bloggang.com mainmenu search
ชั้น ป. 2 ก ดาราวิทยาลัย ตอนนั้นน่าจะเป็นวัยซน
ขึ้นชั้นใหม่เราอยู่ชั้น ป.2 ก. เป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ใต้ถุนสูงซักบันได 3-5 ขั้น ใต้ถุนเขาจะปิดทึบ ในรูปจะที่เลข 2,3 เพราะเราอยู่ตึกนี้ทั้ง ป. 2 และ ป.3 เข้าประตูไป ข้ามเหมือง ( คลองเล็ก ๆ ) ไปอยู่ขวามือ





แผนผังตึกน่าจะเป็นแบบนี้ คือมีห้องเรียน 5 ห้อง ( ป.2 ก,ข ป.3ก,ข ป.4 ก ห้อง ข จะอยู่เล้าไก่ ) และ 1 ห้องพักครู



ด้านหน้ามีชาน ... ใช้เข้าแถวเวลาฝนตก กับไว้ให้นักเรียนพยาบาลแมคคอมิคมาฝึกปลูกฝี ฉีดยาทุกปี

ก่อนจะทำการฉีด ต้องมีหม้อต้มเข็มมาวาง พร้อมกับจัดสถานที่ก่อน ทำเอานักเรียนที่อยู่ในห้องใจ ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ไม่เป็นอันเรียนเลยเชียว เราสามารถต่อแถวได้อย่างกึ่งอิสระเลือกได้ว่าอยากจะให้คนไหนฝึกจิ้มเรา จึงมีการวนถามเพื่อนที่ล่วงหน้าไปก่อนว่าคนไหนฉีดไม่เจ็บ หากแถวไหนไม่มีคนก็จะถูกดึงไปได้ ( กึ่งอิสระ ) อย่างเราน่ะเหรอ สบายมาก กว่าจะต่อแถวถามเพื่อนไปสิบกว่ารอบมั้ง

หลังจากได้รับยาไป คนซ่าก็จะเบ่งกล้ามอวดให้ตบ มันเจ็บนะเนี่ย กลับบ้านไปก็เป็นความลำบากมากอีก เพราะเสื้อนักเรียน จะเป็นแบบสวมหัว ที่อกจะมีกระดุมแต๊บสองเม็ด แล้วผูกผ้าเช็ดเหงื่อ ... อุ๊ย! ไม่ใช่ เน็คไทด์ ทับอีกที วันรุ่งขึ้นแต่งตัวก็ยกแขนไม่ขึ้นไปอีกหนึ่งวัน

เน็คไทด์ ของเราและคิดว่าเกือบหมดทั้งโรงเรียน จะมีกระดุมแต็บที่ต้นคอการผูกไทด์จึงเป็นการผูกถาวรอาจทั้งเทอมเลย ดังนั้นถ้าลืมผ้าเช็ดหน้า ก็จะใช้ผ้าเช็ดเหงื่อที่ต้องโดยครูดุทุกครั้งที่เห็น

ระเบียงของชานจะเป็นระเบียงไม้ ราวจะเป็นไม้ลักษณะกว้างซักสี่นิ้ว แบนซักนิ้วครึ่งเตี้ย ๆ สูงประมาณคอเราสมัยนั้น เอาไว้หัดปลูกถั่วเขียวในกระป๋องนมข้น คนละสามเม็ด ตื่นเต้นมากต้องรดน้ำและมาคอยดูว่าของใครขึ้นมั่ง ขึ้นกี่ต้น



รูปหมู่ตอน ป. 2 ก. ครูประจำชั้นชื่อ คุณครูจันทร ต้องมีรูปแบบนี้เพราะเขาจะถ่ายไปลงหนังสืออนุสรณ์ทุกปี เราเหมือนเดิม คนที่นั่งแถวสอง คนที่สองจากซ้าย ถ่ายที่หน้าหอประชุม






เรื่องเรียน ... เรียนอะไรนี่ จำไม่ได้เลยแต่จำบรรยากาศในห้องเรียนได้ว่า
พื้นห้องเป็นไม้ และมักจะมีการประกวดความสะอาดของห้องเรียนกัน เวลาเข้าห้องเรียนต้องถอดรองเท้าแน่นอนอยู่แล้ว พื้นห้องก็จะลงน้ำมันกันอาจจะทุกอาทิตย์หรืออาจจะเดือนละสองครั้ง โดยจะใช้เทียนไขที่เป็นแผ่นแบน ๆ เหมือนแป้งพิซซ่า ละลายกับน้ำมันก้าด ลงน้ำมันพื้น แล้วจะใช้ผ้าถูให้มันขั้นหนึ่งก่อน ใครตัวเล็กจะเป็นคนนั่งยอง ๆ บนผ้า ใครตัวใหญ่จะเป็นคนลากไปตามกระดานไม้ แต่ละคนที่ใต้โต๊ะจะมีลูกมะพร้าวแห้งผ่าครึ่งทั้งลูก เอาไว้ขัดมัน ว่าใต้โต๊ะใครจะมันกว่ากัน แม้เวลาเรียนก็ยังถูดังซ่า ๆ จนครูต้องห้าม



ที่ใต้หน้าต่างข้างห้อง ป 2 ก.นี้ จะมีตารางเล่นตั้งเต ... ภาษาเราเรียกว่า " ต๋าบ๊า " ต้องรีบไปโรงเรียนแต่เช้าแล้วลงลายมือว่า จองแล้ว ที่สังเวียน เพราะตอนเย็นมันจะมีมือ ( เท้า ) ดี มาลบออกประจำ ไม่งั้นต้องไปเล่นที่อื่น พวกเราเคารพกติกากันนะคะไม่มีการโกงจองแน่นอน



ช่องแต่ละช่อง จะกว้างแค่เลยรองเท้านักเรียนไป วัดแบบ 1ฝ่ารองเท้าตรง กับ 1 ฝ่ารองเท้าขวาง และจะเล่นกันมาหลายรุ่น จากรุ่นสู่รุ่น จนพื้นของตาควบ ( ที่มีช่องแบ่งขวา-ซ้าย ) ลึกขนาดที่วาดให้ดู

การเล่น ต๋าบ๊า ความกว้างของตากระโดด ของเราจะมีแบบแคบสุด ๆ ( 1 ฝ่ารองเท้าตรง ) ไปจบกว้างสุด ๆ ที่เล่นได้ตอนนั้น 6 ฝ่าเท้าตรง ต่อ 1 ตาราง ซึ่งต้องมีพวกโดดไกล ๆ จะได้เปรียบ


วิธีเล่น ที่แรกก็คิดว่าคงเล่นเป็นกัน แต่ พอไปดูที่คำจำกัดความของการละเล่น ไม่มีอธิบายไว้ ใครจำได้อย่างไรก็แย้งด้วยนะคะ


ตาต่าง ๆ จะมีเลข ตา 1 2 3 4 5 6 7 8



แบ่งเป็นสองทีม สองเบี้ย
เริ่มต้น
ใครทอยเบี้ยเข้าใกล้จุดสีชมพูในหัวกะโหลกได้เล่นก่อน
การเล่นคือตาไหนที่มีเบี้ยอยู่จะห้ามเหยียบ
จะเก็บเบี้ยตอนขากลับ
แต่ละตาวางขาได้แค่หนึ่งขาครั้งเดียว หากเขยื้อน ตาย
ห้ามสลับเท้าไปมา เช่นตา 1 ไปตา 2 ต้องใช้เท้าเดียวกัน

ทั้งสองทีมจะต้องทอยเบี้ยที่ตา 1 ... ต้องทอยให้เก็บง่าย ๆ ห้ามทับเส้น หรือออกนอก ตานั้น ถ้าทอยออก หรือทับเส้นต้องออกจากการเล่นไป ( ตาย ) ให้มือสองทอยแทน ทอยผ่าน ไม่ตาย
แล้วมือสองก็จะโดดข้ามไปที่ ตา 2 3 คู่ 45 เดี่ยว 6 คู่พร้อมพลิกตัว 78 แล้วมารอขาเดียวที่ 6
คนต่อ ๆ ไปของทีมก็เข้ามาโดด จนครบทีม
ต้องห้ามถูกตัวกันด้วย จึงต้องวางแผนสลับ จัดตำแหน่งให้ดี ว่าใครจะไปใครจะคอยตรงไหน
ส่วนใหญ่จะเล่นทีมมากสุดทีมละ 4 คน
พอคนทอยเก็บเบี้ยก็จะโดดข้ามออกไป

ถ้าเป็นตาติดกันเช่น ทีมหนึ่งอยู่ตา 1 อีกทีมอยู่ตา 2 หรือ 2กับ 3 เมื่อเก็บเบี้ยจะโดดหมุนตัวกลับไปช่อง 78 ได้ แล้ววิ่งมากระโดดข้ามทั้งสองตา ไม่งั้นข้ามไม่ได้แน่ ... อย่าลืมว่า ถ้าข้ามตา 2,3 มาตา 1 ก็ต้องลงขาเดียว

ถ้าเล่นครบ 8 ตาก็จะโยนในหัวกระโหลก พอไปกลับตัวที่ 7,8 จะต้องคลำหาเบี้ยในกระโหลกให้ได้ แล้วกระโดดกลับออกมา ก็จะได้บ้าน เริ่มที่ ตา 1 2 3 ไปตามลำดับ ซึ่งขากลับจากคลำเบี้ยได้ เราจะยืนสองเท้าที่บ้านเราเลยแต่ห้ามขยับเน้อ แล้วเขียนรูปบ้านที่ดินของเรา ก่อนออกนอกตาราง

ตาต่อไปเริ่มตา 1 ใหม่แต่ยังต้องทอยเบี้ยอยู่และคนอื่นต้องข้ามบ้านเราจะเหยียบไม่ได้

วันนี้เล่ายาวแล้ว คนแก่เหนื่อยพิมพ์ ที่จริงจำได้แค่นี้แหละค่ะ ป.2 ก.


Create Date :12 พฤษภาคม 2553 Last Update :27 มกราคม 2554 12:35:07 น. Counter : Pageviews. Comments :37