"หน้าฝนมาแล้ว...ว"
Group Blog
 
All blogs
 
เกมส์คอมพิวเตอร์.........หนูก็อยากเล่นนะ.........

ใครมีลูกเล็กๆ แล้วกำลังคิดว่าจะให้ลูกเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ดีไหม..... กลัวลูกติดเกมส์จังเลย.....แต่ก็กลัวลูกไม่มีความสามารถเหมือนคนอื่น......เอ้าลองมาคุยกันค่ะ แม่แจ่มใสเอาวิธีการมาแบ่งปันกัน ปรับใช้กันไปนะคะ เป็นพ่อเป็นแม่ย่อมต้องเข้าใจ(ควรจะเข้าใจ)ลูกตังเองได้ดีที่สุด

พี่เก้ากับน้องสิบของแม่แจ่มใสก็ชอบเล่นเกมส์ค่ะ ชอบมาก...ไม่ชอบก็แปลกล่ะ แม่แจ่มใสเองยังเล่นเลย โอ๊ะๆๆๆ อย่าว่าแต่แม่แจ่มใสเลย คุณตาของพี่เก้ากับน้องสิบยังเล่นเลย บางทีพี่กับน้องต้องรอคิวเพราะคุณตาเล่นนาน....น

พี่เก้าและน้องสิบเริ่มเล่นเกมส์ช่วงอนุบาลค่ะ ก่อนหน้านี้แม่แจ่มใสให้เล่นแต่ของเล่น พอเข้าโรงเรียนก็ตามระเบียบ เกือบทุกโรงเรียนมีชั่วโมงคอมฯ เด็กๆได้จับเมาส์บ้างนิดหน่อยก็ยังดี ก็ไอ้นิดหน่อยนี่แหละมันทำให้พี่เก้าและน้องสิบอยากกลับมาเล่นต่อที่บ้าน ได้ค่ะ...แม่แจ่มใสจัดให้...แต่...โอแม่เจ้า มีแต่อีกแหละ ใช่แล้ว แม่แจ่มใสถือคติว่าจะบันเทิงอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีกติกา ต้องมีประโยขน์สอดแทรก มาดูกันค่ะว่ามีอะไรบ้าง

แม่แจ่มใสให้เล่นเกมส์ตามวัยค่ะ เลือกเกมส์ที่เหมาะกับวัยของลูก อย่างตัวอย่างนี่ค่ะ



อันนี้สำหรับเด็กเล็กๆค่ะ จะมีช่วงอายุบอก เกมส์จะคล้ายในรายการทีวี (สมัยนั้นพี่เก้ากับน้องสิบเล็กๆค่ะ)





นี้เป็นพวกสอนการอ่านภาษาอังกฤษ ชุดนี้มีคณิตศาสตร์ด้วยค่ะ เกมส์บวกเลขง่ายๆ แบบต้องขี่แมลงปอไปหาคำตอบ เด็กชอบและได้ความรู้ค่ะ





อันนี้เป็นความบันเทิงสนุกๆจากตัวการ์ตูนที่เด็กๆชอบ เพลินดีค่ะ





อันนี้แนวผ่านด่านต่างๆ เหมาะกับทุกคนค่ะ ตัวการ์ตูนน่ารักดี




ที่หน้าเกมส์จะมีช่วงอายุบอก แม่แจ่มใสจะหาเกมส์ให้เหมาะกับวัยค่ะ ไม่มีตีรันฟันแทง ความจริงพอโตแล้วก็เริ่มมีค่ะ แต่แม่แจ่มใสจะปลูกฝังให้เล่นเพื่อบันเทิง ไม่ใช่เล่นซีเรียส อาจจะเป็นเกมส์ต่อสู้กันแบบใช้ดาบ หรือถ้าเป็นปืนก็เป็นแนวผจญภัย ไม่ใช่เป็นโจรผู้ร้าย และที่สำคัญไม่ปลูกฝังให้เล่นเกมส์ที่ภาพเหมือนจริงเกินไป ประเภทยิงกับหัวกระจาย เลือดทะลัก ไม่มีค่ะ ปลูกฝังให้เล่นภาพออกแนวการ์ตูนเข้าไว้ ให้เล่นด้วยความรู้สึกสนุก เล่นไปหัวเราะไป ไม่ใช่เล่นด้วยความสะใจ เคร่งเครียด

