คืนวันอาทิตย์ที่ฉันตั้งตารอ คืนนี้สามีเข้านอนแต่หัวค่ำไปพร้อมกับลูกชาย เพราะจะตื่นมากลางดึกเพื่อดูอเมริกันฟุตบอล... ทุกคืนวันอาทิตย์จะเป็นอย่างนี้ รู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก  ได้นั่งทำงานไป เล่นเกมไป ทำนั่นทำนี่ไปอย่างสงบคนเดียว ไม่ต้องนั่งดูหนังหรือซีรี่ส์กับสามีเหมือนวันอื่นหรือว่าคอยพูดคุย คอยเออออเมื่อสามีชี้ชวนให้ดูโน่นดูนี่ในทีวีหรือในอินเตอร์เน็ต เราคิดว่าชีวิตแต่งงาน ควรมีคืนแบบนี้สักคืนในหนึ่งอาทิตย์ก็ดีนะ เพราะชอบที่ได้มีเวลาเป็นส่วนตัว เงียบ ๆ คนเดียว แบบนี้คงไม่ผิดนะ คงไม่ได้เรียกว่าเราเบื่อชีวิตคู่ใช่ไหม พูดถึงเรื่องเบื่อชีวิตคู่ เฟซบุคนี่เป็นตัวที่ทำให้กิเลสบังเกิดอย่างแรง เมื่อเห็นเพื่อนที่ยังโสด ซึ่งมีอยู่เยอะมาก ทั้งที่วัยเราเข้าใกล้ 40 โพสต์รูปไปเที่ยวที่นั่นที่นี่ ทำกิจกรรมโน้นนี้ ไปวิ่งมาราธอน ดำน้ำ ไปขี่จักรยานสวนรถไฟ เดินเที่ยวพารากอน นั่งเล่นทองหล่อ ไปแบกเป้เที่ยวเชียงคาน เที่ยวเนปาล เที่ยวทิเบต นั่นมันชีวิตเราก่อนแต่งงานนี่หว่า ตอนนี้น่ะเหรอ... เลี้ยงลูก ไปตลาดสด ไปโลตัส พาลูกไปกินข้าวแม็คโดนัลด์ ซิสเลอร์ ทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ตอนกลางคืน มีนัดกินข้าวมื้อค่ำ ก็ต้องหนีบสามีไปด้วยเพราะฝรั่งอย่างเขาถือ เป็นสามีภรรยาไม่ควรเที่ยวกลางคืนคนเดียว "ชีวิตคู่ - ก็ต้องทำอะไรเป็นคู่" ถ้าจะไปทะเล ไปได้แค่หัวหิน พัทยาเพราะลูกยังเล็ก มีงบการเงินและมีเวลาพอสำหรับเที่ยวต่างประเทศได้ที่เดียว นั่นคือ อเมริกา ปีละครั้ง ครั้งละ 1-2 เดือน กลับไปเยี่ยมบ้านสามี แต่ความอิจฉาเพื่อนโสดจะหมดไปทันที ถ้าวันไหนมีคนโพสต์โหยหารัก แปะมิวสิควิดีโอรักไม่สมหวัง หรือโพสต์ว่าเพิ่งอกหัก ตัดพ้อคนรัก ตำหนิเบื้องบนที่ไม่ส่งคนที่ใช่มาให้ ... เออ เรามีสิ่งที่หลายคนอยากมีนี่หว่า จะโหยหาชีวิตโสดไปทำไม มีสามีที่รักเรามาก มีลูกที่น่ารัก ได้ไปเที่ยวอเมริกาตั้งปีละครั้ง ...เราแค่ตั้งตารอคืนวันอาทิตย์ ไม่น่าจะผิดอะไรใช่ไหม...
|
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [