บรรยากาศน่าเดิน

ถึงแล้ว Sanmachi-suji

บรรยากาศให้ความรู้สึกที่เก่าจริงๆครับ ร้านค้าส่วนมากจะทาสีดำ เพื่อเลี่ยงกฎหมายสมัยก่อนที่ห้ามใช้ไม้ต้องห้ามบางชนิดสำหรับประชาชน  ถึงสมัยนี้จะไม่มีกฎเหล่านี้แล้ว แต่ก็คงทำตามทำเนียมต่อๆกันมาแหละเนอะ  วันนี้นักท่องเที่ยวเยอะพอประมาณครับ มีทัวร์จีนเข้ามาเป็นพักๆ  แต่ทุกอย่างก็เรียบร้อยดี  ร้านค้าจะขายพวกอาหาร ของที่ระลึก ไม่ก็ขนมเช่นพวกดังโหงะหรือเซมเบ้ครับ ผมไปลองชิมมาเหมือนกัน 80 เยน  วันนี้เจอคนมาถ่ายหนังด้วยนะ แต่ไม่มีการปิดทางเดินอะไร มีแค่ทีมงานไม่กี่คนคอยชูป้ายรอบๆ ผมอ่านไม่ออกหรอก แต่น่าจะประมาณขอความร่วมมืออะไรทำนองนี้ล่ะมั้ง

บรรยากาศเก่าแก่

ชมบรรยากาศอยู่พักใหญ่ๆก็เดินต่อไปที่สะพานแดง Nakabashi เป็นสะพานใหญ่ข้ามแม่น่ำ Miyagawa  น่าจะถือว่าเป็น Land mark ที่หนึ่งของเมือง Takayama เลยนะ  มีคนมาถ่ายรูปแถวนี้พอสมควรครับ แถมเวลาถ่ายต้องระวังนิดนึงคือมีรถสวนไปมาอยู่เรื่อยๆ

สะพาน Nakabashi

อีกมุมนึง

ชมบรรยากาศแถวสะพานเสร็จก็เอาแผนที่มากางว่าจะไปไหนกันต่อดี ไปสะดุดตากับชื่อวัดหนึ่ง  ก็อดขำไม่ได้อ่ะนะ

^_^”

จากสะพาน Nakabashi จะมีสวน Shiroyama อยู่ใกล้ๆซึ่งจะมีซากปราสาท Takayama อยู่ที่เดียวกัน  ด้วยความที่สนใจพวกของเก่าๆอยู่แล้ว เลยต้องไปซักหน่อย  เดินขึ้นเขาแต่ไม่สูงมากครับ ระหว่างทางเจอวัด Shorenji แต่วันนี้เหมือนจะปิดซ่อมแซม เลยไม่ได้เข้าไปข้างใน ใกล้ๆกันนั้น มีป้ายบอกว่าแถวนี้เคยคนเห็นหมี (ล้างซะบ้างสิ….  เฮ้ย! ไม่ใช่แล้ว)  แต่คิดว่าคงไม่โชคร้ายขนาดที่จะเจอหรอก ก็เลยเดินเข้าไปต่อครับ

Beware of Bears!

เดินขึ้นเขาอีกไม่นาน ทางเดินที่เป็นปูนก็หายไป เหลือแต่ทางเดินธรรมชาติ ใกล้ๆกันมีป้ายใหญ่ๆ ซึ่งแน่นอนว่าผมอ่านไม่ออกหรอก แต่เดาว่าน่าจะเป็นป้ายบอกว่านี่คือซากปราสาท Takayama… มั้ง  เดินขึ้นไปอีกนิดก็เจอพื้นที่ราบกว้างเอาการบนเขา ผมเลยโมเมว่านี่แหละน่าจะเป็นจุดที่เป็นปราสาทเก่า ถึงจะมีทางขึ้นไปต่อ แต่ด้วยความเหนื่อยเลยคิดว่าไม่น่าจะมีอะไรมากไปกว่านี้แล้ว เลยตัดสินใจเดินลงเขาครับ    ซึ่งผมคิดผิดจริงๆนั่นแหละ หลังจากกลับมาดูข้อมูลอีกทีปรากฎว่า ที่ๆเคยเป็นปราสาทเก่า ต้องขึ้นเขาไปอีกราวๆ 300 เมตร ซึ่งถือว่าผมพลาดมาก!! รอบหน้าถ้ามีโอกาสมาที่นี่อีกครั้ง ต้องมาแก้มือให้ได้เลย

Takayama Castle Ruin

ที่ราบบนภูเขา

เดินลงมาถึงพื้นราบเริ่มหิวอีกแล้วล่ะสิ เลยเดินกลับไปที่ Sanmachi-suji ได้ขนมเซมเบ้ทำใหม่ๆมารองท้อง เค็มปะแล่มๆอร่อยดีเหมือนกัน  ระหว่างทางเจอร้านขายของที่ระลึก เลยได้เนื้อ Hida กลับบ้านมา 3-4 pack ดูเวลาบวกความเหนื่อย เลยตกลงกับแฟนว่า น่าจะไปพักผ่อนที่โรงแรมสักพักแล้วออกมาหามื้อเย็นกินกันดีกว่า

ทำเซมเบ้กันสดๆ

พอถึงที่พักเล่นเอาหมดแรงครับ นอนกลิ้งอยู่พักใหญ่ๆเลย แต่สุดท้ายความหิวชนะความเหนื่อย เลยดีดตัวเองจากเตียงมาหามื้อเย็นดีกว่า  แต่ไม่อยากไปไกลเลยว่าจะหาของกินแถวๆนี้แหละ  เดินวนรอบๆที่พักในที่สุดก็ได้เข้าร้านนึง แฟนผมสั่งข้าวแกงกะหรี่ ส่วนผมจัดข้าวหน้าเนื้อฮิดะอีกครั้ง น่าจะเป็นการสั่งลาเนื้อฮิดะแล้วนะ ต่อไปไม่รู้จะได้กินอีกทีเมื่อไหร่  พอท้องอิ่มก็กลับโรงแรมครับ  ลืมบอกไปว่าตอนออกมาหามื้อเย็น ด้วยความขี้เกียจเลยใส่เสื้อยืดแขนสั้นออกมาตัวเดียวท่ามกลางอากาศ 0 องศา พอเดินขึ้นบันไดจะเข้าประตูโรงแรมได้ยินเสียงภาษาไทยว่า “คนนี้เก่งจัง” มาจากบ้านบน ผมเลยยิ้มให้แล้วบอก ขอบคุณครับ  ทางนั้นเลยตกใจว่าคนไทยหรอกหรือ ก็ขำๆกันไปครับ  ทักทายเพื่อนร่วมชาตืสักพักก็ขึ้นห้องมาพักผ่อน  กับแกล้มที่ชอบมากๆอย่างหนึ่งในทริปนี้คือสลัดไข่ร้าน Family Mart ครับ นุ่มหอม มัน ละลายไปในปาก แบบว่ามันลงตัวจริงๆอ่ะ อยากให้ Family Mart เมืองไทยมีมาขายบ้างจัง

ข้าวหน้าเนื้อฮิดะอีกรอบ

ทะมะโหงะซะระดะ สุดยอดแล้ว

Create Date : 24 มกราคม 2559
Last Update : 24 มกราคม 2559 14:24:34 น.		1 comments
Counter : 765 Pageviews.
Share Tweet