ชีวิตแม่มือใหม่ - เดือนที่ 7 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่แวะเวียนเข้ามาทักทายกันนะคะ ปลายอาทิตย์นี้วันหยุด Easter แล้ว ดีใจจังเลย คริสอยู่บ้านช่วยเลี้ยงลูกอีกแล้ว อิอิ ยังไงก็ Happy Easter ละกันนะคะ ถ้าได้อ่านบล๊อกเก่าๆจะเห็นได้ว่าจอยหมกมุ่นกับเรื่องการนอนของมะลิมาก ตั้งแต่มะลิเกิด อ่านหนังสือที่สอนเรื่องการเอาเด็กนอนมาหลายเล่ม ซื้อบ้าง ยืมห้องสมุดบ้าง เพื่อนๆให้ยืมมาบ้าง มีตั้งแต่แบบไม่สนับสนุนให้เด็กร้อง จนถึงเล่มที่ปล่อยให้เด็กร้องแล้วเดินออกห้องไปเลย อ่านไปอ่านมา อ่านมากไป ไม่รู้จะเชื่อเล่มใหนเพราะแต่ละเล่มก็ให้คำแนะนำต่างๆกันไป ที่เหมือนกันก็มีอยู่เรื่อง routine ที่ทำให้เด็กรู้ว่าใกล้ถึงเวลานอนแล้ว บางเล่มก็บอกว่าเด็กตื่นสองชั่วโมง นอนสองชั่วโมง บางเล่มก็บอกให้เด็กตื่นและหลับเป็นเวลาเป๊ะๆ บางเล่มก็บอกว่าเด็กตื่นตอนเช้า 2 ชั่วโมงก็เหนื่อยแล้ว แต่ตอนบ่ายจะตื่นอยู่ได้นานขึ้น 3 ชั่วโมงมั่ง 4 ชั่วโมงมั่ง บางเล่มก็บอกว่าเด็กโดยเฉลี่ยนอนวันละ 15-16 ชั่วโมง บางเล่มก็บอก 13-14 ชั่วโมง แต่มะลินอนเฉลี่ยแล้ว 13 ชั่วโมงเอง หนังสือจะบอกให้ดูเด็กเค้าจะส่งสัญญาณเวลาเหนื่อยเช่นหาว เงียบไปไม่สนใจของเล่น ตาใสๆเหม่อๆ เริ่มงอแง ขยี้ตา เกาหรือดึงหูเป็นต้น เค้าบอกว่าถ้าเอาเด็กนอนก่อนที่เค้าจะเหนื่อยเกินไป เด็กจะไม่ร้องให้มากและนอนได้นาน จอยก็ใช้ความพยายามลองทำตามที่หนังสือว่ามาตลอด ได้ผลบ้างไม่ได้ผลบ้าง ไอ้ที่ดูเหมือนจะได้ผลตอนสามเดือนก็มากลายเป็นไม่ได้ผลตอนสี่เดือน ก็มานั่งเซ็งว่าเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย ช่วงสองสามอาทิตย์ที่ผ่านมา อยู่ๆก็เกิดอาการปล่อยวางกับเรื่องการนอนของมะลิ หนังสือเกี่ยวกับการนอนของเด็กก็เอาไปคืนเค้าหมด เลิกอ่าน มะลินอนกลางคืนดีมาก กลางวันจะเป็นไงก็ช่างมันเถอะ จะได้ทั้งหมดวันละกี่ชั่วโมงก็ไม่ต้องไปกังวล สายๆก็คอยดู ถ้าเค้าเริ่มเงียบและเริ่มงอแงก็พาเค้าไปนอน อีกทีก็บ่ายสองบ่ายสาม เค้าจะงอแงง่วงนอนอีกหนนึง เลิกกำหนดกฎเกณฑ์ ให้ลูกเป็นคนบอกเราเอง ช่วงนี้เค้านอนตอนกลางคืน 11-12 ชั่วโมงรวด สายๆ จะนอนอีก 1-1.5 ชั่วโมง แล้วตอนบ่ายจะนอนแค่ 30-40 นาที อีกอย่างคือ เด็กเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา วันนึงตื่นมาร้องให้กลางดึก ตอนแรกก็นั่งเซ็งว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมนอนมาดีๆอยู่ดีๆมาตื่นซะงั้น กลัวว่ามะลิจะตื่นทุกคืน คืนถัดมา เธอก็หลับยาวไม่ตื่นนิ่ อีกซักอาทิตย์ถัดมา เธอตื่นอีกละ เอ่อ นะ เอาแน่เอานอนไม่ได้ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย จะเอาอะไรกะเด็กล่ะเนอะ ผู้ใหญ่ยังขึ้นๆลงๆเลย พอคิดว่าอะไรเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็ดันมามีการปรับเวลา daylight saving ซะนี่ จากที่มะลิเคยตื่น 7 โมงครึ่ง ตอนนี้กลายเป็น 6 โมงครึ่งซะแล้ว ฮือๆ อิแม่มันยังง่วงอยู่เลย สงสัยต้องเข้านอนเร็วขึ้นกว่าเดิมซักพัก ตอนนี้น้องมะลินั่งได้นานแล้ว (จับนั่งนะ นั่งเองยังไม่เป็น) วันก่อนให้นั่งเล่นบนที่นอนบางๆบนพื้น เผลอแป๊ปเดียวเธอล้มหัวฟาดพื้น(พรม)ดังตึง จอยก็รีบวิ่งไปอุ้ม เค้ากำลังจะตะเบ็งเสียงร้องให้ (เหมือนเวลาไปฉีดวัคซีน) แต่พอจอยอุ้มขึ้นมาเค้าทำหน้าเบลอๆ ตาปรือเหมือนจะเป็นลมหรือวูบอ่ะ จอยตกใจมาก เรียกมะลิ มะลิ เป็นไรลูก เค้าก็ลืมตา แต่ก็เหมือนง่วงนอน ใจหายเลยเรา แต่ซักพัก เค้าก็เล่นเหมือนเดิม ค่อยโล่งใจหน่อย จากวันนั้น เวลาเค้านั่งนะ จอยเอาหมอนมาวางรอบด้านเลย หลังๆมานี่ เวลากินนมต้องเอาเข้าห้อง(มืด)เท่านั้น กินข้างนอกห้องเธอวอกแวกเหลือเกิน เสียงทีวี เสียงพ่อเค้าทำอะไรในครัว เธอได้ยินเธอก็จะหันขวับแต่ไม่ปล่อยหัวนมแม่ โอ๊ย เจ็บมาหลายครั้งหลายครา ขนาดพาไปกินในห้องเงียบๆ เสียงอะไรดังนิดเดียว เธอจะหันขวับไปที่ประตู นึกว่าพ่อมามั้ง นมจะขาดมั้ยเนี่ยเรา ถ้าวันไหนไม่วอกแวก มะลิชอบเล่นกับกระดุมเสื้อจอย เค้าชอบใช้นิ้วชี้เขี่ยๆที่กระดุม บางทีก็จะเล่นบรา ไม่ก็ขยำเต้า ไต่ขึ้นมาขยำคอ ปาก จมูก ดึงผมอีกต่างหาก อารายกานนนน จะกินนิ่งๆไม่ได้หรือไง พอกินเสร็จ จอยจับนั่งจะให้เรอ เธอก็จะโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อจับหรือคว้าอะไรต่อมิอะไร โคมไฟ รีโมท เล่นแม้กระทั่งที่วางแขนโซฟา เธอจะตีๆ ไม่ก็เอานิ้วข่วนๆ เฮ้อ เดี๋ยวโตอีกหน่อยจะเหนื่อยวิ่งไล่จับลูกแค่ไหนเนี่ย อยากมีลูกที่ไม่ซน เด็กแบบนิ่งๆอ่ะ เรามันแก่แล้ว มีลูกซนจะเลี้ยงไม่ไหวเอา ช่วงนี้ อากาศเริ่มเย็น ผิวน้องมะลิแห้งมาก ไม่พอ ยังเป็นผื่นแดงๆปื้นๆอีก พาไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็น eczema อ่อนๆ บอกให้ใช้น้ำเปล่าอาบน้ำ ชะโลม moisturizer เยอะๆ ที่หมอแนะนำก็คือ QV cream ทาบ่อยๆเท่าที่ทำได้ประมาณว่าเปลี่ยน nappy ทีก็ทาที ไม่รู้มันเป็นพันธุกรรมหรือป่าวเนอะ ผิวแห้งเนี่ย จอยก็ผิวแห้งมากมาตั้งแต่เด็ก จำได้ว่าเช้าๆตอนรอรถรับส่งไปโรงเรียน นั่งกินข้าวไป แม่ก็เอาโลชั่นทาขาทาแขนให้ เอ หรือที่มะลิผิวแห้งนี่อาจจะไม่ใช่พันธุกรรม แต่เป็นกรรมตามทันซะละมั้ง 555
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [