วันเวลา
เก็บถ้อยคำจากดอกไม้ที่ละกลีบ ตื่นรู้จากบทกวีที่เข้าใจไม่ได้ เหมือนดูหนังที่ไม่รู้จักผู้กำกับ กลีบแห้งๆนั้นเปราะบางเหมือนอารมณ์ ความหมายของถ้อยคำเปลี่ยน เหมือนการเกิดใหม่ในร่างเดิม เรื่องราวยังคงวนเวียนอยู่ในกรอบคิด เติบโตตามเหตุปัจจัยและการหล่อเลี้ยง บางประโยคดูอ้วนขึ้น บางบรรทัดดูผอมลง ตอนแรกเราไม่รู้อะไรทั้งนั้น แต่แล้วพวกเขาก็บอกเรา ความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งและผู้คน กาลเวลาบีบบังคับให้ถึงจุดหมาย เพื่อเลือกว่าจะจมจ่อมอยู่ที่นั่นหรือเดินทางต่อไป เราจำความหลังทั้งหมดไม่ได้ เราแค่พยายามลืมอดีตที่เต็มไปด้วยบาดแผล บาดแผลที่วิ่งตามเราจากวิญญาณถ้อยคำที่สิงอยู่ในกลีบดอกไม้
| Create Date : 02 มกราคม 2559 |
| Last Update : 2 มกราคม 2559 13:17:44 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 484 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [