Group Blog All Blog
|
ข้อคิดของการเป็นแคร์กิฟเวอร์ แคร์กิฟเวอร์ที่แคนาดามีอยู่ด้วยกันสองประเภท คือ ดูเเลเด็ก หรือ ดูแลคนแก่ ส่วนการเป็นแคร์กิฟเวอร์มันก็ได้สอนอะไรเราเยอะและมากมายเหมือนกัน มันเหมือนเป็นการทำงานจริงจังมากขึ้นไม่เหมือนกับการเป็นออแพร์สำหรับบางคน แต่บางคนก็เหมือนกันกับการเป็นออแพร์ ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติหรือเลือกปฏิบัติของแต่ละคน ส่วนตัวเราคิดว่าแคร์กิฟเวอร์ที่แคนาดาเหมือนกับการเป็นออแพร์ เพราะเราก็ปฏิบัติเหมือนกับการเป็นออแพร์ทุกอย่าง แต่เพียงโฮสอาจจะนิสัยแตกต่างกัน ทุกคนก็คงปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าคนเราจะนิสัยเหมือนกันไปทุกคนน่ะ มันไม่มี ดังนั้น เคล็ดลับของการทำงานแคร์กิฟเวอร์ให้มีความสุข บางทีก็ต้องทำบ้านโฮสให้รู้สึกเหมือนบ้านของเรา เอ้ มันก็ทำยากนะ ถามว่าผู้เขียนทำได้ไหม ก็ทำได้เป็นบางวัน บางวันก็ทำไม่ได้ แต่ชีวิตก็ไม่ได้ทุกร้อนอะไรค่ะ ก็แค่เป็นตัวของตัวเองเท่านั้น แคร์คนอื่นบ้าง(หมายถึงคนในบ้าน) แต่ต้องอย่าแคร์มากกว่าตัวเอง เพราะว่าจะเหนื่อยเกินไปค่ะ อีกอย่าง การที่เราได้ยินได้ฟังว่าเพื่อนเขาได้รับการปฏฺิบัติจากโฮสอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วเราอยากได้บ้าง แต่ฐานหรือนิสัยของโฮสมันต่างกันค่ะ บางบ้านนี่อาจจะยอมรับข้อเสนอของเรา หรือ สิ่งที่เราต้องการได้ บางบ้านอาจจะรับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ดังนั้นบางที เอาตามใจเราค่ะ อย่าไปสนใจบ้านอื่น เพราะว่าแต่ละบ้านมันแตกต่างกัน เอาเป็นว่าเอาตามที่ตกลงกันไว้แต่แรกแล้วกัน อนาคตจะได้ไม่มีปัญหา เราเห็นหลายคน(เพื่อนฟิลิปปินส์)พอได้ฟังว่าบ้านนี้เป็นอย่างนี้ ก็อยากได้บ้างแต่เมื่อคุยแล้ว ตกลงกันไม่ได้ ก็เกิดความไม่พอใจซึ่งกันและกัน ก็จะทำให้เกิดความเครียดสะสม จนบางคนถึงกับลาออกหนีกลับบ้านกันเลยทีเดียว ดังนั้นเราว่าแต่ละบ้าน แต่ละสถานการณ์มันแตกต่างกัน จะเอามาวัดหรือเปรียบกันมันไม่ได้แน่นอน ความยืดหยุ่นก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับคนที่ Live in เพราะว่าถ้าเราจะทำตรงเวลาเป๊ะ ๆ มันจะให้ความรู้สึกเหมือนกับนายจ้าง หรือ ลูกจ้างมากเกินไป ก็ไม่มีความสุข คอยจับผิดกันว่าเขาจะมาช้ามาเร็ว ยิ่งถ้าเกิดไม่ยอมยืดหยุ่น เจ้านายก็จะยิ่งจ้องจับผิดเรามากขึ้นว่าเราไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ งานเยอะ ๆ อาจจะตามมา หรือเขาอาจจะขี้เหนียวกับเรามากขึ้น ทั้ง ๆ ที่เมื่อก่อนไม่เป็น อันนี้ความคิดของเรานะ เราก็ไม่ได้มีความสุขมากนะ แต่ก็ไม่ทุกข์ อาจจะมีเหนื่อยบ้างถ้าต้องทำงานกะเช้า(เช้าตรู่) ก็มีหงุดหงิดบ้าง มันก็นะเหมือนอยู่บ้านบางครั้งมีกระทบกระทั่งกันบ้างตามสมควรเพื่อให้ชีวิตมีรสชาติ ดังนั้น การเป็นลิฟอินแคร์กิฟเวอร์ต้องอดทน ถ้าลิฟเอ้าท์มันจะสบาย ๆ มากกว่า ทำงานตรงตามเวลา เลิกก็กลับบ้าน ไม่ต้องเจอหน้าเจ้านายอีก แต่ก็นะ ลิฟอินทุกคนก็ขอเเค่รอเวลาขอพีอาร์เท่านั้นแหละ เมื่อได้ op ก็เปิดแนบทุกรายค่ะ เพราะว่าไม่มีใครอยากอยู่บ้านคนอื่นหรอกนะ แต่ว่าเราไม่มีทางเลือกซะมากกว่า ก็วิธีนี้มันจะทำให้เราได้ใบอยู่นี่ ใช่ไหม แต่ระหว่างที่ยังขอ op และ pr ไม่ได้ ก็อย่าเพิ่งไปคิดถึงว่าเมื่อไหร่จะได้ขอ ปล่อยเวลาให้ผ่านไป จริง ๆ เวลามันเดินเร็วมาก ๆ นะ แป๊บ ๆ เราก็จะเจ็ดเดือนละ สรุปเขียนมาแล้วได้อะไร ก็ได้ทำให้รู้ว่าการทำงานลิฟอินแคร์กิฟเวอร์มันไม่ได้ยากนะ แต่สิ่งที่ยากคือเราจะสามารถปรับตัวให้เข้ากับครอบครัวที่เราอยู่ด้วยได้ไหมเท่านั้นเอง สุดท้ายผู้เขียนเขียนมาเพื่อเอาไว้เตือนใจลิฟอินทุกท่าน และตัวผู้เขียนเองด้วย ชีวิตมันก็ต้องอย่างนี้แหละ เราควรมองไปที่จุดหมายอย่างเดียวเท่านั้น ทุกสิ่งที่เข้ามาใจชีวิตล้วนเป็นโอกาสทุกอย่าง ไม่ว่าจะด้านดีหรือไม่ดี ถ้ามองให้ดี มันคือโอกาส
ขอบคุณมากคะ .. อยากทราบว่าอยู่ที่นั่นตอนมีความทุกข์หรือไม่พอใจนายจ้างบ้างมีวิธีแก้ปัญหาอย่างไรคะ. แล้วเช้าตรู่ที่ว่านี่กี่โมงคะ... คุณเลี้ยงเด็กกี่คนคะ ช่วยแชรประสบการณ์ชีวิตประจำวันได้ไหมคะขอบคุณมากคะ
โดย: 😄 IP: 49.230.87.224 วันที่: 14 มกราคม 2558 เวลา:9:39:21 น.
เพิ่งทำได้ 4 วัน ก็รู้สึกว่าเหนื่อยมากเลยค่ะ อะไรๆ ก็เหมือนตะยังไม่เข้าที่เข้าทาง เหนื่อย แต่ก็พยายามบอกคัวเองว่า เอาน่าๆๆๆ เราเพิ่งมา สู้ๆๆๆๆ ขอบคุณที่ทำบล็อคให้อ่านนะค่ะ รู้สึกได้เพื่อนอุ่นใจดีค่ะ โดย: amp IP: 192.99.14.36 วันที่: 11 มีนาคม 2558 เวลา:1:45:56 น.
เพิ่งทำได้ 4 วัน ก็รู้สึกว่าเหนื่อยมากเลยค่ะ อะไรๆ ก็เหมือนตะยังไม่เข้าที่เข้าทาง เหนื่อย แต่ก็พยายามบอกคัวเองว่า เอาน่าๆๆๆ เราเพิ่งมา สู้ๆๆๆๆ ขอบคุณที่ทำบล็อคให้อ่านนะค่ะ รู้สึกได้เพื่อนอุ่นใจดีค่ะ โดย: amp IP: 192.99.14.36 วันที่: 11 มีนาคม 2558 เวลา:1:46:04 น.
เพิ่งทำได้ 4 วัน ก็รู้สึกว่าเหนื่อยมากเลยค่ะ อะไรๆ ก็เหมือนตะยังไม่เข้าที่เข้าทาง เหนื่อย แต่ก็พยายามบอกคัวเองว่า เอาน่าๆๆๆ เราเพิ่งมา สู้ๆๆๆๆ ขอบคุณที่ทำบล็อคให้อ่านนะค่ะ รู้สึกได้เพื่อนอุ่นใจดีค่ะ โดย: amp IP: 192.99.14.36 วันที่: 11 มีนาคม 2558 เวลา:1:46:36 น.
สู้ ๆ ค่ะ เราตอนนี้ได้ PR แล้วก็ยังเป็นแคร์กิฟเวอร์อยู่ค่ะ ติดสัญญาใจค่ะ บอกจะช่วยเขาก็รับทำจนทุกวันนี้ ปีหน้านี้ก็จะหมดสัญญาใจค่ะ พอดีในบล๊อคแก๊งไม่ส่งคอมเม้นไปในอีเมลล์น่ะค่ะ เลยไม่ทราบว่ามีใครมาคอมเม้นบ้างนะคะ เดี๋ยวจะเขียนเล่าให้ฟังนะคะ
โดย: Nualtar
 วันที่: 28 กรกฎาคม 2559 เวลา:10:48:11 น.ฝึกเป็นแคร์กิฟเวอร์นี้ดีมากๆค่ะเพราะสิ่งที่ทำด้วยใจรักกับงานที่ทำมันมีความสุขสิ่งที่ให้ผู้อี่นและสิ่งที่ตัวเราเองได้รับ
โดย: สุรินทร์ หนูแป้นน้อย IP: 49.229.50.250 วันที่: 8 กันยายน 2559 เวลา:7:34:30 น.
|
Nualtar
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?] เป็นคนไทยที่อาศัยอยู่ที่ประเทศแคนาดากับโครงการ(Live in caregiver) จัดทำบล๊อกเพื่อเปรียบเหมือนสมุด ใช้บันทึกเรื่องราวดี ๆ ที่น่าสนใจและน่าจดจำ ขอแชร์เรื่องราว ที่ได้ประสบพบเจอ อาจจะเวิ่นเว้อบ้างไรบ้างในบางคราว ขอจงเห็นใจ อย่าใจไม้ไส้ระกำ ปล่อยให้คนตัวดำตาดำ ต้องโดดเดี่ยวลำพังในโลกอันแสนจะกว้างใหญ่แห่งนี้ :-D Friends Blog |
||||||||||||
อ่านแล้วได้ความรู้เพียบเลยค่ะ
จริงๆ ค่ะ
มันคือโอกาสในการปรับตัวที่ดีเลยนะคะ