คนเราเมื่อใจกิเลสมันเกิดขึ้นกิเลสตัณหามันเกิดขึ้น
แม้ตัวเองผิดพลาดก็ตาม คนอื่นผิดพลาดก็ตาม
มักจะมองไม่เห็นความผิดของตัวเอง
มองเห็นว่า คนโน้นผิดอย่างนี้ ทำไม่ถูกไม่ต้อง
แต่ว่าตัวเองทำไม่ถูกต้อง..ไม่รู้
ตนเองพูดผิด..ไม่รู้
ตนเองคิดผิด..ไม่รู้
ตัวเองเป็นมิจฉาทิฏฐิ..ไม่รู้ทั้งนั้น
นี่คือว่า ขาดปัญญาภาวนา
แล้วก็อยากได้ปัญญา อยากได้วิชชาความรู้...
ความรู้มันมาจากไหน ความรู้มันมาจากจิต
เมื่อเราเอาจิตเอาใจภาวนา น้อมรำลึกอยู่ในทาน
ในศีล ในภาวนา แม้สิ่งใดเราไม่ได้ทำ
ก็ให้นึกให้ได้ เจริญให้ได้
ให้มันเข้าใจถูกต้องตามทำนองคลองธรรมไว้
-------------------------------
**mp5** Dharma Blog
เป็นข้อคิดที่ดีเลยค่ะ
ไม่ได้แวะเข้ามานานมากค่ะ