ประสบการณ์
คุณจำบางสิ่งได้ กาลเวลาจากประสบการณ์ซ้ำซาก ทำให้คุณหลงลืมบางอย่าง จากเด็กสู่ผู้ใหญ่ มีความคิดเป็นของตัวเอง (หรือจำมาจากคนอื่น) แวดล้อมเหล่านั้นใช่ไหมครอบครองคุณ คำสอนเหล่านั้นใช่ไหม? ป้อนความคิดมาสู่คุณ พ่อแม่ใช่ไหม? ต้องดีที่สุด แม้เขาจะปล้นชิงกระทั่งชาติที่พวกเขาอาศัย พี่น้องใช่ไหม? ต้องดีที่สุด แม้เขาจะละโมบสมบัติจากพินัยกรรมที่ไม่ใช่ของตัวเอง เพื่อนฝูงใช่ไหม? ต้องถูกที่สุด แม้เขาจะถือมีดที่มองไม่เห็นอยู่ข้างหลัง ผู้มีพระคุณใช่ไหม? ต้องสรรเสริญที่สุด แม้เขาจะหลอกใช้ความกตัญญูด้วยหนี้บุญคุณ พร้อมกับดอกเบี้ยทบต้นอันแสนแพง
คุณเติบโตจากความดีชั่วของบิดามารดา เรียนรู้ความชั่วดีจากพี่น้องร่วมสายเลือด สัมผัสความถูกผิดจากมิตรสหาย รู้จักทรยศความซื่อสัตย์จากการตอบแทนผู้มีพระคุณ กาลเวลานำพาคุณล่วงสู่ความลึกของทะเลไร้ก้นบึ้ง กระทั่งคลื่นใหญ่ถาโถมท่วมแผ่นดิน จิตสำนึกคุณก็หลบอยู่ใต้บาดาล เกินกระแสแห่งการเปลี่ยนผ่านยุคสมัยจะพัดถึง
คุณจำบางสิ่งได้ วูบหนึ่งที่คุณออกจากบ้าน สะพานนั้นทอดไปสู่สวรรค์ และนรกมีม้าหมุนอยู่ในสนามเด็กเล่น แต่ไม่มีชิงช้า ไม่มีปาเป้า ไม่มีสายไหม ไม่มีไอศกรีม มีเพียงดวงตาไร้เดียงสาคู่หนึ่ง ดวงตาของเด็กน้อยที่เติบโตมาเป็นคุณ ดวงตาที่ข้างหนึ่งเห็นปีศาจ ดวงตาที่ข้างหนึ่งเห็นหญิงงาม
| Create Date : 13 กรกฎาคม 2558 |
| Last Update : 13 กรกฎาคม 2558 12:55:12 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 469 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
มาเยี่ยมชม มาทักทายและส่งกำลังใจให้ครับ
ประสบการณ์เป็นเรื่องของกาลเวลาครับ ยิ่งกาลเวลาผ่านเนินนานไปเท่าไหร่ เราก็ยิ่งผ่านเรื่องาวต่าง ๆ ไปมากขึ้นด้วยเช่นกัน ซึ่งสิ่งเหล่านั้ยเองเรียกว่าประสบการณ์
แต่สำหรับคนที่ผ่านประสบการณ์อันยาวนานมาแล้ว เขาเลือกได้ว่าจะจดจำเรื่องใดและไม่ควรจำเรื่องไร จึงทำให้ผู้มีประสบการณ์ต่อสู้และผ่านชีวิตมากได้ครับ
(จริงจังเกินไปอ่ะป่าวหว่า?)
อิอิ