คนทุกคนในโลกมีชีวิตอยู่ได้และมีความสะดวกสบาย
อยู่ได้เพราะอาศัยความรู้สติปัญญาความสามารถของผู้อื่น
จนนับไม่ไหว หากไร้ปัจจัยอันสำคัญนี้เสียแล้ว
เขาจะต้องตายแล้วตั้งแต่ออกจากท้องมารดาใหม่ๆ
เพราะไม่มียาจะกิน ไม่มีผ้าจะห่มไม่มีหลังคาจะอาศัย
เขาไม่รู้จักหน้าค่าตาของผู้ให้กำเนิดการทำเครื่องนุ่งห่ม
การทำที่อยู่อาศัยและวิชาความรู้ต่าง ๆ แต่เขาก็เป็นหนี้
บุญคุณของบุคคลเหล่านั้นมาเสียแล้วตั้งแต่ในท้องแม่
ฉะนั้นคนทุกคนมีความผูกพันในทางหนี้บุญคุณต่อกันและกัน
จนนับไม่ไหวโดยไม่ต้องกล่าวถึงบิดา มารดาครูบาอาจารย์
ซึ่งเป็นหนี้บุญคุณอยู่เหนือศีรษะโดยตรงเลยแม้การที่คนใน
ประเทศหนึ่ง ได้เป็นหนี้บุญคุณของคนในประเทศอื่น
ก็เป็นสิ่งที่จะพิจารณาเห็นกันได้ไม่ยากเลย
ความรู้และยอมรับรู้ในบุญคุณของผู้อื่นที่มีอยู่เหนือตนนี้
เรียกว่า กตัญญุตา การพยายามทำตอบแทนบุญคุณนั้น ๆ
เรียกว่า กตเวทิตา คนผู้รู้บุญคุณท่านเรียกว่า คนกตัญญู
คนที่ทำตอบแทนเรียกว่า คนกตเวที, กตัญญูกตเวทิตา
ความรู้บุญคุณท่าน แล้วทำตอบแทนให้ปรากฏนี้
เป็นธรรมประคองโลกให้เป็นอยู่ได้และอยู่ด้วยความสงบสุข
คนในโลกแต่ละคนยิ่งไม่รับรู้ในความที่ตนเป็นหนี้บุญคุณ
ของกันและกันอย่างที่จะแยกกันไม่ออกยิ่งขึ้นเพียงใด
ก็ยิ่งทำให้โลกเต็มไปด้วยความแข่งขันแย่งชิง
โหดร้ายทารุณ และ เกิดลัทธิการเมือง
อันทำให้โลกระส่ำระสายมากยิ่งขึ้นเพียงนั้น
ฉะนั้น ความสนใจธรรมะ คือ กตัญญูกตเวทิตาธรรม นี้
นับว่าเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งทีเดียว
คนอกตัญญูอย่างยิ่ง คือคนที่ไม่ยอมรับว่าทุกคนในโลก
เป็นหนี้บุญคุณต่อกันอย่างแน่นแฟ้น
คนที่มีความกตัญญูถึงที่สุด คือคนที่ยอมรับว่า
แม้แต่สัตว์พาหนะ เช่น วัว ควายก็เป็นสิ่งที่มีบุญคุณ
อย่าต้องกล่าวถึงบิดามารดาครูบาอาจารย์เลย
ถ้าใครยอมรับรู้ในบุญคุณของวัวควายเป็นต้นแล้ว
บ้านเมืองนั้นจะเต็มไปด้วยความสงบสุข
เพราะมีแต่คนใจสูงรู้จักตอบแทนบุญคุณแม้แต่ควาย
คนที่มีความกตัญญูละเอียดยิ่งไปกว่านั้นย่อมรู้จักบุญคุณของ
ป่าไม้ ทุ่งนา ห้วยหนอง คลองลำธาร ถนนหนทาง และสิ่ง
สาธารณะอื่นๆกระทั่งดอกไม้และผีเสื้อซึ่งบินไปมาอยู่โดย
ปราศจากความรู้จักมักคุ้นกับผู้ใด
ผู้ไม่รู้คุณของป่าย่อมทำลายป่าเสียด้วยความเห็นแก่ตัว
ข้างเดียวจนลูกหลานไม่มีไม้จะปลูกเรือนกันอีกต่อไป
จนห้วยหนองคลองลำธารเหือดแห้ง เพราะป่า
อันเป็นกำเนิดนั้นถูกทำลายหมดไม่มีความชื้นของป่า
คายน้ำออกมาเป็นลำธาร และจะดึงดูดเมฆฝน
ให้มาตกเป็นฝน ณ ที่นั้นจนเพียงพอ
คนที่มีความกตัญญูอันละเอียดสุขุมยิ่งขึ้นไปกว่านั้นอีก
ย่อมรู้จักบุญคุณของศัตรูและปรปักษ์
ตลอดจนรู้ถึงสิ่งอันเป็นอุปสรรคชนิดต่างๆ
ศัตรูทำให้คนกตัญญูมีความฉลาดและก้าวหน้ายิ่งขึ้นกว่าเดิม
ทำให้เขาประกอบด้วยคุณธรรมอันสูงยิ่งขึ้น
ด้วยความอดกลั้นอดทนและการเสียสละเป็นต้น
ผู้อิจฉาริษยาทำให้เรากลายเป็นคนหนักแน่นมั่นคง
และมีความกรุณาชั้นสูงพิเศษที่คนธรรมดามีไม่ได้
ณ ขณะนี้
ชาติบ้านเมืองจะสงบสุขได้
ทุกคนควรยึดหลักความกตัญญู
ความกตัญญู รู้คุณแผ่นดินเกิด
สาธุ