เมื่อวันจันทร์ที่แล้ว กาโม่มีหนองไหล ออกจากหู และ เดินหัวเอียง ตุปัด ตุเป๋ ไปเรื่อย เลยพากาโม่ไปหาบุ๊ง ให้ช่วยล้างหูนำ และจะได้เอายาล้างหู มาล้างเองที่บ้าน อย่างที่เคยทำ ก็คิดว่า ซักพักจะหาย
ผ่านไป 1 อาทิตย์ กาโม่ อาการยังไม่ดีขึ้นเลย ทั้งล้างหู ทั้งกินยาปฏิชีวนะ ต้านเชื้อ ก็ไม่ช่วยอะไร คราวนี้หนักกว่าเดิม คือ กาโม่ ไม่สามารถยืนได้ ยืนปุ๊บ ล้มปั๊บ และ พลิกตัวกลับ อย่างกะเรือคายัค เลยต้องกาโม่กลับไปหาบุ๊งอีกครั้ง
ผมอุ้มเขาแล้วใส่เสื้อหมาที่มีฮู๊ด กันแดดให้ กาโม่คอพับ อยู่บนอก แต่ตาเขายังมองเราอยู่ ซักพัก หัวเขาเริ่มฟุบลง แล้วนิ่งไป บอกตามตรงว่าตอนนั้น ใจคอไม่ดีเลย ต้องคอยเรียก อยู่ตลอดเวลา เมื่อถึง โรงพยาบาล ต้องขอให้บุ๊ง ให้น้ำเกลือกาโม่ เพราะกาโม่เริ่มไม่กินข้าว และ ร่างกายกาโม่ เริ่มขาดน้ำ หนังกาโม่แห้ง เนื้อติดกระดูก อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
วันแรก ก็ให้น้ำเกลือ ล้างหู ให้ยาปฏิ เจาะเลือดไปตรวจ เพราะเรากลัวกันว่า เชื้อแบคทีเรีย จากที่หูกาโม่ จะขึ้นสมอง จากนั้น ก็ฝากบุ๊งไว้ ตอนเย็นเลิกงานก็ เลยไปเยี่ยมเขาอีกรอบ กาโม่นอนหลับปุ๋ย ไปเรียกสะกิด กาโม่เห็น ก็ ร้องเรียกลั่น ก็ลูบหัวเขา แล้วก็กลับบ้าน แต่ก็ยังเป็นห่วงเขานะ เพราะกาโม่จะนอนกับผมทุกคืน ทุกวัน แต่มันไม่มีทางเลือก