตกับเธียรเธอร่วมมือกันหาวิธีจัดการปีศาจร้ายตนนี้จนเจอ แต่ระหว่างนั้นลูกน้องของเขาก็ตายไปทีละคนด้วยฝีมือของมัน 2 หนุ่มสาวตามรอยไปจนรู้ที่มาว่าทำไมมาโนช มัฆวัน ฆาตกรจากอเวจีถึงได้นับถือกาฬภูต ซึ่งเป็นเทพปีศาจที่ขอมโบราณบางเผ่านับถือ และการบูชาต้องใช้เลือดสดๆ จากชีวิตมนุษย์ เพื่อจะได้มีชีวิตอมตะ มันตามฆ่าคนที่รู้วิธีการกำจัดมันทุกคน และไม่หยุดฆ่าเพื่อบูชาเทพปีศาจตนนั้น พลวัตและเธียรเธอจึงต้องร่วมมือกันต่อสู้กับปีศาจร้ายเพื่อชีวิตของตัวเอง และผู้อื่นจนกำจัดมันได้สำเร็จ บันทึกความรู้สึก เรื่องนี้อ่านจบนานแล้วแต่หยิบมารีวิวคั่นระหว่างยังไม่ได้รีวิวนิยายไทยที่เพิ่งอ่านจบ เพราะช่วงนี้รีวิวแต่นิยายแปล เป็นนิยายแนวภูติผีปีศาจผสมกับแนวสืบสวน ซึ่งเป็นอีกแนวที่คุณพันธุ์ พงศ์นาค ถนัด เคยอ่านหลายเรื่องแล้ว บางเรื่องก็จะเน้นไปทางไสยศาสตร์ และสนุกทุกเรื่อง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คุณพันธุ์ ตั้งใจเขียนสไตล์พ็อกเก็ตบุ๊กของฝรั่งเลยสั้นไปหน่อย ทำให้ยังไม่ทันไรจบแล้ว ชอบเรื่องยาวมากกว่า การดำเนินเรื่องกระชับฉับไวตามสไตล์ พออ่านเพลินๆ   Create Date : 04 พฤศจิกายน 2554     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2554 0:50:45 น. Counter : 992 Pageviews.   6 comment Share Tweet

ใยเสน่หา ภาพจาก สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณการรม ชื่อเรื่อง : ใยเสน่หา (2 เล่มจบ) ผู้เขียน : ทมยันตี ความชอบ : 4 ดาวครึ่ง ความผูกพันระหว่างปารินทร์กับการะบุหนิง เริ่มตั้งแต่เยาว์วัย และทั้งคู่ไม่นึกว่าความรู้สึกระหว่างกันจะเป็นเหมือนใยบางเบาที่ดึงรั้งให้ปารินทร์ต้องหวนคืนบ้านสวน บ้านริมคลองที่ให้ความรู้สึกว่าเป็นบ้านยิ่งกว่าที่ใดๆ ในโลกเพราะมีคุณคนเล็ก-ยายตัวร้ายของปากิมอยู่ที่นั่น เพราะกำพร้าแม่ตั้งแต่เกิดทำให้คนทั้งบ้านดูแลรักใคร่การะบุหนิงหรือคุณคนเล็กยิ่งกว่าแก้วตาดวงใจ เป็นเสมือนไข่ขวัญของละม่อมและละม้ายสองศรีพี่น้อง ที่เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูราวกับเป็นแม่ของคุณคนเล็กก็ไม่ปาน เท่ากับปลูกฝังความรู้สึกหวงแหนโลกในบ้านหลังนั้นจนไม่คิดจะแบ่งปันให้ใคร โดยเฉพาะกับปารินทร์ที่คุณคนเล็กรู้สึกว่ามาแย่งใครต่อใครของคุณคนเล็ก ไม่ว่าจะเป็นพ่อ แม่ม่อมแม่ม้าย ต่างก็แบ่งความสนใจ ไปให้คนมาใหม่จนมีคำพูดติดปากให้บาดใจคนฟังว่า บ้านเลา พ่อเลา ตัวไปหาพ่อตัวสิ ดังนั้นเมื่อแม่จากไปด้วยโรคหัวใจปารินทร์จึงไม่คิดจะอยู่บ้านยายตัวร้ายอีกต่อไป