คุณชายรีวิวชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ - 2 เล่มจบ คุณชายรีวิวชายาแม่ทัพหยามไม่ได้ - 2 เล่มจบ แนวหนังสือ : จีนแปลโบราณ แม่ทัพกับบุตรสาวขุนนาง ย้อนเวลา ความรักฉบับผัวเมียข้าวใหม่ปลามัน สุขนิยม    ______________________________________ 'เนี่ยชิงหลวน' หญิงสาวจากโลกเรา ย้อนเวลาไปอยู่ในร่างบุตรีหัวแก้วหัวแหวนลำดับที่สองแห่งจวนซิ่งหยางโหว ชีวิตเกือบสวยหรูอยู่แล้วเชียว ถ้าหากไม่ถูกพี่สาวจากภรรยาคนแรกของบิดาหมายหัวไว้ว่า 'ถ้าข้าอยู่หนึ่งวัน เจ้าจะต้องทรมานหนึ่งวัน' อันเป็นผลจากแรงแค้นแรงอาฆาตจากรุ่นแม่ตกทอดสู่รุ่นลูก  แต่ฉันคือนางเอกไงคะ ต่อให้พี่สาววางแผนฆ่าสารพัดรูปแบบวิธี ฉันก็ยังรอดมาได้ทุกครั้ง จวบกระทั่งวันที่พี่สาวคนดีของนางได้รับเลือกให้เป็นชายาองค์รัชทายาท ทั้งมีสิทธิ์ได้เป็นฮองเฮาในอนาคตอันใกล้ เนี่ยชิงหลวนก็ต้องเตรียมใจถูกพี่สาวแสนดีจับเชือดไว้เสียแต่เนิ่น ๆ และสุดท้ายนางก็ได้รับราชโองการให้แต่งงานกับแม่ทัพหนุ่มตระกูลจั่ว ผู้ขึ้นชื่อว่าโหดเหี้ยมกับทั้งในแคว้นทั้งนอกแคว้น หญิงใดใครเลยจะกล้าแต่งงานกับเขากัน  'จั่วหลิง' แม่ทัพหนุ่มแห่งตระกูลจั่ว ตระกูลเรืองอำนาจในการทหาร แต่ด้วยเพราะมีความสามารถกับอำนาจล้นมือ ฮ่องเต้องค์ก่อนจึงกวาดล้างตระกูลจั่ว ให้สิ้นอำนาจ ทว่าสุดท้ายแล้วกลับต้องมาพึ่งทายาทคนสุดท้ายอย่างจั่วหลิงขึ้นเป็นแม่ทัพ ปกป้องการรุกรานจากชาวหู จั่วหลิงแม้จะเป็นยอดแม่ทัพ ประสบความสำเร็จในด้านการศึกตั้งแต่อายุไม่ถึงยี่สิบปี แต่เขาสูญเสียบิดามารดา มีชีวิตอยู่อย่างไร้ความปรารถนา ดังนั้นความบันเทิงของเรื่องนี้มาเริ่มตอนพี่มีภรรยา คนที่ครองไข่สมบูรณ์ ไม่รู้เรื่องตะวันรอนแสงจันทร์ดับ เขาจะมีความเปลี่ยนไปมากแค่ไหน โหดเหมือนข่าวลือที่เขาว่ากันหรือไม่ ชายจะโม้ให้ฟัง..... ______________________________________ [คุณชายบอกเล่าเก้าแปดบรรทัด] เรื่องนี้ผูกปมช่วงต้นเรื่องให้ดูหนัก พี่สาวแสนร้ายแบกความแค้นจากรุ่นแม่ไว้เต็มอก วางแผนปลิดชีวิตนางเอกของชายมาตั้งแต่ยังเด็ก และนางร้ายตัวนี้ก็เคยทำสำเร็จ นางฆ่าไปแล้วสองชีวิต เจ้าของร่างเดิมกับน้องชายเจ้าของร่างเดิม แต่ความซวยตกทอดมาถึงนางเอกด้วยก็เพราะ... นางย้อนมาในช่วงเจ้าของร่างเดิมตาย เงาแค้นเลยงอกเงยมาถึงนางอย่างไม่รู้จักจบจักสิ้น  แต่เจ้าความแค้นที่ชายกล่าวมามันแค่ฉากประกอบ เพราะเนื้อหาเกือบ 80% คือนิยายรักเหม็น ๆ ของท่านแม่ทัพสุดโหดที่ได้รับราชโองการแต่งงานแบบสายด่วน เริ่มตั้งแต่รับตัวเจ้าสาวมาแล้วหน้าไม่มอง หอไม่เข้า ปล่อยผ้าขาวปูเตียงสะอาดเอี่ยม อาศัยในเรือนเดียวกันแต่ให้ระยะห่างราวกับคนแปลกหน้า ความน่ารักปนฮาตรงนี้มีเยอะ เพราะเขาจะค่อย ๆ เฉลยคาแร็กเตอร์ท่านแม่ทัพออกมาให้เรายิ้มตาม อย่างนิสัยติดเตียงเหมือนเด็ก แยกห้องนอนแต่เอาเตียงไปด้วย คอยสังเกตเมียอยู่ไกล ๆ เพราะไม่รู้จักการเข้าหาสตรี ไม่เคยสัมผัสความอ่อนหวาน แต่พอได้ลองแล้วพี่ก็ใฝ่เรียนจนนางเอกเอวหัก ฯ  คาแร็กเตอร์พระเอกจึงมีความขัดแย้งกัน เบื้องหน้าโหดโฉดใครเห็นใครกลัว แต่พออยู่กับนางเอก เขาก็เหมือนเด็กนักเรียนชั้นประถม พยายามเรียนรู้การปั้นหน้าให้ยิ้ม แต่งตัวให้หล่อเหลา รู้จักหักกิ่งดอกไม้ไปฝากนาง และ... ถ้าครั้งไหนไม่ได้รับคำชมพี่เขาจะอารมณ์เสียหน่อย ประมาณนี้ 😆  ดังนั้นเนื้อหาหลัก ๆ ยังเป็นชีวิตประจำวันของสองผัวเมีย นางเอกใช้ความสามารถทางด้านการทำอาหารจัดปรุงตามวัตถุดิบที่มีอยู่ ไม่ใช่พิชิตใจสามี แต่เพื่อปากท้องของนาง แล้วไอ้เจ้าความเรียบง่ายของนางเอกตรงนี้ กลายเป็นจุดขายให้หลัวแม่ทัพสนใจเสียอย่างนั้น สิ่งที่นางต้องเผชิญหน้าคือความคลั่งรัก-ความไข่หื่นของท่านเขา ฉาก nc ไม่เน้นบรรยาย แค่ใส่จำนวนความ 'ขยันว่าง' ของพระเอกแล้วตัดทิ้งสั้น ๆ ก่อนมาปิดท้ายด้วยปมแค้นระหว่างพี่น้อง ส่วนตัวชายจึงมองว่าเรื่องนี้เป็นนิยายแนวอ่านง่าย นางเอกไม่ได้ชูความสามารถเบ่งกล้ามถลกกระโปรงตบกับพี่สาวที่วางแผนฆ่านางตลอดเว ขายชีวิตหลังแต่งงานไปอยู่กับพระเอกที่เมืองหล่ง อาหารการกินไม่ดีเท่าเมืองหลวง ข้ารับใช้ในเรือนล้วนเป็นคนของพระเอก 'ผู้ชายที่ไม่รู้จักเสพสุขกับการกิน' นางเลยต้องควักวิชาก้นไหมาปรุงอาหาร มีนางรองขีดสมองสั้นเข้ามายั่วยุนิดหน่อย ใช้ไม้จิ้มลูกชิ้นจี้คอก็ตายแล้ว  ถ้าชอบแบบที่ชายเล่า เราอ่านได้ แต่ถ้าใครไม่โอเครกับนิยายสายเบา ๆ วางไทม์ไลน์ชีวิตประจำวันสองสามีภรรยา พักทำศึกกับชาวหูมาทำศึกกับภรรยาในจวนอย่างเดียว ปมพี่สาวแค้นน้องสาวปูไว้ระดับจังหวัด แต่ปิดจบแบบกระตุกยิ้ม ถ้าไม่ต้องการอะไรแบบนี้ก็ให้เราปล่อยผ่านไป  สำหรับชาย ชายอ่านได้ ไม่ผิดหวัง พระนางดี แต่ก็ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ เหมือนกับมันขาดส่วนที่ชายจะนำมาโม้ให้ทุกคนฟังได้ว่ามันดียังไง เพราะมันมีแค่พระนางทำกับข้าว กิน นอน พระเอกฝึกกระบวนท่าเอาใจภรรยา ดูวนอยู่แค่ตรงนี้.เกือบวางเพราะงานแปลช่วงต้นเรื่อง เหมือนนักแปลคนนี้อยากปล่อยของด้านภาษาสำนวนเยอะไป พยายามใช้คำพิเศษกว่านักแปลคนอื่น ช่วงบรรยายพื้นเพตัวละคร ทำเอาชายขมวดคิ้วเป็นก้นหอยเลยทีเดียว พอพ้นสักกลางเล่ม 1 ไปแล้วดีขึ้นยันจบ  📍เหมือนที่ชายบอกไว้ปีก่อน นามปากกาฉางโกวลั่วเยวี่ย จะสนุกได้ถ้าไม่ถูกจับมาแปลติด ๆ กัน ท่านอากระอักเลือดยังไม่ทันจางหายไปจากความจำน้องเลยพี่ยา ฉางโกวลั่วเยวี่ยก็วนมาอีกแล้ว เห็นใจน้องเถิดพี่เอย Create Date : 17 มกราคม 2565 Last Update : 17 มกราคม 2565 14:16:45 น. 0 comments Counter : 5694 Pageviews.   Share Tweet ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet