ศึกละคร”แม่นาค” บนเวที นอกเวที แถมฟัดกันต่อในเว็บบอร์ด..บ่งบอกอะไร? นั่งอ่านกระทู้เรื่อง “แม่นาครัชดาลัย” ที่ฟัดกันนัวจากทั้งฝั่งแฟนขลับและฝั่งผู้ชมไม่สังกัดค่ายไปพอสมควร และกำลังเริ่มกระแสต่อเนื่องสู่ “แม่นาคเพชรบุรี” ของค่ายดรีมบ๊อกซ์ ซึ่งยังไม่รู้ว่าระเบิดจะลงต่อเนื่องไปอีกกี่มากน้อย... ก็ได้คติแบบไทยๆ อย่างหนึ่งคือ คนไทยเรามักไม่ชอบรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง และมักจะใช้อารมณ์และภาษาที่แรงเกินในการตอบโต้คอมเม้นท์ที่ไม่ตรงใจ กระแสความขัดแย้งมันไม่ได้เพิ่งเริ่มมาจากแม่นาคสองวิกฟาดฟันกันหรอก คงไม่ต้องไปขุดมาเล่าให้ฟังหรอกนะว่าทำไมถึงต้องมาทำละครเรื่องเดียวชนกัน เรื่องของเรื่องคือวัฒนธรรมของทั้งสองค่ายมันเข้ากันไม่ได้มานานนม จากการที่ได้รู้จักเพื่อนฝูงของทั้งสองฝ่าย ก็บอกตามตรงว่า..น่าเสียดาย เพราะต่างฝ่ายต่างก็มีความสามารถและศักยภาพที่ดีและแตกต่าง ถ้าสามารถจับมือกันได้ วงการละครไทยคงพัฒนาก้าวไกลกว่านี้มากนัก และตามแนววัฒนธรรมกีฬาสี(ที่ยังฟัดกันไม่เลิก)แบบไทยๆ ของเรา วัฒนธรรมละครก็มิได้แตกต่างแต่ประการใด ดูเอาง่ายๆ จากการบีบให้ไทยทิกเก็ตเมเจอร์ไม่ยอมขายบัตรให้แม่นาควิกเพชรบุรีก็คงพอเดาได้ นี่ถ้าไม่มี Total reservation อีกค่ายเป็นทางเลือก แม่นาคดรีมบ๊อกซ์เห็นทีจะตกที่นั่งลำบากเป็นแน่ หลังจากแม่นาครัชดาลัยเปิดตัวไปแล้ว ก็เดากระแสวิจารณ์ได้ไม่ยากจากบรรดาสื่อต่างๆ เพราะดูจากพรีวิวบางฉากและบางเพลงที่พยายามโปรโมท (แบบหลุดแนว)แล้ว รีวิวดีๆ จากสื่อที่เชี่ยวชาญทางละครย่อมจะหาดีได้ยาก ก็เหมือนกับที่ผู้กำกับมาออกตัวไว้ว่า ทำแม่นาคฉบับนี้เพื่อเอาใจพี่ป้าน้าอาแฟนขลับฉบับไทยแท้ เหมือนหนังไทยสมัยดอกดินล้านแล้วจ้า มีครบทุกรส แถมด้วยเพลงป๊อปไว้โปรโมทตามสูตรเด๊ะๆ ก็ไม่ทราบจะออกตัวไปทำไม กลัวคอมเม้นท์แสบๆ จากนักวิจารณ์หรือคนดูที่คาดหวังอะไรกว่านั้นกระมัง เราก็เข้าใจอยู่ว่า เมื่อคนที่ชื่นชอบออกมาพูดอะไร แฟนขลับก็มักจะยึดมั่นถือมั่นเป็นสรณะ แต่ก็ยังมีคนดูที่ติดตามละครวิกนี้ ซึ่งมีประสบการณ์ในการชมละครหลากหลาย และมีความหวังที่จะได้เห็นมิวสิคัลดีๆ ของไทยในแง่มุมพัฒนาการกว่าเดิม เลยเป็นที่มาของสงครามกลางห้องเฉลิมกรุงที่ถล่มกันนัวเนีย ด้วยอารมณ์ เหตุผล และวุฒิภาวะที่แตกต่างกัน อย่างที่เกริ่นไว้แต่แรกว่า อาจจะเป็นข้อด้อยของสื่ออินเตอร์เน็ตที่เปิดโอกาสให้คอมเม้นท์ได้แรงๆ กันจนชิน (แต่ก็อาจเป็นข้อดีเช่นกันที่ฝึกให้คนไทยกล้าที่จะแสดงความคิดเห็น..) ก็เลยทำให้สงครามคารมและความเห็นบนเว็บบอร์ดลุกลามแบ่งฝักแบ่งฝ่ายจนคล้ายเสื้อแดงเสือเหลืองเข้าไปทุกที คงต้องมองย้อนกลับไปถึงระบบการศึกษาของเราเองนั่นแหละ ที่ทำให้มุมมองความเข้าใจเรื่องศิลปะทุกแขนงของคนไทยมันคับแคบอยู่อย่างนี้ ไม่ใช่ว่าความขัดแย้งเรื่องรสนิยมการชมละครจะมีแต่บ้านเราหรอก สื่อฝรั่งมันวิจารณ์ละครบรอดเวย์กันแรงๆ กว่านี้เยอะ คือถ้าไม่เข้ามาตรฐานที่เขาคาดคิดไว้ ละครอาจจะถึงขนาดล่มได้จากฝีปากนักวิจารณ์พวกนี้ หากแต่ระบบการแสดงความคิดเห็นของเขามันมีพื้นฐานที่ดีกว่าเรา เหตุผลที่นำมาถกกันมันถึงมีมาตรฐานใกล้เคียงกัน ไม่ใช่คนดูที่ชอบละครทีวี soap opera แล้วเอามาตรฐานนั้นมาวัดกับ Musical Theatre แล้วก็เลยหาจุดที่สื่อสารกันไม่ได้ในที่สุด ซึ่งก็โทษอะไรไม่ได้ เพราะนายทุนบ้านเราก็ไม่คิดที่จะยกระดับวงการ หรือให้ความรู้แก่คนดู ตั้งเป้าพัฒนาให้เท่าเทียมระดับอินเตอร์ ออกไปเล่นโชว์ที่ไหนก็ได้อย่างบรอดเวย์หรือเวสต์เอ็นด์ แล้วการที่ออกสื่อให้เหตุผลกับตัวเอง ..ซึ่งโดยส่วนตัว ไม่เห็นว่าจำเป็นตรงไหน คล้ายๆ กลัวคนดูจะไม่มีวิจารณญาณที่ดีพอ... แหม..แล้วจะหวังอะไร..จะไม่ให้คนดูอีกฟากที่ยังยอมซื้อบัตรละครวิกรัชดาลัยทุกเรื่องออกความคิดเห็นกันบ้างหรือ? ผมเข้าไปอ่านบ่อยในห้องละครเวที แม้ผมจะแทบไม่เคยดูเลยก็ตาม (เป็นเพราะชอบละครเวที แต่โอกาสและเงินมันไม่เอื้อให้ได้ดู)
ปัญหาสำคัญเลยของบางคนในห้องนั้น (รวมถึงเฉลิมไทยส่วนใหญ่) คือการไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น สมมติว่า เคยดูเรื่องนี้เรื่องแรกแล้วบอกว่าสนุกมาก เป็นความประทับใจ first impression ชีก็จะปักหลักปักฐานเชื่อในสิ่งที่ชีรู้สึก (ซึ่งก็ไม่ผิด) แต่พอคนอื่นเขาบอกว่า จุดนั้นจุดนี้มันควรดีได้กว่านี้ ชีก็จะยกเหตุผลต่าง ๆ นานา เช่นว่า - ดูเอาสนุกสิ จะดูแบบจับผิด คุณมีความสุขกับการไปดูหรือเปล่า - ดูละครเรื่องเดียวกันหรือเปล่า สำหรับเราสนุกมาก ฯลฯ แล้วก็พาลด่ากัน ไม่จบไม่สิ้น ปัญหาไม่จบเพราะกะลามันครอบไว้นี่แหละครับ การที่คุณดูแล้วชอบหรือไม่ชอบไม่ใช่สิ่งผิด การแสดงความคิดเห็นก็ไม่ใช่สิ่งผิด แต่ผิดที่ไม่ยอมรับความเห็นของซึ่งกันและกัน ว่าแล้วคิดถึงกรณี แฟนคลับเกาหลีคนหนึ่งเขียนไปด่าคุณดำรงในคู่สร้างคู่สม สุดท้าย เมื่อกี้พึ่งไปอ่านบล็อกน้องเมอร์มา เขานิยามละครสายรัชดาว่า "ความหายนะที่จะเรียกตัวเองว่าเป็นมิวสิเคิล" ผมก็บอกในบล็อกอย่าเที่ยวไปโพสต์ในพันทิปนะเฟ้ยแบบนี้ ไม่งั้นเจอ 6 ตุลา ย่อม ๆ แน่ ป.ล. พี่หมีคงไปดูมาแล้ว สนุกไหมคัรบ โดย: I will see U in the next life. วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:10:59:20 น.
สวัสดียามสายน้องก๋า
แรกๆ พี่ก็นึกสนุกอยู่หรอก คิดว่าขัดแย้งกันมั่งก็ไม่เลว แต่ไปๆ ชักยังไงอยู่ มันเริ่มออกทะเล เซย์กันคนละภาษา... น้องดอง..สงสัยต้องตามไปอ่าน "หายนะที่เรียกตัวเองว่ามิวสิคัล" 555 บอกตามตรงว่าพี่หมีหมดอารมณ์จะไปดูตั้งแต่เห็นพรีวิวแระ เจอเพลง "ต่างคนต่างไป"ของพ่อมากเข้าทีเดียว ก็เลยตัดสินใจได้ ณ บัดเดี๋ยวนั้น และก็เป็นดังคาดที่พี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ ที่ไปดู ต่างก็มาเม้ากันจะๆ (แบบไม่ต้องหนีบเหมือนเขียนลงกระทู้) ด้วยอารมณ์เดียวกับน้องเมอร์กระมัง 555.. มันคงเป็นความเข็ดที่สั่งสมมาหลายเรื่องของวิกนี้แหละ.... โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:20:02 น.
ได้อ่านข้อความจากพี่ๆกูรูหลายคนใน pantip แล้ว..บอกตรงๆน้ำตาตกเลยค่ะ...ขอบคุณสำหรับคำวิจารณ์ที่มอบให้ละครเวทีเรื่องนี้นะคะ
โดย: blackskin IP: 222.123.36.165 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:11:34:42 น.
ฟังดูเหมือนคุณ Blackskin เอาใจช่วยฝั่งรัชดาอยู่ ก็เข้าใจนะครับ เราย่อมไม่ชอบให้ใครมาว่าสิ่งที่เราชอบ ย่อมรู้สึกเสียใจเป็นธรรมดา ปัญหาที่เกิดขึ้นเพราะวุฒิภาวะในการวิพากษ์วิจารณ์งานศิลปะในบอร์ดพันทิบมันยังลักลั่น ไม่มีมาตรฐานเดียวกัน การใช้ภาษาและท่าทีก้าวร้าวมันย่อม Hurt คนอ่านอีกฟากแน่นอน
อยากให้เลือกๆ อ่านที่เป็นเหตุเป็นผลมากกว่าข้อขัดแย้งที่หลุดประเด็นรังแต่จะเอาชนะ แล้วก็จะสบายใจขึ้นนะครับ คนที่ติดตามมิวสิคัลส่วนใหญ่จะใจรักทั้งนั้น ถึงตั้งความหวังกันไว้มากมาย ปัญหาความขัดแย้งที่เกิดขึ้น ถ้ามองในแง่สร้างสรรค์ ก็นับเป็นจุดเริ่ม..ที่ทำให้คนไทยฝึกคิดเป็นเหตุเป็นผล มิใช่เอาตัวเองเป็นที่ตั้งอย่างที่ฝรั่งเขาเรียกว่า Subjective นั่นแล โดย: หมีบางกอก (Bkkbear ) วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:13:25:16 น.
ก็อย่างที่ว่าอะค่ะ ไม่รุ้จะทะเลาะกันไปทำไม ไม่เข้าใจเลย
แทนที่จะมารวมหัวกันพัฒนาละครเวทีให้มันไปได้ไกกลกว่านี้ เอาเวล่มาทำอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้ อย่างที่ว่า ไปดูสนุกๆ ก็พอว่า แต่ดูเจาะๆลึกแล้ว...ก้นะ อย่างที่พี่คงจะรู้ๆอยู่ รอไปดูของดรีมบอกซ์ อะไรๆคงกระจ่างได้มากกว่านี้ ก็นิดนึง...แจมก็แอบเกาะๆอยู่ข้างพี่น้ำมนต์นิดหน่อย ครูเราทั้งคนเนาะ TT_TT แต่จริงๆนะคะ ถ้ารวมกันทำ คงจะออกมาดีมิใช่น้อย โดย: กระแจม IP: 58.9.65.55 วันที่: 24 มิถุนายน 2552 เวลา:19:46:48 น.
มาส่งข่าวว่า อัพบล็อกแล้วครับ วันนี้เสนอตอน... ฐานันดรอภิสิทธิ์ ฐานนันดรอะไร? แล้วอภิสิทธิ์ยังไง? เกี่ยวอะไรกับนายกฯ คนปัจจุบันหรือเปล่า... ลองเข้าไปติดตามอ่านดูสิครับ.... โดย: ลุงแว่น วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:5:33:32 น.
ขอบคุณค่ะพี่หมี...ส่วนตัวก็เอาใจช่วยอยู่จริงๆค่ะ เพราะเป็นแฟนคลับพ่อมากฝั่งรัชดาลัยอยู่...แต่ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ยอมรับอะไรซะเลย...ไม่เป็นอย่างนั้นแน่นอนค่ะ..รับรองได้..กลับคิดว่าเป็นประโยชน์ซะด้วยซ้ำ....เวลาที่อ่านยอมรับเลยว่าได้ความรู้หลายอย่างมาก..แต่พออ่านไปเริ่มรูสึกแปลกๆอย่างบอกไม่ถูก...แต่ก็จะทำอย่างที่พี่บอกค่ะ "เลือกๆ อ่านที่เป็นเหตุเป็นผลมากกว่าข้อขัดแย้งที่หลุดประเด็นรังแต่จะเอาชนะ แล้วก็จะสบายใจขึ้นนะครับ "
โดย: blackskin วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:11:40:39 น.
สำนวนการเม้นท์ของพี่หมีในวันนี้
มันเข้าไส้เป็นยิ่งนักครับ อิอิอิ โดย: กะก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:19:50:43 น.
โหยยยยยยยยยยยยย
พี่หมีครับ ราฟาเอลนี่สร้างความงุนงงเหมือนหนังพี่เจ้ยเลยเหรอครับ 555555 โดย: กะว่าก๋า วันที่: 26 มิถุนายน 2552 เวลา:14:14:46 น.
อัลบั้มน้องหมิงเนี่ย
แอ็คชั่นเริดสะแมนแตนซ้าไม่มี.. โดย: พี่หมี (Bkkbear ) วันที่: 28 มิถุนายน 2552 เวลา:8:34:17 น.
|
บทความทั้งหมด
|
เข้าไปที่เว็บบอร์ดแล้วเห็นเขาทะเลาะกัน
ผมก็งงครับ
ว่าจะเอาชนะกันไปทำไม
เห็นด้วยกับความเห็นของพี่หมีครับ
อ่านแล้วก็พยักหน้าตามหงึกๆ