......การที่เราถูกผู้ชายคนนึง ทอดทิ้งไป อย่างไม่ใยดี เพราะเขามีคนใหม่ ถ้ามัวแต่มานั่งเสียใจ ร้องไห้คิดถึงซ้ำๆกับเรื่องที่ผ่านมา ต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน ใจก็ยังระทมทุกข์อยู่เหมือนเดิม

.......ตรงกันข้ามกับคนที่เขาทิ้งเราไป ในเวลาที่เราร้องไห้ เขากลับมีความสุขอยู่กับคนอื่น ทุกๆวินาทีที่เราคิดถึงเขา แต่เวลานั้นเขาลืมเราไปแล้วเพราะใจเขามีคนใหม่ให้คิดถึงตลอดเวลา....

......อย่าพยายามหาเหตุผลว่าทำไมลืมคนที่ทิ้งเราไปไม่ได้ แต่จงทบทวนให้ดี ว่าเขามีค่าพอสำหรับเราแล้วหรือ! เพราะคุณค่าของคนทีรักกันมันไม่ใช่การนอกใจ แต่คือการมอบใจให้ ด้วยความซื่อสัตย์และมั่นคงต่อกัน

.......จงเก็บความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย เก็บมันเอาไว้ให้กับคนที่เขามีค่าพอสำหรับเรา และความทรงจำเก่าๆเก็บมันไว้เป็นแค่บทเรียน..