ปิ่นน้อย เดือนที่หนึ่ง เดือนแรกนี้เราต้องอยู่เดือนกันทั้งแม่ทั้งลูก ออกจากบ้านไปไหนไม่ได้ วันๆ ก็อยู่แต่กับหนู ให้นม อุ้มกล่อม อาทิตย์แรกหนูหลับบ่อย กินนมแล้วนอน เป็นช่วงที่สบายที่สุด พอเริ่มอาทิตย์ที่สอง หนูเริ่มกินนมถี่ขึ้น แต่ยังนอนยาวได้อยู่ แต่เริ่มงอแงบ้าง อาทิตย์ที่สาม หนูกินนมถี่ นอนกลางวันน้อยลง ตื่นบ่อย ผวาบ่อย เอาหมอนทับอกไว้ก็ไม่ดีขึ้น เริ่มนอนเล่นมากขึ้น อาทิตย์ที่สี่ หนูเริ่มนอนดิ้นหมุนไปรอบๆ ได้ ชันคอตั้งเวลาอุ้มพาดบ่าได้นานพอควร มองหน้าสบตาเวลาคุยกับแม่ ฟังเข้าใจเวลาบอกกินนม เบ่งอึ แต่หนูยังคงกินนมถี่มากๆ ตื่นบ่อย กลางวันแทบไม่นอนเลย นอนเล่นมากกว่า และชอบให้อุ้มมากกกก อาม่า พ่อ แม่ เมื่อยแขนไปตามๆ กัน หนูเริ่มติดเต้าแล้ว เวลานอนถ้ายังไม่หลับสนิทดี แล้วอุ้มหนูผละออกจากอก หนูจะตื่นร้องโวยวายทันที แต่ถ้าปล่อยหนูนอนซบอกบนหมอนให้นม จะนอนได้นานมาก ไม่ผวา (แม่ก็อยากให้หนูนอนนะ ถ้าตะคริวจะไม่กินขาแม่ทุกครั้งเลย ) พอครบเดือน ก็มีการโกนผมไฟโดยอาม่า แต่ไม่ได้โกนจริงๆ หรอก แม่เสียดายผมดกๆ ของหนู อาม่าเลยตัดให้สั้นขึ้นเฉยๆ ดูไม่ค่อยออก   Create Date : 03 มีนาคม 2554     Last Update : 3 มีนาคม 2554 15:52:22 น. Counter : 2949 Pageviews.   11 comment Share Tweet

ปิ่นน้อย ที่ BCH (กรุงเทพคริสเตียน) เกริ่นก่อนว่าบล็อกหัวข้อนี้ไม่เน้นเนื้อหา เน้นเห่อรูปลูกเท่าน้านนน อิอิ หลังจากโดนเข็นจากห้องผ่าตัดไปห้องพักฟื้น 4 ชม. ก็ถูกพากลับห้องพัก พยาบาลมาถามว่าจะให้พาลูกมากินนมเลยมั้ย รีบตอบกลับไปว่า ได้ค่ะ พามาเลย (มั่นใจมากว่ามีนมให้แน่ๆ ก็มีมารอตั้งแต่ 4 เดือนแล้วนี่นะ) ให้นมหนูปิ่นครั้งแรก ความคิดตอนเห็นลูกครั้งแรกคือ หนูตัวเล็กจัง ห่อมาในผ้าเป็นดักแด้เลย ถ่ายรูปครอบครัวใบแรก แล้วก็สังเกตลูกว่าหน้าเหมือนใคร หุหุ คิดว่าเหมือนพ่อกับแม่ครึ่งต่อครึ่งนะ แก้มบวมกลมมาก ตาเหลือนิดเดียว วันถัดมาค่อยลืมได้มากขึ้นหน่อย เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปวันออกจากโรงพยาบาล หนูใส่ชุดของ Enfant ที่รพ.แถมให้ ห่อตัวซะสวยเชียว จะมาแต่งให้ใหม่ ห่อใหม่ก็ไม่สวยเหมือนเค้าทำซะแล้ว   Create Date : 02 มีนาคม 2554     Last Update : 3 มีนาคม 2554 15:30:30 น. Counter : 2725 Pageviews.   2 comment Share Tweet

39 Week 3 day: เมื่อลูกแมวน้อยออกมาดูโลก วันอังคารที่ 25 มกราคม 2011 มีอาการปวดท้องน้อยแปล๊บๆ มาตั้งแต่ตอนเย็น และเข้าห้องน้ำบ่อยทุก 3 ชั่วโมง จนบ่นกับพ่อแมวว่า ถ้าหัวลูกแมวลงเชิงกรานแล้ว จะนึกว่าใกล้คลอดแล้วนะเนี่ย ไม่นึกว่าถึงหัวไม่ลงก็มีอาการเหล่านี้ได้ ตี 5 ครึ่ง ลุกมาเข้าห้องน้ำอีกรอบ เจอมูกเลือดสดเหมือนประจำเดือน ประมาณทิชชู 4 แผ่น เลยโทรไปห้องคลอด ปลุกพ่อแมวไปโรงพยาบาล ระหว่างทางเริ่มปวดท้องจริงครั้งแรกตอนประมาณ 6 โมง ทุก 15 นาที 6 โมงนิดๆ ถึงโรงพยาบาล นอนรอในห้องรอคลอด โดนเตรียมตัวทั้งเคสคลอดเองและผ่าคลอด โดยการโกนขนฝีเย็บ สวนอุจจาระ งดน้ำและอาหาร (ดีนะไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เมื่อคืน ไม่งั้นต้องรอให้ครบ 12 ชั่วโมงอีก) ตรวจภายในพบปากมดลูกเปิดแค่ 1 ซม. ปวดทุก 5-6 นาที ครั้งละ 40 วิ ที่ระดับความเจ็บ 2 แบบว่ายังนอนชิวๆ ดูข่าวเช้าได้ จนผ่านไป 6 ชั่วโมงถึงเที่ยง ระดับความเจ็บขึ้นมาที่ 6 คือเริ่มคราง เหงื่อซึม ปวดถี่ทุก 3 นาที ครั้งละ 1 นาทีเศษ คุณหมอเข้ามาตรวจภายในอีกรอบ ปากมดลูกไม่ยอมเปิดเพิ่ม แต่ปวดถี่ขึ้นเรื่อยๆ เลยตัดสินใจผ่า โดนจิ้มน้ำเกลือเข้าหลังมือ เข็นไปห้องผ่าตัดตอนบ่ายโมง ในห้องผ่าตัดสีขาวโพลน มีแต่เครื่องมือเต็มไปหมด คุณหมอดมยาใส่หน้ากากกับพยาบาลหลายคนเข้ามาช่วยกันจัดการ ถามๆๆ แม่แมวฟังคำถามหมอไม่ออก (ก็หมอใส่หน้ากาก ฟังไม่รู้เรื่องอะ) โดนพยาตูมดุอีกให้ตอบคุณหมอ แงๆ เจ็บทีเดียวตอนโดนฉีดยาชาที่หลัง จากนั้นก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว บล็อคไปตอนไหน ผ่าตอนไหนไม่รู้ ร่างกายชา หนักไปหมด แถมมึนยา คลื่นไส้สุดๆ รู้สึกตัวชัดๆ อีกทีตอนคุณหมอบอกว่าจะตึงๆ หน่อยนะจะดึงน้องออกมาแล้ว แล้วแป๊บเดียวก็ได้ยินเสียงลูกแมวร้อง พ่อแมวกับลูกสาวตัวน้อยในห้องผ่าตัด (แม่แมวนอนมึนยาอยู่ เห็นลูกแว๊บเดียว) จากนั้นแม่แมวก็โดนเข็นไปห้องพักฟื้น พ่อแมวตามลูกกลับไปห้องเด็ก ถ่ายรูปตอนอยู่ในตู้ปรับอุณหภูมิไว้ให้ดูทีหลัง หนูชื่อปิ่น - ณภัสสร ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ อยากบอกคุณแม่ที่กำลังเตรียมคลอดเร็วๆ นี้ ให้เตรียมมองหาเครื่องปั้มไว้เนิ่นๆ เลยนะคะ เราโชคดีเป็นคนมีน้ำนมมาตั้งแต่ตอนท้อง มีนมให้ลูกกินได้ตั้งแต่วันแรก แต่นมเหลืองของเรามีแค่ไม่กี่วันก็หมด แล้วเราไม่มีเครื่องปั้มเพราะเป็นท้องแรก ไม่รู้ว่ายี่ห้อไหนเหมาะกับตัวเราจะลองก่อนก็กลัวไปกระตุ้นมดลูกบีบตัวแล้วจะคลอดก่อนกำหนด ปั้มมือก็ไม่ได้ซื้อไว้เพราะ ลาได้แค่สามเดือน กะซื้อแต่ปั้มไฟฟ้าไว้ตอนทำงาน จะได้ประหยัดเวลา ปรากฏว่านมเรามาเยอะแต่ไม่ได้เก็บ ตอนอยู่โรงพยาบาลก็ให้ลูกดูดอย่างเดียว ขอเครื่องปั้มมาลองนมก็ไม่ค่อยออก เพราะร่างกายยังปรับตัวอยู่ ปั้มครั้งแรกเจ็บมากๆ เจ็บกว่าลูกดูดอีก พอกลับมาบ้านก็ไม่มีเครื่องปั้มเก็บ ลองใช้มือบีบก็ได้นิดเดียวแต่ใช้เวลานานมาก (บีบอยู่ครึ่งชั่วโมงสองข้าง ได้แค่เกือบออนซ์ แต่ก็ใส่ถุงเก็บไว้) เลยต้องตัดใจเพราะจะไม่มีเวลาพักผ่อน นี่ถ้าเรามีเครื่องปั้ม อย่างน้อยก็ปั้มมือซักเครื่อง เราคงเก็บนมเหลืองให้ลูกได้เยอะกว่านี้ โฉมหน้าสาวน้อยชัดๆ ตอนพยาบาลพามากินนมที่ห้อง ปิดท้ายด้วยรูปสาวน้อยหลับฝันดี   Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2554     Last Update : 2 มีนาคม 2554 9:58:50 น. Counter : 2971 Pageviews.   7 comment Share Tweet