ไม่เคยทานขนมด่างค่ะ อ่านที่แม่ภูมิเล่าแล้ว อยากกินขึ้นมาทันที ลืมอ้วนไปเลย เคยกินแต่ข้าวต้มด่างค่ะ กินเฉยๆ ก็อร่อย ใส่น้ำแข็งไสก็อร่อย

อยู่แถวไหนหรือค่ะ
บอกพิกัดด้วยค้า...

โอ้...เพิ่งเคยเห็นคะแม่น้องภูมิ
น่าจะมีกินด้วยนะคะ จะได้หอมให้ชื่นใจ

แม่ภูมิ....
ดาวจ๋ารบกวนไปถามสูตรคุณป้าเลยค่ะ ...
เด๋วขนมโบราณจะหายสาบสูญ

ดาวจ๋าไม่เคยทานหรอกค่ะ
เห็นในรูปก็ไม่ชัด..
ในถ้วยนั้นมันเป็นอะไรคะ?...แป้งหรือคะ? ..

ส่งให้ดาวจ๋าหน่อยค่ะ ... อยากชิม

อยู่บ้านโป่งหรือค่ะ
ร้านนี้ Charlie ก็แวะซื้อขนมด่างบ่อยๆ ค่ะ

สวัสดีค่ะแม่ภูมิ
ขนมด่างน่ากินจัง
ในกทม.ใส่สีใบเตยกันหมดแล้วแต่งสงสัยแอบใส่สีผสมอาหารกันด้วยเพราะไม่ต้องเสียเวลาคั้นน้ำใบเตย
ชอบมากเลยที่กทม.ยังเห็นมีขายที่บางลำพูค่ะก็ยังอร่อยดี
แต่อยากทานแบบที่ไม่ใส่สีจัง
คนแก่ที่บ้านเคยบอกว่าที่เค้าเรียกขนมด่างเพราะทำมาจากน้ำด่าง
น้ำด่างนี่เค้าบอกว่าได้มาจากการเอาขี้เถ้าที่ได้จากเตาถ่านมาใส่น้ำแช่ค้างคืนไว้น้ำก็ต้องเป็นน้ำฝนด้วยนะ
ก็แค่ทำน้ำด่างมันก็มีกรรมวิธีจิ๋มก็เลยไม่ได้ลองทำไงจนคนทำได้ก็หนีเราไปทำภพอื่นกันหมดแล้ว
เลยต้องซื้อเค้าทานค่ะตอนตรุษจีนก็จะเห็นมากหน่อยแต่ก็ต้องเลือกจ้าวที่ไม่เหนียวมาเกินไป และที่เละๆก็ไม่อร่อยอีกเวลาทานหอมงาดีจัง

รักษาสุขภาพค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ
คิดถึงเสมอค่ะ

ไม่ต้องแล้วค่ะแม่ภูมิขา
ดาวจ๋าเจอสูตรแล้วค่ะ

ตามลิงก์นี้เลยยย
//topicstock.pantip.com/food/topicstock/2008/10/D7084342/D7084342.html

ถ้าเป็นขนมชนิดนี้
ดาวจ๋าทานบ่อยค่ะ
ที่บางลำภูมีร้านอร่อยอยู่ค่ะ

เมื่อกี้ดาวจ๋าโดนพี่สาว ว๊ากมาเลยค่ะ 55
ทานออกบ่อย แต่ไม่รู้จักชื่อขนมที่ทาน...

พอดีส่วนใหญ่ จะเป็นสีเขียวใบเตยแบบที่คุณโอเล่ทำ
แต่ดาวจ๋าดูรูปของแม่ภูมิไม่ชัดเองค่ะ ... แห่ะๆๆ

ขอบคุณมากค่ะ

แม่ภูมิอยากได้การตูนอะไรให้น้องภูมิเป่าเด๋วดาวจ๋าซื้อมาฝากน้องค่ะ

ไม่ทราบรเ้านขายขนมด่างอยู่
ย่านไหนครับ ผมเคยกินขนม
ด่างแบบนี้สมัยเด้กครับแล้วหา
กินไม่ได้อีกเลย
ที่เห็นขายเป็นถ้วยสีเขียวเนื้อ
ขนมมันต่างจากขนมด่างครับ
ขอบคุณมากครับ

น่าทานจังค่ะ ไม่ได้ทานมานานแล้ว

ไม่เคยเห็นและไม่เคยทานเลยค่ะแม่ภูมิ ขนมโบราณเดี๋ยวนี้หาทานยากจริงๆ นะคะ

สวัสดีครับ แม่น้องภูมิ

ห่างหายไปนาน สบายดีนะครับ ผมก็วุ่นวายอยู่กับชีวิตตัวเอง

มีความสุขกับวันหยุด 3 วันนะครับ

ไม่จำเป็นต้องชนะทุกครั้งที่ถกเถียงกับผู้อื่นก็ได้


หอบความคิดถึงมาฝากค่ะแม่ภูมิ

ขนมด่างนี่ป้าก็ไม่รู้จักเหมือนกันนะ
แต่ดูอาการแล้วป้าว่าคล้ายๆขนมขี้มัน
แต่จะใช่หรือไม่ต้องได้เห็น…ได้ชิม …จึงจะกล้าฟันธง

มีความสุขกับสามวันหยุดนะคะ


คมคำ : คำว่ารับผิดชอบหมายถึง …รับทั้งผิด และ ชอบ

นี่ค่ะแม่ภูมิ..
ดาวจ๋าเคยอ่านกระทู้ต่างๆที่ห้องก้นครัวเรื่องการทำน้ำด่าง

น้ำด่างคือ น้ำด่างก็คือน้ำขี้เถ้า หรือก๋านโสย
ก๋านโสยหาซื้อได้ตามร้านขายกับข้าวจีน ถ้าที่ไทย น่าจะแถวเยาวราช
แต่อาจจะมีขายแถวบ้านก็ได้ถ้าอยู่ในละแวะคนจีนอยู่กันนะคะ เช่นแถวๆโรงเจ

ขี้เถ้า (ดีสุดถ้าได้จากไม้เนื้อแข็ง) อัดแน่นประมาณ ๒ แกลลอน(ราว๗-๘ลิตร)
วิธีทำ
๑/นำขี้เถ้าห่อผ้าขาวบาง ๒-๓ ชั้น มัดปาก ใส่ถังไม้หรือปลาสติค ห้ามเป็นโลหะ
๒/เทน้ำใส่พอท่วมถุงขี้เถ้า ทิ้งไว้ อย่างน้อย ๔๘ ชม.(นานกว่านี้ก็ได้ไม่สำคัญ)
คอยเติมน้ำให้ท่วมปริ่มไว้
๓/ยกถุงให้สะเด็ดน้ำ (น้ำที่ได้เป็นน้ำโซดาไฟอ่อนๆ มี KOH ส่วนใหญ่ และNaOH ส่วนน้อย หรือเรียกว่า Lye)

แต่เด๋วนี้มีผงที่ทำน้ำด่างได้ง่ายๆแล้วค่ะแม่ภูมิ
ดาวจ๋าอ่านกระทู้เรื่องน้ำด่าง มาเยอะเหมือนกัน เพราะเขาเอาไปทำบะหมี่
หรือเอาไปแช่ หมึกกรอบ ที่ใส่เย็นตาโฟ น่ะค่ะ

ส่วนขนมของแม่ภูมิ สูตรของคุณป้าเธอ คงเป็นแบบดั้งเดิม
แต่สีแป้ง ถ้าให้เป็นสีสัน มันก็ดูน่าทานมากกว่า (ถ้ามาขายคนเมืองอ่ะ เนาะ )
ว่าแต่ร้านอยู่ตรงส่วนไหนของราชบุรี คะ
เด๋วดาวจ๋าโทรหาพี่สาวเพื่อน ให้ซื้อมาให้ทานดูบ้าง เธออยู่ที่ราชบุรี น่ะค่ะ ...
วันอาทิตย์หน้า ดาวจ๋า จะไปนครปฐมพอดี ... จะได้ให้พี่เขาไปซื้อมาลองทานดูค่ะ

ลองไปเปิดบล้อกห่องเรียนลดตอนรุ่น 1 ดูค่ะ มีข้อมูลเก่า ๆ อยู่ค่ะ ศึกษาก่อนแล้วจะไม่งงนะคะ

ถ้าจะทานขนมด่างคงต้องไปแถวบ้านแม่ภูมิแล้วล่ะ ในกรุงเตบท่าจะไม่มีนะ

งานหนังสือเราไม่เคยพลาดเลยล่ะไปมันทุกปีอย่างน้อยก็ต้องมีบู๊ทที่ซื้อแน่ๆ 1 บู๊ทค่ะ

แวะมาชมไม่เคยทานค่ะ...

มาพลัดกันชิมขนมคะ แม่ภูมิ

สวัสดียามเช้าครับพี่


ไม่เคยทานเลยครับ
เห็นแว๊บแรกนึกว่าขนมถ้วย

น่าทานดีจังครับ

อยากชิมด้วยคนค่ะ

น้องสาวจ๋าๆๆๆ
ขนมไทยๆน่าทานทุกอย่างเลย
ทำให้พี่หิวววววววววว....
.....

พี่แวะมาส่งความคิดถึงค่ะ
ช่วงนี้อาจห่างหายไปบ้างนะคะ
แต่ยังคงส่งความคิดถึงและความห่วงใย
มาให้กันอยู่เสมอๆนะคะ...

เมื่อก่อนเห็นแม่ทำด่างจากเปลือกลูกงิ้วเผาไฟค่ะ แต่ทำอย่างไรบ้างจำไม่ได้ ... ด้วยเป็นลูกสาวที่ดีมาก ... ไม่จดไม่จำเล้ย

สวัสดียามเย็นค่ะเอาดอกบัวที่คุณแม่ปลูกไว้ที่หน้าบ้านมาให้ชมค่ะ

แม่ภูมิยังไม่วายขวัญผวา..ขนาดเชียร์ภาณุมาตลอด...ผู้ชายอะนะถ้าเขาสนใจใครเขาจะหาวิธีการสารพัดเพื่อใกล้ชิด เพื่อทำคะแนนค่า... แต่จะพลิกมั้ยน้อ...ยอมรับมาเถอะว่ารักผมเข้าแล้ว...555

น้องสาวครับ

ก๋วยจั๊บของโปรดเลย

"ขนมด่าง" ไม่เคยๆ

คงประมาณขนมถ้วยโรยงาไหมค่ะ...

วันหน้าต้องแวะบ้านโปร่ง
คงได้ลิ้มลองนา

สุขสบายๆกับวันหยุดครับ
พี่ชายลัดฟ้าครับ

สวัสดียามเช้าครับพี่

น้องสาวจ๋าๆๆๆๆ
พี่สาวจะมาบอกคำเดียวว่า...
...คิดถึงมากกกกกก...
พี่สาวคนน่ารักไม่คิดถึงเราแหละ
ฮือออออออออออออ

เเม่ภูมิสบายดีรึเปล่าค่ะ ไม่ได้เเวะมานาน พักหลังๆยุ่งๆนิดนึง

มาดู blog นี้ ต้องเเบบรีบ รูดลงอย่างรวดเร็ว ช่วงนี้หมำ่เจอยู่ ตะบละใกล้เเตกเเล้วอ่ะค่ะ (อดทนๆอีก 2 วันเองเนอะ)

ไว้ต้องตามไปชิม ชอบลองชิมอาหารที่แปลกตาแบบนี้จัง

หลังโรงพยาบาลบ้านโป่งก็มีขายค่ะ เมื่อวานลองไปชิมมาแล้ว เค้าก็ขายคู่กับขนมถ้วยเหมือนกัน ของเค้าหอมใบเตยมากกกก เลย วันนี้ว่าจะไปเหมามาอีก

น่าสนใจ

วันนี้ลองไปซื้อที่หลังโรงพยาบาลบ้านโป่ง อร่อยมากจริงๆ เสียดายซื้อมาน้อยพรุ่งนี้จาไปซื้ออีก

ขนมที่ว่าก็คือ ขนมถ้วยเจ้ก ยังพอหาซื้อกินได้ค่ะ แต่ส่วนใหญ่อยู่ในกรุงเทพ ส่วนสีขนมบางเจ้าก็ไม่ใส่สีค่ะ
แต่ดิฉันว่าขนมชนิดนี้สู้ขนมอีกชนิดหนึ่งเป็นของชาวใต้ คือ ขนมถ้วยน้ำด่าง หรือขนมโกซุย มีส่วนผสมของน้ำด่างเหมือนกัน ตัวแป้งใส่น้ำตาลด้วย กินกับมะพร้าวทีนทึก อ้อ ขนมชนิดนี้แถวจังหวัดตรังมีมากค่ะ สำหรับน้ำด่าง ดิฉันก็เพิ่งรู้ว่ามีแบบผงด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะใช้ทำขนมได้ไหม ส่วนน้ำด่างที่ชาวใต้ใช้ทำขนมกีจ่าง หรือขนมโกซุย เขาทำจากขี้เถ้าเปลือกทุเรียนค่ะ ซึ่งดิฉันก็ไม่รู้ว่าเขารู้ได้ไง

ขนมที่ว่าก็คือ ขนมถ้วยเจ้ก ยังพอหาซื้อกินได้ค่ะ แต่ส่วนใหญ่อยู่ในกรุงเทพ ส่วนสีขนมบางเจ้าก็ไม่ใส่สีค่ะ
แต่ดิฉันว่าขนมชนิดนี้สู้ขนมอีกชนิดหนึ่งเป็นของชาวใต้ คือ ขนมถ้วยน้ำด่าง หรือขนมโกซุย มีส่วนผสมของน้ำด่างเหมือนกัน ตัวแป้งใส่น้ำตาลด้วย กินกับมะพร้าวทีนทึก อ้อ ขนมชนิดนี้แถวจังหวัดตรังมีมากค่ะ สำหรับน้ำด่าง ดิฉันก็เพิ่งรู้ว่ามีแบบผงด้วย แต่ไม่รู้ว่าจะใช้ทำขนมได้ไหม ส่วนน้ำด่างที่ชาวใต้ใช้ทำขนมกีจ่าง หรือขนมโกซุย เขาทำจากขี้เถ้าเปลือกทุเรียนค่ะ ซึ่งดิฉันก็ไม่รู้ว่าเขารู้ได้ไง

ที่บางคล้า กำลังหายไปโดยไม่รู้ ตัวแล้วครับ

ร้านนี้อร่อยครับ ผมก็ ทานมาตั้งแต่เด็ก

สั่งซื้อยังไงได้บ้างครับ