วันนี้เป็นวันจันทร์ที่เข้าสัปดาห์ที่ 3 แล้วกับชีวิตที่นี่ วีคแรกผ่านไปแบบช้ามาก 1 วีคเหมือน 1 เดือน ถ้าเป็นเดือนก็คงรู้สึกเหมือน 1 ปี แต่วันก่อนคุยกับคนญ๊่ปุ่นที่มาก่อน พวกนางบอกว่า วีคที่2 เวลาจะผ่านไปไวมาก เราก็รู้สึกดีขึ้นมาหน่อย
พอมาถึงวีคที่ 2 อ่อ รู้ละทำไมผ่านไปไว ก็เพราะในอาทิตย์ที่2 มันมีสอบเยอะ และมันก็เครียดมากด้วย น่าจะสอบทั้งหมด 3 ตัว และในทุกตัวนี้เองก็ต้องได้ 100 เต็ม ไม่อย่างนั้นก็ต้องมาสอบซ่อม ไม่ว่าจะวิชา duty assignment, Galley management และ Safety management system
ยอมรับว่าอาทิตย์ก่อน จันทร์-ศุกร์เราไม่ได้เข้าสนามบินไปทานข้าวเป็นมื้อเลย คือทุกมื้อจบที่อาหารแช่แข็ง Family Mart ประทังชีวิตไปวันๆ ดีที่มื้อเช้ามี breakfast ... อืมนะ เมทเราเองก็เครียดเหมือนเราแต่เราว่าเรากะเมทก็อ่านเยอะมากพอสมควร คือถึงห้องแล้วอ่านๆๆๆ แต่เราจะนอนดึกกว่าเมทประมาณ 1 ชม. แต่ตื่นสายกว่าประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ เป็นแบบนี้ประจำ จนวันนึงใกล้ๆก่อนสอบร่างกายมันไม่ไหวอยากผ่อนคลาย เป็นครั้งแรกที่ลงไปสระว่ายน้ำ ในขณะที่รูมเมทเราชอบไปวิ่งที่ยิมมากกว่า พอเข้าไป สระดีจัง สรุปไม่ได้ว่ายน้ำแต่แช่น้ำอุ่นแทน สบายมาก แต่พอขึ้นมา ง่วงมากๆๆๆๆ หลับเร็วเลย
สบายมาก ณ จุดนี้ แต่เวลาไม่ค่อยมีให้มาทำงี้เลย
เพื่อนก็มาด้วย นอนไปคุยไป แต่เวลาแห่งการผ่อนคลายก็ได้แปปเดียวรีบขึ้น
...
..
.
จนถึงวันเสาร์ TGIF
เราคิดในใจว่าถ้าไม่สอบตกวิชาวันนี้เราจะไปกินชาบูที่ไหนก็ได้กับแกงค์สายกิน สรุปประกาศผลมาเราก็ไม่ตก ผ่านอีกครั้ง โชคดีมากๆ ณ จุดนี้ยังไม่ตก เพื่อนในรุ่นนี้ 18 คนโชคดีมากที่เรารู้สึกว่าเราคุยได้กับทุกคน แต่ว่าต่างคนก็ต่างคาแรคเตอร์ เรารู้สึกว่าเพื่อนรุ่นนี้ค่อนข้างเป็นเด็กเรียนและรับผิดชอบมากๆ ทำให้ช่วยเหลือกันดี คือจะเตือนกันอะไรแบบนี้ เราก็ชอบแอบสังเกตและศึกษาน้องๆและเพื่อนๆไป ก็พบว่าทุกคนมีความน่าสนใจและไม่ธรรมดา มีหลายแบบ เรามีเพื่อนสายกินสองคนคือแอนและนา สองคนเป็นแอร์มาก่อนและพูดจีนได้ (รอดละ ขอเกาะหน่อยนะ) เลยชักชวนกันว่าไปชาบูมั้ย ชวนกัน last minute นะ
ตอนแรกว่าจะเข้าไทเปแต่เหนื่อย เลยนั่งแท็กซี่หน้าโรงแรมไป Tai Mall ซึ่งไม่ไกลมาก
ค่ารถคนละ 200 ไปกลับรวมแล้ว ถ้าให้เปรียบก็เปรียบห้างนี้เป็นเหมือน เราเป็นคนพระราม2 กำลังจะไปห้าง Central พระราม2 อะไรแบบนี้ อิอิ นึกภาพออกเลย
นาเสียสละนั่งหน้า นานี่โลกกลม ดันเป็นเพื่อนกับเจที่ทำงานเก่าอีก
กับแอน เป็นคนตลกมากกกก ฮาตลอด มุขเยอะ
ถึงแล้ว Tai Mall ข้างนอกก็สวยดีนะ มันก็คือห้างห้างหนึ่งนั่นแหละ
เจอร้านอาหารไทย ติดป้ายว่า " ชีวิตที่ดี มาจากอาหาร"
ให้เดานะ ให้คนไทยแปลให้จากประโยคว่า You are what you Eat ..
และแล้วเราก็เลือกเข้าร้านชาบูแห่งหนึ่งในห้าง
จริงๆคิดว่าเหมือนที่ไทยแต่มันก็มีอะไรแตกต่างอยู่ในรายละเอียด
อันนี้เป็นเซตๆคนๆไป ก็กินอื่มพอดีนะ ตกหัวละ 500 ถ้วนรวม vat.
น้ำจิ้มสองอย่างนี้อร่อยมากกกก งานี่ก็ล้ำลึก สีดำก็เปรี้ยวๆเค็มๆกำลังดีไม่เลี่ยน
ผักนี่ก็ได้คนละถาด
สั่งมาเนื้อ 1 หมู 2
มันอร่อยมากกก
เค้าจะมีน้ำคล้ายๆไซรัป รสเปรี้ยว แบบน้ำส้มสายชูแจกคือเปรี้ยวแต่ชุ่มคอมาก อาหารออกรสชาติ
ของหวานก็อยู่ในเซต pudding ฟักทองอร่อยมาก
พอกินอิ่มก็แวะ Watson ซื้อของใช้จำเป็น แวะเซเว่น
จากนั้นเรียก Taxi กลับโรงแรม และก็ได้รับข่าวร้ายของ
พอกลับถึงโรงแรมก็ได้รับข่าวร้ายของน้องคนหนึ่งในรุ่น คือน้องของเค้าที่เมืองไทยเพิ่งเสียชีวิต ทุกคนเลยเข้าไปที่ห้องของน้องเค้า เราฟังแล้วน้ำตาซึมเลย สงสารมาก เพราะเรานึกถึงน้องนท คิดไม่ออกเลยจริงๆถ้าเราเป็นเค้าจะรู้สึกยังไง แถมที่เครียดคือต้องทำเรื่องขอกลับไปงานศพของน้องอีกซึ่งมันก็วุ่นวายมาก ดีที่เพื่อนๆพูดจีนคล่องเลยประสานงานให้ช่วยกันไป น้องคนนี้เป็นเด็กน่ารัก ร่าเริงและดูเป็นเด็กที่มองโลกในแง่ดี เป็นเบบี๋ที่สุดน่าบีบแก้มตลอด ขอให้น้องทำใจได้เร็วๆและกลับมาจากไทยแล้วเป็นน้องสดใสคนเดิม ถึงมันจะยากก็ตาม เฮ้อ น้ำตาซึมเลยเรา สงสารน้อง