|
|
Capote ชาตินี้ที่รัก เราคงรักกันไม่ได้
Capote ชาตินี้ที่รัก เราคงรักกันไม่ได้
ดูจบไปเมื่อครู่ น้ำตานองหน้าอีกแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกัน
หนังมันน่าร้องไห้นักเหรอ ก็ไม่นะ แล้วแต่คนล่ะ แต่เราดูแล้วอิน
ไม่ขอพูดถึงหนัง ขี้เกียจวิจารณ์รางวี่รางวัลเค้าได้มาเยอะแล้วคงการันตีได้
ขอพูดถึงอารมณ์ที่เราร้องไห้ดีกว่า
ระหว่างที่ดูแล้วมันเจ็บเป็นระบะๆ ไม่เคยดูหนังแล้วครางแบบ
ฮึก..ฮือ..(เสียงประหลาด)อะไรแบบเนี้ยมาก่อนเลย
มันแบบพูดไม่ออก มันเจ็บขึ้นมาลึกๆข้างใน
นี่เรากำลังหลอกแพรี่อยู่หรือเปล่า
เราจะเอาเรื่องเขาไปเขียน
อยากให้ตายไปซะที จะได้เขียนจบ
หรือ เรากำลังคุยกับเพื่อนคนนึง
เจอกันบ่อยๆ
มันนั่งรอเราอยู่ในห้อง ห้องเดิมตลอด
เราเองก็เริ่มชอบมัน
แคร์มัน
แต่มันเป็นนักโทษ
มันต้องตาย
เราไม่ควรเอาตัวเข้าไปเกี่ยว เขียนงานของเราให้จบไปสิ จบแล้ว จบกัน
ถ้าเขาไม่ตายเพราะเราช่วย
เราผิดหรือเปล่า
มันเกิดอารมณ์ประมาณนี้ขึ้นมาตลอด อยากจะสลัดทิ้งนายแพรี่คนนี้ไปแต่ก็ทำไม่ได้
เอาตัวเข้าไปเกี่ยวข้องด้วยแล้วมันยากที่จะถอนตัว
การที่เผลอไปชอบคนคนนึงที่ รู้ว่าเขาทำผิด ทำไม่ดีที่ไม่อาจให้อภัยได้ และที่สำคัญ เรารู้ด้วยซ้ำว่าเขาจะต้องตายวันไหน
มันยาก
มันยาก ที่จะทำใจไม่ให้ร้องไห้
มันยาก ที่จะไม่โกรธตัวเอง ที่คิดเคยให้เขาตายไปเสียที เพราะสิ่งที่ยากกว่าคือ
ลืมเขาไปจากใจ
ชาตินี้เรารักกันไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ
ชอบรูปนี้มาก
ทรูแมน กับสมิธ
| Create Date : 19 ธันวาคม 2549 |
| Last Update : 19 ธันวาคม 2549 15:51:04 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 852 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [