     
I'm_NaYa... I'm a big big girl
in a big big world...
|
|||||||||||||
หัวนอนเป็นภูเขา ปลายเท้าเป็นทะล.....ที่ปากถ้ำพระยานคร เช้าวันเสาร์ .... เรานัดกันไปปราณฯ... ใครๆว่า สวยๆ แต่แอนยังไปไม่ถึงค่ะ แอนไปสุดๆ ที่หัวหิน เพราะแอนชอบกินๆ เที่ยวๆ ค่ะ  แอนว่า..หัวหินเดินทางสะดวกไม่แพ้พัทยา หรือบางแสน (ขนาดแอนอยู่บางแสนมา 2 ปี เมื่อครั้งยังเป็นนักศึกษา.... มหาวิทยาลัยบูรพา) ตอนนี้แอนนอกใจชลบุรีนิดหน่อย  เอียงๆ ไปทางหัวหินค่ะเพราะมาแอบอ่านความคิดเห็นจากพี่ๆหลายๆ คนในห้อง Blue Planet แล้วแอนก็ตระเวนทานของอร่อยที่หัวหินตั้งแต่นั้นมาค่ะ ครั้งนี้...เพื่อนแอนบอกว่า... จะพาแอนไป "เขาสามร้อยยอด" "ถ้ำพระยานคร" ที่เป็น Unseen Thailand งัยแอน! แอนก็ตาลุกวาวสิทีนี้.... "ไป ไป แอนอยากไป" กะจะเก็บ Unseen ให้หมดภายใน 2 ปี ถ้ามีโอกาส.... แต่..คงเป็นไปไม่ค่อยได้เท่าไหร่ค่ะ แหม...ก็เพราะ....แอนลางานไม่ได้เยอะแยะขนาดนั้นหนะสิคะ  แอนจำได้ว่า... ไปถึงปราณฯ ก็ยังสนุกกับการถ่ายรูปอยู่ เพราะ...แอนว่า..น้ำทะเลที่ปราณฯ ก็สวยสมคำลือ คำว่า..."ทะเลสวย" ของแอนนี่ หมายถึง.... เหมาะสมกับเวลาเดินทาง เหมาะสมกับระยะทางที่คิดว่า ไม่กี่ร้อยกิโล เหมาะสมกับทะเลเมืองไทย แอนลืมบอกไป ทริปนี้ไปกัน 4 คนค่ะ ถึงจะแค่ 4 คน เราก็ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนานเชียว อืม...กว่าเราจะไปถึงปราณฯ ก็เกือบ 4 โมงเย็นแล้วค่ะ เพราะเรานัดเจอกันเที่ยงกว่าๆ ไหนจะแวะทานก๋วยเตี๋ยวปลานายหอยที่หัวหินอีก มาถึงปราณฯ ก็ต้องรีบๆ เพราะ..เราเลือกที่จะไปฝั่งถ้ำ โดยการเดินข้ามเขาค่ะ ถ้าขี้เกียจเดิน ก็มีเรือหางยาว พาเราไป รู้สึกว่าจะคิด 200 บาทนะ แต่พวกแอน..อยากลุย อยากได้บรรยากาศ เลยพากันแบกของ แล้วขึ้นเขา ..... ลงเขา ไปถึงค่ะ โอ้โห.......  ......... พอลงไปเหยียบพื้นทรายของทะเลตรงนั้น....แอนว่า..มัน มะ หัด สะ จัน น่าดูเหมือนกันนะคะ เมื่อกี๊ยังปีนเขาอยู่เลย ... นี่..มาเหยียบทรายหน้าทะเลแล้ว พวกเราก็ไม่รอช้าค่ะ รีบไปติดต่อเจ้าหน้าที่ เพื่อสอบถามเรื่องการกางเต๊นท์นอนแถวๆนั้น เน้นความปลอดภัยเป็นหลัก แต่ถ้าใครรักความสะดวกสบาย เค้าก็มีบ้านพักให้ค่ะ เช่าเป็นหลัง หลังละประมาณ 500-800 บาท แอนจำไม่ได้ค่ะ เพราะเราไปสอบถามเผื่อๆไว้ สำหรับคนที่อยากมาพักแบบสบายๆ จากนั้น..เจ้าหน้าที่ก็ชี้แจงว่า..เราต้องเสียค่ากางเต๊นท์ 30 บาทต่อคน ซึ่ง..แอนคิดว่า...ควรจะให้เค้าหนะ แหม..น้ำ ไฟ เราก็ใช้ของเค้า อีกอย่าง..ก็มีทหารดูแล 24 ชั่วโมงด้วยค่ะ สำหรับความปลอดภัย แอนว่า...ดีมากค่ะ เราต้องกางเต๊นท์กันก่อน อิอิ ก่อนท้องฟ้าจะมืดมน กางเต๊นท์เสร็จปุ๊บ ก็..ไปหาอะไรทานกันที่ร้านอาหารของอุทยานค่ะ มีอยู่ร้านเดียวแหละ แต่สรุปว่า... อาหารอร่อย ไม่แพ้ร้านดังๆ ในกรุงเทพ ราคาไม่แพง และบริการดีมาก จากคนท้องถิ่น แอนถือว่า..อาหารที่ทานไปแต่ละมื้อ "คุ้ม" ค่ะ อืม.. ทานเสร็จ สาวๆ ก็ไปอาบน้ำค่ะ พูดเรื่องที่พักไปแล้ว แอนขอแจมเรื่องห้องน้ำนิดนึงค่ะ ห้องน้ำอยู่ไม่ไกลจากร้านค้า (ร้านอาหารประจำอุทยาน)ค่ะ ยังมีแสงสว่างจากร้านค้า ระหว่างทางเดินไปห้องน้ำ ไม่น่ากลัวค่ะ โดยรวม ห้องน้ำสะอาด น้ำใสดีค่ะ แต่... แอนเอง ก็...ช่วยเค้าทำความสะอาดห้องน้ำ หลังจากใช้เสร็จทุกครั้งอยู่แล้วค่ะ แอนจะประโคมลาดน้ำ เยอะๆ แค่นี้ก็น่าใช้ต่อแล้วค่ะ หนุ่มๆ (แก่ๆ) ก็เตรียมหากับแกล้ม ไปนั่ง Drink กันต่อ แอนหนะ No Drink ค่ะ แต่..เกือบทุกครั้ง แอนจะ.... Soft Drink ค่ะ แค่บาคาดี้ ก็แทบมึน แล้ว... จะมาเอาอะไรกับเหล้า กับเบียร์คะคุณขา คืนนั้น พวกเรานั่งคุยกัน สารพัน เรื่องเล่า .... จนถึงตี 2 ค่ะ...อากาศเริ่มเย็น ดีนะ ที่เราอาบน้ำตั้งแต่ทานอาหารเย็นเสร็จ ไม่งั้น...มีหวัง..เป็นตุ๊กตาน้ำแข็งแน่ๆ ต่างคนต่างมองหน้ากัน แยกย้ายไปแปรงฟัน แล้ว... มุดเข้าเต๊นท์ ...."นอนหลับฝันดีจ้า..."  เผลอแป๊บเดียว... เช้าแล้วค่ะ แอนไม่รู้ว่า กี่โมง? แต่รู้ว่า พี่ที่ไปด้วย เค้า.... มาเขย่าเต๊นท์แอน แล้วบอกว่า..."ตื่นๆ บ่ายโมงแล้ว" แอนลืมตามาอีกที ก็....แสงแดดแยงเข้าตาจริงๆด้วย นึกในใจ... อะไรกันว๊า... นอนแป๊บเดียว บ่ายแล้วหรอ? ตายจริงน่าอายที่สุด  เป็นสาวเป็นนางสาว ตื่นบ่ายโมงโห..รับไม่ได้ค่ะ.... พอกระเสือกกระสนหัวยุ่งๆ ออกจากเต๊นท์มาได้ โห...ท้องฟ้า ทะเล ภูเขา แสงแดดอ่อนๆ สวยมากๆค่ะ มีเสียงคลื่นซัดเข้าฝั่ง โห....หาไม่ได้อีกแล้วค่ะ แอนรีบไปล้างหน้า แปรงฟัน แล้ว...ตามด้วย... กาแฟร้อนๆ ที่ร้านอาหารค่ะ โถ...ดูนาฬิกาซิ...เพิ่งจะ 8 โมงเองค่ะ จากนั้น พวกเราก็มาตั้งหลักที่...เต๊นท์ค่ะ คุยกันว่า..จะทานอาหารเช้าก่อน แล้วค่อยเดินเขา เข้าถ้ำ หรือ..จะเดินเขาเข้าถ้ำก่อน แล้วค่อยออกมาทานอาหาร 555 ระหว่างนั่งเจรจากัน แอนมองไปรอบๆ ตัวเรา เห็นทุกอย่างเป็นธรรมชาติที่งดงาม เกินกว่าจะบรรยาย ...ไม่รู้ว่า..จะหาที่หลับที่นอนแบบนี้ได้จากที่ไหนอีก บรรยากาศพาไป.. แอนเห็นบาคาดี้ เหลืออีก 1 ขวด.. เสียดายค่ะ อุตส่าห์หิ้วข้ามทะเลมา ขอซักหน่อย ... บาคาดี้ขวดนี้..ไมน้อยจัง? กระดก 3 ที ก็หมดขวดแล้ว..... พี่ๆ บอกว่า..หน้าแอนแดง เหมือนเลือดสูบฉีด เลือกฝาดเต็มหน้า ดูสวยดีนะ....(อิอิ ปกติก็สวยอยู่แล้วนี่หน่า)  สุดท้าย... เราสรุปว่า..เราจะไปถ้ำกันก่อนค่ะ ทุกคนเตรียมพร้อม ... แล้วลุย....!!! พวกเราซื้อน้ำเปล่า ไว้ล้างหน้า และดื่ม ยามเหนื่อย โชคดีที่เรามีน้ำไป ไม่งั้น.... แอนคงต้องเอาลิ้นไปรอน้ำค้างหยดลงมาค่ะ เหนื่อยและกระหายน้ำมาก ใครเป็นงัยไม่รู้ค่ะ... แต่แอนรู้ว่า...แอนใจสั่น หายใจไม่ค่อยคล่อง แถมขาสั่นอีกต่างหาก อืม... พอจะคาดเดาออก ว่า อาการนี้มาจากอะไร?.... เจ้า ...บาคาดี้ ...ตัวดีหนะค่ะ  ทำให้แอนต้องเป็นคนไม่แข็งแรงทันที แอนเดินไปพักไปตลอดทางค่ะ ความรู้สึกเหมือน....ใจเต้นเร็วมาก แล้วก็หายใจไม่ทันค่ะ และแล้ว... แอนก็ดั้นด้น ไปจนถึง แต่กว่าจะถึงก็เล่นเอา...หน้ามืดเหมือนกันค่ะ ไปถึงถ้ำ....ถามว่า ..คุ้มเหนื่อยมั๊ย? คุ้มค่ะ .....สิ่งที่เรามองเห็นในถ้ำ  ...สวยงามมากค่ะ แอนเห็นพระที่นั่งอยู่กลางถ้ำ มีแสงแดดสอดส่องลงมาจากท้องฟ้า สวยค่ะ สวยมาก พวกเราไม่รอช้า รีบเก็บภาพประทับใจกันยกใหญ่ ความเหนื่อยหายหมดค่ะ กลายเป็นความทรงจำแทน นั่งอยู่ซักพัก ...เราก็....เตรียมตัวเดินออกจากถ้ำค่ะ ตอนเดินออกหนะ ไม่นานค่ะ มีแรงขึ้นตั้งเยอะแหนะ... เพราะหัวใจเราชุ่มชื่นแล้วค่ะ หัวใจพองโต เมื่อได้ไปพบกันสิ่งสวยงาม ทำให้มีแรงเดินกลับกันทุกคนค่ะ ไม่เสียแรงที่ดั้นด้นมาจริงๆ ค่ะ ขอบอกว่า...สุดยอด! กลับมาถึงเต๊นท์ นั่งคุยๆ กันนิดหน่อย ไปหาอะไรทานกันดีกว่า ... ร้านอาหารร้านเดิมหนะ แต่..กลางวันเค้ามีก๋วยเตี๋ยว และส้มตำขายด้วย แอนก็ขอแจมค่ะ.... วิญญาณลูกแม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวเข้าสิง รีบกระโจนไปช่วยคุณป้าทำก๋วยเตี๋ยวค่ะ เหลือบเห็นครก กับเครื่องส้มตำ.... 555.... แม่ไม่เคยขายส้มตำ แต่..แม่ชอบทำส้มตำเลี้ยงเพื่อนๆ แอน เวลามีเพื่อนๆ มาบ้านค่ะ (อิอิ นึกถึงคอหมูย่างที่แม่หมัก ซะจริงๆ)งานนี้แอนขอเป็นแม่ค้าส้มตำซักนิดนะคะ สรุปแล้ว...ฝีมือแอนหนะ พี่ๆ บอกว่า... รสชาด ใช้ได้ แต่...ไมแก"งก"มะละกอจังยะ? อ่ะนะ ..เราก็ไม่กล้าใส่เยอะ กลัวไม่อร่อย แล้วทานกันไม่หมดอ่ะสิ... เสียดายของหนะ  เคยฟังมะ?พอกินอิ่ม เราก็พากันไปเก็บเต๊นท์ แล้วปูเสื่อนอนเล่นซักพัก แล้วค่อยเดินทางกลับค่ะ เรากลับทางเรือค่ะ 200 บาท เพราะเราอยากได้ 2 บรรยากาศค่ะ ขามา เรามาทางเดินเขา ขากลับ ขอนั่งรอหางยาวกลับค่ะ ไปถึงรถ ก็...ประมาณ บ่าย 2 โมงน่าจะได้ค่ะ พวกเราก็ขับรถชมทะเลปราณฯ อีกรอบ แล้วก็มุ่งหน้าหัวหินค่ะ... สิ่งที่พลาดไม่ได้เลยคือ... ลอดช่องลุงดำค่ะ แอนชอบมาก...... เสียดายที่ทุกคนอิ่มหมดแล้ว ไม่งั้น..แอนจะขอแวะทานข้าวเหนียวมะม่วงป้าเจือ กับส้มตำ ลาบ น้ำตก ไก่ย่าง ที่ ถนนเลียบชายหาด แต่..ไม่เป็นไรค่ะ ไว้แอนทำทริปตระเวนกินที่หัวหินดีกว่า สุดท้าย...ตรงกลับบ้านแอนค่ะ หมดทริปนี้ ใช้เงินไปคนละ ครึ่งพันค่ะ หารค่าน้ำมันกัน + ค่ากินทุกมื้อ + เครื่องดื่มทุกชนิด + ค่าที่พักแบบกินธรรมชาติ หมดไปประมาณ 500 บาทได้ค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่า..จะได้กลับมาที่นี่อีกเมื่อไหร่????? แอนคิดถึงปราณฯ จัง....
|
I'm_NaYa
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เข้ามาแชร์ความสุขให้กันและกัน ถึงแม้เราจะไม่เคยรู้จักกันเลยก็ตาม ชื่อ แอน นะคะ .. แอนเป็นคนไทยที่มาใช้ชีวิตกับคนรักที่ต่างประเทศ แอนอยู่ประเทศนอร์เวย์ค่ะ เป็นแม่บ้าน ทำอาหาร ทำงานบ้าน นอร์เวย์เป็นที่ใหม่สำหรับแอน และการเป็นแม่บ้านก็เป็นงานใหม่สำหรับแอน = ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนค่ะ = Group Blog All Blog
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
