Bloggang.com : LadyNokyoong

My Baby,Zurich

.. กุมภาพันธ์ 2009 ..

.. Zurich International Airport (ZRH)..

" ฉันเกลียดที่นี่ "

13 ชั่วโมง ขอการเป็นนางเอก The terminal แบบจำเป็นของฉัน " มันไม่สนุกเลย .. (โว้ยยย) "

นั่นคือความทรงจำ ในส้วมที่สนามบิน ซูริค เมื่อครั้งที่ฉันเป็นผู้โดยสารทรานซิสโดยไม่รู้ตัว

" อย่าให้กุกลับอีกทีนะ ..คอยดู " ฉันสบถ อยู่ในใจ ซ้ำแล้วซ้ำอีก

.. มกราคม 2012 ..

" ฮึ สนามบินซูิค " ไม่มีอะเปลี่ยนแปลงไปมากมาย ในสายตาของฉัน ..

"กุบอกแล้วไงว่ากุจะกลับมา" ฉันยิ้มเยาะให้กับสถานที่เหมือนคนบ้า

------------------------

มินิแวน ของโรงแรม Renaissance พาชั้นมายังย่าน Technopark ไม่ไกลมากนักจากใจกลางเมือง

บิสเนสโฮเทล เตียงนิ่มดูดวิญญาณ และอินเตอร์เนตความเร็วกว่าเต่า ฟรี

แม่งเอ้ย ฝนตก .. อาบน้ำล้างหน้า และ ทิ้งตัวลงเตียง หลับตั้งแต่ยังไม่สองทุ่ม ..

(ไฟลท์ 7 ชั่วโมงผู้โดย 3 คน .. กุคงเหนื่อยมากสินะ)

------------------------------------------

ซูริที่รักของฉัน คงไม่เหมือนใครๆ แน่ เพราะมันทั้งอับชื้น และหนาว ..

.. ช่างไม่ต่าง กับเมื่อหลายปีที่แล้ว ... แต่มาคราวนี้เรามีเพื่อนร่วมก๋วน อีกสอง .. รับรองไม่หลง !

และเช่นเดิมเริ่มต้นการเดินทางที่ ..คางเกยที่เค้าเตอร์รีเซฟชั่น ..

ถามว่า "เพ่ๆ เข้าเมืองทางไหน ซื้อตั๋วรถไฟได้ป่าวเพ่"

เพ่รีเซฟชั่น เอียงคอ ยิ้มเหล่ ยื่นแผนที่ลายทางให้ แล้ว วงๆๆๆๆๆๆ ปากก็พูดๆๆๆๆ !2!%###??? จากนั้นถามหาพาสปอร์ต ยื่นตั๋ววันแบบสะเทิ้นน้ำสะเทิ้นบก(ตั๋วเดียวจะขึ้นรถไฟ รถราง รถบัส จะขึ้นอะไรก้ขึ้นไป)ให้ .. เอาไปเลยน้อง! O_O'

วันนี้วันเสาร์ เราเจอที่นี่ก่อน "ตลาดนัดขายของเก่า "

"การมากับเพื่อนทำให้เราได้รูปเพื่อนมากกว่ารูปตัวเอง

และการมากับเพื่อนมักได้ของกินมากกว่าของใช้"

จำไว้นะฮร่าา

ฝนตกปรอยๆตลอดทั้งวัน ยิ่งเพิ่มความหนาวแบบเย็นเยือก ฉันรีบมองหาร้านที่หมายมาดว่าต้องมาให้ได้และเราก็เจอ ..

ร้านกาแฟเก่าแก่เล็กร้านนี้ นอกจากจะมีใบชาและเมล็ดกาแฟแล้ว ยังมีลูกกวาดสีสวยและเบเกอรี่ขนมหวาน มาการง ที่คนไทยไม่รู้จะเห่อกินไปไหนอีกด้วย

----Teecafe'----

ร้านกาแฟเจ้าของเดียวกับร้านมะกี้ ร้านเล็กๆเท่ารูหนูแต่คนมากมายถึงกับต้องยืนต่อโต๊ะกัน

.. ฉันแอบยิ้มอย่างผู้ชนะในใจ เมื่อเราเดินเข้ามาเจอโซฟาที่ขอแชร์นั่งกับกลุ่มลุงป้า ก่อนที่ลูกค้าอีกกลุ่มนึงจะเข้ามาเพียงแค่เสี้ยววินาที ..

"ช้าอดนะน้อง คราวนี้พี่ไม่มีจิตเมตตาเพราะข้างนอกพี่หนาวมาก"

สุดท้ายเราพากันเดิน ไปเจอร้านขายไอเดีย เป็นของที่ระลึก เสียดายเจ้าของร้านห้ามถ่ายรูป แต่แอบถ่ายมาได้แค่เท่านี้ ฮาาาาา

ทริปนี้จบกันแบบพูดน้อยๆรูปเยอะๆ เพราะความเย็นจัดของอากาศ ทำเอาปากคอแข็ง ปนเสีเขียวม่วงกันไปหมด ออกจากร้านเย็นย่ำไม่เท่าไหร่แต่มืดจริงจัง เลยกลับโรงแรมดีกว่า ก่อนที่มือเท้าจะช้าไปมากกว่านี้

... สวัสดี เบบี้ซูริค ..

" เธอทำให้ฉันรักเธอบ้างแล้วละ .. "