และไปอยู่กับพ่อของตัวเองที่ต่างประเทศตามคำไล่ส่งยามทะเลาะกันของคุณคนเล็ก หากเวลาที่ผ่านไปยิ่งทำให้ปารินทร์รู้สึกว่าไม่ว่าจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม ทุกครั้งที่คิดถึงบ้านในความทรงจำก็ไม่พ้นบ้านสวนของยายตัวร้ายนั่นเอง บ้านที่เป็นบ้านตามความหมายที่แท้จริง ปารินทร์จึงกลับประเทศไทยอีกครั้งเพื่อกลับบ้านและเป็นโอกาสที่ได้ทดแทนพระคุณของผู้เป็นลุงด้วยการมาช่วยกอบกู้วิกฤติของบริษัทที่กำลังจะโดนเทคโอเวอร์จากบริษัทต่างชาติ ซึ่งเป็นบริษัทที่ส่งปารินทร์มาดูแลการตกลงร่วมทุนนั่นเอง และที่สุดก็สามารถพาบริษัทพ้นวิกฤติไปได้ แม้จะเพราะส่วนหนึ่งมาจากเจเนเวียฟ วอง จินนี่ในขวด ยายตัวแสบอีกคนที่ปารินทร์ต้องคอยวิ่งหนี จินนี่เป็นลูกสาวสุดรักของมาเฟียจีนในนิวยอร์ค ซึ่งปารินทร์บังเอิญช่วยเหลือผู้เป็นพ่อระหว่างหนีการไล่ล่า ทำให้รู้จักกับลูกชายลูกสาว สำหรับลูกชายเป็นเพื่อนที่ดีของปารินทร์ ส่วนลูกสาวสุดรักที่ทั้งพ่อและพี่ชายไม่เคยควบคุมได้ กลับยอมลงให้ปารินทร์แต่นั่นทำให้เขาปวดหัวที่สุด จินนี่หลงรักปารินทร์จนคนในบริษัทรู้กันหมดว่า ปารินทร์คือว่าที่ลูกเขยเมื่อปารินทร์ต้องการกู้วิกฤติให้บริษัทพ่อของคุณคนเล็ก จินนี่ก็ทุ่มให้เต็มที่ และตามมาเมืองไทยเพื่อทำความรู้จักกับการะบุหนิง คนที่ปารินทร์มีเยื่อใยจนไม่สนใจหญิงอื่น เมื่อยายตัวร้ายเจอกับยายตัวแสบ การะบุหนิงต้องยอมรับว่าเพื่อนใหม่ร้ายกว่าตัวเธอ แต่ความแสบของจินนี่เป็นเพราะต้องการเรียกร้องความรักแบบเด็กๆ ที่ปารินทร์เข้าใจดีคอยห่วงใยทำให้จินนี่ติดปารินทร์ และมิตรภาพระหว่างกันของคุณคนเล็กกับจินนี่ทำให้จินนี่ยอมรามือเพื่อให้คนที่เธอรักทั้งคู่มีความสุข บันทึกความรู้สึก เรื่องนี้ดูละครช่อง 3 ที่จอย ศิริลักษณ์ เล่นกับ รวิชญ์ แล้วรู้สึกชอบตั้งแต่ยังไม่ได้อ่าน โดยเฉพาะเด็กที่เล่นเป็นคุณคนเล็กกับปากิม ตีบทแตกทั้งคู่ น่ารักมาก เป็นละครที่มีช่วงวัยเด็กมากกว่าเรื่องอื่น แต่กระนั้นก็แอบเสียดายรู้สึกว่าถึงตอนโตเร็วไปด้วยซ้ำ ซึ่งต่างกับเรื่องอื่น (ยังคิดว่าทางช่องต้องเพิ่มบทตอนเด็กแน่ๆ แต่พอมาอ่านนิยาย แค่วัยเด็กก็เกือบจบเล่มหนึ่งไปแล้ว) เป็นอีกเรื่องที่ดูละครแล้วไม่ผิดหวัง แม้จะอ่านนิยายหลังดูละครหลายปีก็ตาม ชอบทั้งหนังสือและละคร ซึ่งหาได้ไม่ง่ายนักสำหรับตัวเอง   Create Date : 01 สิงหาคม 2554     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2554 0:52:28 น. Counter : 3566 Pageviews.   6 comment Share Tweet

เพลงสายลม - หน้าต่างสายลม ภาพจาก สำนักพิมพ์เพื่อนดี เรื่อง : เพลงสายลม – หน้าต่างสายลม ผู้เขียน : ว.วินิจฉัยกุล ความสนุก : 4 ดาว เพลงสายลม เป็นเรื่องราวชีวิตคู่หลังจากแต่งงานมา 5 ปีของดารชากับทรงวัชร์ คนที่หนูดาวเลือกแต่งงานด้วยตามบทประพันธ์เดิมของผู้เขียน มีลูกชายที่น่ารักชื่อ พรีเมียร์ หลังแต่งงานทั้งคู่อยู่ต่างประเทศมาตลอด มาย้ายกลับเมืองไทยในปีที่ 5เมื่อย้ายกลับเมืองไทยทรงวัชร์จะมีเวลาส่วนตัวทุกเย็นวันศุกร์-วันเสาร์ ทิ้งให้หนูดาวอยู่กับลูก ด้วยข้ออ้างตามรัฐมนตรีหนุ่มหล่อไปประชุมพรรคที่ต่างจังหวัดและบางครั้งเลยไปถึงวันอาทิตย์ ส่วนดารชาก็บังเอิญไปเจอรูปถ่ายที่สะกิดความทรงจำถึงวายุ และทำให้ต้องวนเวียนกลับไปที่ร้านของพิมเสนเพื่อเจอเขาสักครั้ง จนคุณเพราต้องเตือนทรงวัชร์ให้ดูแลครอบครัวตัวเองให้ดี ทรงวัชร์ถึงคิดได้ว่ายังไงก็ตามสำหรับเขาแล้วครอบครัวสำคัญที่สุด เขาเลยแนะนำให้ดารชาไปคุยกับวายุอีกครั้งเพื่อจะได้ตัดใจได้จริงๆ สักที เพราะรู้จักนิสัยของทั้งคู่ และคำตอบที่ดารชาได้จากวายุเป็นไปตามที่ทรงวัชร์คาด สายลมไม่หวนคืน ได้แต่เก็บไว้ในหัวใจและความทรงจำ หน้าต่างสายลม เรื่องนี้เป็นภาคต่อของดารชากับวายุ ผ่านไป 5 ปีเช่นกัน ทั้งคู่มีลูกสาวด้วยกันชื่อเพลงฝน วายุตกลงปักหลักที่ปายทั้งสองซื้อเกสต์เฮาส์ต่อจากปลาย วันเวลาที่ปายไม่มีคนรู้จักเก่าก่อนทำให้หนูดาวปรับตัวได้ง่ายขึ้น เรียนรู้วิถีชีวิตที่แตกต่างจากที่เคย วายุก็เปิดพื้นที่ในชีวิตให้กว้างขึ้น เพื่อลูก และเมื่อทรงวัชผ่านมาในชีวิตอีกครั้งด้วยความเป็นห่วงหนูดาว น้องสาวที่แสนดี แม้จะไม่เห็นด้วยในชีวิตที่ดารชาเลือก แต่ความสุขที่ได้เห็นจากแววตาของหนูดาวทำให้เขาต้องยอมรับว่านี่เป็นทางเลือกที่เธอมีความสุข บันทึกความรู้สึก ตอนแรกที่หยิบเรื่องนี้มาอ่าน พอเห็นว่าเป็นตอนต่อเนื่องของเรื่องลมพัดผ่านดาว ก็ไม่คิดจะรีวิว เพราะไม่ได้อ่านเรื่องก่อนหน้า แต่พออ่านเรื่องเพลงสายลมจบไป อ่านหน้าต่างสายลมไปได้สักหน่อย ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนไป เพราะเห็นการดำเนินเรื่องของนิยายทั้ง 2 โดยใช้นิสัยของตัวละครเป็นตัวขับเคลื่อนเหตุการณ์ในเรื่องและอธิบายเหตุผลของการกระทำนั้นๆ และขณะที่อ่านก็โดนชักจูงให้คล้อยตามตัวละครไป ตอนที่อ่านเพลงสายลมก็คล้อยตามนิสัยของหนูดาวที่ผู้เขียนแทรกไว้ตลอด ทำให้เห็นด้วยว่า ดารชาเลือกทรงวัชร์นั้นถูกแล้วเพราะชีวิตแบบวายุไม่เหมาะกับเธอสักนิด ยิ่งเมื่อมีพี่สาวและหลานชายหลานสาวของวายุมาเกี่ยวข้องด้วย แทบจะมองไม่เห็นความสุขที่เป็นไปได้หากเธอเลือกวายุ แต่พอมาอ่านหน้าต่างสายลม ซึ่งเป็นชีวิตคู่ระหว่างหนูดาวและวายุ ทั้งคู่เลือกไปเปิดเกสต์เฮาส์เล็กๆ ที่ปาย หนูดาวปรับตัวเองให้เป็นหญิงแกร่งขึ้น ชีวิตครอบครัวที่มีเพียง 3 คนพ่อ แม่ ลูก ก็มีความสุขตามอัตภาพ โดยทั้งสองคนพยายามปรับตัวเข้ากัน ข้อสังเกตที่สรุปได้จากการอ่านทั้ง 2 เรื่องนี้ นักเขียนได้ใช้กลวิธีในการเขียนให้ตัวละครชุดเดียวกัน แต่ดำเนินชีวิต 2 แบบที่แตกต่างกัน ด้วยการใช้ลักษณะนิสัยของแต่ละคนมาดำเนินเรื่อง ซึ่งอยู่ที่จะหยิบยกด้านใดมาใช้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่านี่เป็นคนละคน เพียงแต่อยู่ที่จะหยิบด้านไหนมาใช้อย่างดารชา หากต้องการเลือกแต่งงานแบบใช้สมอง เธอก็ต้องมองโลกด้วยความเป็นจริง ผู้ชายที่เธอเลือกก็ย่อมเป็นทรงวัชร์ แต่ถ้าเธอเลือกด้วยหัวใจ ยอมเสี่ยงทุกอย่างไปตายเอาดาบหน้า เธอก็เลือกวายุ นิยายชุดนี้เขียนให้เราเห็นทั้ง 2 แบบ แล้วแต่อยากจะเลือกแบบไหน เหมือนชีวิตคนเรา ไม่ได้มีแค่ทางเดียวให้เลือกเดิน ไม่จำเป็นว่าถ้าเป็นคุณหนูดาวแล้วเธอต้องเหมาะกับทรงวัชร์ ใครจะรู้วายุอาจจะเป็นคนที่เหมาะกับเธอมากกว่าก็ได้ เป็นนิยายเรื่องแรกละมั้งที่อ่านด้วยใจเป็นกลางที่สุดโดยไม่มีอารมณ์มาเกี่ยวข้อง เพราะไม่ได้อินกับตัวละครตั้งแต่เรื่องแรก(ลมพัดผ่านดาว) เลยไม่ได้เชียร์ใครเป็นพิเศษ (ไม่เหมือนนิยายทุกเรื่องที่ยังไงก็เชียร์พระเอกกับนางเอก   Create Date : 20 มิถุนายน 2554     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2554 0:53:51 น. Counter : 1413 Pageviews.   12 comment Share Tweet

จงกลกิ่งเทียน ชื่อเรื่อง : จงกลกิ่งเทียน ผู้เขียน : แก้วเก้า ความชอบ : 4 ดาว เทียนกันยามีชีวิตอย่างสงบมา 37 ปีแม้จะเงียบเหงาอยู่บ้างเมื่อสูญเสียน้องชายคนเดียวไป ในงานศพของน้องชายมีผู้ชายคนหนึ่งชื่ออัพภัณตร์มาอ้างว่าเป็นเพื่อนของเขา ความที่เป็นคนมองโลกในแง่ดี เธอจึงเชื่อในสิ่งที่อีกฝ่ายบอกโดยไม่ระแวง ความซื่อทำให้เธอหลงเชื่อว่าเขารักเธอจริง เธอยอมแต่งงานกับเขาและต้องชดใช้บทเรียนครั้งนั้นด้วยชีวิต วันเดียวกับที่เทียนกันยาตกบันได เจ้าบัวคำแก้วก็ประสบอุบัติเหตุรถชน ทั้งคู่ถูกนำส่งโรงพยาบาลเดียวกันเวลาไล่เลี่ยกัน เทียนกันยาตายแต่อาจเป็นเพราะสวรรค์ให้โอกาสเธอได้แก้ไขความผิดพลาดในอดีต ทำให้เธอได้ไปอยู่ในร่างของเจ้าบัวคำแก้วที่สาวกว่าและสวยกว่าและมีนิสัยต่างกับเธอราวฟ้ากับดิน เทียนกันยาในชื่อใหม่คือเจ้าบัวเทียน ซึ่งเจ้าย่าหรือที่จริงคือย่าทวดของเจ้าบัวคำแก้วตั้งให้เมื่อรู้ที่มาที่ไปของเธอ และเมื่อผ่านบทพิสูจน์ของเจ้าย่าเธอก็ได้รับมรดกที่เป็นความลับยาอายุวัฒนะจากเจ้าย่า ที่ทำให้อ่อนวัยกว่าอายุแท้จริง เมื่อสิ้นบุญเจ้าย่า เจ้าบัวเทียนก็ตัดสินใจกลับมาทวงมรดกคืนจากคนชั่วทั้ง 3 เพราะเธอรู้ว่า เมื่อเธอได้โอกาสเกิดใหม่โดยทางลัดแล้ว ถ้าเธอมัวรอให้สวรรค์ลงโทษ คนเหล่านี้ก็ไม่เลิกทำร้ายคนอื่นอยู่ดีดังเช่น ศลที่เป็นเหมือนน้องชายที่เทียนกันยารับอุปการะเลี้ยงดูต่อจากพ่อของเธอ ก็ถูกอัพภัณตร์ปองร้ายเพราะเป็นก้างขวางคอไม่ให้ขายบ้านของเทียนกันยาได้ง่ายๆ อัพภัณตร์เมื่อเห็นเจ้าบัวเทียนก็หลงรูปโฉมที่งดงาม และนอกจากนี้ยังมีทรัพย์สินมากมาย ทำให้เขาคิดสลัดเรือนใจที่ร่วมมือกับเขามาตั้งแต่แรก ทำให้เรือนใจจ้างคนมาทำร้ายเจ้าบัวเทียน แต่จากการวางแผนซ้อนแผนของเจ้าบัวเทียนและศลทำให้ตำรวจจับเรือนใจและคนร้ายได้สำเร็จ เรือนใจเปิดปากเล่าถึงความผิดของอัพภัณตร์ที่เคยฆ่าทนายความของเทียนกันยา และอารีเมียเก็บอีกคน เพราะโกรธแค้นที่สามีไม่ดูดำดูดี แต่สุดท้ายอัพภัณตร์และเรือนใจก็ฆ่ากันเองตามกรรมที่ได้ทำไว้ และถึงเวลาที่เจ้าบัวคำแก้วจะมาทวงร่างคืน แต่เจ้าย่าก็ช่วยให้ศลที่ภักดีกับเทียนกันยาและหลงรักเจ้าบัวเทียนสมหวังในที่สุด บันทึกความรู้สึก ตอนนี้เรื่องจงกลกิ่งเทียนกำลังออกอากาศทางช่อง 3 เลยรีบอ่านให้ทัน ดีที่ดูละครก่อนอ่านหนังสือ เลยไม่ได้วาดภาพนางเอกพระเอกเอาไว้ก่อน ทำให้ดูละครได้โดยไม่เสียความรู้สึกกับการวางตัวดาราที่มาเล่น และว่าไปบทละครก็ถือว่าเคารพบทประพันธ์ ไม่ได้แปลงเกินเลยมากมาย ยึดตามแนวได้ดีพอสมควร (แม้ตอนหลังๆ ชักจะเพิ่มมากไปนิด เท่าที่ดูถึงวันอาทิตย์ที่ 11 เมษายน 2553) ความต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างละครกับหนังสือคือ หนังสือจะเขียนชีวิตของเทียนกันยาเกือบครึ่งเล่มเข้าไปแล้วกว่าจะเป็นช่วงชีวิตของเทียนกันยาในร่างของเจ้าบัวคำแก้ว แต่ในละครแค่อาทิตย์แรกเทียนกันยาก็ตายและเข้าไปอยู่ในร่างเจ้าบัวแล้ว คนดูก็สนุกได้ลุ้นว่าเมื่อไหร่เทียนกันยาจะเอาคืนกับคนชั่ว 3 คน ถ้าถามว่าระหว่างในหนังสือที่แบ่งช่วงชีวิตของเทียนกันยา กับเทียนกันยาในร่างบัวคำแก้วอย่างชัดเจนกับในละครที่ใช้วิธีการย้อนคิดแทนโดยการดำเนินเรื่องไปก่อน แบบไหนสนุกว่ากัน คิดว่าดีทั้งคู่เพราะแต่ละวิธีก็เหมาะกับการนำเสนอในลักษณะที่ต่างกัน นิยายใช้ตัวอักษรบรรยายเรื่อง การตัดกลับไปกลับมาอาจจะทำให้คนอ่านงงได้ง่ายกว่า ละครใช้ภาพเล่าเรื่อง การย้อนคิดก็ทำได้ง่าย ที่สำคัญคนอ่านได้ลุ้นเพราะช่วงชีวิตของเทียนกันยาเรียบเรื่อยจนถ้าเป็นละครคงไม่มีอะไรดึงให้คนดูติดตาม ในขณะที่หนังสือทำได้ผ่านตัวอักษรที่ลื่นไหล ชอบทั้งหนังสือและละครไม่ผิดหวังทั้งคู่ค่ะ แต่เจอจุดเล็กๆ ในหนังสือที่ขัดๆ เล็กน้อย ตอนที่เทียนกันยาโดนผลักตกบันได บรรยายว่า อัพภันตร์พยุงภรรยาลงบันไดมาข้างล่าง ตัวเขาเองก็ใจเต้นระทึกไม่น้อย ไม่รู้ว่านางละม่อมจะปราดออกมาหาหรือไม่ จริงดังที่คาดไว้ นางละม่อมเดินอาดๆ ออกมาจากห้องทำงาน มาหยุดยืนอยู่เชิงบันได เทียนกันยาหยุดชะงักอยู่หัวบันได ตะลึงมองหญิงสูงวัย .....เธอคะมำลงมา ม้วนต้วนล้มกลิ้งลงมาจากขั้นบันไดจากขั้นแรกจนขั้นสุดท้าย จากที่บรรยายเทียนกันยาลงบันไดมาข้างล่างแล้วนี่นา ไม่ได้บอกว่าหยุดที่หัวบันได กับอีกจุดที่หลุด เป็นตอนใกล้ๆ กันคือ เทียนกันยาตายแล้วแวบกลับบ้านที่บรรยายคือ อยู่หน้าห้องผ่าตัดของเจ้าบัวคำแก้ว เทียนกันยาคิดถึงบ้านเลยไปโผล่ที่บ้านตัวเอง ได้ยินคนใช้พูดคุยกันทำให้รู้ว่าตัวเองถูกหลอก เช่น คุณเทียนยังไม่ทันเผา มาลอยหน้านอนในห้องคุณผู้ชาย , เดี๋ยวคุณผู้ชายคงกลับมาจากวัด สวดศพคุณเทียนกลับมาทีไร เอ็ดตะโรคนใช้ทุกที จากนั้นเทียนกันยากลับไปโรงพยาบาลอีกครั้ง ยืนอยู่ในห้องผ่าตัดที่หมอกำลังสาละวนกับคนไข้บนเตียง ซึ่งเป็นตอนที่เทียนกันยาเข้าร่างบัวคำแก้ว ตรงช่วงเวลาน่าจะเป็นคืนเดียวกันที่เข้าร่างอีกคน แต่จากการพูดคุยของคนใช้เหมือนเวลาผ่านไปหลายวันแล้วไม่น่าจะใช่คืนแรกที่สวด จากที่พูดถึงกิริยาอัพภัณตร์หลังกลับจากวัด ทำให้เรื่องของเวลาในเรื่องมันขัดแย้งกัน เพราะเทียนกันยากลับมาทันเวลาในห้องที่หมอกำลังผ่าตัดบัวคำแก้ว ยังไงหมอไม่น่าจะผ่าตัดข้ามวันข้ามคืน เพราะอาการไม่หนักขนาดนั้นจากคำตอบของหมอที่บอกว่า ไม่มีกระดูกส่วนไหนหัก มีแต่แผลฉีกขาด ฟกช้ำดำเขียว เทียบแล้วก็เป็นจุดเล็กๆ น้อยๆ ไม่ทำให้ความสนุกลดลง และน่าจะเป็นเรื่องแรกที่เจอ อ่านของแก้วเก้ามาก็คิดว่าไม่น้อย ไม่เคยเจอหลุดจังๆ แบบนี้สักเรื่อง ยังไงก็ชอบนิยายแนวที่แก้วเก้าเขียนทุกเรื่องค่ะ   Create Date : 11 เมษายน 2553     Last Update : 4 พฤศจิกายน 2554 0:55:10 น. Counter : 1184 Pageviews.   24 comment Share Tweet

• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com