ลูกติดเกมส์
พี่เก้ากับน้องสิบก็ติดค่ะ บางช่วงนั่งคุยกันแต่เรื่องเกมส์ ฟังจนรำคาญ..ไม่สนใจเรื่องอื่นกันบ้างเลยหรือไงนะ... แต่แม่แจ่มใสมีลิมิตเรื่องเวลาในการเล่น ทำเสียตั้งแต่ลูกยังเล็ก ทำเสียตั้งแต่เริ่มให้ลูกเล่นเกมส์ อย่าปล่อยจนเห็นปัญหานะคะ เพราะจะยิ่งแก้ยาก ช่วงที่ลูกยังไม่เข้าโรงเรียน แม่แจ่มใสถือว่าการเล่นเป็นหน้าที่ของเด็ก อ้าว..เด็กไม่เล่นแล้วพัฒนาได้ไง..แต่ต้องจัดเวลาค่ะ พี่เก้ากับน้องสิบจะได้เล่นเกมส์ครั้งละ 30นาที ช่วงเช้า หนึ่งครั้ง ช่วงเย็นหนึ่งครั้ง ให้หตุผลกับลูกเรื่องสายตาค่ะ การใช้คอมฯนานๆจะทำให้สายตาเสีย ทีนีเราจะคุยลูกเรื่องเวลายังไงดี ก็ใช้นาฬิกาที่มีเข็มค่ะ ตั้งไว้เลย เริ่มเล่นเมื่อเข็มชี้ตรงนี้ จะเล่นได้ถึงเมื่อไหร่ ก็เลขที่อยู่ตรงกันข้าม ลูกก็จะเรียนรู้ว่านี่คือครึ่งชั่วโมงนะ
พอลูกเข้าโรงเรียน แม่แจ่มใสให้เล่นรอบเดียวในวันธรรมดา แต่วันหยุดเพิ่มรอบพิเศษให้ค่ะ ทีนี่เรื่องเวลาเราก็จะพูดกับลูกเป็นตัวเลขได้แล้ว ว่าลูกจะเล่นได้ถึงนาฬิกาเลขอะไร เพราะลูกเริ่มรู้จักตัวเลขแล้ว

ที่สำคัญอย่าละทิ้งกิจกรรมอื่นนะคะ เช่นอ่านหนังสือ วิ่งเล่น ขี่จักรยาน ดูการ์ตูน เล่นของเล่น เพราะถ้าเราละเลย ลูกๆก็จะให้ความสำคัญอยู่แต่เกมส์ค่ะ

หลายคนอาจสงสัยว่าแล้วพี่เก้ากับน้องสิบเล่นเกมส์ทีละครึ่งชั่วโมงจนโตหรือไง โอ้ย ไม่มีทางหรอกค่ะ ทุกอย่างเปลี่ยนตามอายุ พอโตขึ้นเขาก็เล่นเกมส์ซับซ้อนขึ้น ติดพันมากขึ้น หันมาเล่นเกมส์ play station ทีนีก็เล่นเกมส์ที่เล่นได้สองคน ก็เอาเวลามารวมกันเลยได้เล่นหนึ่งชั่วโมงรวด แต่แม่แจ่มก็มีกติกาที่ต้องพัฒนาตามอายุลูกเหมือนกันค่ะ คือต้องซ้อมเปียโนก่อนเล่นเกมส์ ซ้อมครึ่งชั่วโมง เล่นเกมส์ครึ่งชั่วโมง พอโตอีกหน่อยพี่เก้าก็เริ่มบ่นว่าเพื่อนๆได้เล่นเกมส์กันนานๆทั้งนั้นเลย เกมส์มันๆเล่นแค่ครึ่งชั่วโมงไม่อิ่มเลย บ่นๆมาแม่แจ่มใสเข้าใจค่ะ แหมถ้าเราเป็นเด็กก็ต้องคิดแบบนี่แหละ ลูกไม่ได้ผิดปกติสักหน่อย จัดให้ค่ะ แต่...(อีกแล้ว) ลูกต้องซ้อมเปียโนเท่ากับเวลาที่เล่นเกมส์นะ อยากเล่นหนึ่งชั่วโมงก็ซ้อมหนึ่งชั่วโมง น้องสิบถามทันที..ถ้าซ้อมเปียโน 24 ชั่วโมงล่ะ? แม่แจ่มใสใจนักเลงตอบทันควัน ลูกก็จะได้เล่นเกมส์ 24 ชั่วโมงแบบไม่มีเงื่อนไข 555...เอากะแม่สิ....
ทุกวันนี้แม่แจ่มใสไม่ต้องเคี่ยวเข็นเรื่องซ้อมเปียโน เพราะเมื่อไรที่ได้ยินเสียงเปียโน ก็เป็นอันรู้ว่าเสียงเกมส์จะตามมา ลูกๆเคยถามว่าทำไมต้องให้ซ้อมเปียโนแลกกับเกมส์ แม่แจ่มใสให้เหตุผลว่า เกมส์เป็นเรื่องบันเทิงล้วนๆ แต่เปียโนเป็นประโยชน์ เป็นความสามารถพิเศษที่ติดตัวลูกไปจนตาย เมื่อลูกเสียเวลาไปกับเกมส์ได้ลูกก็ควรจะให้เวลากับเปียโนได้ ถ้าลูกอยากเลิกเรียนเปียโน ลูกก็ต้องพร้อมที่จะเลิกเล่นเกมส์ (แม่แจ่มใสใจนักเลงหยั่งเงี่ยค่ะ) เป็นอันเข้าใจค่ะ ทุกวันนี้น้องสิบไม่เรียนเปียโนแล้ว เพราะค้นพบว่าตัวเองไม่ได้ถนัดนัก แต่หันไปเอาดีทางแซกโซโฟนแทน เป่ามา 5ปีแล้วค่ะ ส่วนพี่เก้ายังเรียนอยู่ แต่ชอบแนวป๊อปแจ็ส ชอบแกะเพลงเอง บางทีก็แต่งเพลงเอง มีความสุขกับเปียโน บางทีก็ทั้งเล่นทั้งร้อง เอาไว้จะคุยเรื่องการเรียนเปียโนให้วันหลังค่ะ




อ้อ มีเคล็ดลับเพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขอีกข้อนะคะ....เวลาที่ลูกเล่นเกมส์ หรือทำอะไรก็แล้วแต่แล้วเราเห็นว่าเขาควรจะไปทำอย่างอื่นก่อน เช่น ทานข้าว อาบน้ำ อะไรก็แล้วแต่ อย่าใช้คำว่าเดี๋ยวนี้นะคะ ใช้วิธีถามว่าจะไปทำตอนกี่โมง หรืออีกกี่นาที ถ้าเด็กๆดูนาฬิกายังไม่เป็นก็ถามว่าเข็มยาวชี้เลขอะไรจะไปทำ ให้ลูกเป็นคนตั้งเงื่อนไขของเวลาเอง แล้วพอถึงเวลาถ้าลูกลืมเราก็เตือน อันนี้ลูกจะรู้สึกว่าไม่ได้โดนบังคับ และลูกจะต้องรักษาคำพูดค่ะ เทคนิคนี้ใช้ได้ค่ะ ทำแบบนี้ตั้งแต่เล็กๆ ที่สำคัญพ่อแม่ต้องไม่ละเลยนะคะ ถ้าทำมั้งไม่ทำมั่งก็ไม่เกิดประโยชน์ค่ะ และถ้าปล่อยจนโตแล้วแก้ยากมาก



Create Date : 12 มีนาคม 2552
Last Update : 12 มีนาคม 2552 10:59:56 น. 2 comments
Counter : 959 Pageviews.

 
บางทีชีวิตก็มะได้เป็งอย่างที่คิด
ขอให้มีความสุข เท่าที่หัวใจ อยากมีนะคับ

โจ...พลังชีวิต


โดย: พลังชีวิต วันที่: 12 มีนาคม 2552 เวลา:23:18:55 น.  

 
-


โดย: อิ๋ว IP: 58.9.62.245 วันที่: 31 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:58:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

MommyTammy
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เป็นSingle mom มาได้3ปี อาชีพหลักคือ เลี้ยงลูกวัยรุ่น 2 คน ดูแลบ้านช่อง หมาเล็กหมาใหญ่ อาหารการกิน งานอดิเรกเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ....... ยังค้นหาตัวเองไม่เจอมั้ง......
Friends' blogs
[Add MommyTammy's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.