คุณชายรีวิวเกิดใหม่ไปเป็นฮูหยินแพทย์ของท่านขุนนางทรยศ คุณชายรีวิวเกิดใหม่ไปเป็นฮูหยินแพทย์ของท่านขุนนางทรยศ  👉แนวหนังสือ : นิยายรายตอน แปลจีนโบราณ หมอหญิงย้อนเวลา บัณฑิตขี้โรค ครอบครัว รักโรแมนติก สุขนิยม  👉สถานะ : 148/456 ตอน ของสำนักพิมพ์กวีบุ๊ค ____________________________________ ถ้าขึ้นต้นว่านิยายแนวหมอรักษาคน พร้อมกับแนบโจทย์ให้นางเอกย้อนเวลามาจากปัจจุบัน สำหรับคนที่อ่านนิยายมาประมาณหนึ่งจะสังเกตได้จากตัวเราว่า นิยายแนวนี้เริ่มหมดมุกหมดความน่าติดตาม  จะรอดไม่รอดดูกันแค่ตรงนี้... 👉 - เขียนนิยายแนวแพทย์ในเชิงสมมติขึ้นมาเอง ใส่ตัวละคร ความเป็นนิยายล้น ๆ ยาวิเศษสารพัดยาวิเศษ นางเอกเก่งเสกของ สร้างชื่อโรค ชื่อยา หรือ... - เขียนแนวแพทย์แบบมีมูลประกอบ ใช้ตัวสมุนไพรจีน ยารักษาโรคที่มีอยู่จริง และบทบาทหน้าที่ของการเป็นหมอหญิงรักษาคนแบบลงสนามจริง  ถ้าเป็นอย่างแรก ชายเบื่อแล้ว แต่กับเรื่องนี้เป็นแนวหมอในแบบที่สอง ชายอ่านจนชนตอนล่าสุด ปลายนิ้วรู้สึกสั่น ปากขยับเล็ก ๆ มีความอยากโม้ให้ฟัง  . โครงเรื่องหลักอยู่ในรัชศกไท่เยี่ยน สังคมศักดินา สตรีถูกลดทอนให้อยู่หลังบุรุษตามสไตล์นิยายจีนโบราณ ตระกูลหนึ่งไม่ว่าจะรวยหรือจน มักจะให้ลูกหลานอยู่รวมกันเป็นครอบครัวใหญ่ แบ่งออกเป็นบ้านใหญ่ บ้านรอง บ้านสาม บ้านสี่ บ้านห้า ยึดถือหลักสี่กตัญญู หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรก็ไม่ให้แยกบ้านออกไปอยู่กันเอง    . 👉พระเอกมีนามว่า ‘อวี๋ฉี่เจ๋อ’ เป็นบุตรชายคนเดียวของครอบครัวรอง ร่างกายอ่อนแอ โรคภัยรุมเร้าตั้งแต่ยังไม่ทันผ่านพิธีสวมหมวก แต่เปี่ยมด้วยความสามารถ ได้รับสมญานามจอหงวนสามสนามสอบ ตอนอายุ 12 ปี สอบติดเซี่ยนซื่อ จอหงวน ซิ่วไฉ ได้ตามลำดับ ทว่าร่างกายขาดคุณสมบัติ เทียบยาใดมิอาจรักษา ถูกตัดสินชะตาว่ามีอายุอยู่ไม่เกินยี่สิบปี  . ทางตระกูลอวี๋หวังต่อดวงชะตามงคลจึงซื้อหญิงสาวนางหนึ่งมาแต่งงานเสริมมงคล แต่เสียดายที่หญิงนางนี้ไม่รู้ดีชั่ว พอนางรู้ว่าเขามีชะตาสั้น จึงแอบปีนขึ้นเตียงบุตรชายคนเล็กของบ้านสาม 'อวี๋จิ่นเหยียน' ครั้นถูกจับได้ ผู้เฒ่าตระกูลอวี๋จึงตีนางเกือบตาย ก่อนจะนำร่างของนางไปโยนให้สุนัขป่าฉีกร่าง อันเป็นเหตุให้นางเอกตัวจริงจากโลกปัจจุบันย้อนเวลาเข้ามาแทนที่  . 👉นางเอกแซ่เมิ่งมีนามว่า ‘เมิ่งอวี๋เจียว’ เปิดเรื่องมาก็เหมือนเปิดรับปัญหาที่เจ้าของร่างเดิมสร้างไว้ แต่ด้วยความที่นางโตมากับท่านปู่ ถูกเคี่ยวเข็ญคัดอ่านตำราท่องจำตัวยา ทั้งรู้จักจำแนกโรค ทั้งออกวิธีรักษามาตั้งแต่เล็ก นอกจากองค์ความรู้ในแพทย์แผนโบราณ สิ่งที่นางมีติดตัวคือพื้นฐานจิตใจอันดีงาม ล้วนเกิดจากความรักความห่วงใยจากปู่สู่หลาน พอมาอยู่ในโลกต่างยุค พบกับปัญหานานัปการ นางจึงมีวิธีคิดและการวางตัวดี และเป็นสิ่งที่ชายชอบด้วย อย่างไรชายจะเล่าให้ฟัง    . นิยายเรื่องนี้เป็นแนวหมอก็จริง แต่การวางโครงเรื่องเป็นแนวผสมผสาน ทางหนึ่งรักษาคน ทางหนึ่งสะท้อนเรื่องราวปัญหาของครอบครัวใหญ่ในชนชั้นล่าง อย่างในบ้านพระเอก มีตัวละครพี่น้อง น้าลุง ปูย่า อยู่ร่วมกันสี่กลุ่ม แยกออกเป็น… - เจ้าบ้าน ปู่ย่า (ระอาจิต) - บ้านใหญ่ (ไม่เลวแต่ก็ไม่ดี)  - บ้านรอง (พระเอก ดีสุด)  - บ้านสาม (นางอิจฉาปัญหาเยอะ)  ผังตัวละครเยอะ ทุกตัวละครของเขามีดำขาวเทา และไม่ใช่แค่ใส่มาเพื่อเป็นตัวประกอบไร้บทบาทให้นางเอกเดินผ่าน แต่..ตัวละครในเรื่องมีมิติตัวละครสูง  . แน่นอน... พอตัวละครเยอะ มันต้องมีตัวละครกลุ่มหนึ่งที่ทำให้เราเกลียดมาก กับกลุ่มตัวละครที่เราอ่านแล้วฉันมีความสุข ความอินก็ตามมา อย่างบ้านรองของพระเอก ชายจำได้ว่าเคยอ่านนิยายแล้วอินได้ขนาดนี้ก็ตอนอ่านหมิงหลัน อารมณ์แบบนั้นเลย . บิดาขาขาดข้างหนึ่ง ไม่อาจเป็นหัวหน้าครอบครัวเลี้ยงลูกเมียได้เต็มกำลัง พระเอกจากที่เคยแบกรับความหวังของตระกูล พอป่วยก็เหมือนตกลงจากที่สูง เมียปีนเตียงบ้านสาม คู่หมั้นเดิมหนีห่าง หมู่มิตรสหายในละแวกเดียวกันที่เคยคบหากับตระกูลอวี๋ กลายเป็นคนแปลกหน้า ภาระหนักจึงตกอยู่ที่มารดาใจเพชร แม้จะถูกบ้านใหญ่ บ้านสาม ท่านปู่ย่า ชี้สั่งทุกอย่าง แต่นางก็ทนรับคำดูถูกเหยียดหยาม ไม่มีปากไม่มีเสียงในตระกูล ทั้งนี้ก็เพื่อลูกเพื่อผัว  . เมือชีวิตเป็นแบบนี้ พระเอกไม่ดราม่าให้เราเห็น เขาพยายามหิ้วอายุตัวเองไว้ แม้จะไม่รู้วันใดจะตายจากพ่อแม่ แต่เขาต้องอยู่เพื่อสร้างพลังแรงใจให้กับคนที่เขารัก เป็นตัวละครที่ท้อไม่ได้ ไม่กล่าวโทษโชคชะตา ไม่มีอคติกับใคร เขาคุมโทนตัวละครดีมาก ขนาดเมียปีนขึ้นเตียงบ้านสาม เขาก็ไม่แค้นนาง กระทั่งมาเจอนางเอกคนใหม่ในร่างเดิม ตรงนี้เองคือสิ่งที่ทดแทนความดีงามบ้านรองของพระเอก   . 👉เปิดฉากการกลับมาเกิดใหม่ของนางเอกปุ๊บ... นางไม่แก้ไขอดีตที่เจ้าของร่างสร้างเรื่องไว้ ยิ่งไม่หวังสร้างความดีเพื่อชนะใจใคร แต่ในฐานะหมอ นางดูดายชีวิตคนไม่ได้ฉันใด นางก็ดูดายคนที่ดีกับนางไม่ได้ฉันนั้น เพราะครอบครัวรองของพระเอกดีกับนาง ภารกิจนางเอกชายเรียงไว้ให้คร่าว ๆ  - หาทางเอาสัญญาซื้อตัวกลับมาจากผู้เฒ่าอวี๋หรูไห่(ปู่พระเอก) ซึ่งตัวปู่พระเอกก็เป็นหมออารมณ์คล้าย ๆ หมอชาวบ้าน มีความรู้เท่าหางอึ่ง แต่ความโม้ละโมบโลภหลงเกินร้อย หลังจากนางเอกใช้วิชาแพทย์รักษาโรคตายคาอก นางก็เริ่มมีคนรู้จัก สังคมสมัยนั้นแม้จะจำกัดให้สตรีเดินตามหลังบุรุษ แต่ก็ยังมีพื้นที่ให้คนที่มีความสามารถ แต่ฝ่ายตาเฒ่าอวี๋หรูไห่ คิดแผนใช้นางเอกเป็นตัวเงินตัวทอง ทั้งยังหาทางหุบวิธีการรักษาของนางเป็นของตัวเอง และใช้ความเป็นยุคสมัยเก่ากับใบสัญญาซื้อตัวกดดัน เช่น.. นางรักษาโรค ตาเฒ่าก็เก็บเงินไว้หมด และอ้างว่าตัวเป็นผู้สอนเป็นผู้รักษาจัดเทียบยา ชิงผลงานนางเอกมาเป็นของตัวเอง ความเลวคือขั้นสุด  . ทางนางเอกจึงไม่ได้เริ่มจากโผล่มาปั๊บ จับคนโน้นคนนี้ที่เคยทำกับเจ้าของร่างไว้ขึ้นมาตบซ้ายตบขวา ตรงนี้แหละที่ชายอ่านแล้วชอบ เขาพยายามสื่อถึงเรื่องความเป็นยุคจีนโบราณ สังคมบ้าน ๆ การอยู่ร่วมกันในรูปแบบบ้านรองบ้านหลัก ปัญหาเยอะ ตัวโกงชุม ถ้าไม่มีใบสัญญาซื้อตัว นางก็ไปไหนไม่ได้ และค่าไถ่ตัวขึ้นอยู่กับผู้ตั้งด้วย อย่างซื้อตัวนางมา 10 ตำลึง อาจต้องเสียค่าไถ่ตัว 100 ลึง หรือขึ้นอยู่กับอีกฝ่ายจะกำหนด .  แต่พอถึงเวลานางได้เงยหน้าขึ้นมอง จากบทนางหัวอ่อน จะพลิกกลับมาเป็นอีกบทบาทหนึ่งเลย อย่างเวลารักษาคนได้เงินส่วนนั้นมา ต้องแบ่งให้นางครึ่งหนึ่ง ถ้าไม่ให้ นางก็รักษาฟรี เลวมาก็โตกลับ ดีมาก็ดีตอบ ดังนั้นลักษณะตัวละครนางเอกจะออกแนวค่อย ๆ งัดข้องัดของขึ้นมาฟาดกับปู่พระเอก บ้านใหญ่ บ้านสาม ตระกูลอื่น ไม่สักแต่ว่าขายความเก่งหรือปล่อยของในบทเดียว เขาจะค่อย ๆ เพิ่มระดับขึ้นตามเนื้อเรื่องที่ดำเนินอยู่ เช่นเดียวกับบทรักษาคนของนางเอก มีโรคระดับ A และมีโรคระดับ A+    . 👉ข้อต่อมา... สิ่งที่หนีไม่พ้นคือปัญหาความเชื่อ ความโลกเอียงของครอบครัวใหญ่ อันนี้เขียนได้สมจริงที่สุด พระเอกเคยเป็นดาวนำโชคของตระกูลในช่วงที่ยังไม่ป่วย แต่พอกลายสภาพเป็นคนที่ทำอะไรไม่ได้ ปู่ท่านย่าท่านก็เทใจไปทางบ้านที่มีหลานชาย หวังดันให้สอบซิวไฉ่ให้ได้เหมือนพระเอก ทำยังไงก็ยังไม่สำเร็จ แต่ไม่เลิกฝันไม่เลิกหลอกตัวเอง  . ความอินของคนอ่านจะอยู่ตรงนี้... เวลาเราเห็นแม่พระเอกลำบาก ต้องแบกสามี แบกลูกชาย แบกลูกสะใภ้และลูกสาว สภาพการกินการอยู่เหมือนต้องรอส่วนบุญ หรือต้องแลกกับการทำงานหนัก มันผิดกับบ้านรอง งานไม่ต้องทำเยอะ นอนตื่นสายได้ ใช้เงินกงสุนกองกลางได้ เพราะมีลูกชายที่กำลังไปสอบค้ำหัวไว้ กระทั่งเด็กสามขวบยังต้องอด เพื่อเก็บของดี ๆ ไว้ประเคนให้หลานคนโปรด บทเขียนตรงนี้.. นางเอกจะเป็นตัวทวงคืนทุกอย่างในแบบวิธีของนาง  - ต่อขาเทียมให้พ่อผัว - รักษาคนแบ่งกำไร ท้าทายผู้เฒ่าอวี๋ หาเงินไถ่ตัวเอง  - รักษาพระเอกลับ ๆ อาการป่วยของเขา ไม่ใช่โรคที่เกิดขึ้นเอง แต่เป็นฝีมือจากคน บทรักษาพระเอกดีมากด้วย กว่าจะหาตัวยามาได้อะไรได้ ใช้เวลาพอสมควร - ไฮไลท์การรักษา โรคแผลพุพองที่นางเอกรักษาผู้ตระกูลมู่หาย ใช้มูลแกะยัดท้องปลาตะเพียน ขั้นตอนละเอียด ได้เงินตำลึงครั้งแรก พอครั้งที่สอง มีคนมาหานางเอก ตาแก่อวี๋หรูไห่หัวหมอหวังหุบเอาผลงานเอง ไม่ต้องแบ่งเงินให้นางเอก จึงเลียนแบบการรักษาใช้ปลาตะเพียน-มูลแกะ แต่ผลลัพธ์เป็นอีกอย่างเกือบทำให้คนสกุลอวี๋ถูกฆ่า เคสนี้เป็นเคสต่อเนื่อง เขียนดีมาก - พอมีชื่อเสียงก็เริ่มมีคนติดต่อให้นางไปเป็นหมอในโรงหมอ มีทางให้นางเลือก ส่วนคนอ่านก็ลุ้นความคิดนางเอก  - และ.. ในวันที่นางมีเงินไถ่ตัว ประกอบกับมีคนเข้าช่วย นางยังจะเลือกเป็นภรรยาของท่านรอง หรือจะเลือกก้าวออกไปตามที่นางวางไว้ ข้อนี้ชายอยากให้อ่านเอง ความรักไม่ได้เน้นแบบนิยายเรื่องอื่น แต่...มีลายเซ็นเฉพาะตัวของนักเขียน  . .____________________________________ 📘[ ทิ้งท้ายกับคุณชาย ]📘 . โดยภาพรวมชายชอบมาก ชอบจนไม่รู้จะเขียนรีวิวยังไงให้ตรงกับที่ใจรู้สึกอยู่ มันเป็นนิยายที่มีองค์ประกอบครบ ตัวละครดี เนื้อเรื่องดี บทการรักษาดี และเป็นนิยายที่มีสำนวน บทพูดแต่ละบทจะมีคำแบบนี้อยู่ เช่น.. 'ท่านเป็น(ท่อนไม้)ที่ไม่รู้เรื่องราวอะไร ท่านเห็นพวกเขาเป็นพ่อแม่แท้ ๆ แต่พวกเจ้าสามกลับไม่คิดเช่นนั้น ท้ายที่สุดยังคงมี(หนังท้อง)มาขวาง วันทั้งวันคิดแต่จะฉกฉวยผลประโยชน์ หากข้ามีความสามารถเช่นเมิ่งอวี๋เจียว ข้าจะ(เหยียดเอว)ให้ตรงแล้วก่อเรื่องให้สาแก่ใจสักครั้ง'  . เวลาชายอ่านนิยายออนไลน์ ส่วนใหญ่สิ่งที่นิยายออนไลน์หลายเรื่องขาดไปคือ... การคุมโทนเรื่องกับตัวละคร หรือที่เรียกว่าความสนุกประเดี๋ยวประด๋าว - การคุมโทนเรื่องหมายถึง ส่วนใหญ่จะดีต้น ๆ กองควมสนุกไว้บทที่ 10 25 60 75 การถัวเฉลี่ยมันไม่เสมอกัน   - ตัวละครในเรื่องนั้น ๆ บางบทพระเอกยังดูเป็นพระเอก บางบทหลุดคาแรกเตอร์เป็นสาว งี่เง่า เช่นเดียวกับนางเอก  . แต่กับเรื่องนี้ชายให้คะแนนการเกลี่ยเนื้อหา หมอรักษาคน สลับปัญหาครอบครัว การทำมาหากิน การเผชิญหน้ากับตัวร้ายในรูปแบบปู่ย่า น้าลุงหลาน ค่อนข้างลงตัว เดินเรื่องไว เหตุการณ์เยอะ  . พาร์ทเขียนของพระนาง อาจจะไม่เน้นบทรักในทันทีทันใด เขาพยายามวางให้สมกับช่วงวัยตัวละคร แต่มันให้ความรู้สึกอบอุ่น อย่างนางเอกจะมองพระเอกเหมือนเพื่อนคนหนึ่งที่ดีกับนาง นางก็ดีต่อเขาต่อพ่อแม่-น้องสาวของเขา และเขาจะเป็นคนจำพวกผู้ชายหัวโบราณ สุขุม ไม่ค่อยพูด แต่...อย่าให้พูดหรืออย่าให้ทำนะ เพราะเวลาทำหรือพูดที ใจเราละลายทันที 😊 และเขาจะไม่เอ่ยคำลอยที่ตัวยังทำไม่ได้ ณ ขณะนั้น  . ยิ่งตอนนางเอกได้สัญญาซื้อตัวกลับมา เขาก็ไม่รั้งนางไว้(แม้จะเสียใจ) แต่ก็เข้าใจว่า เขาในตอนนี้ให้อะไรนางไม่ได้ ปกป้องไม่ได้ ถามว่ารักไหมรัก ความทุกข์ สิ่งที่พบพานในชีวิตในทุก ๆ เหตุการณ์ มันช่วยบ่มเพาะให้พระเอกเป็นผู้ชายอบอุ่นมากคนหนึ่ง และนักเขียนเป็นคนที่ทำให้เราเชื่อแบบนั้น  . การวางการสื่ออารมณ์ตัวละครของนักเขียนส่งผลต่อนางเอกด้วย เรารู้เหมือนที่พระเอกรู้ว่านางเอกเก่ง ไม่ต้องพึ่งพาใคร จึงมักถูกมองว่ามีทางเลือกให้ไปเยอะ แต่จริง ๆ แล้วนางคือคนธรรมดาคนหนึ่งที่แพ้ความอ่อนโยน อย่างตอนไปเก็บสมุนไพร พระเอกร่างกายอ่อนแออยู่แล้ว แต่เขาแอบตามมา อยากช่วย ช่วงเวลาที่เช็ดเท้าให้นางพร้อมกับสวมรองเท้าให้อีกฝ่าย ทุกอย่างเป็นไปอย่างเรียบง่ายมาก แต่ความรู้สึกบางอย่างมันท่วมใจนางเอก นานเท่าไรแล้วที่ไม่เคยได้รับความอ่อนโยนจากใคร เพราะทุกคนต่างคิดว่านางไม่ขาดอะไรในตัวเอง ชายชอบฟีลความรักแบบนี้  . ร่ายยาวมาซะแบบ... คิดจะหาคนอวยแบบชาย ชายว่ายาก ถ้า..ชายชอบ 😆มันสนุกกับทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่อง โดยทิ้งประเด็นเรื่องโรคของพระเอกเกิดจากใคร เส้นทางการกลับไปสอบอีกครั้งของเขาจะสำเร็จหรือไม่ และจะต้องทำเช่นไรถึงจะมัดใจนางเอกให้อยู่ด้วยกัน  . ตอนนี้ลงไปถึง 148 ตอน ยังไม่มีตอนไหนที่ชายอ่านแล้วไม่อยากตามต่อ รายตอนไม่แพงด้วย ส่วนงานแปลไม่ใช่งานแปลที่ดีที่สุด แต่ไม่หลุดบทสำคัญโดยเฉพาะการถอดอารมณ์ การถอดคาแรกเตอร์พระนาง อ่านเถอะ ตั้งใจกวัก ไม่อนุญาตให้ขัดใจชาย #เชื่อชายแล้วไตจะเบา  ____________________________________ Create Date : 28 พฤศจิกายน 2564 Last Update : 28 พฤศจิกายน 2564 11:02:51 น. 1 comments Counter : 5497 Pageviews.   Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณhaiku, คุณnewyorknurse

รีวิวได้น่าสนใจค่ะ เจิม โดย: อุ้มสี วันที่: 5 ธันวาคม 2564 เวลา:7:26:44 น.