ในมโนภาพ
รกรุงรังเหมือนภาพแอบสแตรก นามธรรมที่เลื่อนลอย ไม่ได้สนใจสุนทรียะคุณแม้แต่น้อย โดดเด่น เกะกะไปด้วยมิติเชิงซ้อน มันเป็นงานเพื่อมนุษย์ชาติ หรือคนเสียสติที่มีแต่ความสุขกันแน่! ศิลปะนั้นใกล้ชิดกับความงาม แม้จะถูกแสดงภายใต้ภาพน่ารังเกียจ คุณเดินคนเดียว ฝันถึงถ้อยคำของคนรักที่บิ่นร้าว ท่ามกลาง งานเขียน รูปถ่าย และภาพวาด จินตนาการฟุ้งฝันเก็บไว้หล่อเลี้ยงชีวิต วิญญาณสยายปีกลอดแนวกิ่งไม้ในป่าลึก รกร้าง ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้าอีกคำรบ แดนสนธยากำลังเปิดประตูต้อนรับอาคันตุกะ คุณผู้ลุ่มหลงไปกับนามธรรมที่เข้าใจไม่ได้ เดินตามเสียงเรียกร้องแห่งหัวใจ สู่เขาวงกตซ้ำซาก และหลงทาง ใช่! เรากำลังหลงทาง ในนามธรรม คุณเดินเข้าไปหาจิตวิญญาณ ทอดทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง หายเข้าไปในความมืด ที่ซึ่งคุณเคยหลับ และฝันยาวนานอยู่ในนั้นเพียงลำพัง
| Create Date : 15 กันยายน 2558 |
| Last Update : 15 กันยายน 2558 11:21:37 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 446 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [