The wall is just the wall. It can't be taller than heaven.
Group Blog
 
All blogs
 
Shoot'em up : คิดมากไปไย ฆ่ากันให้ตายดีกว่า



หนมปังชอบชื่อภาษาไทยหนังเรื่องนี้มาก เพราะตรงทั้งตัวเรื่อง ชื่อเรื่อง ธีมเรื่อง

บ่ายแก่ๆวันหนึ่งหนมปังก็เลยตีตั๋วเข้าไปดูในโรงซะเลย ทิ้ง Resident Evil สายลับ และผีเลี้ยงลิงไว้เบื้องหลัง

ความคาดหวังของหนมปังกับหนังเรื่องนี้ก่อนเข้าโรงคือแอ็คชั่นเปลืองกระสุนกับมุขตลกห่ามๆให้ครื้นเครงกันหน่อย สาระอะไรพรรนั้นชั่วโมงนี้ไม่ต้องก็ได้

และหนังก็ตอบโจทย์ของหนมปังได้ดีทีเดียว

เล่าล่ะวุ้ย

ขอบอกสำหรับคนที่ไม่ได้ดู ฉากที่คุยกันธรรมดา ฉากที่ไม่มีพร็อพเป็นปืน ไม่ได้สาดกระสุนใส่กัน ทั้งเรื่องมีไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำมั้ง

นอกนั้นคือการยกขบวนมาตายของผู้ร้าย ทั้งยืนยิง นอนยิง วิ่งยิง โหนตัวลงมายิง ศพลิวล้อเกลื่อนเมืองทีเดียวเชียว

แต่ไม่ต้องไปหาสาระอะไรกะมัน ไม่มีเหตุ ไม่มีจิตวิทยา ไม่มีกาละเทศะ ทุกช่วงลมหายใจของพระเอกมันต้องยิง

คนนั่งดูในโรงก็จำเอาว่านี่พระเอกนะ มันกำลังช่วยเด็กทารกคนหนึ่ง ที่อยู่ตรงข้ามคือผู้ร้ายน้า ตำรวจอยู่ไหนไม่ต้องสนใจ คนบงการคือใคร อะไร ทำไม ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร รู้ย่างเดียวว่าเราจำหน้าพระเอกได้ จำหน้าหัวหน้าผู้ร้ายได้ และเรากำลังลุ้นให้ไอ่พระเอกมันชนะ

ง่ายมะ....

ง่ายๆงั้นแหละ ตายเป็นร้อยศพเลย...

หนมปังนั่งดูในโรง ด้วยอาการที่เรียกว่า ทำหัวให้กลวง ก็พบว่า เออแฮะ ก็มันดี

แต่คิดอีกแง่ ความไม่คิดมากของตัวหนังสะท้อนอะไรออกมามากมาย ความง่ายของพลอต ทำให้หนมปังอดคิดไม่ได้ว่า

คนเรามันฆ่ากันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ...

การข้ามผ่านจุดของความเป็นปุถุชนไปสู่ความเป็นฆาตกร มันง่ายงั้นเลยเรอะ...

มีอยู่ตอนหนึ่งที่พระเอกแนะนำปืนพกของตัวเองแล้วพูดถึงส่วนประกอบหนึ่งเรียกว่าเซฟตี้ แต่ก็ยกมือตัวเองขึ้นมากระดิกนิ้วชี้แล้วพูดต่อว่า

เซฟตี้จริงๆน่ะ อันนี้ต่างหาก

หนังสร้างคาแรคเตอร์พระเอกให้เป็นคนหน้าตายที่ขี้หงุดหงิด เขาไม่เคยติดเซฟตี้ไว้ที่ตัวเองเลย

หลายคนชื่นชอบคาแรคเตอร์แบบนี้ อยากทำอะไรก็ทำ อยากพูดอะไรก็พูด อยากยิงใครก็ยิง คุ้นๆมั้ย ว่าคาแรคเตอร์แบบนี้กำลังรบาดในกลุมคนบ้านเราบางกลุ่ม

ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก ชกเลยดีกว่า
ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก ตบเลยดีกว่า
ไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก ฆ่าเลยดีกว่า

สมิธอาจไม่ใช่ตัวอย่างที่ดีในการควบคุมตัวเอง แต่เป็นข้อคิดที่ดีในการติดเซฟตี้ไว้กับตัวเอง

เซฟตี้ที่เรียกว่า จิตสำนึก

ปล. ขอโทษวันนี้นอกเรื่องมากมาย แต่ถ้าดูเอาขำ เอามัน ไม่ต้องคิดอะไรก็ได้ แต่หนมปังติดนิสัยคิดมากจนทำหัวโล่งตลอดรอดฝั่งไม่ได้น่อ



Create Date : 02 ตุลาคม 2550
Last Update : 2 ตุลาคม 2550 11:31:11 น. 3 comments
Counter : 678 Pageviews.

 
พึ่งเข้าไปเช็คใน "หลังไมค์"
ง่ะ หนังเรื่องนี้ที่ซื้อมา น่ะ เป็น หนังซอง หรอครับ
หรือว่าเป้นร้านขาย เลยง่ะ ผมไม่เคยไปเเถวนั่นเลย
เคยแต่ผ่านๆ ถ้าเป็น สถานีรถไฟ ก็คงไม่ยากอะนะ



ส่วนหนังเรือ่งนี้กะว่าอาทิตย์นี้จะไปดู ง่ะครับ
เพราะเห็นใครต่อใคร ว่ายิงกันกระจายยย


โดย: haro_haro วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:15:21:11 น.  

 
^
^
^
Paris je t'aime : หนังรักนิยามลึก


โดย: haro_haro วันที่: 4 ตุลาคม 2550 เวลา:15:26:24 น.  

 
ยิงกระจาย เปลืองกระสุนอย่างที่โฆษณาเขาแนะนำแหละค่ะ แต่น่ะแหละ ดูๆไปสักพักจะนึกอยากกินแครอท

น่าจะมีเพลงน้องมายเป็นสกอร์นะเนี่ย

"โน๊ะ เอาแคโหร๊ะ มาฝัก อยากให้เตอได้กีน"

ยิ่งตอนที่เอาแครอทยัดปากผู้ร้ายแล้วต่อยซ้ำให้ม่องนี่ใช่เลย


โดย: รถขนมปังกรอบ วันที่: 10 ตุลาคม 2550 เวลา:9:32:33 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

รถขนมปังกรอบ
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add รถขนมปังกรอบ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.