|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
A rainy day
1. กุญแจไขไปสู่ความสุขของคุณ ไม่ควรหย่อนไว้ในกระเป๋าของคนอื่น- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 2. เมื่อใดที่ความดีงามของคนอื่นทำให้คุณหงุดหงิดรำคาญใจ
นั่นหมายถึงบางสิ่งในตัวคุณกำลังมีปัญหาแล้วล่ะ- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 3. จำไว้เลยว่าความหวังนั้นเป็นสิ่งดีงาม
บางทีมันอาจจะดีงามที่สุด สิ่งที่ดีงามที่สุดไม่เคยตาย- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 4. บางครั้ง.. เรื่องแย่ที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา
จะเป็นตัวการสำคัญในการผลักดันให้เราไปอยู่บนเส้นทางที่ดีที่สุด
ที่เราเคยพบพานมาในชีวิต- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5. ถ้อยคำบอกได้เพียงว่าคุณอยากเป็นอะไร
การกระทำของคุณต่างหากที่บ่งบอกว่าคุณเป็นใคร- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 6. ไม่ควรรู้สึกผิด หากคุณจะลงมือทำบางสิ่งที่ดีที่สุด
เพื่อชีวิตของคุณเอง- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 7. ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีคุณค่าความหมายต่ออนาคตของคุณ
คนบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเราเพียงเพื่อผ่านไป
เพียงเพื่อให้เราได้เรียนรู้เท่านั้นเอง- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 8. เมื่อคุณเริ่มมองเห็นคุณค่าในตัวคุณเอง คุณจะเริ่มพบว่า
มันเป็นเรื่องยากที่จะอยู่ใกล้ๆ คนที่ไม่เคยเห็นว่าคุณมีค่า!!- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 9. ไม่จำเป็นที่คนเราต้องได้ในทุกสิ่งที่เราปรารถนา
วันหนึ่งคุณจะรู้เองว่า การที่คุณอยากได้แล้วไม่ได้นั้น เป็นโชคดี.- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 10. บางครั้ง.. สิ่งที่คุณเปลี่ยนแปลงมันไม่ได้นั่นแหละ.. ที่เปลี่ยนคุณ
'ปราย พันแสง :แปล ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวันเลย . . บางทีก็ตกตอนเช้า
บางทีก็ตกตอนเลิกงาน และอีกบางทีมันก็ตกตอนขับรถกลับบ้าน
ฝนตกกลางทาง ต้องหาที่แวะจอดเพื่อใส่เสื้อกันฝน
มีบางครั้งมันไม่มีที่หลบ ก็จอดมันเกาะกลางถนนนั่นล่ะ . .
เราใส่เสื้อกันฝนแบบเต็มตัว ปิดตั้งแต่คอลงมาถึงหน้าแข้ง
ด้วยความที่เป็นเสื้อแบบสวม มันก็เหมือนใส่ง่ายนะ . . แต่บางที
ตอนสวมเราก็มีใส่ผิดด้าน แบบเอาด้านหน้าไปอยู่ด้านหลังบ้าง . .
เกิดจังหวะเลิกลักๆ อยู่กลางถนน รีบถอดมันออกมาเพื่อจะกลับด้าน
แม่มมม . . อายรถที่จอดนิ่งสนิทอยู่เต็มถนน ชะมัด . . แต่ใครจะสนใจกัน
โชคดีที่ยุคโควิด ต้องปิดแมส . . เพราะงั้นก็น่าจะไม่มีใครจำเราได้
การขับรถลุยฝนมันก็เป็นทักษะอย่างหนึ่ง เพราะแม้ว่าไม่มีลม
แต่ในวันที่ฝนจะตกแรงมาก และเม็ดใหญ่มาก. . แบบที่ . .
ข้อมือที่เลยเสื้อกันฝนออกมาโดนฝนสาดมาที นี้แสบไปหมด . . เนี่ยะ . .
เป็นอะไรที่ทรมานทรกรรมสุดๆ . . ยังดีที่เราค่อนข้างมีทักษะด้านนี้
ด้านที่มีความอดทนสูงน่ะนะ มองเห็นสายแว้นคนอื่นๆ จอดรถ
ยืนหลบฝนอยู่ตามใต้สะพาน . . เรา (ผู้มีทักษะความอดทนสูง
แต่ทักษะการรอคอยต่ำ) ก็ได้แต่ถอนใจแทน . . แล้วก็ขับผ่านพวกนางไป
ไม่ แม้แต่คิดจะจอด . . . ทำไงได้ล่ะ ก็เราไม่อยากจะรออีกต่อไปแล้ว
ถ้าเลือกได้ . . ใครจะอยากรอกัน คนพวกนั้น . . อาจจะเลือกไม่ได้!!เพราะงั้น . . เมื่อช่วงเทศกาลฟ้าฝนมาถึงเมื่อไร
มันก็เหมือนจะเป็นการบอกให้เรารู้ว่า . . มาแล้ว มาแล้ว . .
เรามาเพิ่ม สกิลความอดทนกันเถอะเพื่อนเอ๋ยยย . . แต่ช่วงเวลาท้าทายใจคน มันยังไม่หมดแต่เพียงเท่านี้ค่ะคุณ
มันยังมีมาซ้ำเติมเข้าไปอิ๊กกก . . เพราะ นอกจากจะลุยฝนแล้ว
เรายังต้องมาอดทนต่อการปวดประจำเดือนในช่วงสองวันแรกอีกจร้าา . .
รอบนี้ . . ปวดไปหมด ปวดหลังปวดท้อง ปวดตัว ปวดใจ แรงก็ไม่มี
(แต่ต้องทำให้มี)ยิ่งตอนต้องทนปวดไปด้วย . . แล้วต้องแว้นลุยฝน
กลับบ้านไปด้วยเนี่ยะ . .ถึงกับอยากจะร้องถามชีวิตว่า . .
เมริงยังจะเอาอะไรกับกรูอีก . .แต่นะ . . ด้วยความที่เป็นนุด
ที่มีทักษะความอดทนเป็นเลิศอย่างที่บอก มันก็ทนได้แหละ . .
คิดซะว่า . . ร่างกายมันไม่ใช่ของเราก็แล้วกัน . .ท่องไว้ . . เดี๋ยวมันก็ผ่านไป . .(หมายถึงหน้าฝนอะนะ)
ระยะนี้ . . เพื่อนๆ จะรักเราเป็นพิเศษ พยายามลากเรา
ออกจากชีวิตแบบเดิมๆ พวกนางบอกว่า . . เธอต้องรู้จัก
สร้างรูทีนใหม่ๆบ้างเจอคนใหม่ๆ บ้าง อย่าอยู่แต่ในโซเชียล
มันเป็นโลกสมมติ!! . . . จร๊ะ . . . . ไปก็ไป
แล้วเราก็ค้นพบว่า . . เฮ้ยยย . . เดี๋ยวนี้ เราสามารถวิ่งขึ้นลงบันไดรถไฟฟ้า
แบบไม่เหนื่อยได้แล้วนะ . . แต่ก่อนนี่ วิ่งบันไดทีนี่หอบ แสดงว่าปอดเรา
มันดีขึ้นแล้วจริงๆ นะเนี่ยะ . . ดี ดี ดี ทำต่อไป . .
แหละเป็นเพราะชีวิตหลังๆมีแค่ตื่นทำงานเลิกงานก็
แว้นกลับบ้านอาบน้ำนอนไม่ค่อยได้ไปไหนไปเจอใคร . .
ทำให้เราต้องมาซื้อบัตรรถไฟฟ้าใหม่อีกแล้ว . . ใบที่สามแล้วมังเนี่ยะ
ทำไมพอจะใช้ทีไร เรามักจะหามันไม่เจอทุกทีเลยสิน่า . .
และก็เหมือนบ้านนอกเข้ากรุงทุกครั้งที่มาสยามจริงๆ . .
สยามทำใหม่บรรยากาศเหมือนเมืองนอกเล้ยย
นี่นึกว่าเดินอยู่เกาหลีซะอีก . .
คิดถึงบรรยากาศแถวเมียงดง ฮงแดโคตรๆ . .
ไม่ต้องถามว่า . . ถ่อมาถึงสยามมากินอะไร เพราะอีนี่กิน Basic มาก
(ตอนนั้นยังเข้าเผ่าอยู่บอกเพื่อนไปว่ากินได้แค่สุกี้กับปิ้งย่างนะ)
เพื่อน . . ก็เลยลงจากตึกทำงานมาจองคิวสุกี้ให้ตั้งแต่ห้าโมง
อีนี่ไปถึงหกโมงครึ่ง เพิ่งได้เข้าร้านจร้าา . . บ้าแล้ว รอคิวชั่วโมงครึ่ง!!
และเป็นการกินสุกี้ที่อิ่มมาก . . นี่ขนาดว่า ฟาสตั้งแต่เที่ยงเมื่อวาน
ยันทั้งวันวันนี้ เพื่อมากินมื้อนี้ อะนะ . . ก็ยังโคตรอิ่มเพราะอะไร
เพราะเพื่อนอิชั้นค่ะ . . นางบริการเพื่อนเกินเบอร์มาก . .
หมูนี่ห่อชีสให้พร้อม จัดการตอกไข่ใส่หมูให้ด้วยทุกถาด
นางบอกหมูจะได้นุ่ม . .
แต่คือ . . ดูจำนวนไข่ที่อิชั้นต้องกินเข้าไปสิคะ . . น้ำซุปนี่นัวเรย
แต่นานๆ เข้าเมืองที เดินย่อย ชมบรรยากาศยามค่ำคืนในเมืองก็ดีไม่น้อย
อีกวันเพื่อนบ้านลากไปโคเรียนทาว . . นางบอกเพื่อนชั้นไง
ที่เธอเคยเจอชื่อ . . จะเลี้ยงหมูเกาหลี เธอมานะ . . อ่อ จร๊ะ . .
เรียกว่าบัตรรถไฟฟ้า(ใหม่)ใช้คุ้มแหละ . . ไปแม่มติดๆ กันซะ
เชื่อไหมว่า . . อีนี่ ไปไหนในเมืองที ต้องเปิด Map
555+ ก็บ้านนอกนนทบุรีอ่ะเนอะ . .
หมูเกาหลีร้านนี้ ไม่ถูกใจเท่าไร . . แต่ไม่กล้าขัดใจคนพามาเลี้ยง
 เอาจิง . . ชวนเราเข้าเมืองนี่ . . ส่วนใหญ่ มักจะได้คำปฎิเสธก่อนเลยนะ
เพราะว่าขากลับบ้านเราต้องนั่งรถไฟฟ้ามาเอารถที่ออฟฟิต แล้วมันน่ากลัว
ตอนขับกลับก็น่ากลัว หลังมันว่างๆโล่งๆ เรากลัวผี . . เราเลยเลือกที่จะไม่ไป
ทำให้เพื่อนที่น่ารักทั้งหลายนั้น . . ต้องเสนอตัวมาเป็นสายแว้น
ซ้อนรถเรากลับบ้านด้วย . . ทั้งๆ ที่มันก็ไม่ค่อยชอบการนั่งรถ
มอไซค์เท่าไร มันบอกมันจ่ายค่าประกันชีวิตมาแพง ไม่อยากรีบใช้
แต่มันก็ทำ . . เพราะอยากให้เราออกไปเจอผู้คนบ้าง ขอบคุณกัลยานมิตรที่ยังเหลืออยู่ในชีวิต ณ ขณะนี้ จริงๆ . . ซึ้งใจจัง . .  
เอาจริง . . นอกจากเราจะหมดเงินกับการช๊อปอาหารแมว
ทรายแมวเครื่องครัวบลาๆทั้งหลายแล้ว เราก็น่าจะตังหมดเพราะ
การกินนี่แหละ . . เหตุเพราะสุดยอดเพื่อนบ้านเข้าเผ่าตอนนี้
ทำให้เพื่อนนางบ่นว่า . . เรื่องกินปิ้งย่างชาบูจนแทบจะเอาไปฝันแล้ว
พวกนางก็เลยเบนเข็มจากปิ้งย่างชาบูไปเป็นอาหารญี่ปุ่นแทน . .
แต่เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่มีเนื้อสไลด์ชาบูด้วยอะนะ (เนื้อสไลด์คือเดอะเบส)
และ . . เรา . . ผู้ซึ่ง ไม่ได้กินม่อน นานมากๆ แล้ว
เกิดกริ๊ดกร๊าด . . ก็เลยโพสลงเฟส . .
ทำให้มอลจังเห็นนางก็เลยทักมาว่า . . แบบเสียงแข็งมาเลย
(ถ้าพอจะนึกภาพออกอะนะ) ว่า . . ไหนเธอบอกว่ากินได้แค่ปิ้งย่างกับชาบูไง
เท่านั้นล่ะ . . . สุดท้าย เราก็ต้องพานางมากิน และกลายเป็นว่า
เรากินม่อนสองอาทิตย์ติดเลย . . บ้าไปแล้ว หน้าเราจะกลายเป็นม่อนอยู่แล้ว
กินเสร็จนี่ว่ายน้ำกลับบ้านได้เลยขร่ะ 55+ นั่นล่ะ แต่ก็ทำให้เรารุ้ว่า . .
เรากินม่อนดองกับสาหร่ายได้เว่ยทุกคน . . มันอร่อยว่ะ อร่อยกว่าที่คิด. . นับว่าม่อน . . ช่วยเยียวยาหัวใจ
อันบอบช้ำของเราได้ดี ดีจัง . .แต่ถึงอย่างนั้น . .เราก็ยังปวดใจอยู่ เพราะอะไรน่ะหรอ
ไม่อยากจะเซ้ด . . ก็เรื่องลูกชายสายสมรเราน่ะสิ
มันหายแล้ว . . เราโคตรดีใจ แต่ . . กว่ามันจะหาย . .
คลีนิคหมอก็ฟาดเงินแม่มันหมดไป 5,000++ (อย่างซีด)
ใช่ค่ะ . . ราคานี้แหละ ตอนแรกเราก็ว่าไม่ถึง พอไปดูบิล
แล้วลองบวกดู ป๊าดดดด . . อีกนิดนึงก็เกือบจะเท่า
ค่าาอาหารแมวทรายแมวที่ขนซื้อบ้าบอ บลาๆ ในช่วงนี้แล้ว
แต่ทำไงได้ ลูกชายสุดที่รักอ่ะเน้อออ . .
หายก็ดี . . นึกว่าจะต้องใส่คอล่าไปตลอดชีวิตซะแล้ว
ต่อไปเวลามันเดินบ่นร้องครวญคราวทั่วบ้านจะไม่ด่ามันละ
ยังไงก็ดีกว่ามันป่วยป่วยทีอิแม่กระเป๋าแฟ่บ . . 
ความจริง . . ก็อยากจะเล่า ชีวิตเรา(เรื่องอื่น)ในหลายๆด้าน
แต่ก็ไม่รู้จะเล่าอะไร บางทีมันก็เหมือนอึนๆอารมณ์เหมือน
ปวดขรี้แต่ขรี้ไม่ออกอ่ะ . . สุดท้ายเขียนไปเขียนมา . .
บล็อกเราก็เลยมีแต่เรื่องกิน เรื่องช๊อปเรื่องเสียตังค์
เรื่องแมว วนเวียน . . อยู่แค่เนี่ยะ . .
อ่อ . . ก่อนหน้านี้ เราค่อยข้างงานยุ่งนะ
เพราะว่าออฟฟิตมีต้องไปออกบูทที่เมืองทองสองงานติด
เลยต้องทำโปสเตอร์โบรชัวโน่นนั่นนี่ แต่ละคนก็เร่งๆๆๆ
นามบัตรก็จะเอา . . วุ่นวายมาก แต่มันก็ผ่านไปด้วยดี
ทำงานที่นี่มาเกินสิบปีจนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว
เราก็เลยไม่ค่อยมีเรื่องใหม่ๆ อะไรมาเล่า . .
เออ . . ในช่วง งานยุ่งๆ วุ่นๆ มีอีกเรื่องที่เราค้นพบคือ
กาแฟเอสเปรสโซ่ชอทเต่าบินใส่โซดาเกลืออร่อยอ่ะ
คือ แม่ม มันอร่อยกว่าเอาอเมริกาโน่อเมซอนมาใส่โซดาจริงๆ
ตอนแรก . . เห็นข่าวที่เฮียเต่าแกรโดนโจมตีที่ไปพูดว่า
กาแฟตัวเองเทียบเท่าสตาบั๊ก ก็คิดอยู่ว่าไปพูดแบบนั้นทำไม
ยังไงเครื่องชง กับคนชง มันก็เทียบกันไม่ได้อยู่แล้ว . .
แต่ถ้าพูดถึงเมล็ดกาแฟ เทียบ(แบบคิดเอาเอง)อเมซอน
เออ . . มันก็นุ่มกว่าอย่างที่เฮียเต่าว่า จริงๆ ว่ะ
เออ การค้นพบอีกเรื่องของเรา . . คือ . . เมื่อวันก่อน
เอิ่ม . . น่าจะอาทิตย์ก่อน ที่มอลจังมาถ่อมาจากบ้านแถวนครปฐม
เพื่อมากินม่อนกับเราใช่มะ กินเสร็จ เราพานางไปดูคอนโดฯ แถวสิรินธร
ที่โครงการที่รถน้ำชงเท่ห์ๆ . . ไว้เสริฟลูกค้าด้วยนะ . .
เอาจิงๆ . . กะว่าจะไปดูเฉยๆ เพราะลากนางมากินแถวบ้าน
กินเสร็จจะให้นางกลับบ้านนางเลยก็กระไร เลยพาไปดูหน่อย
นางบอกอยากได้ทรัพย์สินเป็นของตัวเองอยู่ คิดๆ อยู่นั่น
คิดมาจะห้าปีได้แล้วมัง ไม่ซื้อสักที . . ใครจะไปรู้ . .
พอดูเสร็จนางเกิดชอบซะงั้น . . เอาจริง ขนาดเราเรายังชอบเลย
ทำเลก็ดี ติดถนน เดินไปรถไฟฟ้าได้ นี่ถ้าไม่มีบ้านนะ . .
เราน่าจะหอบผ้าผ่อนยอมเป็นหนี้เป็นเพื่อนนางเลย ความจริงสาวโสด
กับการอยู่คอนโดฯ มันก็ดีนะ มันก็สะดวกหลายอย่าง . .
สุดท้ายมอลจังก็จองไป . . ห้าหมื่นจร้าา มีผ่อนศูนย์เปอร์ด้วยนะ
แต่บัตรเครดิตที่นางมีมันไม่ร่วมรายการ . . เราก็เลย ควักบัตร KTC
ในเป๋าเราให้นางเลยไปเลยจร้าาา . . เมริง . . สรุปกรูเป็นคน
สปอตกับเพื่อนหรือนี่ เพิ่งรู้ตัว . . ขนาดผู้ปกติแล้วเรายังไม่ยอม
ให้มายุ่งกับบัตรเราเลยนะ . . เราไม่อยากวุ่นวาย เวลามาตามใช้หนี้บัตร
แต่ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นมอลจังคนเดียวนี่แหละนะ . . นี่วางแผนแล้วนะ
ว่าเลิกงานจะมาแวะว่ายน้ำคอนโดฯ มอลจังก่อน แล้วค่อย
แว้นกลับบ้านทางบางกรวย . . แต่คือ อีกสองปีกว่าคอนโดจะสร้างเสร็จเซ็งชิ๊บ ไม่ทันใจเลยว่ามะ . .นี่เหมือนผัวเมีย ไปเลือกซื้อคอนโดด้วยกัน
จนเซลล์ให้ตุ๊กตามาคนละตัวเพราะเดี๋ยวตีกัน 555+
ชีวิตตอนนี้ . . เหมือนทุกอย่างมันใกล้จะดีขึ้นแล้วแหละ . .
แต่เรามีเรื่องกังวลใจอยู่หน่อยคือ สองอาทิตย์มานี้ เราไม่ได้เข้าเผ่า
และเราทำตัวแย่มาก เรารู้ตัวดี . . แล้วๆๆๆ เราไม่กล้าวัดน้ำตาลเลย
เราต้องไปหาหมออาทิตย์หน้านี้แล้ว . . ไม่อยากไปเลย . . ต้องโดนหมอด่าแน่ๆ . . .
ทำไงดี . . .
อุตส่าวางแผนมาเยอะแยะ
แล้วก็ทำตัวดีมาได้ตั้งพักนึงแนะ . .
แต่สุดท้าย . . ก็มาตายตอนจบจนได้ คอดเศร้า . .
ไว้เราจะมาเล่าให้ฟังอีกทีนึงนะ ว่าโดนด่าไรมาบ้าง . .
เหมือนจะยังไม่สำนึก (แต่จริงๆเราสำนึกนะ) ก่อนจะไปขอทิ้งท้ายด้วย . .เ ฮ้ อ อ อ อ . . ตั ว โ ต ๆ นะ
บันทึกโดย . . ตัวหนอนกิ๊วๆ
| Create Date : 23 มิถุนายน 2565 |
| Last Update : 23 มิถุนายน 2565 17:54:44 น. |
|
27 comments
|
| Counter : 783 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณmultiple, คุณทนายอ้วน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณสองแผ่นดิน, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณhaiku, คุณกะว่าก๋า, คุณหอมกร, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณบูรพากรณ์, คุณtoor36, คุณเริงฤดีนะ, คุณSweet_pills, คุณtanjira, คุณnewyorknurse, คุณคนผ่านทางมาเจอ |
โดย: ทนายอ้วน   วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:19:55:41 น. |
|
|
|
โดย: หอมกร  วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:20:27:37 น. |
|
|
|
โดย: multiple  วันที่: 23 มิถุนายน 2565 เวลา:21:07:59 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 24 มิถุนายน 2565 เวลา:9:20:24 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 24 มิถุนายน 2565 เวลา:9:56:21 น. |
|
|
|
| โดย: บูรพากรณ์ วันที่: 24 มิถุนายน 2565 เวลา:11:18:14 น. |
|
|
|
โดย: คุณต่อ (toor36  ) วันที่: 24 มิถุนายน 2565 เวลา:16:57:55 น. |
|
|
|
| โดย: ทนายอ้วน วันที่: 24 มิถุนายน 2565 เวลา:19:45:27 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 25 มิถุนายน 2565 เวลา:6:08:55 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 25 มิถุนายน 2565 เวลา:17:26:02 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:18:26:44 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2565 เวลา:22:58:31 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 27 มิถุนายน 2565 เวลา:5:43:33 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 27 มิถุนายน 2565 เวลา:7:23:42 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 27 มิถุนายน 2565 เวลา:9:13:02 น. |
|
|
|
| โดย: multiple วันที่: 27 มิถุนายน 2565 เวลา:19:39:48 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มิถุนายน 2565 เวลา:5:40:53 น. |
|
|
|
| โดย: tanjira วันที่: 29 มิถุนายน 2565 เวลา:14:37:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 52 คน [
