Sometimes late at night I lie awake and watch her sleeping She's lost in peaceful dreams So I turn out the lights and lay there in the dark
And the thought crosses my mind If I never wake up in the morning Would she ever doubt the way I feel About her in my heart
If tomorrow never comes Will she know how much I loved her Did I try in every way to show her every day That she's my only one And if my time on earth were through And she must face the world without me Is the love I gave her in the past Gonna be enough to last If tomorrow never comes
'Cause I've lost loved ones in my life Who never knew how much I loved them Now I live with the regret That my true feelings for them never were revealed So I made a promise to myself To say each day how much she means to me And avoid that circumstance Where there's no second chance to tell her how I feel
If tomorrow never comes Will she know how much I loved her Did I try in every way to show her every day That she's my only one And if my time on earth were through And she must face the world without me Is the love I gave her in the past Gonna be enough to last If tomorrow never comes
So tell that someone that you love Just what you're thinking of If tomorrow never comes
) 
จะพยายามลดหวานอยู่คะและพยายามจะหาหมอเพื่อคนที่เรารักที่แคร์เจี๊ยบ
สามีฝากขอบคุณมาด้วยจ้า แล้วไว้คุยกันทางเอ็มนะจ๊ะ 
) และแทบจะไม่ผลิตฮอร์โมนที่จำเป็นต่อร่างกายเลย ซึ่งหมอบอกว่าตัวนี้เองเป็นสาเหตุแห่งความผิดปกติต่างๆตั้งแต่สากกระเบือยันเรือรบ ไม่ว่าจะเป็นน้ำหนักเพิ่ม ผมร่วง เหนื่อยง่าย เพลียตลอดเวลา ประจำเดือนมาไม่ปกติ ฯลฯ 
แต่แค่รู้ว่าไม่ได้เป็น lymphoma ก็ถือเป็นข่าวดีที่สุดแล้วค่ะ เพราะหมอบอกว่าอาการต่างๆบ่งชี้ว่าเป็น lymphoma แต่ผลออกมาว่าไม่เป็น หมอถึงกับเอ่ยปากว่าเป็นเคสที่ค่อนข้างยาก จึงขอส่งตัวไปหาหมอผู้เชี่ยวชาญด้านนี้อีกท่านหนึ่งเพื่อขอ second opinion ค่ะ ซึ่งก็คงต้องนัดวันตรวจอีกทีหนึ่งเร็วๆนี้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 504 คน [
แต่ก็มีเรื่องทำให้ดีใจอยู่เรื่องหนึ่ง...ตอนที่สามีได้ยินหมอบอกว่าอาจจะเป็นมะเร็ง ซึ่งมะเร็งชนิดนี้รักษาให้หายขาดได้ แต่ต้องทำคีโม สามีถึงกับหน้าซีดเกือบจะเป็นลม จำได้ว่ากำลังนั่งฟังหมออธิบายอยู่ดีๆ หมอก็หยุด แล้วถามสามีว่าโอเคมั้ย ก็เลยหันไปดูตาม ถึงรู้ว่าเค้าหน้าซีดมากๆ ทั้งหน้ากลายเป็นสีเหลือง ปากเหลือง เหงื่อออกเต็มหน้าทั้งๆที่อยู่ในห้องแอร์ ยังไม่เคยเห็นเค้าเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยค่ะ พอหมอให้ทานน้ำกับลูกอม ซักพักถึงเริ่มดีขึ้น พอกลับบ้านเค้าก็เล่าให้ฟังว่า ตอนได้ยินหมอพูดอย่างนั้นเค้ารู้สึกช็อคและกลัวเราจะตายมากๆ รู้ตัวอีกทีก็เหมือนจะวูบไปแล้ว เลยแกล้งแซวว่าจริงๆแล้วชั้นต่างหาก ที่น่าจะเป็นเป็นลม ก็แกล้งแซวไปงั้นๆแหละค่ะ เพื่อห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่อยากให้เค้าไม่สบายใจ ซึ้งใจที่ได้รู้ว่าสามีรักและเป็นห่วงเรามากแค่ไหน เคยได้ยินแต่คนรอบตัวพูดเสมอๆว่าเราโชคดีนะ ที่มีสามีที่ดีและรักเรามากๆ แต่เพิ่งจะรู้เดี๋ยวนี้เอง...ว่าเค้ารักและแคร์เรามากขนาดนี้ ก็เลยรู้สึกดีใจ แต่ขณะเดียวกันก็เสียใจ ที่ผ่านมาชอบทำตัวไม่ดี ขี้งอนกับเค้าอยู่บ่อยๆ เลยสัญญากับตัวเองว่าต่อไปนี้จะพยายามทำตัวให้ดี ไม่งี่เง่ากับเค้าให้มากนัก เพราะชีวิตหนึ่งเอาอะไรแน่นอนไม่ได้เลยค่ะ จะต้องจากกันวันไหนก็ไม่รู้ ก็เลยจะพยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุด จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง
ก็เลยต้องขอฝากบล็อกด้วยนะคะ เดี๋ยวไม่นานจะกลับมาอัพบล็อกเหมือนเดิม ยังไงก็ช่วยภาวนาให้ด้วยนะคะ ให้ผลออกมาเป็น benign ไม่ใช่เป็นโรคร้ายด้วยเถิ้ดดด เพี้ยง