|
|
~*จักรยานช่วยชีวิต*~
ตอนไปสอบเอ็นทร้านซ์ก็ปั่นจักรยานไปสอบ เพราะใครๆก็เอารถมอร์เตอร์ไซต์ไปกันแม้ว่าจะซอกแซกแต่ก็ทำให้รถติดอยู่ดี สมัยนั้นรถติดมากกว่าตอนนี้เยอะเลย พอเราเอาจักรยานไปใครๆก็มองว่ากระจอก... บ้านไม่ได้รวย แต่พ่อแม่ดีใจที่เห็นเรารู้จักเอาตัวรอด ปั่นจักรยานไปสอบเอ็นท์ฯได้ทันเวลาเข้าห้องสอบ ในขนาดที่คนบางส่วนมาช้าเพราะรถติด (แต่ก็ให้เข้าห้องสอบนะ)
มาตอนนี้ฉันมาเจอคนรู้ใจคนนึงเค้าปั่นจักรยานในชีวิตประจำวัน ฉันเองก็นึกว่ามันจะกระจอก แต่เปล่าเลย เขาสามารถบอกเคล็ดลับหลายๆอย่าง ทำให้ฉันแก้ปัญหาสุขภาพได้ทันท่วงที ตอนนี้ฉันไม่ใช่คนขี้หนาว ร่างกายฉันจะมีการเผาผลาญอยู่ตลอดเวลา (เราสองคนจะตัวร้อนเท่าๆกันคะ)หากว่าป่วยก็จะหายไวมาก น้ำหนักอยู่ในเกณฑ์ที่กำหนด ไม่กลับไปเป็นโรคเดิมอีก (แต่ดันมีโรคใหม่มาแทน..ฮา...)
จักรยานที่ฉันคิดว่าใช่นั้นยังไม่มี มันก็เหมือนคนรู้ใจของเธอที่ยังไม่มีใครที่"ใช่" เราสองคนก็ไม่ต่างกัน มาวันนึงเธอก็ถามว่าปีนี้เอารถมินิขึ้นดอยนะ...ฉันส่ายหน้า
"..อื๊อ...บ่เอา คันมันเล็ก ไม่ไหว รอบขาสูงทำไม่ได้หรอก เธอเอาขึ้นไปเถอะ "
แต่เธอยังยืนยันว่า "เดี๋ยววันที่ 1 กับวันที่5 เอามินิขึ้นดอยนะ " จบบทสนทนา... เว้ย..เห้ย..ฟังตรูพูดดิ!!! ตรูไม่อาววววว จะเอาจูเลียตขึ้นดอยเหมือนทุกปี แง้ๆๆๆ
จู่ๆหลังวันที่ 6 เธอก็ถามว่าอยากได้มั้ย เกรงใจนะแต่ให้ฟรีก็เอาคะ ถึงมันจะโหลๆซ้ำๆแต่ก็ใช้งานได้ระดับเทพ ฉันไม่ได้บ้าอุปกรณ์ และโง่มากมายเรื่องพวกspec ถึงจะฟังมามากก็ตาม แต่ถ้าจักรยานคันนั้นขอแค่พาขึ้นดอยสุเทพได้ไม่น้อยหน้าใครก็พอแล้ว แต่ช่วยรับเงินบางส่วนด้วยนะ ของมันแพง กระดากใจ..
เล่าสู่กันฟัง....
ดอยสุเทพคือดอยที่มีความตั้งใจจริงที่จะซื้อรถ"จูเลียต"แล้วพามันขึ้นดอยไปด้วยกัน ฉันทำได้จริงในวันแรกที่ฉันพร้อม ฉันซ้อมๆๆ และฉันก็ทำได้ ขอบคุณที่พาจักรยานมาให้รู้จัก มันทำให้ฉันกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมอีกครั้ง จักรยานมันดีจริงๆหงะ
| Create Date : 10 ธันวาคม 2553 |
| Last Update : 10 ธันวาคม 2553 23:40:18 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 489 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [